Welkom dames en heren, deze week is the one and only Thijs Launspach te gaat in de Ondernemen Op Slippers podcast! Thijs Launspach is psycholoog en auteur. Hij is gefascineerd door stress en burn-out en verkocht meer dan 40.000 boeken.
Hij is auteur onder andere van “Fokking druk”, “Werken met millennials” en “Werk kan ook uit”. Hij schrijft columns voor het AD. Was spreker bij TEDx en docent bij de school of life.
Verder vertelt Thijs Launspach in Slippertje 56 onder andere over:
- Zijn studietijd en de eenzaamheid die hij hierin ervaarde
- De lessen die hij geeft over zelfvertrouwen verbeteren
- Mentale gezondheid en de samenhang met social media
- Het nieuwe boek dat hij aan het schrijven is
- De Nederlandse cultuur & samenleving
- Én imago’s vergelijken
Laten we snel gaan luisteren naar de interessante- en leerzame verhalen van Thijs Launspach, let’s go!
Podcast transcriptie
Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Thijs Launspach. Thijs is psycholoog en auteur. Hij is gefascineerd door stress en burn-out en verkocht meer dan 40.000 boeken. Hij is auteur onder andere van “Fokking druk”, “Werken met millennials” en “Werk kan ook uit”. Hij schrijft columns voor het AD. Was spreker bij TEDx en docent bij de school of life. Hij geeft les over zelfvertrouwen en hij is bezig met zijn nieuwe boek over mentale gezondheid. Thijs, welkom!
Thijs: Dank je wel en leuk om hier te zijn.
Bas: Yes. Het liedje klinkt ook goed voor jouw thema.
Je schuift je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.
Thijs: Leven met zekerheid of leven zonder zekerheid?
Bas: We kraken de code van het leven nu met zekerheid.
Thijs: Ah, ok.
Bas: Dus wij gaan hier de code van het leven kraken Thijs!
Thijs: Nou, no pressure dan.
Bas: Hé de meeste podcasts hebben altijd zo’n hele irritante eerste vraag.
Thijs: Ja.
Wat zou Thijs Launspach doen..?
Bas: Daar komt ie. Wat zou je doen als je nog drie maanden te leven hebt?
Thijs: Oeh, oh, dat is een hele interessante vraag, wat zou ik doen. Ik denk dat ik alle Coronamaatregelen ten spijt, want we nemen dit op middenin de Coronatijd zeg maar, laten we hopen dat mensen het luisteren als de Coronacrisis weer is afgelopen, maar tegenwoordig hebben we heel erg te maken met Coronamaatregelen, maar al die Coronamaatregelen ten spijt zou ik die tijd zoveel mogelijk doorbrengen met de mensen die mij lief zijn. En ik heb ook weleens gehoord, nou ja, dat is misschien een heel ander verhaal, maar Aldous Huxley, de schrijver en de beroemde psychonaut die schijnt op zijn moment van sterven of net voordat hij stierf LSD te hebben genomen. Dat vond ik ook wel een interessante optie.
Bas: Als het dan het laatste uurtje is dan–
Thijs: Ja, het laatste uurtje in een trip is hij het leven uitgegleden. Dat vond ik ook. dat vind ik wel een fascinerend verhaal. Ik weet niet of ik het zou durven, maar goed, ja, wat heb je te verliezen.
Bas: Ja, maar met name dus tijd doorbrengen met mensen waar je om geeft, dat is eigenlijk de message toch?
Thijs: Zeker, en ik denk dat we dat, en dat is misschien ook wel een beetje een linkje naar waar ik nu over bezig ben in mijn nieuwe boek, ik denk dat we dat nog weleens in onze hele individualistische wereld nog weleens onderschatten hè, het belang van andere mensen voor ons geluk in het leven en dat is toch wel waar een heel groot deel van je levensgeluk vandaan komt en je betekenis aan je leven ook hè, dat komt door de mensen die om je heen zijn met je een tribe vormt, je familie, je goede vrienden, de mensen met wie je samenwerkt, die vergeten we nog weleens in onze drive om individueel succes te behalen, maar die zijn eigenlijk ongelooflijk belangrijk, misschien wel het allerbelangrijkste.
Bas: Wow. Ik zeg altijd tijd is leven en het leven is avonturen beleven met familie en vrienden.
Thijs: Ja, vooral ook dat tweede hè, dus avonturen beleven ook inderdaad, belangrijke dingen doen, snappen waarom je dingen doet en ook de verantwoordelijkheid dragen die je kunt zou ik zeggen, maar vooral dus ook met de mensen om je heen end at is ja, ik heb dus de indruk dat we dat weleens vergeten, maar dat zou ik, die mensen zou ik echt wel mijn laatste drie maanden mee spenderen en dan kan de rest mij gestolen worden.
De Nederlandse cultuur & samenleving
Bas: Ja, ja. Ja, ik weet niet of je veel reist, ik heb veel verschillende culturen gezien zeg maar, hoe kijk jij naar de Nederlandse cultuur aan? Want ik bedoel ja, ik zie onze Nederlandse samenleving als relatief egoïstisch.
Thijs: Ja.
Bas: Hoe zie jij dat?
Thijs: Ja, ik weet niet of egoïstisch het juiste woord is, al denk ik dat we dat toch wel een beetje aan het worden zijn. Ik denk wel, kijk, een van de dingen die onze samenleving of onze cultuur heel erg tekent is dus die individualistische focus hè, dus het idee dat je zelf iets van het leven moet maken en dat gaat er, eigenlijk jezelf als uitkomst van hè, de maat der dingen moet zien en eigenlijk alles moet meten aan wat levert het mij op zeg maar. We hebben ook een soort individucultus hebben we eigenlijk ingesteld waar het gaat om individuele prestaties, wat je zelf allemaal over jezelf kunt laten zien, hoe leuk je leven is op social media hè, dus het gaat heel erg over het vieren van het ik en ik denk dat je daar wel, ja, je kan het egocentrisch noemen of egoïstisch noemen, egocentrisch misschien nog meer dan egoïstisch, maar klopt. En eigenlijk is het heel gek want we leven natuurlijk in een ongelooflijk welvarend land.
Bas: Ja.
Thijs: We hebben het onwijs goed als je dat vergelijkt met alle andere plekken op de wereld en met alle andere tijden in de geschiedenis, maar ook weer hier wat betreft onze mentale gezondheid kun je je best wat vraagtekens stellen. we hebben meer stress dan dat we ooit hebben gehad. We zijn eenzamer dan dat we ooit zijn geweest, niet alleen in de Coronacrisis, maar ook daarvoor al.
Bas: Ja, we voelen ons eenzaam.
Thijs: Ja, we voelen ons eenzaam en we zijn het denk ik in zekere zin ook, maar misschien kunnen we het daar nog wat later over doorgaan, maar dat valt heel erg op en we hebben ook een enorme prestatiedruk die ervoor zorgt dat ook juist veel jonge mensen zichzelf toch een beetje opblazen. Dus eigenlijk is dat wel gek voor een land waarin het eigenlijk min of meer als je naar de geschiedenis en naar de landen om ons heen kijkt in de wereld min of meer een paradijs op aarde is.
Bas: Ja, ik heb The Social Dilemma gezien, jij vast ook denk ik. Dat gaat over de opkomst van social media.
Thijs: Zeker, ja.
Bas: En het meest schokkende van dat hele spektakel is eigenlijk dat de zelfmoordratio onder jongeren is meegegroeid met de opkomst van social media.
Thijs: Absoluut, en dat is natuurlijk ook wel voornamelijk de Amerikaanse cijfers die net een beetje een andere cultuur hebben, maar suïcide komt in Nederland ook heel veel voor en nou ja, je slaat de spijker op zijn kop met The Social Dilemma, als je die nog niet hebt gezien en je luistert dit dan is dat nog wel een heel goede. Het zijn allemaal niet echt nieuwe dingen, maar het bevestigt eens te meer dat social media echt vergif voor je hoofd is en dat je dat zo min mogelijk zou moeten doen eigenlijk.
Social media gebruik
Bas: Ja, ja, ben ik helemaal met je eens. Hoe ga jij ermee om?
Thijs: Nou ja, ik probeer dat echt wel in toom te houden en ik ben daar zelf ook wel vatbaar voor, dus ik heb in de tijd dat ik, ik ben een hele vroege social media gebruiker ook al. Dus hè, ook wel mooi voor social media gebruik je het woord gebruiker, net als voor drugs zeg maar hè, voor andere woorden gebruik je dat woord gebruiker niet per se, maar wel voor hard drugs of soft drugs en voor social media. Dat zegt misschien ook iets over waar we het onder moeten classificeren, maar ik was er redelijk vroeg bij. Ik begon met CU2 en Live Journal. Ik zat dat laatst, hier staat dus ook een hoofdstuk in mijn nieuwe boek over in over social media, toen moest ik dat allemaal eventjes ophalen. Hyves was toen ook nog.
Bas: Ja, MSN had je natuurlijk een hele tijd, Hyves.
Thijs: MSN inderdaad. Ik moest nog denken aan die vragenlijst die iedereen over zichzelf invulde op CU2 weet je wel, allemaal verschillende vragen over je eigenlijk. Maar goed, en ik ben redelijk snel ook wel overgestapt naar Facebook en daar heb ik wel 10 jaar rondgehangen denk ik, maar uiteindelijk toch wel echt enorm veel spijt van de hoeveelheid tijd die ik daar in heb geïnvesteerd en wat het uiteindelijk heeft opgeleverd. Hè, dus als je nadenkt, ik denk dat ik nog niet een van de grootgebruikers van social media ben en was, maar als je kijkt naar de gemiddelde hè, gemiddeld gezien een social media gebruiker spendeert 2,5 uur op die platforms per dag. Nou, als je dat uitrekent wat dat voor een week is of voor een maand is of voor die 10 jaar dat ik er uiteindelijk op heb gezeten, nou, dat is tijd die je hè, dat gaat om maanden per jaar dat je gewoon op je telefoontje aan het scrollen bent op je tijdlijn, tijd die je had kunnen investeren in relaties die zijn verstoft of een taal die je had kunnen leren of een instrument kunnen bespelen.
Bas: Sporten.
Thijs: Of sporten, dan had het je heel veel kunnen opleveren, maar.
Bas: Ja, was iedereen topsporter geweest.
Thijs: Ja, nou goed, als iedereen topsporter is, is niemand topsporter natuurlijk, maar dan hadden we misschien wel een stuk gezonder geweest. Dus hè, het is enorm zonde van je tijd is mijn eigen ervaring ook op Facebook, later werd ik natuurlijk ook weer enigszins verslingerd aan Instagram en zo en het is ook wel, ik moet mijzelf ook wel echt een beetje in toom houden, maar ik heb tijdens het schrijven van het hoofdstuk over social media is mij eens temeer wel duidelijk geworden dat ja, dat het zulke verneukeratieve technologieën zijn. Je wordt er zo ingesleurd in die algoritmes en ook als je je er bewust van bent en het is allemaal gebouwd om jou zoveel mogelijk tijd te laten spenderen op die platforms en je zoveel mogelijk producten te verkopen waarvan je eigenlijk niet wist dat je ze nodig had.
Bas: Ja.
Thijs: Naast dat het ook nog eens actief slecht voor je gezondheid is hè. Dus je sociale vaardigheden gaan ermee achteruit, je wordt er ongelukkiger van, je wordt er ontevredener van over jezelf en over je leven. Kortom, het liefst zo min mogelijk en ook hè, als je kids hebt, laat ze zo lat mogelijk beginnen met deze troep want hoe later hoe beter en hoe minder hoe beter ook.
Bas: Ja, ja, bizar man. Een mooie uitspraak, if the product is free, you’re the product. Dat is exact met social media zo zeg maar.
Thijs: Als je iets gratis krijgt dan ben jij het product dat verkocht wordt, ja.
Functionele social media
Bas: Ja, ja, maar wat is, wat vind je het meest functionele social media platform? Als die er is?
Thijs: Als die er is, nou, ik denk dat dat voor mij LinkedIn is.
Bas: Ja, zat ook in mijn hoofd.
Thijs: Omdat ik, ja, wat ik wel doe ik probeer dus de hoeveelheid tijd echt heel erg in te korten dat ik zit te scrollen op mijn tijdlijn, dat doe ik eigenlijk bijna niet meer, maar wat ik wel doe is gewoon mijn column bijvoorbeeld delen elke week. Nou, daar wordt flink op gereageerd via LinkedIn, daar weten de meeste mensen mij wel te vinden, of tenminste hè, de meeste mensen die mij vinden doen dat ook wel via LinkedIn denk ik en hetzelfde doe ik op Instagram. Dat is eigenlijk hè, een keer per week deel ik dan een stukje content en daar is dat voor mij heel functioneel voor, maar niet meer om zelf te gaan scrollen daarop.
Bas: Nee, je zit nog niet op TikTok.
Thijs: Ik zit niet op TikTok, nee, nee. Inmiddels, ik ben altijd een beetje aan het twijfelen over Twitter of niet ik ben er een aantal keer aan begonnen en dat vond ik toch helemaal niks en ik vind dat platform eigenlijk nog afgrijselijker dan andere platforms. Aan de andere kant, er zijn ook wel, ook wel met journalisten gepraat die zeggen ja, we kijken ook wel echt gewoon naar Twitter, dus als je daar niet op zit dan heb je een achterstand al. Dus ik weet nog niet hoe ik dat probleem ga oplossen, maar ik ga het in ieder geval niet oplossen met de hele tijd op Twitter zitten want dat lijkt me vreselijk.
Bas: Nee, nee, dat mag je werknemer doen dan.
Thijs: Precies, dus misschien kan ik dat uitbesteden aan iemand, zeker.
Tijdverspillen
Bas: Ja, ja. Ja, interessant. Ik zie het ook als grote waste of time dat hele social media en ook niks is wat het lijkt zeg maar en dat is in social media niet veel anders weet je, iedereen–
Thijs: Het is allemaal fluf.
Bas: Alleen maar happy faces aan het gooien zeg maar, in de tussentijd is de helft van de mensen misschien wel rot van binnen.
Thijs: Ja.
Bas: En dat is een beetje het verneukeratieve van het hele social media.
Imago en leven vergelijken
Thijs: Ja, dus je laat alleen maar een bepaald imago van jezelf zien hè, een beeld wat je graag naar buiten wil brengen waarin het alleen maar goed met je gaat, waarin je alleen maar fantastische dingen doet, leuke ervaringen hebt, maar het probleem is we gebruiken, we kijken gewoon heel erg naar andere mensen om onze eigen waarde te bepalen en onze eigen zelfwaarde te bepalen ook en dat gaat via social media gewoon ontzettend makkelijk. Dus van al die verschillende fantastische imago’s en plaatjes die je ziet construeer je een beeld van hoe jouw leven eruit zou moeten zien.
Bas: Ja.
Thijs: Waarin jouw eigen leven eigenlijk altijd tegenvalt. Want het is nooit zo leuk als wat je op de plaatjes van de ander ziet.
Bas: Exact, exact.
Thijs: En je kijkt ook nog eens alleen naar de, hè, naar de mensen die het beter doen op de een of andere manier hè, dus of waar ze, sociale vergelijking noem je dat dus dat speelt ook nog eens mee, maar het is een verneukeratieve en fake wereld zou ik zeggen. Dus houd je daar verre van en realiseer je in ieder geval dat mensen gewoon reclame over zichzelf maken op die kanalen en dat dat dus niet de werkelijkheid is.
Bas: Ja.
Thijs: En dat je een veel beter beeld krijgt van hoe hun leven eruitziet op het moment dat je gewoon een gesprek voert met iemand zeg maar.
Bas: Ja, ja, het meest verneukeratieve is volgens mij het vergelijkingsspelletje wat iedereen speelt, precies wat je net zei ook van ok, het leven van iemand anders is altijd mooier, beter. Hetzelfde met als je rijk wil worden, whatever de definitie van rijk is, je komt er altijd bedrogen uit want er is altijd iemand met meer.
Thijs: Precies.
Bas: Datzelfde is met een auto of met een huis, het maakt niet uit hoe groot of hoe duur je auto is, er is er altijd eentje met groter of meer dus zolang je het vergelijkingsspelletje speelt blijf je onrustig, dat is meer wat ik wil zeggen.
Thijs: Absoluut, en dat is, ja, weet je, een van mijn favorieten, een van mijn ja, idolen is een groot woord, maar een van mijn favoriete andere denkers hè, de psycholoog Jordan Peterson zegt daar heel duidelijk over je moet jezelf niet vergelijken met wie andere mensen vandaag zijn, je moet jezelf vergelijken met wie jij gister was.
Bas: Exact.
Thijs: Maar dat klopt onwillekeurig vergelijken we elkaar, onszelf dus de hele tijd met anderen en wat de norm zou zijn, maar die norm is gewoon twisted, die is gewoon echt heel raar. En onhaalbaar. Dus ja, en ook dat is wel weer ten voordele van deze megabedrijven uit Silicon Valley zeg maar hè. Dus elke keer dat jij slecht over jezelf voelt en dan nog iets langer blijft hangen op zo’n tijdlijn en aan het fantaseren bent over hoe je leven eruit zou moeten zien is allemaal kassa voor deze bedrijven.
Bas: Ja.
Thijs: Is gewoon keiharde dollars.
Bas: Ja, dat is het gewoon, dus spent time on platform is euro’s of dollars whatever.
Social engagement verhogen
Thijs: Precies, ja, en hoe krijg je mensen zoveel mogelijk op je platform, nou, door de engagement te verhogen. Hoe verhoog je engagement, door emoties te versterken. Dus elke keer dat je boos wordt om iets op Twitter dan is dat precies de bedoeling.
Bas: Ja, ik herken dit in honderdduizenden. Op een gegeven moment was ik tot het idee gekomen om geen nieuws meer te luisteren, geen nieuws meer te kijken, geen nieuws meer te lezen. Levert je ook een bizarre, eigenlijk is het nieuws ook social media als je het mij vraagt, alleen in de omgedraaide richting want dat is alleen maar negatief nieuws is nieuws, positief nieuws is geen nieuws.
Thijs: Ja, precies, er is wel denk ik een verschil tussen die twee in dat social media ook wel echt van jou verwacht dat je heel veel van jezelf erin zet en eigenlijk is nieuws een soort passievere vorm hè.
Bas: Fair enough.
Thijs: Ik zou zeggen nieuws is grotendeels entertainment momenteel.
Bas: Ja.
Thijs: Ik weet niet hoe dat voor jou was, maar een paar maanden geleden was die Amerikaanse presidentsverkiezingen en dan hebben ze het dus voor elkaar gekregen om dagenlang nieuwsuitzendingen te maken waar niets in gebeurde maar je toch ingezogen werd zeg maar.
Bas: Ja, ja.
Thijs: En het is inderdaad waar wat je zegt, als je jezelf op een nieuwsdieet zet dan kost dat je, dan scheelt dat je ongelooflijk veel tijd. je krijgt nog wel alle informatie die je nodig hebt want daar heb je echt maar gewoon één keer surfen naar nos.nl voor nodig en je hebt het al en de rest levert je echt niet meer informatie op, maar het zorgt er wel voor dat weet je, nieuws is hartstikke leuk en interessant, maar zorg er wel voor dat je hoofd aan blijft staan en alert blijft staan en dat je ook een beetje een beeld krijgt van de wereld is een hele enge en gevaarlijke plek.
Bas: Precies dat.
Thijs: Dus het is aan de ene kant heel erg entertaining en aan de andere kant zorg er ook voor dat je in de alarmstand blijft staan. Dus doe dat in ieder geval, zeker in een tijd zoals nu waarin er heel veel gaande is en heel veel buiten onze macht gebeurt en we eigenlijk maar ons te voegen hebben naar beslissingen die iemand anders neemt zeg maar is het niet zo handig om je de hele tijd vast te bijten in het nieuws.
Nieuws is bangmakerij
Bas: Nee, het is ook gewoon mensen bang maken weet je. Ik bedoel als je, ja, als je dus reist of veel dingen doet of whatever en je wordt eigenlijk bang gemaakt in je hoofd, terwijl als je het niet weet, je, dat is net als een kind, die is altijd vrolijk, die rent overal rond en die springt overal van af, dus als je het niet weet dan ben je ook nergens bang voor. De hele tijd dat er heel veel van die aanslagen waren met die bomgasten en allemaal dat soort dingen weet je, elke keer als ik in een crowd stond zat ik na te denken van ja, er zou hier maar iemand aan een touwtje trekken weet je.
Thijs: Ja, nee, absoluut.
Bas: Heb jij dat ook of?
Thijs: Nee, ik heb niet zo’n angst voor crowds eigenlijk en ik ja, ik ben dan ook wel weer zo rationeel dat ik denk de kans dat er nu in deze specifieke crowd iets gebeurt met deze specifieke mensen die is wel zo klein dat de kans dat ik onder een auto loop groter is zeg maar, maar ja, dat er met al dat nieuws een bepaald wereldbeeld mee komt die dus zegt je moet eigenlijk een beetje bang zijn en dingen zijn eng en mensen zijn eng en mensen zijn onbetrouwbaar en je kunt mensen niet vertrouwen, dat zit natuurlijk wel heel erg in dat, in wat we allemaal te zien krijgen op het nieuws, ja.
Vergelijken met andere auteurs
Bas: Ja, en we hadden het net over dat vergelijkingsspelletje, ik ben wel benieuwd hoe je daar zelf mee om gaat hè, ik bedoel jij bent ook, nou ja, psycholoog, auteur, je brengt boeken uit, je bent ook spreker. Ja, je gaat automatisch mee in het vergelijkingsspel want die ene spreker heeft weer net iets nieuw publiek en het gaat toch uiteindelijk om groter, ik ben benieuwd hoe je daar zelf mee om gaat.
Thijs: Ja, als ik Mark Tigchelaar hoor zeggen dat hij 50.000 boeken heeft verkocht dan word ik natuurlijk ook een beetje jaloers en zo dus nee, dat is absoluut waar en het is, weet je, je ontkomt er nooit helemaal aan denk ik, maar het is wel heel goed om het voor jezelf te blijven relativeren en natuurlijk vergelijk je je door naar anderen te kijken en zeker in een vak zoals ik dat hè, ik doe veel lezingen geven en boeken schrijven, er zijn niet echt hele duidelijke stappenplannen voor dus dat moet je een beetje zelf uitzoeken en inderdaad dat doe je ook voor een deel door te kijken naar wat anderen doen. Maar nog veel belangrijker zou ik zeggen is dat je zelf weet waarom je het doet en dat je zelf de betekenis van je werk ziet en snapt wat zeg maar deze stap die je nu aan het zetten bent inhoudt voor het grotere geheel hè. Dus veel meer ik zou zeggen dat is wel, natuurlijk gebruik je die anderen als een soort vergelijkingsmateriaal om een soort referentiekader te maken voor jezelf, maar het staat en valt bij of je zelf snapt wat de betekenis van je werk is en wat je aan het doen bent. Dat is eigenlijk waar de daadwerkelijke drive vandaan komt zeg maar hè, de rest is allemaal FOMO, is allemaal oh, ja, maar die anderen doen, die staan op een mooi festival ergens in Amerika en dat wil ik eigenlijk ook want nu voel ik mij slecht over mijzelf dat ik dat niet haal en zo. Dus je moet het denk ik misschien enigszins wel gebruiken als een soort van vorm om dat referentiekader te maken, maar je moet het niet alleen maar gebruiken want dan word je helemaal gek.
Bas: Ja, ja, precies, ja, de FOMO factor is bij heel veel dingen heel groot als je het mij vraagt.
Thijs: Ja, absoluut en het is meestal niet de beste raadgever hè, angst dat je niet op die andere plek komt van die ander is niet de beste raadgever.
Investeren in crypto
Bas: Nee, nee. Maar dat is ook, ik weet niet of je zelf in crypto zit, maar dat is natuurlijk een hele grote FOMO-factor want iedereen kent wel iemand van ja, en Pietje heeft zoveel bitcoins.
Thijs: Ja, ik heb op een heel inopportuun moment eventjes in crypto’s gezeten op een gegeven moment, maar dat–
Bas: Dat was een korte en slechte ride?
Thijs: Nee, het was in eerste instantie het was rond 2017 was dat, dus toen heb ik volgens mij 2.000 euro, heb ik er 1.000 euro in gezet geloof ik en dat werd op een gegeven moment 2.000 waard en toen zat ik de hele tijd te kijken en oh, wat doet de koers vandaag? En daarna zakte die helemaal in en toen heb ik ze weer verkocht met wat verlies en toen dacht ik nou, dit is niet de manier waarop ik wil beleggen.
Bas: Ja, mooi. Ja, over FOMO gesproken.
Thijs: Ja, daar helemaal, je kan jezelf helemaal gek maken door wat andere mensen doen en zeker wat betreft ja, weet je, ja, je moet daarin ook meewegen hoeveel rust het je geeft en of hoe onrustig het je maakt en als je dat meeweegt dan was het voor mij niet helemaal de moeite waard.
Bas: Nee, nee, dat is ook een learning curve.
Thijs: Ja, absoluut. Dus nu heb ik andere beleggingen.
Visie op eenzaamheid en eenzaam zijn
Bas: Ja, ja. Ik wil nog even terug naar wat je eerder zei, je had het over eenzaamheid, dat wij eenzamer zijn dan ooit. Ik vind het een heel interessant topic zeg maar en veel mensen die dit luisteren denken ook van ja, misschien voel ik me stiekem ook wel eenzaam. Als ik heel eerlijk ben, ben ik ook als ondernemer ben je ook heel vaak eenzaam. Natuurlijk, ik heb een vrouw en drie kinderen en er komt zelfs een hond aan, maar burgerlijker wordt het niet, maar hoe kijk jij naar dat eenzaamheid, wat zijn jouw ervaringen? Want heb je jezelf vaak echt eenzaam gevoeld en hoe ben je daar uit gekomen?
Thijs: Ja, wel handig om even te noemen dat er natuurlijk, er is een verschil tussen alleen zijn en eenzaam zijn. Alleen zijn gaat over hoeveel mensen je letterlijk om je heen hebt hè, en eenzaam zijn gaat over hoeveel sociaal contact je eigenlijk zou willen. En er zit een verschil in die dingen. Je kunt alleen zijn, hè, ik heb laatst afgelopen zomer ook weer een week, anderhalve week in mijn eentje ergens op het platteland in Frankrijk gezeten om even gewoon bezig te zijn met mijn boek, in mijn eentje. Nou, toen was ik alleen, maar niet eenzaam zeg maar. Dus dat is wel een goede distinctie. Dus je kunt alleen zijn zonder eenzaam te zijn. Je kunt ook in een relatie of in een familie of middenin je leven je toch eenzaam voelen. Dus die twee staan enigszins los van elkaar.
Bas: Het is meer het mentale en het fysiek een soort van gescheiden.
Thijs: Precies, en er zijn ook nog eens verschillende vormen van eenzaamheid hè, dus je hebt sociale eenzaamheid dat is het gevoel, hè, dat is gewoon letterlijk te weinig mensen om je heen hebben, minder dan 5 contactmomenten in de week hebben dan spreek je over sociale eenzaamheid, en je hebt dan ook nog de emotionele eenzaamheid en dat is het gevoel dat je de belangrijke dingen waar je over nadenkt niet met anderen kunt delen. En je hebt ook nog eens een soort existentiële eenzaamheid hè, dus het idee van je wordt alleen geboren en je gaat ook alleen weer dood en daartussen probeer je je wel met anderen te verbinden maar het lukt niet altijd. Je kunt nooit je hele zijn bij iemand anders kwijt en dat voelt ook weleens eenzaam. En ik kan me voorstellen dat dat misschien ook de ondernemers ook wel vaak hè, want dan ben je vaak, dan sta je los van anderen en moet je echt nog meer misschien dan als je werknemer zou zijn je eigen pad kiezen. Dus ik kan mij voorstellen dat dat wel meespeelt. Het was in ieder geval als ondernemer, hè, voor mijzelf is dat ook wel, weet je, ik moet daar veel meer moeite voor doen dan toen ik nog op de universiteit werkte als docent om genoeg mensen om mij heen te hebben en om die conversaties gaande te houden en ik moet daar veel meer organisatie in stoppen en veel meer initiatief in tonen om dat genoeg te krijgen voor mijzelf. Maar er zijn ook wel momenten in mijn leven geweest, ook weer hier, eenzaamheid is ook weer een onderdeel van het boek dat ik nu aan het schrijven ben dus ik ben daar net flink heb ik daar ingedoken. Er zijn ook wel momenten geweest in mijn leven dat ik behoorlijk eenzaam was, dus ja.
Een eenzame studietijd
Bas: Wat was voor jou het meest mentaal gezien het meest eenzame moment? Als je er een mag noemen?
Thijs: Nou, toen ik net ging studeren toen ging ik, ik woonde in Haarlem, ben opgegroeid in Haarlem, daar had ik ook mijn vrienden en ik was aangesloten bij een politieke organisatie destijds en ik was net van de middelbare school af en toen ging ik studeren in Amsterdam en ging ik daar ook gelijk wonen want dat vond ik belangrijk, en woonde ik ergens helemaal aan de rand van de stad ergens min of meer nou ja, min of meer buiten de stad eigenlijk waar ik een klein appartementje had, een soort antikraakwoninkje waar ik 27 euro servicekosten betaalde per maand, maar er wel elk moment uitgekickt kon worden dus het was ook een beetje–
Bas: Spannend.
Thijs: Ja, het was een beetje spannend, maar het was ook een beetje spartaans ingericht. Ik had ooit, ik had een klein restpartijtje vloerbedekking had ik geloof ik opgekocht die niet de hele vloer bestreek maar wel zeg maar de punten waar ik het meest langsliep en op dat moment vond ik het ook best wel moeilijk om met de mensen van mijn studie, hè, psychologie ben ik toen gaan studeren in Amsterdam en psychologie is een hele grote studie dus je hebt altijd te maken met 500 mede-eerstejaarsstudenten.
Bas: Damn.
Thijs: Ik vond het gewoon best wel moeilijk om contact te leggen met nieuwe mensen van mijn studie. Dus ik ging af en toe terug naar Haarlem, daar had ik mijn mensen wel, maar op de momenten dat ik dan in Amsterdam was voelde ik me best eenzaam. Ik geloof dat ik die ik had destijds had ik een oude televisie die had ik meegenomen uit mijn kamer bij mijn ouders en dat was zo’n enorm bakbeest, een zwaar ding, weet je nog wel.
Bas: Ja, zo’n beeldbuis.
Thijs: Zo’n beeldbuis en die had, die was al wel 15 jaar oud en die had de eigenschap om af en toe zomaar zonder reden op groentinten te springen en dan moest je opstaan en dan moest je er een klap op de zijkant geven en dan deed hij het hopelijk weer. Dus op die rare tv die ik dus af en toe een mep moest geven heb ik volgens mij in die zomer en in die herfst de volledige X-files bibliotheek bekeken terwijl ik een beetje in mijn eentje daar zat. Maar dat was wel een eenzame tijd, ja.
Bas: Oh, wow, maar ik bedoel, dus het is echt, dit is voor jou mentale eenzaamheid, dat je zegt ik zat op een studie, 500 man, je zit er in colleges, het zit vol met mensen, maar jij bent daar de individu die zit tussen de oortjes zit je een beetje toch jezelf eenzaam te voelen.
Thijs: Absoluut. Dat is ook denk ik weet je, dat hoort heel erg bij die levensfase, dat hoort sowieso bij bijvoorbeeld verhuizen naar een nieuwe plek of hè, mensen hebben het vaak ook op het moment dat een relatie uitgaat of wanneer ze te maken krijgen met een scheiding of ergens anders heen gaan. Hoort er ook wel een beetje bij, maar ik had, ik weet nog wel dat ik ook heel erg voelde van nou ja, volgens mij al mijn klasgenoten die doen het volgens mij nu hartstikke goed en die lukt het allemaal wel en die zul je zien die hebben nu ook al wel vrienden voor het leven gemaakt, waarom lukt het mij dan niet? Zeg maar. Dus dat, ik kan mij dat gevoel ook nog wel heel erg herinneren, dat ik dus ook nou ja, dat ik onder deed misschien voor mijn peers, dat die dat allemaal beter deden.
Bas: Ja.
Thijs: Hè, weer dat vergelijkingsmateriaal.
Bas: Niks is wat het lijkt.
Thijs: Ja, nee, dat is ook zo want je weet niet wat er allemaal achter speelt, maar ik weet nog wel dat ik het gevoel had van er is echt iets mis met mij. Pas later ben ik in gaan zien van dat is eigenlijk iets heel normaals.
Bas: Ja.
Thijs: En voor wat dat betreft vind ik het ook, heb ik heel veel medelijden met al die jongeren die momenteel thuis zitten.
Bas: Zeker.
Thijs: En niet, ik had dan het voordeel dat ik nog naar mijn college kon zeg maar, dat ik het niet allemaal via een beeldscherm moet doen.
Bas: Bizar.
Thijs: Maar ja, wat we nu jonge mensen in onze samenleving aandoen is echt behoorlijk wat.
Bas: Ja, ik snap wel dat die, ja, dat ook die burn-out ratio’s en whatever het is, de stress bij die jongeren toeneemt.
Thijs: Absoluut.
Wijzer mens
Bas: Maar zie jij ook die eenzame periode misschien ook wel als een van de meest leerzame periodes van jezelf?
Thijs: Ja, natuurlijk, achteraf ga je dat natuurlijk allemaal rationaliseren en dan zeg je het is allemaal goed geweest.
Bas: Precies, ja.
Thijs: Al ben ik daar niet per se, ik weet dat dat heel erg, dat dat een beetje en ondernemersding is of een beetje een sprekersding dat je dan zegt nou, ik heb het heel zwaar gehad, maar ik heb er wel heel veel van geleerd en het is de belangrijkste ervaring geweest van mijn leven.
Bas: Ja, ik ben er sterker uitgekomen.
Thijs: Ben er sterker uitgekomen, ja, ik zou ook zeggen weet je, het leven is af en toe gewoon kut, ook als, ik weet niet of ik mag schelden op je podcast.
Bas: Natuurlijk.
Thijs: Het leven is gewoon ook af en toe kut, ook als dat geen betekenis heeft en ook als dat niet betekent dat je dat omzet in een positieve leerervaring of zo.
Bas: Ja.
Thijs: Maar ook dat, weet je, die wetenschap die verliezen we nog weleens hè, dat het gewoon ook af en toe even klote is, dat dat er ook bij hoort.
Bas: Ja, maar at the end of the day is de mentale eenzaamheid overwinnen dus gaat je de grootste winst opleveren. Want ik bedoel je zegt ook fysiek we kunnen overal naartoe lopen en dan ben je met mensen of whatever.
Eenzaamheid opzoeken
Thijs: Je kan ook alleen zijn in een crowd.
Bas: Ja, maar als jij ok bent met alleen zijn en je kan 6 maanden lang alleen in een berghut zitten of wat dan ook maar je voelt je niet eenzaam mentaal gezien, daarmee win je dan de race denk ik of hoe zie jij dat?
Thijs: Ja, nee, dat absoluut en ik denk dat het ook gezond is om je af en toe dus af te zonderen van de kudde zeg maar hè, van de andere mensen om even alleen te zijn met je eigen gedachten, maar dat kun je alleen doen als je sterk in je schoenen staat zou ik zeggen. Ja, mentale, ik weet niet of ik het helemaal eens ben met het idee mentale eenzaamheid overwinnen. Ik ben er wel steeds meer de waarde van in gaan zien dat het gewoon echt wel heel erg nodig is voor alles en vooral ook voor je mentale gezondheid en voor je geluk in je leven om de juiste mensen om je heen te zoeken. En je hebt mensen om je heen die waarmee je het gezellig en leuk kunt hebben en met wie je kunt feesten, maar je hebt ook mensen nodig die je een spiegel kunnen voorhouden, je hebt mensen nodig die staan te juichen om al je plannen en wat er allemaal goed gaat in je leven, maar ook mensen nodig die zeggen ja, zou je dit nu wel doen? Want dit en dit en dit. Hè, die beren op de weg zien.
Bas: Ja, ja.
Thijs: Je hebt mentoren nodig die jou iets kunnen leren wat je nog niet weet, je hebt peers nodig die, met wie je gewoon even kunt klagen of kunt mopperen en waar je je aan kunt spiegelen. Al die mensen moet je om je heen verzamelen en misschien is dat voor ondernemers nog wel moeilijker dan voor mensen die automatisch in hun werk al een soort groepje hebben om hun heen, maar het is wel een van de allerbelangrijkste dingen denk ik in het leven in het algemeen, maar ook voor je mentale gezondheid, ja.
Bas: Ja, ja, mooi gezegd.
Thijs: Thanks.
Een reis door de carrière van Thijs Launspach
Bas: Nou, ik wil niet te veel over je hele leven hebben, maar neem ons in olifantenstappen mee eigenlijk door die psychologiestudie en hoe je daarna in die boeken bent beland en ik wil zoveel mogelijk waarde proberen toe te voegen in deze podcast want ik zie gewoon dat er nog heel veel waarde in zit, dus.
Thijs: Ja, is goed.
Bas: Maar ik ben gewoon even benieuwd naar de reis er naartoe zeg maar.
Thijs: De reis er naartoe, ok, in olifantstappen. Ik moet er veel over zeggen, maar niet te veel is wat je zegt. Als het niet snel genoeg gaat moet je het maar zeggen.
Bas: Ja, ja, komt goed.
Thijs: Nou, ik was, ik ben ooit psychologie gaan studeren omdat nou ja, ze zeggen er zijn eigenlijk twee soorten mensen die psychologie gaan studeren, mensen die zichzelf willen begrijpen en mensen die andere mensen willen helpen.
Bas: Ja, plus dat er 80% vrouwen zitten toch?
Thijs: Dat ook. je zult misschien af en toe nog een verdwaalde man hebben die denkt nou ja, ik kan veel vrouwen scoren misschien op die specifieke studie, maar ik weet niet of je daar zo succesvol in bent, maar goed. Wie weet, het zou een strategie kunnen zijn.
Bas: Ja.
Thijs: Maar ik denk dat ik tot die laatste groep behoorde, tot de groep mensen die graag andere mensen wilde helpen. Nou is zowel de mensen die zichzelf willen begrijpen als de mensen die andere mensen willen helpen die beginnen met psychologie die komen enigszins van een koude kermis thuis want beide wordt een beetje een rem op gezet. Je kunt jezelf nooit helemaal begrijpen, maar je kunt ook niet alles en iedereen om je heen helpen en dat als je dat probeert te doen dan heb je eigenlijk een soort reddersfantasie, een soort Messiascomplex en dat is ook eigenlijk niet goed. Maar toch, toen ik eenmaal bezig was met die studie ben ik hem toch gaan afmaken. Tijdens mijn studie werkte ik voor een vriend van mij, een vriend en mentor van mij die een bedrijf had voor jongerencoaching en daar gaf ik vaak workshops op middelbare scholen over bijvoorbeeld faalangst en uitstelgedrag en plannen en dat soort vaardigheden. Dus toen stond ik wel veel voor de groep. Ik ben afgestudeerd, ik ben klinische psychologie gaan doen, dat is een vakgebied dat zich bezighoudt met waarom worden mensen ziek en wat kun je dan doen om ze weer beter te maken zeg maar, psychisch ziek zeg maar. Dat ben ik toen gaan afmaken naast dat ik dus ook al werkte buiten mijn studie en ik ben toen afgestudeerd op eigenlijk waar ik zelf toen mee bezig was, namelijk de keuzeproblematiek van jonge mensen zeg maar hè, dus hoe kies je uit dat woud van mogelijkheden dat er is precies de goede keuze, hoe maak je dan precies de goede keuze en wat er dan vaak gebeurt bij jonge mensen is omdat er zo ontzettend veel dingen mogelijk zijn omdat er zo ontzettend veel keuzes te maken zijn wordt het niet kiezen en het uitstellen van die keuze wordt aantrekkelijker.
Bas: Dat is gewoon keuzestress. Dus of je in een schap staat met 35 verschillende potten pindakaas.
Thijs: Precies, ja, dus ja die potten pindakaas, die potten jam of die zakken chips, maar dan op de echt belangrijke levensgebieden zeg maar hè. Het is ook wel heel logisch dat mensen dan een beetje denken nou, weet je, laat maar, ik ga wel gewoon nog een jaartje ontwijkend gedrag vertonen en mijzelf zoeken in India voordat ik een keus maak over mijn leven. Dus nou, daarover was natuurlijk ook wel het onderwerp waar ik zelf op dat moment mee bezig was, dus daar ben ik op afgestudeerd destijds. Na mijn studie ben ik, heb ik ook nog een tijdje in de gezondheidszorg gewerkt, ik heb een tijdje tijdens mijn studie als stage in de verslavingszorg gewerkt.
Bas: Interessant.
Thijs: Ja, super interessant, super interessant.
Bas: Ja.
Thijs: Ik werkte daar als diagnosticus, dus.
Bas: Ok.
Thijs: Ik deed testen met mensen waarvan we niet helemaal wisten wat er nou precies speelde hè. Vaak als je bijvoorbeeld heel veel drinkt en je doet dat 20 jaar lang dan krijg je weleens last van je geheugen.
Bas: Toch wel? Gek.
Thijs: Ja, nee, sommige mensen krijgen dat niet, maar sommige mensen wel en dat hè, dat moet je weten om mensen ook goed te kunnen behandelen. Dus soms moet je dan een traject met ze doen waarin je juist gaat uitzoeken van wat is hier nou eigenlijk aan de hand? Waarom functioneert deze persoon niet in een behandeling bijvoorbeeld? Dus dat deed ik toen. Na mijn studie heb ik ook nog een tijdje gewerkt in zeg maar de jongerenzorg, maar toch ben ik ook wel redelijk snel tot de conclusie gekomen dat werken in de zorg of laat ik het even iets concreter maken, werken in de georganiseerde GGZ, dus geestelijke gezondheidszorg, was niet echt iets voor mij want je was eigenlijk maar een klein deel van je werkdag bezig met daadwerkelijk gespreken voeren, maar je was veel meer tijd bezig met administreren en aan een verzekeraar uitleggen waarom die een behandeling moest vergoeden en vergaderen over van alles en nog wat, maar niet zozeer met het helpen van mensen en dat stond me tegen destijds. Dus ik ben daarna ook wel andere dingen gaan doen. Ik heb wel in die tijd ook samen met die vriend van mij mijn eerste boek geschreven want dat was eigenlijk in het verlengde van mijn afstudeeronderzoek en het was ook een onderwerp waar ik met hem ook wel mee bezig was, hè, dus jonge volwassenen en wat speelt er met die mensen nu en daar ging, hè, ik had mijn scriptie en toen heb ik dat gepitcht aan een uitgever en die zei ja, is goed, doe maar. Dus dat was in die tijd.
Een eigen boeken schrijven
Bas: Was dat ook je einddoel zeg maar om dat boek uit te brengen? Je zegt het even tussen neus en lippen door van ja, hier, verhaaltje, ja, publiceren.
Thijs: Het was niet per se mijn einddoel, maar het was wel, het was gewoon een hele spannende mogelijkheid om dat een keer te proberen en destijds hadden we ook niet het idee dat dat heel snel ging gebeuren, maar dus we stonden helemaal verdwaasd een beetje ok, blijkbaar hebben we nu een boekdeal zeg maar.
Bas: Ok, nice.
Thijs: Dus dat gaf ook wel de mogelijkheid om wat ideeën nog uit te werken en op te schrijven.
Bas: Een leuke titel, wat was je eerste dan?
Thijs: Dat was Quarterlife.
Bas: Quarterlife?
Thijs: Ja, omdat in die tijd heette het nog geen millennials, toen dat was nog in de tijd voordat die naam echt in schwung raakte.
Bas: Dus quarterlife betekent rond de 25 dan.
Thijs: Ja, dus je had wel zeg maar de quarterlife crisis was toen een term.
Bas: Oh ja, ja.
Thijs: En nou ja, het idee van het boek was wel van ja, je moet gewoon naar die levensfase kijken.
Bas: Dat is de helft voor de midlife crisis of?
Thijs: Ja, zo rond je 25e, zo rond het punt dat je net klaar bent met studeren en begint met werken zeg maar een soort hè, nou ja, moeite met keuze maken, jezelf toch een beetje opblazen hè, al dat soort dingen dat is eigenlijk dat quarterlife crisis idee. Maar ja, ons idee was toen je moet veel meer naar die levensfase als geheel kijken hè, het is eigenlijk heel normaal dat mensen iets langer doen over volwassen worden omdat er veel meer mogelijkheden zijn en studietrajecten veel langer duren en je heel veel verschillende kanten op kunt. Dus dat was eigenlijk ons tegengeluid daarbij. Nou, in die tijd ook nog wel gewerkt als kok in een restaurant een tijdje.
Bas: Ok, fascinatie voor eten.
Thijs: Ja, vond ik super tof. Ik kookte zelf heel graag en toen dacht ik nou, dan ga ik dat als bijbaantje ook maar doen.
Bas: Nice.
Thijs: Toch uiteindelijk niet volgehouden want een horecaleven was eigenlijk niet te combineren met de andere werkzaamheden in mijn week. Je kan niet elke dag om 2 uur, een aantal dagen in de week om 2 uur thuis zijn en dan de volgende dag om half 9 weer lesgeven zeg mar, zo werkt dat niet.
Bas: Nee, net niet.
Thijs: Net niet, en er was ook wel veel alcohol en zo in die wereld dus dat is ook weer niet zo gezond.
Bas: Wel gezellig.
Thijs: Wel heel gezellig, maar vooral als je dus echt helemaal dedicated bent voor de horeca zeg maar. Even kijken, en daarna ben ik gaan lesgeven op de universiteit als docent psychologie aan eerstejaars omdat ik dus een beetje gedesillusioneerd was met het werken in de praktijk van de gezondheidszorg en toen dacht ik nou, dit kan, ik sta graag voor een groep, ik vind het leuk om dingen met een groep, hè, een groep te trainen dus dit zag ik ook wel als een goed punt, als een goed idee en ik ben daar, ik heb daar eigenlijk een aantal jaar met heel veel plezier gewerkt met die eerstejaars studenten en ja, ook wel veel geleerd over spreken in het openbaar, voor groepen staan, dingen een beetje aantrekkelijk weten over te brengen en zo. Dus daar ben ik uiteindelijk heel blij mee dat ik die stap gezet heb. En toen heb ik op een gegeven moment een filmpje gemaakt over waarom zoveel millennials nou een burn-out krijgen en dat filmpje dat ging toen viral. Dus dat leverde me veel boekingen op voor wat betreft lezingen en ik werd wat meer gevraagd voor media en zo om dat uit te leggen en toen kon ik ook met dat filmpje, dat was van de Universiteit van Nederland destijds, met dat filmpje kon ik ook heel makkelijk weer naar een uitgever toe en zeggen nou, ik wil dit, hier wil ik een boek over schrijven. Dus dat is eigenlijk min of meer een soort stepping stone geweest voor wat ik later ben gaan doen. Toen heb ik dat nog wel een tijdje gecombineerd met lesgeven op de universiteit, maar op een gegeven moment ben ik daarmee gestopt omdat dat niet meer te combineren viel. Maar dat is eigenlijk de start geweest van mijn boek “Fokking druk”.
Bas: Ja, daar was je fokking druk mee.
Thijs: Dat heb ik wel redelijk snel geschreven moet ik eerlijk zeggen, ja, ja.
Bas: Ja, mooi. Dus toen heb je je een paar weken opgesloten ergens in een hokje of wat is jouw ideale–
Thijs: Nee, het is iets langer geweest dan dat hoor. Ik had er wel een paar maanden voor, maar ik dacht wel nou ja, dit is een onderwerp dat zo hot is momenteel, daar moet ik ook wel snel met iets komen want anders ben ik te laat zeg maar.
Bas: Ja.
Thijs: En dat was mijn boek over stress en burn-out. Ik heb niet heel veel stress gehad tijdens het schrijven van het boek en ik ben ook wel heel erg geconfronteerd met wat stres eigenlijk doet met je lichaam en ja, weet je, een van de voordelen van hier heel diep induiken is dat je ook heel erg bewust wordt van je eigen stresssignalen en dat je dat goed in de gaten houdt.
Bas: Exact.
Thijs: En met stress werkt het zo, hè, zou ik willen betogen, het is niet de bedoeling dat je alle stress uit je leven bant, maar wel dat je het verschil weet tussen gezonde en ongezonde stress en dat je weet je kunt doen in het laatste geval.
Bas: Ja.
Thijs: En als je maar genoeg dat in de gate houdt dan kun je wel, dan kun je best wat aan ook en dan kun je jezelf af en toe ook flink het vuur aan de schenen leggen.
Bas: Ja.
Thijs: Dus dat idee dat we zoveel mogelijk, eigenlijk zo min mogelijk stress in ons leven zouden moeten hebben daar ben ik het niet helemaal mee eens.
Signalen van ongezonde stress
Bas: Nee, nee, maar dan misschien voor de mensen dan, wat zijn de signalen van die ongezonde stress en wat ga je doen?
Thijs: Ja, oh, even in een notendop, doe even in een notendop je boek.
Bas: Ja, precies
Thijs: Nou ja, het lastige daaraan is dat stress gewoon met verschillende mensen verschillende dingen doet. Dus mijn stresssignalen zijn niet hetzelfde als jouw stresssignalen en die zullen ook weer verschillen voor degenen die dit nu luistert. Dat betekent dat je wel heel goed van jezelf moet weten wat zijn nou de dingen die bij mij specifiek zoveel terugkomen. En dan kun je denken aan fysieke signalen zoals hoofdpijn of hè, onverklaarbare nekpijn of hè.
Bas: Ja, schouderpijn, whatever.
Thijs: Ja, hartkloppingen, al dat soort dingen, maar ook aan cognitieve dingen zo hè, dus dingen die te maken hebben met je denken, moeilijkere beslissingen nemen, door de bomen het bos niet meer zien. Vooral bezig zijn met de, hè, alleen maar beren op de weg zien, dat soort dingen. Geheugenproblemen, had ik die nou al gezegd? Nou, goed.
Bas: Nee.
Thijs: Emotionele signalen zoals hè, woede-uitbarstingen, huilbuien, je onbegrepen voelen, dat soort dingen, en gedragssignalen zoals veel slapen of juist weinig slapen, veel eten of juist weinig eten, jezelf isoleren, uitstellen, drank en drugsgebruik, hè, en iedereen heeft zo een set van deze dingen, een aantal van deze dingen die eigenlijk vaak terugkomen op het moment dat je eigenlijk in het rood zit om het zo maar even te zeggen hè, dat je eigenlijk boven je taks zit voor wat betreft stress.
Bas: Ja.
Thijs: Zeker als dat, hè, we denken soms, nou ja, stress is niet alleen iets dat komt door drukte in je werk bijvoorbeeld maar door heel veel van die dingen in je leven. Hè, dat komt ook door je familieomstandigheden, waar je je allemaal zorgen over maakt in je leven, waar je staat in je leven, of je een goede match hebt met je werk.
Bas: Hoeveel voor weinig geld je op je bankrekening hebt staan.
Thijs: Precies, ja, absoluut, zorgen maken om geld of zorgen maken om je gezondheid hè, dat zijn allemaal van die hele bekende stressoren en nou, het is dus heel normaal dat je af en toe wat stress hebt in je leven, maar als je een aantal weken achter elkaar of een aantal maanden achter elkaar echt consequent in het rood zit dan ga je dat merken aan allerlei verschillende signalen dus hè, maar dan ga je ook moeilijke beslissingen nemen, je gaat er ongezonder van leven, je weerstand gaat ervan achteruit, al dat soort dingen. Dus je moet van jezelf weten wanneer zit ik nou in het rood.
Bas: Ja, dus het herkennen is stap 1 natuurlijk.
Stress verhelpen
Thijs: Het herkennen is stap 1 inderdaad. Stap 2 is dan weten wat je dan kunt doen.
Bas: Ja, ja.
Thijs: En daar zijn een hele hoop verschillende mogelijkheden voor, hè, dus het is natuurlijk heel veel informatie over time management-achtige dingen hè, dus het gaat letterlijk over hoe deel je je dag in en hoe kun je dat enigszins beperken de hoeveelheid stress die daarin zit zeg maar door bijvoorbeeld niet de hele dag naar je e-mailbox te kijken en door vooral ook te selecteren waar je je aandacht en je tijd aan wil besteden. Dus dat is een, meditatie weten we dat supergoed werkt. Veel wandelen of in de natuur zijn werkt super goed, over je zorgen praten met andere mensen of ze even opschrijven in plaats van ze allemaal in je hoofd te bewaren, al dat soort dingen. Nou, we zijn, laten we zeggen ik heb hè, mijn meest recente boekwerk kwam ook uit dat was 52 tips om je werkdag productief en stressvrij te houden. Nou, zoveel tips zijn er ook en dan had ik ze nog niet eens allemaal zeg maar hè. Dus er zijn heel veel verschillende manieren, maar je moet wel weten wat voor jou goed werkt en ook wel die op tijd inzetten zou ik zeggen. Ook simpelweg een aantal afspraken afzeggen als je het heel druk hebt of kijken naar je workload en kijken of je daar iets in kunt schuiven door bijvoorbeeld even iets slims te doen met een planning waardoor niet alles op hetzelfde moment moet, ook allemaal methoden die supergoed helpen.
Bas: Ja.
Thijs: Dus dat, dat zijn zeg maar de acute stressreductiemethoden om het zo maar even te zeggen en dan zijn er ook nog een aantal dingen die überhaupt handig zijn om in te investeren omdat die mentale gezondheid ten goede komen en ook wat stress voorkomen. Dus het is bijvoorbeeld heel handig om te investeren in een heel goed slaappatroon bijvoorbeeld hè waarin je toch echt wel wat betreft slaap aan je taks komt en waarin je ook enigszins regelmatig slaapt want dan kom je veel makkelijker in die slaapcycli die je nodig hebt voor herstellende slaap en zo, nou ja, etc.
Fysieke gezondheid
Bas: Ja. Doe je dit ook weleens met technologie? Ik heb een paar weken geleden heb ik een kastje op mijn lichaam gehad 72 uur en die maakt een soort van ECG van je hart en die maakt een hele rapportage en ik vond het bizar welke informatie eruit kwam. Blijkbaar heb je dus een soort van bepaalde millisecondes tussen je hartslagen en daar meet hij dus, kan hij stressniveaus meten, hij meet ook een bepaald zuurstoflevel, hoeveel stappen je zet, hoe goed je slaap is, hoe goed je herstelt, als je alcohol drinkt zie je dat ook direct zeg maar terug. Dat vond ik echt bizar. Als je dat dus combineert met advies, ik vond het echt bizar want dan krijg je dus door dat kastje weet ik eigenlijk alleen maar door je hartslag te hebben gemeten of je goed hebt geslapen, wat je stressniveaus zijn, al dat soort grappen en dan komt er een heel rapport uit met scores.
Thijs: Ja, vet.
Bas: En ook, dus ik ging ook heftig sporten en dan zie je daarna hoe snel je herstelt dus dan zie je je fitheidlevels en allemaal dat soort fratsen dus ik vind het wel tof. Ik weet niet of jij dat vaak met technologie kon doen of.
Thijs: Nee, ja, tenminste, ik heb wel mijn eigen smartwatch die wat dingen aangeeft die ik vooral gebruik voor sporten en zo, maar die geeft natuurlijk ook gewoon aan wat je hartslag is. Het is best wel handig om hè, dat is eigenlijk het idee van biofeedback. Dat was een tijd nogal hip in mijn vakgebied.
Bas: Biohacker, ja.
Thijs: En dat is gewoon het is heel goed dat je een aantal dingen weet, een aantal technieken weet om je hartslag ook weer naar beneden te krijgen en dat je daar inzicht in hebt en snapt en ziet wat werkt dat lijkt me heel goed.
Bas: Ja.
Thijs: Maar zeker, ja, dat is, hier kan je hele, je kan het zo gek maken als je zelf wil.
Bas: Precies.
Thijs: Maar dit zijn inderdaad wel mooie fratsen om het allemaal inzichtelijk te maken.
Bas: Ja.
Thijs: Ja, dat is slaap, maar hetzelfde geldt voor een gezond voedingspatroon. Hè, al deze dingen die hebben eigenlijk te maken met het onderhoud, je fysieke onderhoud van je lichaam, maar hebben ongelooflijk veel invloed op je mentale gezondheid. Hetzelfde geldt voor bewegen, dat doe je toch ook zou ik zeggen minstens een, nou, niet alleen ik, ook de wereldgezondheidszorgorganisatie, minstens een half uur per dag doen, het liefst nog een stuk meer dan dat.
Bas: Ja, dat zijn mijn korte drie, de SVS, Sport Voeding Slaap.
Thijs: Ja.
Bas: Die moet je, dat is de ondergrens.
Thijs: Precies.
Bas: Die moet in orde zijn.
Thijs: Ja, dat is de ondergrens. Laten we zeggen dat zijn de makkelijkste dingen om in te investeren als je flink in de stress zit. De eerste stap is meestal niet je baan opzeggen en naar Ibiza trekken hè, de eerste stap is vaak investeer nou eens in deze dingen en kijk dan eens hoe het er nog weer uitziet want dit zijn de makkelijkste dingen om te hacken zeg maar.
Bas: Ja, ja.
Thijs: En het heeft dus ongelooflijk veel invloed op je mentale gezondheid. En de andere kant op ook hè. Als deze dingen niet goed zijn dan kun je prutsen aan je werkdag wat je wil, maar je zult altijd gestrester zijn dan je eigenlijk zou moeten zijn.
Bas: Ja.
Thijs: Dus dat, die, ja, deze dingen en dus ook een aantal van die dingen die meer gaan over laten we zeggen je omgang met media en met sociale media hè. Zet jezelf af en toe op een nieuwsdieet, zorg dat je niet de hele tijd tijdlijnen aan het scrollen bent.
Bas: Ja, die prikkels, ja, ja.
Thijs: Pak af en toe een boek op in plaats van dat je naar een scherm kijkt hè, dat soort dingen, die hele basic dingen die allemaal gewoon echt invloed hebben in hoe je je voelt. Want als je deze dingen goed hebt, als je goed, om het een beetje paternalistisch te zeggen, als je goed voor jezelf kunt zorgen op deze manier dan kun je echt een heel stuk meer aan, dan kun je een stuk meer stress aan of dan hè, dan duurt het gewoon langer voordat je in de overbelasting komt.
Bas: Exact, je bent gewoon in control.
Thijs: Je bent meer in control. Je bent nog steeds niet in controle van alles, maar je doet in ieder geval alles dat in je mogelijkheid ligt om nou ja, om zelf zo sterk mogelijk in je schoenen te staan. Het is een beetje dat idee van het is de metafoor van het zuurstofmasker hè.
Bas: Juist.
Thijs: Doe eerst je eigen zuurstofmasker op, zorg eerst voor jezelf want dat is de enige manier waarop je van nut kan zijn voor de mensen om je heen.
Bas: Ja, en die drie factoren die je net noemt dus sport, voeding, slaap heeft heel veel te maken met habits of gewoontes die je zelf hebt zeg maar.
Thijs: Ja, zeker.
Sport, voeding en slaap
Bas: Wat zijn jouw gewoontes om die drie in controle te houden?
Thijs: Het heeft inderdaad te maken met–
Bas: Dus Thijs wordt wakker en staat op, wat doet hij?
Thijs: Oh ja, krijgen we nu de vraag naar een ochtendritueel weer, ja, ok.
Bas: Ja, gewoon een dagritueel want je hebt eigenlijk onbewust heb je een heel bewust ritueel om dit op een bepaalde mate in controle te houden.
Thijs: Nog even een klein stapje terug hoor want je zegt het gaat over habits, klopt, het gaat over hoe je dat voor jezelf inregelt in je dag, maar het gaat allereerst in de waarde hiervan inzien en jezelf serieus genoeg nemen om dit voor jezelf goed te regelen.
Bas: Exact, je moet geen stress krijgen om de habits te doen.
Thijs: Nee, en je moet ook jezelf de moeite waard genoeg vinden om ook in jezelf te investeren en je moet ook inzien dat je alleen van waarde kunt zijn voor andere mensen op het moment dat je dit goed geregeld hebt.
Bas: Ja.
Thijs: En ja, hè, dus dat druist in tegen, je hebt gewoon heel veel mensen die echt eerst naar de mensen om hen heen kijken van wat kan ik doen voor anderen voordat ze aan zichzelf kunnen denken, maar dat zijn vaak de mensen die ook uitvallen hè met stressklachten. Dus het begint bij de keus maken dat je hè, dat je waardevol en belangrijk genoeg bent voor jezelf dat je dit ook echt kunt gaan doen.
Bas: Juist.
Thijs: Daarna moet je gaan kijken hoe hè, maar het begint met een waarom.
Bas: Ja, ja.
Thijs: Ik wou Simon Sinek zeggen, starts with the why.
Bas: Yes.
Thijs: Hoe regel ik dit in voor mijzelf.
Bas: Nee, gewoon, ja, ik ben benieuwd naar jouw habits voor een gebalanceerd stressniveau laat ik het zo zeggen.
Thijs: Ja, ik schipper daar nog weleens mee. Ik heb niet een mooi verhaal, mooi antwoord op de vraag wat, ik zou heel graag een antwoord hebben op de vraag hè, van wat is je ochtendritueel met oh, dan ga ik eerst een kwartier mediteren en dan doe ik mijn credit to journal en dan ga ik koud douchen.
Bas: De Miracle Morning.
Thijs: Precies, ja. Nee, dat doe ik allemaal niet. Ik word na de derde of de vierde keer snoozen wakker.
Bas: Precies.
Thijs: Ik drink twee koffie.
Bas: If you snooze you lose het Thijs.
Thijs: Ja, I know, I know.
Bas: Maakt niet uit.
Gewoontes die bij je passen
Thijs: Ik heb ook hele boeken gelezen waarom het goed zou zijn dat je om 5 uur opstaat. Het lukt me gewoon niet. Dus nee, ik drink heel veel koffie en ik douche veel te warm en veel te lang. Dat is eigenlijk min of meer wat ik doe. Maar ik zorg altijd wel, ik moet echt voor mijzelf, ik ben ook best wel wat afgevallen in de afgelopen tijd, was ook wel echt nodig zeg maar en daar heb ik wel nu een methode voor gevonden die voor mij ook werkt. Ik moet echt wel minstens een uur per dag sporten.
Bas: Ja, wat doe je dan?
Thijs: Ik doe dan meestal hardlopen.
Bas: Ja, hardlopen.
Thijs: Dat kan ik gewoon buiten doen en ik vind het ook moeilijk om tijd daarvoor vrij te maken die ik niet, hè, dus een van de dingen die ik doe is ik maar nuttige tijd voor mijzelf doordat ik bijvoorbeeld een luisterboek aan het luisteren ben dan wordt het namelijk een uur en hardlopen en leestijd.
Bas: Ja, of een podcastje.
Thijs: Of een podcastje inderdaad hè, dan doe je nog wat nuttigs met je tijd ook hè.
Bas: Ja, ja.
Thijs: Voor mijn Calvinistische hoofd.
Bas: Ja, lekker multitasken.
Thijs: Ja, precies, dus dat ik moet in ieder geval een uur per dag moet ik sporten en ik zorg dat ik mijn eten ook wel echt onder controle heb. Wat ik ook tegenwoordig doe is twee dagen per week vasten. Dus ik doe de intermittent fasting 5-2 methode. Die werkt voor mij heel goed momenteel. Dus dat.
5-2 methode
Bas: En de 5-2 methode, leg die even uit voor de mensen die niet weten wat de 5-2 methode is?
Thijs: Ja, jouw luisteraar die zal dit toch wel weten?
Bas: Hallo, koekoek, 5-2, je snapt het toch wel?
Thijs: Ja, je snapt het toch wel. Ja, nou ja, intermittent fasting is dus het idee dat je jezelf af en toe van wat eten moet hè, dat je niet de hele dag door moet eten en dat het eigenlijk niet zo goed is omdat we voorheen ook hè, momenten hadden dat er veel eten voorhanden was maar ook momenten dat er even geen eten voorhanden was en dat moet je ook kunnen handelen. En dat kun je op verschillende manieren doen. De meest bekende methode is geloof ik de 16-8 methode waarin je 16 uur per dag vast en 8 uur per dag eet.
Bas: Ja.
Thijs: Dan heb je een window van 8 uur per dag, bijvoorbeeld tussen 12 en 8 dat je wel eet.
Bas: Ja, dat doe ik.
Thijs: Voor 12 uur ’s ochtends en na 8 ’s avonds eet je niet.
Bas: Ja, die doe ik, ik doe de 16-8.
Thijs: Jij doet de 16-8? Ok. Heb ik ook wel een tijdje geprobeerd mar wat ik nu doe is de 5-2 methode. Dat is eigenlijk dat je 2 dagen van de 7, 2 dagen per week dus eigenlijk amper eet. Dus ik doe dat op de maandag en de woensdag, dus vandaag is mijn vastendag en op zo’n dag eet ik 650 à 700 calorieën.
Bas: Wat eet je wel dan?
Thijs: Ik eet overdag ergens zo halverwege de middag eet ik een bakje magere kwark met wat blauwe bessen erin en ’s avonds een salade met misschien wat kip erin, maar vooral veel groente.
Bas: Ja, ja, ok, en die, dat 5-2. 2 dagen niet eten en 5 dagen wel zorgt er uiteindelijk voor dat je dus meer in balans bent in je patroon.
Thijs: Zeker.
Bas: Heeft het er ook voor gezorgd dat je veel bent afgevallen dan?
Thijs: Ja.
Bas: En ga je dan niet automatisch meer eten die andere 5 dagen?
Thijs: Ietsje meer wel, maar dat maakt op zich niet zo heel veel uit, als je maar consequent, hè, dus op weekbasis minder binnen krijgt dan dat er uitgaat zeg maar qua calorieën. Maar inderdaad, dat klopt, maar het gaat dus ook om het jezelf even wat, af en toe wat moeilijk maken voor wat betreft calorie-inname. Mijn buik begint nu echt te knorren, nu hebben we het erover.
Bas: Hier heb je wat nootjes.
Thijs: Ja, nee, dank je wel. Ze zijn heel verleidelijk, maar nee, ik sla hem af. Ik doe zo een kop koffie weer denk ik. Nee, maar dat klopt. Maar goed, je hebt nog steeds wel een reductie in calorieën op het moment dat je dat twee dagen per week doet en in combinatie met toch flink sporten werkt dat nu voor mij heel goed.
Planning
Bas: Mooi, en wat is voor jou het beste timeframe om te sporten? Doe je dat ’s ochtends, ’s avonds, ’s middags, maakt niet uit?
Thijs: Maakt eigenlijk niet zo heel veel uit. Weet je, ik heb niet alleen geen ochtendritme, ik heb überhaupt eigenlijk weinig ritme in mijn leven.
Bas: Je bent gewoon een freestyler.
Thijs: Ik ben freestyler en ik heb geen vaste afspraken bijvoorbeeld of amper vaste afspraken en ik weet je, ik heb veel te maken met opdrachtgevers die dan ofwel hè, op een willekeurig moment op de dag of de avond willen ze me hebben voor een webinar bijvoorbeeld en dat is allemaal prima, maar dat betekent dat ik gewoon de rest daaromheen moet plannen dus meestal doe ik zo einde van de middag even een rondje hardlopen, maar zoals vandaag, hè, vanmiddag heb ik bijvoorbeeld of eind van de middag ga ik een les geven voor de school of life waar ik pas vanavond terug ben dus ik heb vanochtend juist gesport in plaats van dat ik dat ergens ’s middags doe.
Bas: Ja, ja.
Thijs: Ik doe het ook weleens een keer als ik een schrijfdag heb van de hele dag doe ik dat gewoon halverwege de dag zo net voor de lunch om even de dag te breken, ja.
School of Life
Bas: Ja, nice, nice. Ja, nou ja, nu je toch over die school of life begint, vertel eens even wat dat precies inhoudt want daar was je ook best wel enthousiast over geloof ik.
Thijs: ja, ik ben hartstikke enthousiast.
Bas: Maar je geeft les in zelfvertrouwen. Wie heeft er meer zelfvertrouwen nodig is dan de vraag.
Thijs: Ja, iedereen, bijna iedereen kan wel wat meer zelfvertrouwen gebruiken.
Bas: Ja.
Thijs: Maar de School of Life is een organisatie in Amsterdam die ooit is begonnen in Londen en Amsterdam was de eerste die volgde, een organisatie die zich tot doel stelt om filosofie te gebruiken voor levensvragen om het zo maar te zeggen en je kan daar terecht voor workshops, bijvoorbeeld mijn workshop over zelfvertrouwen, maar hè, dus workshops meer voor particulieren zeg maar, maar je hebt ook workshops die zijn meer voor business gericht hè, dus die gaan over purpose of over creativiteit of ik geef zelf een les over effectiviteit zeg maar. En daar kun je terecht om die workshops te volgen en nou, ik geef daar dus een les over zelfvertrouwen en eentje over effectiviteit. Het is vaak een beetje op levensbeschouwelijke invalshoek, dus we gebruiken ook wel filosofie en kunst om met deze thema’s bezig te zijn, dus het is een slap, een stapje verder, een slag verder, een slapje, moet je mij horen. Inmiddels begin ik een beetje daas te worden van de trek, maar misschien dat moet je me maar vergeven. Dat is dat vasten en het gesprek erover. Het is dus het gaat een slagje dieper dan je, dan misschien je standaard zelfhulpworkshop. We gebruiken dus ook wel inzichten uit de filosofie en ook wel uit kunst om daarmee bezig te zijn met zo’n onderwerp. En dat is super tof en we doen dus dit soort workshops, maar we doen ook events. Dus we doen een keer per jaar een festival, dan staan we dus op Lowlands.
Bas: Cool.
Thijs: Er komen regelmatig grote internationale sprekers ook spreken. Nu is dat allemaal digitaal, maar dat doen we ook weleens live zeg maar als dat weer kan binnenkort. Dus dat is wat we doen. Ja, en wie heeft er meer zelfvertrouwen nodig, ja, heel veel mensen kunnen wat meer zelfvertrouwen gebruiken.
Bas: Ja.
Thijs: Ja, het is, het trekt een breed publiek van studenten tot aan mensen juist aan het einde van hun werkende leven die nog iets anders willen tot aan mensen die nou ja, professionals die dat voor extra erbij hè, zo’n opleiding doen.
Bas: Ja.
Thijs: Het wisselt heel erg. Nou, en dan hebben we het over dingen als het imposter syndrome of een beetje in het reine komen met je inner idiot bijvoorbeeld.
Bas: Ja, ja.
Thijs: Dus dat soort thema’s.
Bas: Ja, het heeft veel te maken met zelfbeeld denk ik?
Thijs: Het heeft ook wel te maken met zelfbeeld, maar het heeft ook vaak te maken met accepteren wie je zelf bent en ook inzien dat ook weer hier met dat hè, we hebben het net over vergelijken gehad hè, helemaal in het begin van het gesprek.
Bas: Ja.
Thijs: Ook weer hier dat mensen toch over het algemeen gekker zijn dan ze zelf willen toegeven.
Bas: Ja, ja.
Thijs: En dat dat er ook heel erg bij hoort.
Bas: Ja.
Thijs: Ja.
Psychologie vs. KPI’s
Bas: Jeetje, want dat is dan de nummer 1 als je er een mag noemen van waar de meeste mensen, waar je de grootste winst mee haalt bij de meeste mensen is dat dan, dat is waarschijnlijk een van die twee, zelfbeeld of welke noemde je als de tweede?
Thijs: Ik had het over het imposter syndrome hè, dus het oplichterssyndroom. Ja, en waar haal je het meeste, hmm, vind ik een moeilijke vraag omdat het natuurlijk moeilijk in KPI’s of ROI’s te vertalen is hè.
Bas: Te generaliseren is.
Thijs: Dus dat hè, het gaat verdorie over sociale emotionele vaardigheden, dat is moeilijk om een winst cijfer eraan te plakken, maar wat het meest werkzaam is aan deze workshops of aan deze classes die we geven is denk ik gewoon het feit dat je met zo’n onderwerp bezig bent met mensen die je nog niet kent en dat je daar door de vragen die ik stel of de gedachten die ik meegeef gewoon een zinnig gesprek met elkaar erover hebt met mensen die je nog niet kent waarbij je inzichten over jezelf opdoet. Dat is eigenlijk het belangrijkste bestandsdeel.
Bas: Exact, en ze lopen allemaal borstkloppend en tsjakkaroepend die zaal uit of?
Thijs: Nee, nee, dat niet. Ik moet ook altijd een beetje een disclaimer geven aan het begin van de les van het is niet zo dat je als je hier de les uitloopt nooit meer last hebt van te weinig zelfvertrouwen of dat je alleen maar de rest van je leven superveel zelfvertrouwen hebt, maar het helpt wel.
Bas: Ja, ja, cool.
Thijs: Ja.
Bas: Cool man. Je schrijft ook columns voor het AD. Want wat lezen we daarin?
Thijs: Ik schrijf op de pagina over werk dus meestal heeft het te maken met werk en dan heeft het ook wel, hè, dan is het vaak ook wel een link met gezond werken of met vitaliteit of met stressreductie.
Bas: Ja.
Thijs: Ik moet wel zeggen in de Coronatijd heb ik de vrijheid gevraagd om ook af en toe gewoon wat überhaupt over mentale gezondheid te schrijven want dat is een belangrijk thema momenteel.
Bas: Ja.
Thijs: Dus je kunt daar columns vinden over waarom ik niet koud douche bijvoorbeeld.
Bas: Oh ja, nice.
Thijs: Of over–
Bas: De anti-trend.
Thijs: De anti-trend, ja, niks ten nadele van mensen die wel koud douchen hoor en ik kijk er ook altijd met heel veel bewondering naar, maar dan het liefst van achter glas met een kop thee.
Bas: Ik heb een ijsbad in mijn tuin staan Thijs, dus je mag zo even.
Thijs: Ja, nee, ik sta aan de zijkant je aan te moedigen, zeker, absoluut. Dus daar schrijf ik dan een column over of een column over hoe je het nou een beetje leuk houdt in Coronatijd of hoe je zorgt dat je met je partner elkaar niet de tent uitvecht nu je allemaal thuis moet werken of ja, noem nog eens wat, waarom, de laatste column die ik schreef was waarom het belangrijk is om nieuwe dingen te blijven doen, omdat het heel goed is voor je hersenverbindingen en je nieuwe hersenverbindingen aangaat en dat dat in Coronatijd best wel lastig is omdat je niet zomaar naar jazzballet kunt of naar wandklimmen, maar dat je dan een beetje creatief moet zijn met de opties die er wel voorhanden zijn.
Bas: Cool.
Thijs: Dus nou ja, allerhande dingen die te maken hebben met ofwel stress ofwel werken ofwel mentaal gezond zijn ofwel productief zijn, ja.
Het nieuwe boek van Thijs Launspach
Bas: Ja, want dat wordt het topic van je nieuwe boek ook die mentale gezondheid?
Thijs: Mentale gezondheid, ja.
Bas: Hoever ben je? Pagina 60?
Thijs: Ik denk dat ik ongeveer 20.000 woorden nu heb gedaan van de 60.000 woorden die het uiteindelijk moet worden, maar ik kan ook niet zeggen dat al deze woorden die ik nu heb opgeschreven ook blijven staan. Maar het is een geleidelijk proces en het is ja, ik hou daar nooit van als mensen iets een proces noemen, maar in dit geval is dat wel echt waar.
Bas: Ja, maar jij hebt al hoeveel boeken heb je geschreven al?
Thijs: Dit zou mijn zesde, dit wordt mijn zesde boek.
Bas: Ja, dus het is meer een ABC’tje voor jou geworden om een boek te schrijven of wat?
Thijs: Nou, nee, want ik heb wel, ik voelde wel erg de behoefte om ook een beetje uit dat, een beetje uit het zelfhulpding te stappen omdat ik het vaak, ik word heel vaak gevraagd om tipjes, doe even een paar tips tegen…
Bas: Ja.
Thijs: En dat vind ik een beetje te kortzichtig ook.
Bas: Dat is gewoon afgezaagd.
Thijs: En ik denk dat er heel veel nu aan de hand is, hè, binnen de Coronacrisis, buiten de Coronacrisis voor wat betreft onze mentale gezondheid. Nou, een aantal van die dingen hebben we het al over gehad hè, hoe ga je om met social media in je leven.
Bas: Ja.
Thijs: Hoe, wat kunnen we doen tegen de eenzaamheidscrisis, wat kunnen we doen tegen de moordende prestatiedruk die er heerst en mijn antwoord zou zijn: dat zijn uitdagingen die je eigenlijk pas echt het hoofd kunt bieden op het moment dat je zelf zo sterk mogelijk in je schoenen staat.
Bas: Ja.
Thijs: En dat heeft niet alleen te maken met jezelf en wat je zelf doet, met je ochtendritueel en met je zelfvertrouwen al zijn dat belangrijke bestandsdelen, maar dat heeft ook te maken met weten waarom je het doet, jouw plek vinden in de wereld, de mensen om je heen verzamelen met wie je je prettig voelt, maar ook verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven en misschien ook wel voor de levens van hè, voor wat jij kunt betekenen in de levens van anderen.
Bas: Juist.
Thijs: En een bijdrage leveren aan de wereld, het leven en je gemeenschap zeg maar hè. Dus nou ja, goed, op het gevaar af dat dit een beetje een erg CDA-verhaal wordt, maar ik denk dat het wel heel belangrijk is.
Bas: Ja.
Thijs: Verantwoordelijkheid nemen voor je leven daar gaat het eigenlijk om.
Bas: Ja, ja.
Thijs: En daar zijn dus al die andere dingen voor nodig. Daar is voor nodig dat je weet we je bent, dat je accepteert wie je bent, dat je voor jezelf kunt zorgen, dat je begrijpt waarom je het doet en dat je weet en inziet wat je taak is in het leven.
Leads verzamelen
Bas: Ja, ja. Dan misschien nog een beetje off-topic, maar je hebt best veel boeken uitgegeven. Ik vroeg al van tevoren toen je kwam van hé, Thijs, hoeveel gegevens heb je nou van al die mensen die de boeken hebben gekocht.
Thijs: Ik heb het helemaal verkeerd gedaan volgens Bas, dat is wel duidelijk.
Bas: Ja, jij hebt al die boeken via een uitgever uitgegeven dus ik vroeg ook zit er wat achter zeg maar want ik wil even, ik probeer daar altijd de vinger op te leggen want er zijn sommige schrijvers die kunnen leven van het uitgeven van boeken, maar ik denk dat we dat nu gaan nuanceren dat jij kan bevestigen dat je niet rijk wordt van het verkopen van boeken in ieder geval als je het via de uitgever doet.
Thijs: In Nederland over het algemeen niet. Er zijn mensen die dat wel kunnen, maar dat zijn er maar een handjevol, zeker binnen mijn vakgebied, binnen psychologie, maar ook dingen die te maken hebben met ondernemen en met management hè, dan gaat het over het algemeen verkoop je wel wat boeken, maar die boeken geven je vooral ook een ingang tot het geven van lezingen.
Bas: Exact.
Thijs: Of workshops of trainingen.
Bas: Ja, dat is voor jou ook.
Thijs: Dat is hetgeen waar je inkomen vandaan komt dan.
Bas: Dus eigenlijk is het meer autoriteit claimen en als dan iemand ziet van hé, Thijs.
Thijs: Niet alleen claimen, ook gewoon laten zien.
Bas: Nee, maar ik bedoel dus van deze jongen heeft 5,6 boeken geschreven, die moeten we hebben als we het over dit topic hebben.
Thijs: Ja, dat helpt toch wel en dus het werkt op heel veel verschillende manieren, het werkt als een soort uithangbord hè van wat je kan, laten zien wat je ideeën zijn hierover en dat je niet zomaar iets roept maar dat je het wel degelijk kunt onderbouwen. Laten zien dat je dat op een beetje een slimme manier kunt doen, maar ook, kijk, elke keer dat ik zo’n boek schrijf en nu zeker met het nieuwe boek want dat wordt eigenlijk een veel dieper doorwrochter boek denk ik nog, is het elke keer weer een mogelijkheid om in een nieuw topic te stappen, in een nieuw onderwerp te stappen. Dus hè, ik heb het boek over hè, Fokking druk over stress en burn-outs gaf mij echt de gelegenheid om daar heel diep in te gaan. Het boek dat ik heb geschreven over het managen van millennials in je organisatie gaf mij de mogelijkheid om daar een keertje, ik ken die managementwereld ook weer niet zo goed, maar ik moest er wel iets van weten, dus het geeft elke keer ook weer een mogelijkheid om nieuwe gedachten te krijgen, nieuwe gedachten te formuleren, nieuwe theorieën te formuleren en ook weer het onderzoek doen, wat ik gewoon super leuk en interessant en tof vind om te doen. Dus het geeft niet alleen heel veel energie, het geeft ook weer nieuwe aanknopingspunten voor het werk dat je daarna gaat doen.
Bas: Juist.
Thijs: Dus dat is heel erg de waarde van die boeken naast dat het een heel mooi uithangbord is.
Meer over Thijs Launspach
Bas: Cool, cool. Leuk man. We zitten er alweer een dik uur in. zijn er nog dinge die ik niet heb gevraagd en die ik had moeten vragen? Wil je nog iets in de groep gooien Thijs? 30 seconden commercial, nee. Zijn er nog topics die je wil aansnijden of whatever? Iets wil delen?
Thijs: Er zijn altijd topics die ik nog zou willen aansnijden, maar ik denk–
Bas: Ja, volgens mij kunnen we urenlang doorlullen.
Thijs: Ja, dit lijkt me misschien wel genoeg. Ja, mochten mensen meer willen weten dan ondanks dat ik heel kritisch ben op social media ben ik daar toch te vinden op mijn Instagram of mijn LinkedIn. Daar deel ik al die columns altijd dus als je dat leuk vindt check die en natuurlijk is het ook leuk als je denkt nou, ik wil wat meer weten dan kun je ook nog de boeken bestellen via de uitgever dus.
Bas: Ja, mooi.
Thijs: Zonder dat ik daar je e-mailadres voor nodig heb vooralsnog.
Bas: Dus bol, waar sta je?
Thijs: Nee, ja, bol staat hij ook inderdaad en op al die dingen, maar dan moet je altijd wel zeggen zeker in deze tijden ga gewoon naar je lokale boekhandel en bestel daar het boek want die hebben het moeilijk genoeg en die kunnen wel wat support–
Bas: Oh, die zijn wel open?
Thijs: Ja, je kunt gewoon op afspraak kun je winkelen en je kunt ook vaak bij je lokale boekhandel gewoon een boek bestellen en dan komt het net zo snel als bij bol. Dus doe dat vooral want bol redt het wel, maar je lokale boekhandel heeft het moeilijker.
Bas: Ja, ja, mooi gezegd. Alright man.
Thijs: Ja.
Bas: Dank je wel voor je komst, ik vond het een interessant gesprek en ja, wellicht tot snel.
Thijs: Tot snel.
Bas: Yes.
Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!
Bas: Ja, supervet, dat was Thijs Launspach, psycholoog en auteur, veel boeken geschreven, gefascineerd over stress en burn-out. Ik heb er veel uitgehaald, ik hoop jullie ook en laten we allemaal zonder stress en burn-outs lachend naar het leven kijken dan wordt het allemaal nog mooier. Ik ben benieuwd naar zijn nieuwe boek over mentale gezondheid. Check it out, dank je wel voor het luisteren en tot de volgende keer!
