Welkom dames en heren bij alweer het 36ste Slippertje in de Ondernemen Op Slippers podcast! Deze week is Remie Cremers, ofwel Super Remie, te gast. Remie Cremers werd als kleine jongen veel gepest en wilde er graag bij horen, maar inmiddels noemt hij zichzelf SUPER REMIE en heeft hij een florerende business!
In deze podcast vertelt Remie Cremers onder andere over:
- Het verlies van zijn jongere broertje
- Hoe social media vergif is voor de mens
- De fantasiewereld van zijn 5-jarige dochtertje
- Hoe hij met zijn moeder in armoede leefde
- Hoe hij zijn bedrijf ontstond en hoe dit zich ontwikkelde door de jaren heen
- Cyber security & Domotica
Laten we snel gaan luisteren naar de enige echte Remie Cremers! Ik heb er enorm veel zin in, jij ook? Let’s go!
Podcast transcriptie
Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Remie Cremers. Remie werd als kleine jongen veel gepest en wilde er graag bij horen, maar inmiddels noemt hij zichzelf SUPER REMIE en heeft hij een florerende business. Hij is een ontzettende Apple fanboy, heeft onder andere een hotel voorzien van iPads voor de gasten waar je de verwarming, licht en zonnewering mee kan bedienen, maar ook gewoon video’s op kan kijken. Dit wordt een ontzettende nerdie podcast, welkom Remie!
Remie: Dank je wel.
Je gooit je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Bas: Kun je hem al meezingen?
Remie: Nee, maar ik luister hem meestal op 1,5 speed.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.
Bas: Ja, tof man. Ja, we hadden net al een beetje de boel voorbesproken, het ging al meteen over allemaal nerdie stuff en Apple en Tesla en ruimte en allemaal dat soort dingen dus het wordt een heel mooi gesprek dit.
Remie: Ja, ik ben benieuwd.
Bas: Dus maar super tof man. Hé Remie, waar ben je een beetje opgegroeid en ja, hoe zag dat er een beetje uit? Nee, nee, mijn eerste vraag altijd, die moet ik natuurlijk niet overslaan. Ik was toen ik deze studio had gemaakt heb ik die vraag blijkbaar twee podcasts overgeslagen. Ik kreeg letterlijk berichten van mensen van hé, Bas, waarom vraag je die vraag niet meer?
Remie: Oh jeetje.
Wat zou Remy Cremers doen..
Bas: En die vraag is natuurlijk: wat zou je doen als je nog 3 maanden te leven hebt?
Remie: Ja, ik moet toegeven dat ik daar van tevoren wel even over na heb gedacht, maar ik denk dat het eigenlijk best wel simpel is en dat is genieten van de kleine dingetjes. Want je kan denk ik grote plannen maken en nog even in die 3 maanden de wereld bereizen, maar ja, als je geniet van de kleine dingetjes, dus even een leuk gesprekje met mijn dochter van 5 of lekker op de bank zitten met mijn vrouw of even een potje, een spelletje doen aan tafel, ik denk dat dat uiteindelijk de dingen zijn die voor mij in ieder geval heel belangrijk zijn en de uitspraak geniet van de kleine dingetjes heeft voor mij een dubbele waarde omdat 6 jaar geleden is mijn broertje overleden.
Bas: Oh.
Remie: Mark Tilburgs en dit is een van de laatste dingen, tenminste, toen ze hem vroegen en hij wist dus dat hij dood zou gaan dus ja, dan heeft deze vraag ook even een andere betekenis, dus hij had op een gegeven moment dat bericht van je hebt nog maar een x-aantal maanden te leven en toen zei hij dus in een video tegen zijn vrienden en tegen zijn familie van joh, geniet van de kleine dingetjes. Dus dat is voor mij een heel logisch antwoord, er is eigenlijk geen ander antwoord dan dat en ja.
Bas: Wow, heftig. En je broer heette?
Remie: Mark, Mark Tilburgs. Hij heeft ook meegedaan aan Over mijn Lijk, dat is een televisieprogramma.
Bas: Oh, ja, ken ik, ja.
Remie: Dus je kunt hem nog terugkijken als je wil.
Bas: Wow, bijzonder proces zeg maar, en wat had hij?
Remie: Ja, kanker. Dus ja.
Bas: Dus gewoon pech hebben dus.
Remie: Ja, ja, op zo’n moment realiseer je je hoe fragiel je eigenlijk bent en ja, je gaat wel echt anders in het leven staan denk ik als je dit van dichtbij meemaakt en ik weet ook wel ik ben geen uniek geval, er zijn heel veel mensen die familie of vrienden zijn kwijtgeraakt aan deze ziekte, maar ja, ja, dus wat zou ik doen als ik nog 3 maanden te leven had: genieten van de kleine dingetjes.
Bas: Wow. Ja, goed, ik stel meestal de vraag van ja, dat impliceert dat je nu niet geniet van de kleine dingetjes, maar dat is denk ik niet zo of hoe moet ik het zien?
Remie: Nee, nee, natuurlijk. Ik probeer, ik denk dat, ik ben ondernemer en als je begint als ondernemer dan heb je die illusie dat je dan heel veel vrijheid hebt, maar dan begin je eenmaal en dan verzand je in de klanten die heel veel van je willen of een business die gewoon veel aandacht en tijd vraagt en ik ben daar natuurlijk zelf ook al meerdere keren en ook regelmatig nog steeds ingevallen dat je dus gewoon veel uren maakt, maar ik probeer wel erop te letten dat ik een balans heb en dat ik dus tijd en aandacht heb voor mijn gezin en voor vrienden want ja, dat is super waardevol en als je zeg maar, stel dat, ja, ik wil het niet te veel over de dood hebben, maar.
Bas: Nee, ja, ik vind het een heel interessant onderwerp, ik denk voor heel veel mensen.
Remie: Ja, ik denk ook dat de dood een heel belangrijk onderdeel is. Ik bedoel het maakt plaats voor vernieuwing. Want als jij er niet meer bent dan komt er een nieuwe generatie en die draagt niet de ervaringen van jou mee dus die gaan weer met een frisse kijk naar de wereld kijken en op hun eigen manier met de toekomst om en ik denk dat dat alleen maar goed is, maar waar wilde ik naartoe.
Bas: Je wilde het over de dood hebben.
Remie: Ja, nee, ik ben het even kwijt.
Bas: Ok, nou, maakt niet uit. Nou ja, het lijkt me super heftig om nou ja, om toch je, want jullie waren een gezin van? Heb je nog meer broers en zussen?
Remie: Ja, we waren een samengesteld gezin. Dus mijn moeder is getrouwd met Frits en die, wij waren met 4 kinderen thuis.
Bas: ja, precies. Nee, maar goed, als er dan een wegvalt is natuurlijk ja, mega heftig. En dat heeft, heeft dat daarna dus een groot deel van je leven beïnvloed dat je denkt ok, dit is dus uiteindelijk de uitkomst van het leven, dat is de dood? Laten we het zo even noemen.
Remie: Ja.
Het leven is veranderd
Bas: En heb je daarna zoiets gehad van ja, ok, ja, wat heb je veranderd in je leven nadat dat was gebeurd?
Remie: Nou ja, ik probeer zeg maar te denken van als Mark er nog zou zijn zou hij dan trots zijn op hetgeen wat ik nu doe of niet? Dus en als hij er trots op zou zijn en ik denk dat trots zijn op dingen niet kan worden uitgedrukt in bijvoorbeeld geld of in hoeveelheden, maar ja, het komt dus eigenlijk denk ik neer op een bepaalde vorm van liefde. Dus hoe, en ik weet je hebt laatst Thijs Lindhout geïnterviewd en daar kwam het toen volgens mij ook een beetje op neer, die tijd die ik nu met mijn dochter heb van 5 die heb ik maar één keer en dat besef dat komt duidelijker in beeld op het moment dat je iemand van dichtbij hebt verloren denk ik en dan ga ik dus, en dat is de reden waarom ik een hele duidelijke balans heb tussen werk en privé en als ik niet aan het werk ben dan ben ik niet aan het werk en dat zorgt ervoor dat ik echt volle aandacht kan geven aan mijn gezin en dat is voor mij extra belangrijk geworden na deze gebeurtenis. Dus ik denk dat ik daar, dat dat misschien een belangrijke verandering is waar ik eerder niet zo bij stilstond.
Bas: Nee, ja, inderdaad, ik snap het, Thijs Lindhout is een goede vriend van mij en die heeft dik een maand geleden ook zijn moeder plotseling verloren die middenin de nacht is overleden dus ja, hij heeft het wel begrafenistechnisch slim aangepakt want uiteindelijk was het buiten en waren er nog aardig wat mensen met die Coronamaatregelen, maar inderdaad, dat is dan ook gewoon een groot besefmoment en dat het uiteindelijk ook draait van over zelfliefde en hoe je connectie voelt met jezelf. Ik zeg ook zelf altijd mijn uitspraak is tijd is leven en dat is ook wat jij eigenlijk hier vertelt van ok, de minuten of de seconden die we nu hebben zeg maar die is geweest, die is nu, elke tel zeg maar telt.
Remie: Ja.
Bas: Dus eigenlijk moet je, is het elke minuut bel je 112 en elke seconde telt want je weet niet of de seconde nog, die komt nooit meer terug zeg maar.
Remie: Ja, kijk, als nerd zijnde heb ik weleens zitten bedenken van hoe zit een dag in elkaar want je hebt elke dag één dag, toch?
Bas: Ja.
Remie: Dus je slaapt 8 uur en dan heb je nog 16 uur over. Van die 16 uur, de meeste mensen althans die werken dus 8 uur, maar ja, je hebt ook travel time want je moet naar je werk toe dus dan gaat er vaak nog een uurtje of soms nog meer van af. Dan heb je nog 7 uur over. Nou, dan moet je nog eten, nou, dan gaat er nog 2 uur van af, dan heb je 5 uur over, dan wil je nog even ’s avonds op de bank hangen, nou, dat is ook nog 2 uur, dan heb je 3 uur over. Dus eigenlijk is je dagwinst als we het even als ondernemer bekijken 3 uur. Dus je hebt 3 uur per dag, de rest is al–
Bas: Voor jezelf bedoel je.
Remie: Ja, of voor je gezin of je kan die 3 uur besteden hoe je wil.
Bas: Dan wil je nog 2 uur seks hebben dan heb je nog maar een uurtje over.
Remie: Ja, precies. Ja, nee, maar dat besef in ieder geval voor mij is dat een belangrijk iets waar ik echt bij stilsta. Ik wil bijvoorbeeld, ik ben een beetje allergisch voor social media want dat is een aandachtvreter. Als je social media gebruikt dat wil zo veel mogelijk tijd van jou hebben. Dus als je op LinkedIn of ja, vooral Facebook en Instagram zit of YouTube dat blijft maar aandacht vragen en zolang als dat nuttige informatie is of informatie is waar je blij van wordt en vrolijk van wordt, ja, dan is het goed, maar als je eindeloos aan het scrollen bent op een social media platform dan ben je dus die drie schaarse uurtjes per dag die je dan over hebt daaraan aan het wasten en ja, ik denk, dus jij zegt elke seconde telt en ik bereken dat eigenlijk per dag, je winst per dag is ongeveer 3 uurtjes en daar moet je iets leuks van maken en ja, en genieten en leuke dingen doen.
Social media = Toxic
Bas: Ja, nou ja, dit is, ik heb het er vaker over, dit is een groot dilemma wat mij betreft, weet je, dit is, daarom de social dilemma heb je misschien ook gezien op Netflix, maar het is een megagroot dilemma want echt ook zeker bijvoorbeeld zo’n platform als TikTok zeg maar is letterlijk eigenlijk gewoon vergif weet je, ik bedoel het gaat helemaal nergens over, het is puur vermaak, entertainment en mensen willen entertaint worden, laat dat voorop staan, maar als je ziet hoe die algoritmes zo slim in elkaar zitten dat het enige is dat ze willen is je naar binnen zuigen en dat je er nooit meer van afkomt zeg maar en dat is letterlijk, je kan het zien als een verslaving.
Remie: Absoluut. Volgens mij maak je ook stofjes in je hersenen aan op het moment dat je likes krijgt bijvoorbeeld en dat is fout en leuk dat je over TikTok begint want ik heb dat dus een keer geprobeerd omdat ik wist dat het een beetje toxic was.
Bas: Ja, ja.
Remie: Dus ik heb dat gedownload en wat mij opviel, het algoritme kijkt dus hoe snel je scrolt en waar je langer naar kijkt en als je ergens langer naar kijkt dan wordt dat vaker getoond.
Bas: Ja, dat zijn de dansende vrouwtjes meestal bij jou toch?
Remie: Ja, precies, nou, letterlijk binnen een uur kreeg ik allemaal mooie bolle billen te zien. Toch? Ja, sorry, ik ben een man en ik vind bolle billen interessant.
Bas: Ja, de supernerds kijken naar billen.
Remie: Ja, blijkbaar. Is dat zo? Kijk jij ook naar billen? Maar, nee, maar en ik denk dat als je fan bent van stoere auto’s dat je echt letterlijk, maar binnen een uur hadden ze me al door en ik voelde me echt alsof ze door me heen.
Bas: Betrapt.
Remie: Ja, ze keken door me heen want een algoritme dat binnen een uur jou kan doorgronden en weet waar jij van houdt dat is gewoon een super geavanceerd algoritme en ik vind dat inderdaad ook toxic. En als je dan inderdaad kijkt dat jonge meisjes van 13 die willen ook zoveel mogelijk likes en die zetten hun video’s en foto’s allemaal publiek, want je kunt het privé doen en dan zeggen de ouders van ja, die kinderen doen alles privé, ja, blabla, die meiden willen gewoon aandacht dus ze zetten het op openbaar en dan kijken er allemaal vieze mannetjes naar hun kinderen. Ja, sorry hoor, maar als jouw dochter zich staat om te kleden in de woonkamer dan doe je ook de gordijnen dicht en met TikTok zijn er geen gordijnen, iedereen die wil kan kijken en er is volgens mij niemand die zijn TikTok profiel aan het doorkijken is van hé, staat alles wel wat privé moet zijn op privé? En dat geldt ook voor Facebook en andere social media platforms.
Bas: Ja, nou ja, het schokkende is en dat heb ik vaker gezegd in andere podcasts ook dat de zelfmoordratio onder jongeren dus is toegenomen met dezelfde groei als social media zeg maar end at is echt ja, schrikbarend want ik bedoel, dan heb je dat jonge meisje van 13 die dan allemaal rare reacties krijgt en wat ben je lelijk of whatever weet je en dat gaan ze helemaal van binnen aantrekken en ze willen alleen maar, weet je, niks is wat het lijkt en op social media al helemaal niet want iedereen, ja, er zijn weinig mensen zeg maar die huilende video’s plaatsen op social media. Die zijn er wel, maar goed, die zijn schaars. Dus het is in die zin wil ik zeggen de wereld is gewoon relatief nep.
Remie: Ja, je krijgt een heel vertekend beeld want je krijgt de mooiste momenten van andermans levens, maar als je dat constant in die drie uurtjes die je dan per dag hebt tot je laat komen dan denk je dat dat de realiteit is.
Bas: Dan voel je jezelf verrot want dan denk je oh, die mensen hebben allemaal een mooi leven en ik zit hier een beetje zielig te zijn op het bankje.
Fantasiewereld
Remie: Ja, nee, ik hoorde laatst dat, mijn dochter is 5 en op die leeftijd blijkt het verschil tussen fantasie en werkelijkheid heel vaag te zijn. Dus als je met hun een fantasiespel speelt, wat ik heel vaak doe want ik vind het wel heel leuk om in hun fantasiewereld mee te gaan dus dan zit ik een of ander fantasiespel met haar te doen.
Bas: Wat voor iets doe je dan?
Remie: Nou ja, laatst ben ik bijvoorbeeld een rondje door de wijk met haar gaan wandelen, dan doen we een speeltuinentocht dus dan gaan we 5 speeltochten bespelen zeg maar, dus dan gaan we lopen en dan gaan we elke speeltuin, en ik had een krijtje in mijn zak gestopt van tevoren. Dat wist zij niet, maar gewoon ik zo ja, dan gaan we een kruisje zetten bij elke speeltuin. Ja, dan moet je er wel een cijfertje bij zetten dat het dan de eerste en de tweede. Dus dan schrijf ik op de stoep bij elke speeltuin schrijf ik dan een cijfertje en een kruisje en ik zo oh, kijk, hé, die stoeptegel daar die wil ingekleurd worden. Oh ja, zegt ze, dat is waar. En dan buk ik en dan krijt ik die tegel in en zo lopen wij door de wijk echt als een stelletje, nou ja, ik met mijn dochter van 5, maar andere mensen vinden me misschien heel raar, maar ik ga compleet mee in die fantasie en dan voor je het weet zie je overal in de wijk van die ingekleurde stoeptegels. Ik heb ontzettend veel lol, andere mensen hopelijk ook als ze dan zo’n ingekleurde stoeptegel zien en denken what the fuck, maar om even terug te gaan, voor die leeftijd is dus het verschil tussen fantasie en werkelijkheid heel klein, maar ik denk dat dat misschien ook op latere leeftijd misschien nog steeds zo is, als je dus te veel op social media zit dat je dan ook de werkelijkheid niet meer kent of niet meer begrijpt. En ik wil dit niet een heel enge podcast maken, maar om nog een stapje verder te gaan.
Bas: Ja.
Remie: Er is nu een nieuwe trend aan de gang die nog niet zo zichtbaar is maar dat is augmented reality en virtual reality.
Bas: Ik ken het.
Remie: En Facebook is daar echt ontzettend veel geld in aan het stoppen en Apple ook en zo zijn er waarschijnlijk nog een heel aantal andere techbedrijven, grote techbedrijven met diepe zakken die daar flink in aan het investeren zijn. Maar moet je je voorstellen dat er dus straks social media platforms komen waarbij je volledig emersed bent dat je gewoon, je zet een bril op en je komt in een andere wereld.
Bas: Ja.
Remie: Als je dan geen bewuste keuzes maakt waar je heen wil en wat je wil gaan doen, dan ja, dan zit je de hele dag tussen de bolle billen zeg maar, stel dat ik dat zou doen. Dus dan zit je in een nog veel meer toxic omgeving en voor je het weet zeg je je baan op, ga je je complete leven inrichten op dat platform en zit je daar bijna in vast. Ik weet niet of je Black Mirror kent op Netflix.
Bas: Nee.
Remie: Ja, dat is een serie daar tippen ze dit soort problemen aan en maken ze een karikatuur van social media, onder andere social media problemen, maar ja, het wordt dan op een gegeven moment wel freaky denk ik en ik denk dat wij als mens allemaal bewust ’s morgens moeten opstaan en moeten nadenken van wat ga ik vandaag doen, waar word ik blij van, waar krijg ik energie van en ga dat dan doen.
Bas: Ja.
Remie: Nou, jij bent volgens mij ook een echt Steve Jobs fan.
Bas: Zeker.
Remie: Die heeft op een gegeven moment in zijn Harvard speech ook gezegd van als ik niet elke dag, of als ik ’s morgens op sta en wat ik vandaag ga doen, stel dat ik morgen dood zou gaan, gaat weer over de dood, als ik morgen dood zou gaan, zou ik dan wat ik vandaag ga doen nog steeds gaan doen of zou ik liever iets anders doen? En als ik te veel dagen achter elkaar iets doe wat ik niet wil dan moet ik iets veranderen.
Bas: Ja, if you live each day if it was your last, one day you most certainly be right.
Remie: Exactly, ja, precies.
Bas: Letterlijk.
Remie: Ja, dus en social media is natuurlijk zo’n, heeft een enorme aantrekkingskracht ook op mij en ik ben me dan toevallig er bewust van en ik hoop dat de luisteraars dat ook zijn, maar ja, er zijn ook denk ik heel veel, hele grote groepen mensen die zich amper bewust zijn van hoe ze hun tijd eigenlijk spenderen en dat dat eigenlijk zonde is en dat vind ik wel triest om te zien zeg maar.
Bas: Zeker.
Augmented- en Virtual reality
Remie: En als dat dan, als dat straks nog aangevuld wordt met augmented reality en virtual reality.
Bas: Ja.
Remie: Dan vind ik dat wel heel spannend. Maar goed, ik wil niet een heel dark discussie.
Bas: Nee, maar dit is wel vet, nou ja, ik was in de early days van dat hele virtual reality spektakel zat ik ook met die Google Cardboard en dat soort dingen te spelen dus dat was heel vet en toen zag ik die hype ook opkomen. Oh ja, dat is wel mooi om te zeggen in deze podcast misschien is er iemand die hier iets mee kan, ik heb namelijk de domeinnaam virtualrealityglasses.com.
Remie: Oh, cool.
Bas: Mocht je die nog willen kopen, ik doe er niks mee.
Remie: Ok, cool.
Bas: Maar hij staat te koop. Maar ik dacht het is een vette domeinnaam ik dacht dit is een soort van vastgoed want dadelijk iedereen wil deze hype pakken en op een gegeven moment wordt het domein heel veel geld waard. Maar ik bedoel, ik heb wel wat mensen gehad maar dat waren allemaal een soort van geen interessante offers. Ik bedoel, het maakt mij ook niet uit hoe lang die te koop staat.
Remie: Misschien dat Google hem een keer wil kopen.
Leven in een simulatie
Bas: Ja, precies, precies, of Facebook of zo. Maar Remie, leven wij in een simulatie dan?
Remie: Oh, ja.
Bas: Kijk, als we dadelijk door die techniek het echte niet meer kunnen onderscheiden van het neppe zeg maar, letterlijk, er komt een punt dat dat gaat gebeuren. Dan kan deze hele wereld een simulatie zijn. Dat is ook een beetje de filosofie van Elon Musk geloof ik en zijn broertje Kimbal gaat er volgens mij ook een aardig–
Remie: Ik heb de interviews gezien. Ik vind het trouwens wel opvallend want Elon Musk gelooft dat we in een simulatie leven, maar hij doet er wel alles aan om de mensheid te redden.
Bas: Juist.
Remie: Dus als je toch al gelooft dat we in een simulatie leven, waarom nog zoveel moeite doen om ons te redden?
Bas: Ja, precies, waarom dan 120 uur per dag, oh nee, die heb je niet.
Remie: Ja, hij werkt echt als een paard volgens mij. Maar ja, leven we in een simulatie, wat een goede vraag. ik wist niet dat je deze vraag ging stellen vandaag trouwens.
Bas: Ja, mooi hè?
Remie: Ik zeg dat het niet onmogelijk is, dat is wat ik erover wil zeggen, maar als ik het nu, ik denk dat het echt is. Ja, we mogen elkaar niet aanraken in verband met Corona, maar ik denk dat ik jou aan kan raken en dat dat echt is.
Bas: Ja, maar dadelijk kan de technologie ook zo ver zijn dat ik kan iemand aanraken aan de andere kant van de wereld, dat voelt ook echt dadelijk.
Werkelijkheid vs. Fantasie
Remie: Maar dan gaan we even weer terug naar die beginvraag, dat meisje van 5 wat het verschil tussen werkelijkheid en fantasie niet kan onderscheiden, hoe belangrijk is het dat wat echt is of dat echt is?
Bas: Goede vraag. Who cares?
Remie: Is misschien wel helemaal niet belangrijk, who cares, precies! Ja, want je wil een leuk leven hebben en of het nou niet bestaat of een fantasie is of niet, je wil nog steeds ook in die fantasiewereld een leuk leven hebben.
Bas: Ja.
Remie: En misschien helpt het wel om te denken dat wij in een simulatie leven want dan–
Bas: Dat maakt het wat lichter.
Remie: Precies, dat maakt het wat lichter en dan denk je fuck it, als ik morgen geen zin heb om naar mijn werk te gaan dan ga ik niet naar mijn werk, als ik een boze klant heb dan heb ik even een boze klant, ja, ok, kan gebeuren. Dan ben ik hem niet morgen maar overmorgen pas terug omdat ik heb er nu even geen zin in om die confrontatie aan te gaan. Dus het wordt allemaal wat lichter.
Bas: Ja, mooi, nee, ok, maar goed, om de fantasiewereld van social media nog één keer af te spiegelen, wat ik heel vaak zeg is vergelijk niet jouw binnenkant met iemand anders zijn buitenkant en dat is denk ik een zin zeg maar die heb ik een tijd geleden gehoord een keer in een podcast en daar ben ik, die ben ik steeds vaker gaan herhalen want ik vind hem mega krachtig zeg maar weet je, het is precies dit, mensen zitten dan op de bank, zitten alleen maar door perfecte levens te scrollen op social media en die zitten zichzelf een beetje prut te voelen zeg maar terwijl al die lachende gezichten, je ziet hun binnenkant niet.
Remie: Nee, maar ik denk wel dat het heel moeilijk is om dit te doen zolang als je op social media zit. Je moet er gewoon van, als je wil detoxen van social media dan moet je het gewoon gaan minderen.
Bas: Precies.
Remie: Volgens mij is er geen manier om–
Bas: Nou ja, je moet het elimineren, dat is mijn idee. Want kijk, ik bedoel, dat zeggen ze over de social, if the product is free, you are the product. Dat is heel simpel, dus alles wat jij gratis gebruikt daar ben jij het fucking product. Dus ze willen gewoon, nou ja, je hoeft het niet onder stoelen of banken te schuiven, maar ze willen jou gewoon ads serveren. Ik spendeer aardig wat aan ads en uiteindelijk krijg ik daar klanten van. Maar ja, dus ik zou niet allemaal tegelijkertijd stoppen want dan komen de klanten niet meer naar mij.
Remie: Ja, maar jij maakt er ook gebruik van als ja, jij bent volgens mij nog net millennial, die generatie die snapt dit helemaal.
Bas: Ja.
Remie: Ik zit een beetje tussen dat millennial en de generatie ervoor in, maar ja, klopt, en waar ik mij dan als tech nerd aan stoor als het gaat over algoritmes die jou volgen en zo, we hebben nu zo’n cookie law zeg maar in Nederland, maar dat is echt complete bullshit want denk je werkelijk dat Google per se cookies nodig heeft om jou te kunnen volgen? Facebook idem. Natuurlijk hebben die geen cookies nodig. Die kunnen zonder cookies nog steeds haarfijn volgen wat je allemaal doet.
Cookies
Bas: Gaan die cookies niet helemaal eruit trouwens?
Remie: Nou ja, cookies zijn op dit moment nodig bijvoorbeeld om je winkelmandje te vullen. Dus als je een winkelmandje vult bij welke webstore dan ook dan wordt dat in een cookie opgeslagen en als je dan 10 minuten later terugkomt op die website dan is het wel zo fijn ook voor jou als gebruiker om die dingen nog steeds terug te kunnen zien. En het wordt ook voor een aantal andere nuttige dingen gebruikt, maar het wordt ook gebruikt om jou te volgen. Maar als je kijkt naar Facebook die heeft gewoon een pixel en die pixel die staat op de website, maar je bent op de achtergrond al ingelogd met je Facebook account dus je wordt gewoon op accountbasis gevolgd dus je hebt helemaal geen cookies nodig om jou te kunnen volgen.
Bas: Nee.
Remie: Dus die hele cookiewet is in mijn ogen gewoon bullshit, kunnen ze net zo goed, want degene die ze ermee willen aanpakken, dus de grote jongens, Facebook en Google die hebben alweer systemen om het niet nodig te hebben.
Bas: Natuurlijk.
Remie: En de kleine jongens die zeg maar eigenlijk geen kwaad bedoelen die moeten allemaal een cookiewall op hun website zetten.
Het internet is losgeslagen
Bas: Maar dit hele spektakel wat het internet heet dan is eigenlijk al een beetje een oncontroleerbaar iets geworden of hoe zie jij dat?
Remie: Ja.
Bas: Net zoals nu de cryptocurrencies dadelijk ook de halve wereld mogelijk gaan overnemen maar dit ook, het hele internet is gewoon uit de hand gelopen en het is niet meer te stoppen zeg maar.
Remie: Ja, it is a blessing and it is a curse.
Bas: Ja.
Remie: Want ik bedoel, door het internet hebben wij elkaar gevonden, door het internet kunnen we nu alles bestellen wat we willen, bestaat er een Amazon.com waar je voor heel weinig geld je hele huis kan inrichten, noem het allemaal maar op. Je kunt makkelijk contact zoeken, ik bedoel, nu als je wil Facetimen met iemand aan de andere kant van de wereld dan kan dat gewoon heel makkelijk. Dus het heeft ontzettend veel gemakken met zich meegebracht. Ook de, een hele powerful tool van het internet vind ik de gezamenlijke knowledge, dus de gezamenlijke kennis die wij met elkaar hebben. Het feit dat wij nu in een enorme versnelling zitten qua technologische ontwikkeling. Ik bedoel als je kijkt bijvoorbeeld naar de auto-industrie, die heeft 100 jaar bijna stilgestaan. Ik bedoel, er komt elke keer een iets beter motortje in, op een gegeven moment hebben zede airco uitgevonden. Ze hebben op een gegeven moment de ruitenwissers iets geoptimaliseerd. Maar ja, een auto van 100 jaar geleden ziet er bijna hetzelfde uit als een auto van nu, hij is aerodynamischer geworden, maar that’s it.
Bas: Heeft niks met innovatie te maken.
Remie: Heeft eigenlijk niks, nee, gewoon het zijn iteraties, het zijn kleine veranderingen die het allemaal net ietsjes beter maken. Ik bedoel, vroeger had je op een gegeven moment Nokia 3210 en toen kwam de Nokia 3210i.
Bas: Ja, 3310.
Remie: En toen kwam een vriend van mij die noemde dat de 3310i van iets beter.
Bas: Maar dit vind ik wel, dit brengt me helemaal terug naar die Nokia, dat tijdperk. ik weet nog gewoon dat ik een 3210 had en dat ik een trilfunctie in mijn Nokia aan het solderen was hè.
Remie: Ja, heb ik ook gedaan.
Bas: En ik haalde de ledjes eruit en ik deed blauwe ledjes in mijn telefoon en dan was ik helemaal het mannetje.
Remie: Oh, als ik een high five mocht geven dan deed ik het nu. Heb ik ook gedaan. Ik heb zelfs geld verdiend hiermee.
Bas: Oh, wow.
Remie: Ik heb trilmotortjes in iPhones of niet in iPhones.
Bas: Nokia.
Remie: In Nokia’s gezet voor geld.
Bas: Oh, wow.
Remie: En dan deden we ook gelijk een sim unlock want dat kon ook, en eerst kon je een simlock moest je de Nokia aan de binnenkant aansluiten met een speciale connector en dan kon je hem unlocken, maar op een gegeven moment moest je ook met twee ijzertjes moest je twee draadjes met elkaar verbinden want anders dan lukte die unlock truc niet en ik weet nog dat ik samen met een vriend van mij, Dominique was dat, geweldig, een oude schoolvriend, hele mooie tijd. Met hem ging ik altijd volledig in die fantasiewereld, maar wij hebben dus samen best wel wat geld verdiend met het unlocken van Nokia telefoons.
Bas: Cool.
Remie: Geweldig.
Bas: Ja, nou, ik kan mij ook nog herinneren dat ik op een gegeven moment, dat is alweer een stap verder, maar dan kreeg je de TI83 is dat rekenmachientje wat je, waar je dus alle dingen mee doet en het was mijn truc om dan zo’n kabel te maken en dan weet ik nog toen had ik echt letterlijk zelf gesoldeerd van de COM-port zeg maar van mijn computer en dat is zo’n ding met allemaal pinnetjes voor mensen die dat niet snappen, ging hij dan, en dan moest ik dan zo’n klein printplaatje dus met allemaal weerstandjes en dingen en dat ging dan naar die jackplug van die TI83.
Remie: Ok.
Bas: En ik was, ik bedoel, ik heb ongeveer alles gedaan door te spieken en gewoon heel veel dingen af te kijken.
Remie: Jatten, ja.
Bas: Ja, en dus ik moest dus mijn hele rekenmachientje moest ik voltypen zeg maar met “spiekbriefjes”, dus ik tikte alles uit en ja, je had ook vaak gewoon al de proefwerken van de dingen en dan tikten we alles uit in dat ding en dan kon je dat gewoon in een keer uploaden want ik bedoel, als je dat met de hand erin gaat tikken op dat ding, ja, dan ben je natuurlijk eindeloos bezig, maar je kan dat gewoon veel sneller woep, uploaden.
Remie: Dus je doet gewoon cheatcodes in het echte leven.
Bas: Ja, eigenlijk wel ja.
Remie: Is wel vet.
Bas: Nou ja, en een andere spiektechniek die ik had was zeg maar dat ik met een pen die helemaal op was hè, dus er zat geen inkt meer in dat deed ik op een karton deed ik dan een beetje harder drukken en dan deed ik dat hele vel volschrijven en zo heb ik dus gewoon, ik heb nooit Engelse woordjes geleerd, ik heb eigenlijk pas Engels geleerd toen in ben gaan reizen, maar dan deed ik in alfabetische volgorde van Engels naar Nederlands en Nederlands naar Engels deed ik alle woordjes op een “wit vel” schrijven en als je met een bepaalde hoek zeg maar op dat vel keek dan kon je het lezen. Terwijl als jij 2 meter van mij vandaan zit denk je oh, die Bas die heeft een wit vel weet je, die had een soort van ja, hoe noem je dat, oefenblaadje, hoe schrijf je dat nou, hello, weet je, ik bedoel dat deed ik dan oefenen, af en toe schreef ik er eens wat op, maar ik keek gewoon, dat was de methode en soms schreef ik meerdere vellen vol dus dan had ik gewoon drie blaadjes op mijn ding en zo heb ik eigenlijk bijna alles gehaald op school.
Remie: Gecheat.
Bas: Dus en het werkt nog steeds denk ik.
Remie: Maar even terug naar dat internet.
Bas: Ja.
Remie: Als je zeg maar kijkt naar die technologische ontwikkeling door het internet kunnen wij dus kennis met elkaar veel makkelijker delen dus die versnelling waar wij nu inzitten qua technologische ontwikkeling dat komt door het internet want zonder internet kon je niet zo snel even stel dat Elon Musk die wil de nieuwste batterij gaan uitvinden maar op internet staan er ontzettend veel papers over technieken als het gaat over kobalt en over ja, noem het allemaal maar op. Je kunt op elk onderwerp kun je je compleet verdiepen en natuurlijk is er ergens als je op een bepaald expertniveau zit een beperking en dan vind je niks meer en dan zul je zelf het wiel moeten uitvinden. Maar om op dat expertniveau te komen dat kan in principe iedereen als je je maar ergens compleet op vastbijt en in verdiept. En eigenlijk is dat hele cheaten wat jij deed op school dat kan nu iedereen en het is nog legaal ook, het is helemaal niet fout om op internet dingen op te zoeken en ergens goed in te worden. En ja, ik heb ook voor mijzelf op een gegeven moment bedacht van get good at the hard stuff is een soort van idee wat er in mijn hoofd zit. Dus als je goed bent in iets ingewikkelds wat andere mensen niet kunnen dan ben je iets waard en dat is een slimme manier denk ik überhaupt om waarde toe te voegen en uiteindelijk daar een businessmodel uit te kunnen slaan.
Bas: Mooi, mooi gezegd.
Remie: Ja.
Bas: Dus dit is een beetje hoe jij de SUPER REMIE bent geworden dan.
Remie: Ja, ik denk het wel. Ja, toen ik zeg maar SUPER REMIE startte.
Waar komt Super Remie vandaan?
Bas: Want leg ff uit wat SUPER REMIE überhaupt is. We hebben zo mooi, dit is jouw SUPER REMIE, wat is het?
Remie: Logo.
Bas: Ja, logo, voor de mensen die het zien, maar goed, als je het hoort dan zie je het niet, maar goed, dit is een soort van Supermanachtig ding. Maar waar komt SUPER REMIE vandaan dan?
Remie: Nou ja, ik werkte bij een Apple winkel als verkoper en dat beviel op zich prima, maar op een gegeven moment was het 2008, crisis, het ging slecht met de verkopen en toen zei mijn baas tegen me van ja, je mag wel floormanager worden, dus ik was gewoon verkoper, een leveltje omhoog, maar je gaat van 32 uur naar 28 uur en je salaris gaat niet omhoog. Toen zei ik: sorry? Ik ga niet meer doen voor minder geld en nou, no way.
Bas: Ja, ik zou zeggen laten we het omdraaien.
Remie: Nou, en toen heb ik, ik had al heel lang gesprekken met mijn vrouw want ik had al in mijn hoofd zitten van mensen die kwamen in de winkel en die zeiden van joh, kun je thuis langskomen want ik heb een probleem met mijn iCloud of ik heb een probleem met dit en ik dacht ik had het tegen mijn vrouw gezegd ik wil gewoon voor mijzelf beginnen. Ik heb eigenlijk mijn hele leven al geweten dat ik ondernemer wilde worden, alleen ik wist niet wat. Ik heb een tijdje een reisorganisatie gehad omdat ik, een vriend van mij was enthousiast over reizen, Dennis Fraters die organiseert trouwens nog steeds reizen dus zijn huidige bedrijf is eigenlijk een spin-off van dat van ons, maar ik wilde op een gegeven moment ondernemen en hij had een idee, dus ik dacht nou ja, dan ga ik met jou ondernemen. Maar wij zijn uit elkaar gegroeid. Maar anyway, op een gegeven moment werkte ik dus bij Emac en wilde ik gaan ondernemen en ik wilde mensen thuis gaan helpen want ik dacht daar is markt voor. Dus ik met mijn vrouw overlegd en zij zo ja, het is wel iets voor jou, maar moeten we dat wel doen? We hebben niet zoveel inkomsten. Zij had op zich wel een prima baan toen en ik had een wat mindere baan, zeg maar minimumloon zo ongeveer want ik werkte maar 32 uur. Maar ik dacht ja, volgens mij is het wel een businessmodel. En toen heb ik tegen mijn baas destijds gezegd, de eigenaar zeg maar van alle winkels van joh, is dit niet een businessplan waar we iets mee kunnen gaan doen en mensen thuis helpen en daar hebben ze misschien wel 60 euro per uur voor over. Ah joh, nee, mensen hebben daar helemaal geen geld voor over, dat gaan we helemaal niet doen. Ok, maar ja, als je me dan zo’n kutcontract aanbiedt dan ontsla me maar. Dus toen ben ik ontslagen en kon ik in de WW en toen ben ik eigenlijk vanuit de WW begonnen als ondernemer en ja, echt from scratch en ik had het geluk dat er één klant die had ik vrij snel, die kwam dan ook uit de winkel en die huurde mij meteen een hele maand lang voor 2 of 3 dagen in. Dus in die maand mocht ik 3 hele dagen bij haar langs en ik weet nog ik kwam thuis, ik zo ja, ik heb gewoon 8 uur mogen schrijven en dat is meer dan 500 euro en ze betalen gewoon. The fuck! En ik heb de hele dag zitten spelen met Apple spulletjes. Want ze kwamen, op een gegeven moment hadden ze, oh, sorry, haalde ze de oude Apple computers die kwamen uit de kelder. Dus zij hadden zo’n Bondi Blue iMac hadden ze ineens haalde ze tevoorschijn.
Bas: Oh ja.
Remie: En die haalde ze uit de kelder en die mocht ik dan de foto’s die daar nog op stonden mocht ik eraf gaan halen. En ja, geweldig. Dus ik had op zich wel een leuke start en ja, toen was ik ook tevreden met een paar honderd euro per maand dus nou ja, dat was echt supervet. En zo ben ik langzaam doorgegroeid. Maar even terug, je vroeg me waar komt SUPER REMIE vandaan, toen gingen Ineke en ik op een gegeven moment op vakantie.
Bas: Ineke is jouw vrouw.
Remie: Ineke is mijn vrouw ja.
Bas: Ja.
Remie: Op wintersport en toen zaten we van ok, we gaan het doen, ik ga voor mijzelf beginnen. Ik had natuurlijk al een, ik was al ondernemer want ik deed ook, ja, ik dwaal weer af, maar ik was cocktailshaker zal ik je een andere keer vertellen, maar ik dacht ik ga voor mijzelf beginnen en toen zaten we namen te verzinnen en toen zei ik van ja, Apple nerd aan huis want ik ben wel echt een Apple nerd, zo voelde ik me ook, jouw Apple nerd, daar zaten we een beetje over na te denken en op een gegeven moment zei mijn vrouw: SUPER REMIE. Ik zo, nee, ik ben geen superheld, come on, dat ga ik niet doen. Maar we hadden zo’n shortlist gemaakt van namen en ’s morgensvroeg de volgende ochtend nadat we die brainwave hadden gedaan toen werd ik wakker en het eerste wat in mijn hoofd opkwam was SUPER REMIE, ik dacht shit, het is wel sticky, dat onthou je gewoon na één keer.
Bas: Ja.
Remie: En dat was voor mij de trigger. Ik dacht ja, maar als je die naam zo makkelijk kan onthouden, ja, het is een beetje zelfspot van ja, ik ben een superheld, ik kom je redden, maar ja, als ik nu terugkijk naar alle jaren dat ik mensen help, ik heb echt wel mensen gered in vervelende technische situaties. Dus ja, nou ja.
Bas: Over welke SUPER REMIE daad ben je dan het meest trots?
Remie: Ja.
Bas: Als we het over mensen redden hebben?
Remie: Nou ja, aan het begin zei je al van het hotel, dat is voor mij wel echt een accomplishment want op een gegeven moment was er dus een Hotel 27 in Amsterdam die wilde graag iPads op alle kamers voor hun gasten. Het is een duur hotel, kost 100 euro, volgens mij 600 euro per nacht of zo om daar te mogen logeren en die wilde op de kamer een iPad en die iPad die moest, daar moesten gewoon allemaal apps op staan, dus daar moest je op kunnen Netflixen en internetten en Facebooken en alles, maar je moest ook de lichten kunnen bedienen van de kamer. Nou ja, dat is allemaal op zich niet zo ingewikkeld, maar hij moest ook na elke check-out gewiped worden want je wil niet dat de volgende bezoeker de porno van de vorige kan zien of whatever dat diegene bekeken heeft dus hij moet na elke check-out gewiped worden. Oh, maar wacht eens even, als je hem wiped en je hebt net al die instellingen gedaan van dat de domotica het doet, dus de lichten en de zonwering en de verwarming en de airco dan moet je dat opnieuw instellen. Nou, hadden we uiteindelijk al bedacht van als je een QR-code hebt die kun je dan scannen. Maar ja, dan moet die gast komt hij zijn kamer binnen, pakt hij die iPad, ja, je moet even deze QR-code scannen.
Bas: Ja, niet gebruiksvriendelijk.
Remie: No way, nee. Dus toen ben ik echt tot het diepste puntje gegaan om uit te vogelen hoe we dat kunnen doen en nu hebben we gewoon een volledig geautomatiseerd systeem. Er wordt een check-out gedaan, er gaat een API naar de iPad, de iPad wordt gewiped en zodra dat die iPad weer opgestart wordt heeft hij alle instellingen al, inclusief de bediening van de domotica. Dus je start hem op, er staat welkom in je scherm, je gaat naar volgende, volgende, volgende, er worden heel veel stappen ook overgeslagen, dus normaal moet je allemaal dingen invullen als je een iPad opstart, bijna alles wordt overgeslagen en je kunt meteen in je kamer alles doen waar je zin in hebt.
Bas: Nice.
Remie: En dat is technologisch natuurlijk best wel ingewikkeld, een heel groot project geweest en daar ben ik wel echt trots op.
Bas: Cool, cool. Ok, nice. Ja, misschien zijn er wel mensen die daar geslapen hebben en denken van oh, dus jij hebt die iPad hier geregeld.
Remie: Ja, precies. Ja, en dat terwijl ik begonnen ben gewoon schouder aan schouder bij mensen thuis iCloud accountjes ontfutselen. Dus ja, je ziet ook dat je langzaam maar zeker groeit in je business en steeds andere dingen op je afkomen.
Domotica
Bas: Ja, en voor de domotica nerds dan, het licht ging dat via Hue of?
Remie: Nee, dit was, ik moest mij wel ook aanpassen aan hun want zij hadden al heel veel dingen geregeld, dus alle lichten waren al, we moesten die app gebruiken, we hadden geen keus en uiteindelijk hebben we ook de appontwikkelaar moeten vragen om hun code aan te passen zodat wij het konden enrollen via het systeem, ja.
Bas: Zo, wow.
Remie: Ja.
Bas: Cool. Ik heb net toevallig zo’n Tado, ik weet niet of je dat kent, dat is een Tadosysteem heet dat en dan kun je al die verwarmingsknoppen vervangen en dan kun je zeg maar per ruimte zeggen van hier moet het 10 graden worden en daar 20 zeg maar.
Remie: Ja, klopt.
Bas: Mijn vrouw klaagt altijd dat het op de badkamer te koud is en we hebben een houtkachel zeg maar dus dat is helemaal niet praktisch want als je je houtkachel aan hebt dan is je woonkamer heel warm, maar ja, als je dan naar de badkamer gaat dan sta je daar een beetje te rillen zeg maar, dus je wil gewoon los die badkamer even op 20 graden zetten en dan is het daar ook lekker warm.
Remie: Ja, dat soort systemen heb ik thuis ook wel, dat is echt relaxt al die domoticasystemen.
Bas: Ja, cool. Ja, en toch, ik zou nog iets meer willen praten, in het begin zei ik ook dat we het over een beetje die transitie hebben zeg maar van de kleine Remie naar de super Remie.
Remie: Ok, cool.
Bas: Nee, goed, want je gaf ook, je zei ook goh, is prima, vroeger ben je toch aardig, ben je ook wel gepest en je wilde er graag bij horen. Inmiddels heet je natuurlijk gewoon SUPER REMIE.
Remie: Ja.
Bas: En ik ben ook gewoon benieuwd hoe je die transitie hebt gemaakt, hoe je dat hebt ervaren en vooral weet je dat, ja, dat als je wat minder zelfvertrouwen hebt waarschijnlijk toen je dus klein was en werd gepest en hoe je daar uiteindelijk gewoon goed bent uitgekomen. Ik denk dat dat inspirerend is voor mensen die misschien nu gepest worden of veel gepest zijn om daar kracht uit te putten.
Remie: Ok, ok. Nou ja, ik heb gewoon, mijn ouders hadden niet zoveel dus bijvoorbeeld met Sinterklaas, het is nu ook weer de decembermaand, mijn ouders werden daar gewoon zenuwachtig van want ja, dan moeten er cadeautjes en alle kinderen moeten wat krijgen en mijn ouders die spaarden gewoon een half jaar voor de pakjesavond. Ja, dat is gewoon wel bizar en dus ik had thuis zeg maar hadden we niet veel en dan zie je klasgenootjes die dan, die hebben dan van de lego van een bepaalde soort hebben ze de hele set, dat je denkt van hoe dan? Dat snapte ik gewoon echt niet en ja, ik zit even te denken, ja, als kind was ik gewoon niet zo populair, ik had andere ideeën. Ik zag dingen anders en andersdenkend is misschien een betere beschrijving en ik dacht ook al als kind al na over ingewikkelde vraagstukken wat misschien een beetje raar is, maar ja, voor mij was dat, dat deed ik gewoon. Maar ook in de tijd dat mijn moeder bijvoorbeeld alleen was moest ik ook voor haar, in ieder geval dat voelde zo, moest ik voor haar zorgen. Dus ik heb een hele, ja, turbulente jeugd gehad, laten we het zo noemen. En als je dus voor je moeder zorgt of haar troost op het moment dat ze even niet lekker in haar vel zit terwijl je eigenlijk daar veel te jong voor bent dan is je jeugd eigenlijk best wel een bizarre jeugd en door die bizarre jeugd word je gepest want andere kinderen zijn met hele andere dingen bezig. Dus ik was bezig met ja, maar als ik te eten krijg en mijn moeder niet dat is niet eerlijk. Dus ik gaf dan ook weer eten aan haar dus het was zeg maar een soort van–
Leven in armoede
Bas: Letterlijk dit dus, je zat gewoon aan tafel en je moeder zei van nou, eet jij het maar op jongen, maar dan zag je je moeder die niks had of hoe moet ik het zien?
Remie: Ja, ja, dat is gebeurd, ja, dat is gelukkig maar een kleine periode, een korte periode want uiteindelijk zijn er in Nederland vangnetten en word je wel weer geholpen zeg maar.
Bas: Ja, kun je voedsel ophalen.
Remie: Bijvoorbeeld. Ja, dus je krijgt uiteindelijk wel weer hulp. Maar ja, je moet je voorstellen onze woonkamer, ons bankstel dat waren twee matrassen, een matras op de grond en een matras tegen de muur, dat was ons bankstel en onze televisie hadden we niet, dus we hebben op een gegeven moment een stuk karton gepakt en een gaatje uitgesneden en dan gingen we om de beurt achter dat stuk karton staan.
Bas: Een soort van poppenkast.
Remie: Ja, en dan gingen we televisietje spelen, dus dat was onze televisie. En ik zeg dat is een korte periode geweest want uiteindelijk kan iedereen in principe een televisie veroorloven omdat er in Nederland gewoon allerlei middelen zijn.
Bas: Ja, of je gaat naar de Kringloop.
Remie: Maar als je dus in zo’n situatie zit en je komt op school en je klasgenoten, en dat besefte ik mij toen niet hè dus het is heel anders, maar je klasgenoten zijn bezig met speelgoed en met vechten en met barbies en nou, waar ze allemaal mee bezig zijn en jij bent thuis zit je in een hele andere situatie. Ja, dan dat tekent jou, maar het heeft denk ik wel gemaakt dat ik uiteindelijk een doorzetter ben en ik heb totaal geen last van, of bijna geen last van armoede of van als het even wat minder gaat dus ik vind het ook niet spannend om een maand niks te verdienen. Mijn vrouw daarentegen die zou dat echt vervelend vinden, maar ik zou het echt prima vinden om een maand helemaal niks te verdienen en dat maakt dus dat je dat ondernemerschap wat makkelijker afgaat en je wordt ook, in ieder geval ik, in mijn leven ik ben een soort kameleon geworden en ik kan me dus in heel veel verschillende situaties aanpassen. Dus ik pas me ook, ik kom uit Limburg dus ik pas me, als iemand anders Limburgs tegen mij praat of met een zachte g dan praat ik heel snel met een zachte g terug.
Bas: Waar uit Limburg ben je–
Remie: Venlo.
Bas: Oh, Venlo, oh, serieus, ok.
Remie: Ja, ik weet dat jij ook een Limburger bent.
Bas: Ja, zeker.
Remie: Jij komt uit het zuiden.
Bas: Ja, zeker.
Remie: Maar ja, op een gegeven moment werkte ik, dat weet ik nog wel, werkte ik bij de Handyman als verkoper en toen was er een collega van mij die heette Huub en die zei altijd gaat niet bestaat niet.
Bas: Gaat niet bestaat niet jong.
Remie: Ja, gaat niet bestaat niet, voor de mensen die dit niet verstaan. En dat is wel ook iets wat mij is bijgebleven, kan niet bestaat niet, het kan altijd, alleen je moet er misschien wat meer moeite voor doen en dat een beetje meer moeite wat je er voor doet ik denk dat dat me heel veel gebracht heeft. Dus dat je op een gegeven moment denkt wacht eens even, dit is moeilijk en het wordt stroef, maar als ik nog iets meer moeite doe dan lukt het me wel en dat heeft mij geholpen om als ondernemer succesvol te zijn en ook een lange adem want ik vind het dus niet erg om bij wijze van spreken een week lang rijst te eten met niks erbij, dat zou ik prima kunnen met weinig moeite, maar dat zorgt dus er ook voor dat je een lange adem hebt en dan ga je dus op, en ik ben dus ook altijd ook als ondernemer met de lange termijn bezig. Ik zei in het begin van mijn ondernemerschap al ik ben zeg maar die slak die die haas inhaalt. Dus ik heb een slow start en ik ga rustig, maar mijn doel is duidelijk en ik hoef niet de snelste of de eerste of de whateverste te zijn op dat doel, maar uiteindelijk kom ik er en dan beleef ik een bepaalde vrijheid en ja, en voor mij is ook zeg maar wij hebben het, ondernemers hebben het vaak over financiële vrijheid en de betekenis van financiële vrijheid voor mij is heel simpel, ik kan in de Albert Heijn boodschappen doen dus ik hoef niet te kiezen bij welke winkel, ik ga gewoon naar de winkel waar ik heen wil en ik hoef niet te letten op de bonusaanbiedingen. Dat is voor mij 100% financiële vrijheid.
Bas: Ja.
Remie: En elk level daarboven is leuk, ik ga ook mijn best doen om daar te komen.
Bas: Ja, maar niet nodig.
Remie: Totaal niet nodig, nee.
Bas: Nee, ja, vind ik mooi dat je het zegt. Dus ook voor iedereen is die definitie überhaupt, elke definitie is voor iedereen anders hè, de definitie van succes, de definitie, maar nu ook ik vind het heel mooi dat je het zegt, de definitie van financiële vrijheid, hoe gek wil je het maken weet je. Dus heel veel mensen denken dan van oh ja, dan wil je een groot huis, grote auto’s, overal heen kunnen gaan en heen kunnen vliegen dan ben ik financieel vrij, maar dit is zo’n, dit is in essentie misschien wel de krachtigste formulatie van financiële vrijheid dat je zegt hé, wacht even, ik kan eten, drinken, ik heb een dak boven mijn hoofd en ik hoef me niet druk te maken om het geld.
Remie: Precies.
Bas: Nou, ik ben financieel vrij.
Remie: What else do you need, echt.
Bas: Ja.
Remie: Letterlijk dat. En ik ben ook wel een stapje verder gegaan.
Bas: Ja, natuurlijk.
Remie: Omdat ik op een gegeven moment dan krijg je–
Bas: Hebzucht.
Remie: Ja, nou ja, je krijgt als ondernemer krijg je dingen door en dan denk je wacht eens even, dit werkt zo dus als ik dat zo aanpak en ik ga het efficiënt inrichten en ik ga zorgen dat dat allemaal goed werkt dan verdien ik misschien wat meer en ja, ik heb inmiddels een Tesla gekocht en dan dat is een soort vrijheid, maar ja, die heb je totaal niet nodig en–
Bas: Maar die heb je dus gewoon eigenlijk gekocht uit nerdism toch?
Remie: Ja, ja, puur dat. Ja, mensen, wat ik soms een beetje schrijnend vind is mensen denken dat ik een Tesla heb om te patsen of omdat de bijtelling heel laag was en dat zijn allemaal dingen die eventueel ergens meewegen, maar voor mij is de belangrijkste reden dat ik deze auto wilde hebben is dat het technologisch gewoon een leap forward, leap ahead is ten opzichte van elke andere auto.
Bas: Ja, en dat je die vriendjes met die snelle benzinemotoren eruit kan trekken, dat was ook een–
Remie: Nou, zeg maar toen ik hem net had deed ik dat, kan ik niet ontkennen dus ik heb mijn ego wel af en toe de vrije loop gelaten, maar inmiddels doe ik dat niet meer. Ik laat ze gewoon lekker hun gang gaan. Dan hoor je zo vrrm en dan gaan ze en dan denk ik joh, als ik wil kan ik makkelijk jou nu nog voorbij schieten zelfs al men je 100 meter verder, maar ik doe het niet meer want ja, boeien.
Bas: Op een gegeven moment is de lol eraf.
Remie: Ja, ja.
Bas: Mooi, mooi. Ja, mooi, nee, wat ik mooi aan je verhaal vind is gewoon het gaat ook, het komt heel dicht bij de kern, het komt dicht bij de essentie, het komt met heel weinig tevreden zijn denk ik en dat is een kunde die je niet veel meer ziet weet je. Ik bedoel iedereen wil meer en groter een tegenwoordig door het internet heb je ook best wel veel jonge, snelle vogels.
Remie: Ja, ja.
Tevredenheid
Bas: Die gewoon ontzettend veel geld verdienen in een keer en die dan een groot huis kopen en een Lamborghini hebben en dan te laten zien van ja, kijk mij, wil je dat ook? Kom bij mijn clubje zeg maar.
Remie: Ja, precies.
Bas: Dus ja, het is zo belangrijk om dicht bij jezelf te blijven en te snappen waar het uiteindelijk wel echt om draait. Dus ik vind het heel mooi dat je dat, ja, dat jij die reis hebt gepakt en dat je dus met heel weinig heel creatief mee om bent gegaan uiteindelijk.
Remie: Ja, en dat maakt het ook uiteindelijk leuk en een uitdaging en als ik zeg maar, als ik, er zullen vast wel ondernemers meeluisteren die nog niet een Tesla hebben bijvoorbeeld, maar wat voor mij altijd een belangrijk idee is geweest is het gaat niet om hoeveel geld je op de bank hebt staan maar het gaat erom hoeveel heb je elke maand. Want als je, je kunt in principe heel makkelijk uitrekenen wat zijn mijn vaste lasten? Dus ik heb een kamer of een huis en dat kost zoveel per maand.
Bas: Precies.
Remie: Ik wil bij de Albert Heijn boodschappen doen of ik wil bij welke winkel dan ook boodschappen doen, dat kost zoveel, als ik gewoon koop waar ik zin in heb hè, dus puur gewoon zonder compromissen te sluiten op wat je koopt en nou ja, je rekent dat uit en dan kom je op een bedrag uit en stel dat is 1.000 euro, hoeveel wil ik dan nog vrij te besteden hebben aan leuke dingen? 200 euro. Nou, dan kan het dus heel goed zijn dat jouw financiële vrijheid al bij 1.200 euro is.
Bas: Ja.
Remie: En alles daarboven is geweldig, maar als je nog niet, als je daar nog niet bent probeer dan in ieder geval daar naartoe te werken naar die maandelijkse inkomensstroom en uiteindelijk is dat veel belangrijker wat je maandelijks hebt dan wat er op je bankrekening staat. Want als jij één keer een miljoen krijgt en daarna nooit meer iets verdient in je leven dan heb je geen heel rijk leven zeg maar.
Bas: Nee, het is ook bewezen dat mensen die de loterij winnen die geven dat vaak binnen 5, 6, 7 jaar uit en dan is er niks meer.
Remie: Nee, precies.
Bas: Precies hetzelfde bij profvoetballers, die verdienen in de begintijd tot hun 30e of 35e heel veel geld en vaak geven ze het daarna weer allemaal uit. Nou, goed, er zijn natuurlijk wel slimme manieren om dat te beleggen, maar.
Remie: En dat is dus ook die lange termijn van joh, als ik gewoon nu dit per maand heb en dat is elke keer ietsjes meer. Dus als ik nu zeg maar terugkijk dan zie ik gewoon daar zit gewoon echt een stijgende lijn in en dat is heel lekker om dat achteraf te kunnen zien, maar je moet ergens beginnen en het is heel makkelijk om te kijken naar die gast met die Lamborghini en te denken dat wil ik ook, maar dat haal je niet overnight. Het is niet zo, ja, of je moet toevallig een of ander superbriljant idee hebben, maar dat is one in a million zeg maar.
Bas: En het idee alleen doet niks natuurlijk.
Remie: Nee, en het uitvoeren, ja, precies. Nee, maar je hebt natuurlijk af en toe van die hele uitzonderlijke situaties waarin ze van niks iets maken met heel weinig moeite, maar normaal gesproken moet je er wel iets voor doen zeg maar en als je dan je beseft dat je gewoon elke keer iets erbij en weer iets erbij en weer een stapje hoger en nog een stapje hoger en dan komt er vanzelf een moment dat je denkt ho, wacht eens even, dit werkt, en dan ga je daar meer van doen en dan kom je in die boost en dat is cool.
Bas: Ja, vet man, ik bedoel het is ook een hele ride en ik heb ook echt ontzettend veel geld gemaakt met mijn business en het ook weer, ja, ook best wel veel verloren zeg maar, dat gaat ook wel boven de miljoen uit zeg maar, dus uiteindelijk ben ik er ook achter gekomen dat het getalletje vergroten op je bankrekening zeg maar uiteindelijk het domste is wat je kan doen want het brengt je totaal niks uiteindelijk zeg maar. Weet je, ik bedoel het is ook, precies wat jij zegt, als je een definitie maakt van financiële vrijheid, je kan alles eten wat je wil en ik bedoel in mijn geval kan ik ook nog gewoon eigenlijk letterlijk de wereld rondreizen en al dat soort dingen, dus eigenlijk mooier dan dat wordt het sowieso nooit, niet weet je, en dan is het eigenlijk het belangrijkst dat je nadenkt van hoe spendeer je je tijd? Daar kom je dan op uit.
Je tijd spenderen
Remie: Precies, die 3 uur winst per dag daar, dat is mijn focus en ik wil ook in de journey zeg maar, in de reis wil ik ook lol hebben. Ik ga niet 5 jaar lang lopen coden want stel je bent developer en je bent superslim dan ga je niet 5 jaar lang lopen coden en op een houtje bijten om daarna ineens een boost te maken en als het dan mislukt, wat dan? Heb je 5 jaar van je leven verpest.
Bas: Ja.
Remie: Dus zorg dat je in die reis, in die 5 jaar ook lol maakt en tijd hebt voor je vrienden, familie, etc.
Bas: Juist, ja.
Remie: En ja, mensen vragen ook weleens van als je nu je droom zou leven, wat zou je dan doen? En probeer dan hetgeen wat je zou doen als je een miljoen zou hebben zoveel mogelijk te laten lijken op wat je nu doet een zo ingewikkeld is het niet.
Bas: Nee, nee.
Remie: Toch?
Bas: Nee.
Remie: Het enige is dat je misschien nu niet op vakantie kan en als je dat miljoen hebt kan je wel op vakantie en misschien wel 3 keer per jaar of inderdaad de hele wereld rond een heel jaar lang, maar dus dat is een belangrijk verschil, maar je moet, ja, ik weet eigenlijk niet waar ik naartoe wil.
Bas: Nee, goed, wat ik misschien nog wil toevoegen, ik zeg altijd iedereen kan alles bereiken, de vraag is wat je ervoor wilt opgeven en daar gaat het bij de meeste mensen al fout zeg maar. Ik bedoel als ik jouw verhaal hoor wat jij toch, ja, hoe je geleefd hebt en wat je toch zelf hebt geofferd zeg maar om nu te komen waar je staat, ondanks dat het heel, ja, het klinkt in ieder geval laat ik het zo zeggen als heel ja, basis, maar toch gewoon tevreden en dat woord tevreden is vaak al, ja, in weinig hoofden terug te vinden, dus ja, maar dan vraag ik me af van ok, hoeveel ben je bereid om op te geven? Dus ben je bereid om nou, 4 maanden lang rijst te eten om uiteindelijk een business te hebben die misschien ervoor zorgt dat je de rest van je leven er heel anders uit gaat zien, ben je daartoe bereid? Is het antwoord daar nee op, ja, weet je, als je niet bepaalde offers wil doen, je moet altijd een bepaald offer doen in de vorm van tijd, geld of een aanpassing.
Remie: Ja.
Bas: Om uiteindelijk daar te komen waar je wilt weet je. Ik bedoel, iedereen kan een business opzetten, mensen hebben op een gegeven moment hebben ze een bepaalde levensstandaard waardoor ze eigenlijk niet meer teruggaan hè, dat zien ze als downscalen of dat zien ze als falen of wat dan ook, maar ik bedoel ik heb zelf toen ik het snelst groeiende cross border e-commercebedrijf van Nederland was Remie woonde ik op een fucking voormalige camping in een chalet, die was niet groter dan 60 vierkante meter en we zaten wel aan de Maarsseveense Plassen, was een leuke bijkomstigheid, maar wat ik daarmee wil zeggen is dat het helemaal niet uitmaakt dat als jij nu nadenkt ik wil een business starten maar ik wil daar geld in investeren, weet je, ga gewoon in een caravan wonen en ga die business opzetten.
Remie: Ja, precies, maar je moet inderdaad–
Bas: Supermooi verhaal dan.
Remie: Ja, precies, maar je moet dus, je moet een hele bewuste keuze maken van wat, natuurlijk, je kan een offer doen maar zorg dat het offer in balans is met hoe je nu wil leven en als dat niet zo is, ja, dan ga je ergens mis en realiseer je dat het kan zijn dat je het offer doet en dat het niet lukt.
Bas: Ja.
Remie: En als je dat ook meeweegt dan moet je ook nog een keer heroverwegen of dat offer niet te groot is.
Bas: Ja, precies. Dat is hetzelfde dat je zeg maar 3 weken lang naar de top aan het lopen bent maar je zal nooit op de top komen, dat is ook een scenario.
Remie: Ja, precies, ja, je gaat, wat was die berg waar je het over had beklimmen?
Bas: Wat, de Kilimanjaro, Machu Picchu of weet ik veel wat.
Remie: Ja, nou ja, je gaat een van die bergen beklimmen en je komt er niet, nou, dat kan gebeuren, ja, hou daar rekening mee want als je die tegenslag vervolgens niet kunt verdragen want je denkt shit ik heb een offer gedaan en als het nu mislukt dan ben ik kapot, ja.
Bas: En dan komt het terug op het ego zeg maar. Dus als je het ego kan loslaten en jezelf niet identificeert of koppelt aan het resultaat dan vind je zoveel meer vrijheid.
Remie: Ja.
Bas: Ik zeg het nu zo in één zin, maar dit heb ik zelf ben ik daar veel mee bezig en is het ontzettend moeilijk om dat te leren, dat je gewoon zegt van nou, ik ga toe naar een bepaald resultaat hè, jij hebt misschien ook wel bepaalde doelen die je, waar je naartoe gaat. Ja, als je het niet haalt zeg maar en als je er helemaal mee geïdentificeerd bent en je hebt jezelf eraan gekoppeld en je voelt alles van als het niet gebeurt dan nou, whatever, ben ik ongelukkig of hoe je het ook wilt noemen daar gaat het fout zeg maar.
Remie: Ja, dat vind ik een hele mooie uitdrukking.
Bas: Ja, dus maar is wel, ik vind het in ieder geval tof. Oh ja, je had nog een andere droom, daar hadden we het even kort over, jij wil de ruimte in.
Remie: Ja, je vroeg vlak voor de–
Leven op Mars
Bas: Ja, jij wil die eerste zijn toch die gekoloniseerd wordt naar Mars toch?
Remie: Nee, no way, nee, nee. Ik vertel het weleens tegen mijn vrouw en mijn vrouw vindt het echt een bizarre droom, zegt gelijk no way, dat gaat je nooit lukken en ik hoef ook niet mee en zoek het maar uit.
Bas: Oh ja.
Remie: Maar voor mij, je vroeg in het begin van is er een bepaalde gadget omdat ik natuurlijk een nerd ben, is er een bepaalde gadget waar je heel blij van wordt of iets wat je nog zou willen hebben? Toen dacht ik ja, eigenlijk niet, eigenlijk wat echt nog een ultieme droom voor mij is inderdaad om de ruimte in te gaan en ons aardbolletje van een afstandje te kunnen bekijken en dan niet inderdaad met zo’n Virgin vliegtuigje eventjes kijken en dan weer gelijk omlaag, maar gewoon een hele orbit om de hele aarde heen en gewoon het helemaal tot je nemen zeg maar en nou ja, ik heb wat video’s gekeken van astronauten die dan een hele poos op de ISS hebben gezeten en als je hun hoort vertellen over die ervaring. Ze zeggen dan van tevoren tegen hun vrouw ik ga maar één keer en dan zijn ze terug en dan zeggen ze ik wil weer. Dus het is een soort van hele bizarre, bijzondere ervaring en die ervaring zou ik heel graag willen hebben en het liefst delen met mijn gezin als ik ze meekrijg.
Bas: Ja.
Remie: Maar ja, dat zou voor mij echt een ultieme droom zijn. Ik denk, ik weet niet of ik het ooit ga bereiken, maar ja, nu met een Elon Musk en een ja, die gaat het wel steeds haalbaarder maken en misschien dat het ooit dat het voor een bedrag kan wat binnen het budget is. Ik hoef niet een van de eersten te zijn, ja, natuurlijk als nerd zijnde wil ik een van de eersten zijn, maar dat lijkt me onrealistisch, maar het lijkt me heel gaaf om dat mee te maken want je gaat denk ik nog anders tegen de wereld aan kijken. Ik ben vrij betrokken denk ik want ik vind bijvoorbeeld CO2-uitstoot een heel belangrijk issue waar we nu met zijn allen iets aan moeten doen en ik denk dat als je het even van buitenaf hebt bekeken, gewoon even uitzoomen en de aarde echt hebt gezien zoals die er nu bij ligt dan realiseer je je hoe kwetsbaar wij zijn.
Bas: Ja.
Remie: Eén ding wat ik bijvoorbeeld van, ik kijk weleens filmpjes van Mike Degrasse Tyson, dat is een astronoom en die had op een gegeven moment een uitleg, hij liet een appel zien en hij zei het schilletje van de appel dat is de verhouding van de dikte van onze hoe noem je dat, dat velletje wat om de aarde heen zit.
Bas: Ozonlaag.
Remie: Onze, ja, de luchtlaag zeg maar.
Bas: Oh, de luchtlaag, ja.
Remie: Ja, dus zo dun is dat en wij spuiten dat nu vol met allemaal gassen en troep.
Bas: Rotzooi, ja.
Remie: Maar zo dun is het maar. Dat is toch bizar? Waarom zijn we hiermee bezig? Zeg maar het slechtste experiment, nou, dat zegt Elon Musk ook, het slechtste experiment wat je je op dit moment kan voorstellen is dat we dat vol aan het spuiten zijn met niet inadembare troep. Ik bedoel, als ik een benzineauto in jouw woonkamer zet en ik zet alle deuren in jouw huis open maar de deuren naar buiten dicht en jij gaat een nachtje slapen terwijl die op stationair staat dan ben je de volgende dag volgens mij gewoon dood. Dus het is niet gezond.
Bas: Ja, don’t try this at home.
Remie: Don’t try this at home. Nee, dus gewoon het is, zeg maar de uitstoot uit een auto is niet gezond.
Bas: Nee.
Remie: Maar wij spuiten het wel elke dag met miljoenen auto’s tegelijk in onze kleine dunne schilletje wat om de aarde heen zit.
Bas: Nee, ja, ik snap het.
Remie: En ik denk dus als je de aarde van buiten hebt gezien dat dat besef nog wat duidelijker wordt.
Bas: Oh ja, ja, ik snap het. Nou, goed, kijk, ik bedoel het is natuurlijk ook evolutionair zeg maar gezien als je 300 jaar terugdenkt zeg maar had je deze gedachte misschien helemaal niet want toen was de whatever, de benzinemotor was echt het grootste wonder op de wereld zeg maar weet je. Dan denk je gewoon van oh, what the fuck, het draait, ik kan rijden.
Remie: Ja.
Bas: En dan denk je helemaal niet na van wat gebeurt er nou met die lucht en dat adem ik in.
Remie: Nee, maar toen was het ook nog geen probleem want toen waren er veel minder auto’s.
Bas: Ja, nee, correct.
Remie: Dus als je 1000 auto’s op de wereld zou hebben die allemaal op de allerslechtste diesel zouden rijden die er maar bestaat, ja, dat maakt niks uit, de natuur herstelt zichzelf wel.
Bas: Het grootste probleem is natuurlijk dat de mensheid exponentieel toeneemt, dat is eigenlijk het grootste probleem want je hebt meer voedsel nodig, je moet meer auto’s, meer verplaatsen en al dat soort dingen en dat zorgt uiteindelijk voor het grootste probleem. Dus daarom is het geen slechte gedachte dat je andere planeten kunt koloniseren om daar een deel van de mensen neer te knallen.
Remie: Zeker weten, ja. Ja, ik ben ook 100% voor het koloniseren van Mars en ik denk ook dat dat gaat gebeuren.
Bas: Ja, of het nou Mars is of een andere planeet, het maakt ook niet zoveel uit.
Remie: Ja, dat is dan de eerste planeet die dan binnen handbereik ligt want we kunnen, we hebben de techniek die vandaag bestaat daarmee kunnen we al naar Mars, dus op zich is het niet zeg maar–
Bas: Nee, je kan ook doorrekenen want als je naar Mars kan, kan je ook nog een keer diezelfde afstand nog een keer omhoog zeg maar vanaf Mars.
Remie: Ja, maar dan is de afstand weer iets groter zeg maar. Want Mars is volgens mij 3 maanden vliegen en dan de eerstvolgende planeet is echt nog weer veel verder.
Bas: Oh, zo, ok.
Remie: Dus daar zit dan weer heel veel leegte tussen en de planeet moet aan bepaalde eisen voldoen met warmte, kou, etc.
Bas: Ja, water, ja.
Remie: Maar anyway, ik ben wel voor koloniseren maar ik wil zelf daar niet bij zitten want het lijkt me niet chill om daar, ja, je moet je voorstellen je komt daar op een planeet en als je daar niet aan het werk gaat om die planeet te onderhouden etc. dan ja, dan kan je weer ophoepelen. Dus je hebt een enorme drive nodig om dat te gaan doen en je zit, zeker de eerste paar mensen die zitten in een heel kleine ruimte, dat is misschien wel maar 100 of 200 vierkante meter, op een kluitje war ze, en je kunt nergens heen, je kunt niet naar buiten, je kunt niet, ja. En na een jaartje of 50 zal het allemaal een stuk relaxter zijn en dan is er een pizzeria en dan is er, ja, dan is er alles zeg maar, dan zijn er een aantal faciliteiten, maar zelfs dan kun je er nog steeds niet voor de lol heen zeg maar. De eerste mensen die voor de fun naar Mars gaan, ja, dat zijn of hele rijke lui die daar dan flink voor moeten betalen of dat gaat echt pas over heel veel jaren gebeuren en de vraag is of wij dat nog mee gaan maken dat het zo ver is.
Bas: Ja, die gedachte laat mij meer beseffen dat alles wat hier op deze planeet gebeurt zeg maar dat er ook ooit een was en misschien twee en whatever, weet je, je kan natuurlijk ook, over de evolutie van de mens kunnen we waarschijnlijk ook nog 6 uur praten, maar er was ooit een kleine populatie mensen en dat begon heel primitief en weet ik hoeveel miljoen jaar geleden, maar dat gezegd hebbende, ik vind het altijd heerlijk zeg maar om gewoon te bedenken dat alles wat wij nu doen en hebben dat dat allemaal bedacht is door onszelf zeg maar hè. Dus mensen die niet veel slimmer zijn dan jij en ik hebben bedacht hoe dit systeem werkt, dat een huis bakstenen heeft en dat er een gasleiding je huis in komt en allemaal dat soort dingen of geld, wetten, regels, systemen, technologie. Dat allemaal hebben we bedacht, dus en wat ik wel vet vind aan het idee om dan als een van de eersten op zo’n planeet te komen, je kan alles weer opnieuw gaan bedenken want nu denk je vanaf een bepaalde basis hoe je hier leeft en je denkt van oh, ja, je had het al over een pizzeria en dat soort dingen. Weet je, misschien is er wel een hele andere vorm van eten of zo weet je.
Pizzeria op Mars
Remie: Ja, maar de eerste pizzeria op Mars, ja, die heeft zeker business want ja, er is niks anders.
Bas: Ja, maar hoe betaal je dan?
Remie: Gewoon, met geld.
Bas: Ja, maar op die planeet is er misschien wel helemaal geen geld.
Remie: Nee, maar je hebt daar een eigen economie, dus je moet daar–
Bas: Ja, ok, maar je zit, de eerste 10 mensen zitten op Mars, hoe, dan heb je toch geen economie nog?
Remie: Jawel, ja, nee, kijk, ze worden in het begin gefund zeg maar. Dus het eerste stuk worden ze, het is een soort startup die wordt gefund door de aarde, dus wij leveren goederen, geld, etc. zodat zij kunnen starten.
Bas: Mijn bitcoin is daar niks waard.
Remie: Nee. Ja, wat ik ook wel bizar vind, stel je wil Facetimen met iemand op Mars, dat kan dus al niet want je moet weet ik hoe lang wachten voordat zijn reactie terug is, volgens mij 3 minuten ofzo voordat je–
Bas: Ja, het kan wel maar je hebt een hele lange latency dus het duurt heel lang voordat jouwe bericht aankomt dus je kan wel videoboodschappen sturen op en neer, maar je kan niet realtime, maar dat vond ik zo vet aan die raketten die nu live worden gelanceerd dat je gewoon die hele lancering en alles wordt gewoon gelivestreamd zeg maar. Dan zit dat ding bij ISS in de ruimte dan zie je live hoe dat ding dokt aan zo’n–
Remie: Ja, maar de stream zeg maar dat hij landt op Mars dat is niet live.
Bas: Ja, nee, goed.
Remie: Dat kan niet.
Bas: Nee, ik snap het, maar wel vet, tof. Oh nee, we hadden het net, waar ik nog benieuwd naar was, je had het over die slak die die haas inhaalt, je had nog een bepaald doel en ik ben benieuwd waar die slak naartoe gaat.
Remie: Ok, ja, nou, ik merk dat ik zeg maar langzaam maar zeker steeds meer begin na te denken van wat is nou mijn bijdrage aan de wereld, dus hoe kan ik nou iets bijdragen en één ding wat ik met mijn bedrijf als SUPER REMIE wel zou willen is dat ik een redelijke bijdrage zou kunnen leveren aan cyber security, want ik merk dat veel mensen zich amper bewust zijn van wat er allemaal aan dreigingen zijn online terwijl we allemaal weet ik hoeveel accounts hebben en te veel mensen hebben vaak hetzelfde wachtwoord voor verschillende dingen en nou ja, als je eenmaal gehackt wordt, op zich is gehackt worden dan niet zo spannend, maar als je echt afgeperst wordt op jouw persoon en je moet geld betalen om van die hackers af te komen of whatever. Ja, er zijn gewoon echt er worden, er zijn levens verpest letterlijk door hackers en dat zijn gewoon mensen die geen geweten hebben en gewoon jou gaan lopen foeteren online door je accounts te blokkeren of je geld te stelen of whatever en ik denk dat dat, die handel zeg maar die zwarte handel op Darkweb en met hackers dat is een groeiende business. Het is nu al een miljardenbusiness, er wordt echt ontzettend veel geld verdiend, bijna allemaal in cryptovaluta natuurlijk dat dat uitgewisseld wordt.
Bas: Dat zijn de Russen die de Universiteit van Maastricht platleggen en dan zeggen jongens, betaal maar 2 ton in bitcoins en.
Remie: Ja, bijvoorbeeld en ik weet niet of ik daar dan specifiek iets aan kan doen, maar ik wil dan vooral die eindgebruiker, want ik ben natuurlijk als SUPER REMIE gewend om met eindgebruikers te werken dus gewoon schouder aan schouder met die mensen iCloud accounts ontfutselen, maar ik wil die eindgebruiker ook hun cybersecurity op orde krijgen want je ziet nu ook in de hackerswereld dat er een verschuiving aan het plaatsvinden is van grote enterprisebedrijven naar steeds kleinere bedrijven want die grote enterprisebedrijven die hebben geld dus die investeren heel veel in cyber security, ze hebben ook tegenwoordig allemaal cybersecurity afdelingen die gewoon zorgen dat het gewoon, dat je er niet meer inkomt zeg maar. Dus voor de hackers wordt het steeds moeilijker en oninteressanter om daar iets te halen want dat is allemaal dichtgetimmerd maar dus je ziet de hackers die verschuiven zich langzaam naar het MKB en naar de personen, dus naar de gewone personen en mensen vragen weleens ja, maar ik heb niks te verbergen en dat hoor ik heel vaak en dan zeg ik ja, maar je hebt toch meer dan 0 euro op je bankrekening staan? Ja, kijk, als je, van een kale kip kun je niet plukken dus als je rood staat en je hebt echt niks, ja, dan heb je inderdaad niks te verbergen misschien, maar zelfs dan heb je misschien nog wel wat foto’s die je niet aan iedereen wil delen, maar als je überhaupt een bedrag op je bankrekening hebt staan of op welke bankrekening dan ook dan heb je dus iets wat je niet wil dat iemand van je afpakt en wat hackers tegenwoordig allemaal proberen of de meesten, die zijn uit op geld dus die gaan jou afpersen of ze gaan het van je stelen of wat dan ook en ik zou het dus leuk vinden om met mijn business een platform te maken waar mensen kunnen leren over cyber security. Dus ik heb nu al een paar video’s opgenomen waarin je dus wachtwoordenbeheer en cyber security hoe je dat goed kunt regelen, maar dat zou mijn next level zijn.
Bas: Cool.
Remie: En dat is misschien ook wel leuk voor de luisteraars, het leek me handig als ik, of leuk als ik superremie.nl/bas even opricht en dat ze daar dan in ieder geval de cheatsheet alvast kunnen downloaden. Die cheatsheet is nog niet op de gewone website, maar die kunnen de luisteraars van jou dan als eerste downloaden en misschien is het dan ook leuk als we de eerste 20 inschrijvingen, dus de eerste 20 mensen die die cheatsheet downloaden dat die dan gratis toegang krijgen tot de wachtwoorden training zeg maar.
Bas: Ja, cool, ja, prima.
Remie: Dus bij dezen.
Bas: Bij dezen.
Remie: Geregeld.
Cyber security
Bas: Ja, tof. Nee, goed, ik hoor je, dus eigenlijk zeg je dat hele securityverhaal verplaatst zich van bedrijven die het goed op orde hebben naar dus ik zie ook al een bepaald, je kan een geautomatiseerde bot maken waarschijnlijk die gewoon probeert in te breken op alle iCloud accounts.
Remie: Ja.
Bas: Lukt het verander je het wachtwoord, zeg je nou, geef maar 1.000 piek en dan krijg je je wachtwoord terug.
Remie: Bijvoorbeeld, ja, of ze stelen naaktfoto’s, wat al bij celebrities is gebeurd en ze delen die eerst met jou.
Bas: Ja, ik vind het altijd raar, waarom zou je naaktfoto’s stelen als je met deep fake toch alle naaktfoto’s kan maken die je wil weet je, ja, ik bedoel–
Remie: Ja, maar als het echte naaktfoto’s zijn dan zijn mensen toch vaak schrikken ze daarvan. Dus als jij een foto–
Bas: Ja, maar ja, wat is het verschil dadelijk?
Remie: Nou ja, stel dat jij een naaktfoto van jezelf of van een gezinslid toegestuurd krijgt van een hacker en die hacker zegt ik zorg dat dit tussen ons blijft als je me x betaalt.
Bas: Ja.
Remie: En jij weet dat die foto echt is.
Bas: Ik zeg dan gooi het maar op internet dan gooi ik daarna een persbericht erachteraan.
Remie: Ja, dat is het beste antwoord. Ja, maar sowieso, je moet sowieso nooit meewerken want als je meewerkt dan help je die miljardenindustrie die er al is. Dus je wil, als je dat niet wil helpen dan moet je zeker niet meewerken, maar ja, er zijn natuurlijk altijd situaties denkbaar waarin je toch mee gaat werken.
Bas: Ja, ja, cool.
Remie: Ik bedoel die universiteit die heeft uiteindelijk ook moeten dokken.
Bas: Ja, nee, cool, maar ik vind het tof dat je de eindgebruiker aware wil maken van de gevaren van ja, de security die nodig is om jezelf te beschermen tegen dit soort fratsen.
Remie: Ja, als ze dan mijn online trainingen gevolgd hebben, die zijn nog niet allemaal klaar dus dat zal allemaal begin komend jaar komen, maar dat ze dan weten van ok, dat ze dan met zelfvertrouwen kunnen zeggen ik heb mijn cyber security geregeld en ik ben niet de eerste die ze pakken zeg maar.
Bas: Ja, ja, nee, precies. Ja, ik vraag me af of de pijn groot genoeg is bij die eindgebruiker om dan daar een training voor te kopen. Ik denk dat er wel iets zit, maar de vraag is voor ja, hoe duur de training is zeg maar.
Remie: Ja.
Bas: Als ik kijk naar mijzelf dan denk ik ook van ja, ik bedoel ik gebruik zo’n, dat is natuurlijk ook een super failure, maar ik heb zo’n one password ding waar allemaal scrambled passwords in zitten van 25 karakters en dan heb je gewoon je fingerprint of je gezicht die dan toegang geeft tot al die passwoorden.
Remie: Ja, super slim om te doen trouwens.
Bas: Maar zie je dat als veilig of juist niet?
Remie: Ja, heel veilig.
Bas: Ok, ok. Ja, goed, weet je, kijk, dat one password is ook wel te hacken hè, dus of ja, theoretisch.
Remie: Heel moeilijk.
Bas: Maar die hebben het wel goed op orde, laat ik het zo zeggen, maar ik bedoel, het kan theoretisch, theoretisch kun je alles hacken toch?
Remie: Precies, alles is te hacken dus ook iedereen is te hacken, maar je moet het eigenlijk zo zien je komt bij een fietsenstalling en er staan drie fietsen naast elkaar, de eerste fiets heeft geen slot, nou, die is gestolen voordat je hem neer hebt gezet zeg maar, de tweede fiets heeft een klein slot met een dun draad en de derde fiets heeft een heel dik motorslot erop zitten. Die met dat motorslot die pakken ze niet, behalve als iedereen een motorslot heeft, ja, dan gaan ze op een gegeven moment daar ook op lopen zagen.
Bas: Ja, ik snap het.
Remie: Dus het is een soort wedloop. Jij moet zorgen dat je je cyber security zo op orde hebt dat het beter op orde is dan dat van je buurman en als je dat hebt dan ben je al tig keer veiliger dan je buurman.
Bas: Ja, ja.
Remie: Dus dat is, natuurlijk je bent te hacken, maar als je moeilijk te hacken bent dan word je waarschijnlijk niet gehackt en dat is, die waarschijnlijkheid die willen we naar zo laag mogelijk.
Bas: Ja, ja, ik snap het. Tof man. Hé we zitten er alweer meer dan een uur in zie ik.
Remie: Oh, echt?
Bas: Heb ik iets niet gevraagd wat ik had moeten vragen? Wil je nog iets toevoegen?
Remie: Nee. Ja, ik denk dat we sowieso nog uren kunnen lullen over techniek en over Elon Musk en over Tesla en over Apple en over nerdie dingen die we in onze jeugd hebben gedaan dus er is van alles nog te bespreken, maar nou ja, ik denk dat de luisteraar misschien wel gehoord heeft wat hij moet horen.
Bas: Tof, ja.
Remie: En ja, ik hoop dat mensen hier iets aan gaan hebben.
Bas: Ja, tof man, ik vond het een cool gesprek, inspirerend en ja, thanks dat ik je mocht interviewen ook.
Remie: Jij ook dank je wel.
Bas: Yes man, tof.
Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!
Bas: Alright, nou, dat was SUPER REMIE, Remie Cremers. Nou ja, supermooi gesprek, beetje nerdie maar wel lachen dus als je het tot het einde hebt gemaakt dan vond je het blijkbaar interessant en ik vond het in ieder geval een superleuk gesprek met mooie wendingen en nou ja, ik zou zeggen tot de volgende keer maar weer! Oh ja, en check superremie.nl/bas hè, voor jou, speciaal voor jou Remie.
Remie: Yes, dank je wel.
Bas: Dan kun je de boel beschermen en zorgen dat je niet gehackt wordt en dat je losgeld moet betalen dus check it out. Alright, ciao ciao, tot de volgende keer!
