Slippertje 65: Van fulltime job naar een succesvolle verkoop aan de Dwarfs met Marco Coninx
21 september 2021 
46 min. read

Slippertje 65: Van fulltime job naar een succesvolle verkoop aan de Dwarfs met Marco Coninx

YES! Marco Coninx is deze week te gast in de Ondernemen Op Slippers podcast! Marco Coninx heeft jarenlang in loondienst gewerkt, maar hij wilde graag een avontuur aangaan om een Ecommerce onderneming op te zetten! Hij deed dit met zijn broer, en zette samen de ideeën van hun vader, door in de Ecommerce.

Eind 2020 werd Marco Coninx voor het eerst benaderd om zijn bedrijf te verkopen, uiteindelijk verkocht hij dit aan de Dwarfs!

In deze podcast vertelt Marco Coninx onder andere over:

– Zijn jeugd- en studietijd in Maastricht en Tilburg
– Hoe hij zichzelf opwerkte bij de bank én waarom hij besloot om het over een andere boeg te gooien
– Zijn eerste inkopen in China
– Uitdagingen in de Ecommerce
– Het verkoopproces van zijn bedrijf aan de Dwarfs
– Én hij geeft tips aan startende Ecommerce ondernemers

Laten we snel gaan luisteren naar het inspirerende verhaal van Marco Coninx, let’s GO!

Podcast transcriptie

Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Marco Coninx. Hij groeide op in Maastricht, studeerde bedrijfseconomie aan de universiteit van Maastricht. Na zijn studie verhuisde hij nar Amsterdam voor een management traineeship voor de ABN Amro bank. Hij hield het 7 jaar lang vol bij de bank en klom hogerop. Hij werd uiteindelijk de interne politiek zat en besloot als headhunter aan de slag te gaan bij YER. Daar zakte hem helemaal de moed in de schoenen en begon hij in 2009 samen met zijn broer een e-commerce business in de keukenaccessoires. Met grote ups en downs en na 12 jaar later zette hij een kroon op zijn werk en verkocht hij zijn business aan de Dwarfs en treedt ook nog eens toe tot het management ervan. Marco, welkom.

Marco: Dank je wel, mooie introductie.

Bas: Ja, goeie shit hè.

Je schuift je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.

Bas: Ja, mooi. Welkom Marco.

Marco: Thanks.

Wat zou Marco Coninx doen?

Bas: Eerste vraag, hou je vast, wat zou je doen als je nog drie maanden te leven hebt?

Marco: Dan ging ik met de family, mijn vriendin en drie kinderen iets doen wat zij geweldig vinden en wat ik ook geweldig vind. Familie staat, ja, uiteraard wel bovenaan mijn lijstje dus voor mij no question wat ik zou kiezen. Wat ik dan specifiek zou doen, ik denk dat ik ergens drie maanden op de Efteling gaan zitten lijkt me overdreven, ik weet wel dat de kids dat superleuk vinden, maar.

Bas: Alle pretparken van Europa aftikken.

Marco: Ja, nou ja, goed, ik denk dat ik inderdaad wel wat pretparken zal aftikken en dat ik daarnaast, ja, god, dat zijn dingen waar je hopelijk nooit over hoeft na te denken, maar gewoon lekker reizen, maar in ieder geval wel met de familie om me heen.

Bas: Ja, gewoon even tijd doorbrengen met je dierbaren, even een mooi avontuur meemaken.

Marco: Exactly.

Bas: Ja, maar goed, je maakt nu ook al redelijke avonturen mee met de familie toch? Het is niet zo dat het te weinig is of denk je dat het meer mag?

Marco: Nee, ja, god, daar kun je natuurlijk ook over discussiëren. Het blijft voor mij best lastig om een goede balans werk-privé te houden. Dus af en toe zou het wel wat meer mogen, maar ik probeer er wel heel bewust mee bezig te zijn dat ik ook echt tijd voor de kids en voor mijn vriendin vrijmaak.

Bas: Ja, is ook belangrijk. Ik bedoel, jij hebt ook drie kinderen en een vrouw en je hebt jezelf, dus je hebt heel veel facetten waar je tijd en energie aan moet spenderen.

Marco: Precies, precies.

Bas: Ja, en ik voel het ook helemaal dat je zegt dat dat soms een challenge is om die tijd te managen in ieder geval.

Marco: Ja, we hebben allemaal 24 uur in een dag. Het enige wat je eigenlijk niet kunt kopen is tijd. Ja.

Opgroeien in Maastricht

Bas: Ja, we zijn opgegroeid een beetje in hetzelfde deel van het land Marco, hoe zag dat eruit in Maastricht in jouw jeugd?

Marco: Hoe zag dat eruit, ja, inderdaad geboren en getogen in Maastricht. Ook ja, lagere school daar geweest, middelbare school. Toen kwam het punt ok ga je aan het studeren, ik ben gaan kijken in Tilburg en in Maastricht maar ik moest op dat moment vond ik het onderwijssysteem in Tilburg vond ik niks. De hele dag in de collegezaal zitten dat was niet iets waarvan ik dacht nou, daar word ik heel blij van en in Maastricht hadden ze dat heette dan toen in ieder geval probleemgestuurd onderwijs waarbij je in plaats van in collegezalen dat je gewoon aan tafel zit, discussies eigenlijk met elkaar hebt en dat paste meer bij me vond ik, dus voor Maastricht gekozen. Wel op kamers in Maastricht gegaan want ik had uiteraard zou ik bijna willen zeggen geen zin meer om thuis te blijven wonen.

Bas: Ja.

Marco: Dus ja, gestudeerd in Maastricht en in de binnenstad op kamers gezeten.

Bas: Lekker, waar zat je?

Marco: God, achter het vleeshuis.

Bas: Oh ja.

Marco: Als student zijnde natuurlijk een fantastische plek om te zitten.

Bas: Ja, en ook was je aangesloten bij een of andere vereniging of zo of niet echt?

Marco: Nee, heb ik nooit gedaan, heb ik ook eigenlijk nooit spijt van gehad. Ik heb gewoon met ja, mijn eigen vrienden er gewoon een feestje van gemaakt jarenlang en ik heb die studentenvereniging niet ja, niet nodig gehad. Misschien als ik in Groningen of weet ik veel, in Tilburg was gaan studeren dat ik het wel had gedaan, maar ik ging gewoon lekker met mijn vrienden op stap, ook goed.

Bedrijfseconomie studeren

Bas: Top, cool man. En daarna ben je bedrijfseconomie gaan studeren, waar kwam die keuze vandaan? Of was dat gewoon iets breeds waar je alle kanten mee uit kon.

Marco: Dat laatste speelde ook wel een rol, maar ik heb wel altijd iets met cijfers gehad. Dus ik wist wel al hè, cijfers, rekenen, lagere school vond ik rekenen al altijd super leuk dus ik wist wel dat ik waarschijnlijk ergens die kant in zou gaan. Dus ja, bedrijfseconomie gekozen, maar in eerste instantie volgens mij het derde jaar moest je kiezen, voor accounting gekozen, dus meer richting boekhouder en zo, maar volgens mij na twee lessen had ik al zoiets nou, dit gaat hem zeker niet worden, dit is echt gewoon, ja, gewoon veel te saai. Dus toen ben ik financiering gaan doen wat meer gericht was op aandelenmarkten en dat soort dingen, opties en zo. Dus dat was reuze interessant, totdat ik uiteindelijk bij de ING stage ging lopen en erachter kwam dat die hele aandelenmarkt ook eigenlijk maar een beetje gokken is.

Bas: Ja, precies.

Marco: Ja, het is echt hè, er zullen veel mensen het niet mee eens zijn, maar dat was en is nog altijd wel een beetje mijn mening dat ja, your guess is as good as mine.

Bas: Dus het is casino.

Marco: Nou, niet helemaal casino. Kijk, als je aandelen goed verspreid inderdaad hè, de standaard dingen doet, ja, dan wordt je risico natuurlijk ook beperkt en dan ja, hè, en als je je echt verdiept in de bedrijven dan kun je natuurlijk wel gefundeerde beslissingen nemen of hoe noem je dat, maar ik had zoiets nee, dit is niet mijn ding.

Afstuderen & Traineeship bij ING

Bas: Nee, maar je bent daarna, na je studie verhuisd naar Amsterdam om een trainee te doen bij ABN Amro bank. Daar kreeg je nog meer te weten van het bankwezen en alles wat erachter zit ook. Had je toen al een hele andere mening over het economische systeem of niet? Hoe is dat gegaan?

Marco: Nee, nou ja, ik studeerde dus financiering, bij de ING mijn eindstage eigenlijk gedaan maar toen had ik dus al zoiets van nou, ik weet niet of dit nu mijn toekomst heeft. Maar goed, afgestudeerd en toen was het nog beter dat ik zoiets had van ik weet niet of dat nu nog zo is, maar traineeprogramma’s stonden altijd hoog aangeschreven, zeer zeker bij banken, heel leerzaam, dus ik denk ok, ik ga gewoon proberen trainee bij ABN Amro te worden. Nou ja, dat is gelukt, dus ik heb een half jaar inderdaad in Amsterdam gezeten. Ik woonde toen overigens wel in Eindhoven omdat ik ook een of twee dagen in de week, dat weet ik niet meer, op een vestiging in Eindhoven zat en de rest van die dagen zat ik in Amsterdam inderdaad op het hoofdkantoor, of een van de hoofdkantoren van de bank toen. Hele leerzame periode. Ja, en daarna mijn eerste functie bij de bank begonnen.

Bas: Ja, ja, en was je toen ook al zelf bezig met die aandelen of was het alleen maar dat je er iets van afwist.

Marco: Ja, ik was er zelf mee bezig, maar ik was er niet bepaald goed in want alles wat ik kocht dat ging de dag erna naar beneden. Ik weet dat ik in die tijd volgens mij Bahn was toen nog zo’n bedrijfje wat het best goed deed, maar ja, ik stapte natuurlijk weer op het verkeerde moment in dus nee, dat was geen succes en ik weet nog dat ik stage liep op toevallig een aandelenafdeling binnen ABN Amro maar ik had al aangegeven ja, ik wil iets anders binnen de bank en toen kwam er een positie vrij als vestigingsmanager in Hoensbroek, Hoensbroek een dorpje in Limburg, ja, waar ik vestigingsmanager kon worden. Nou, dat leek me wel een leuke uitdaging, zonder enige leidinggevende ervaring om daar iets te gaan doen. Nou, heb ik ook een superleuke periode gehad, 2,5 jaar heel veel geleerd. Maar goed, toen begon het natuurlijk weer een beetje te, of natuurlijk, in mijn geval begon het een beetje te vervelen en ik had zoiets ok, ik moet iets anders. Dus toen ben ik gaan solliciteren intern bij de bank op een behoorlijk voor mijn leeftijd in ieder geval op dat moment behoorlijk zware functie. Nou, wonder boven wonder werd ik het ook nog dus toen kreeg ik een functie als sales manager retail Eindhoven en omgeving. Dus ik werd verantwoordelijk voor de sales van alle, ja, bankshops heette dat toen bij ABN Amro in de regio Eindhoven. Dat waren er toen nog 19. Volgens mij tegenwoordig heb je er nog twee of zo.

Bas: Ja, precies.

Marco: Voor de rest is er niks meer. Dat was ook een super uitdagende functie. Die heb ik 1,5 jaar gedaan, daarna kwam er weer reorganisatie want zo ging dat nu eenmaal bij de bank. Toen ben ik in Venlo beland als manager preferred banking was dat, dus toen mocht ik leiding geven aan het team dat zich bezighield met de vermogende particulieren en dat was bij de bank toen op dat moment tussen de 50.000 en een miljoen euro, best breed.

Bas: Ja.

Marco: Ook een hele leuke periode gehad, maar dat was precies in de periode dat ja, Fortis, het kleine Fortis eigenlijk ABN Amro even overnam. Nou, dat is hè, dat is niet bepaald een succes geworden. In die periode betekende het ook dat alles bevroren werd binnen de bank en van mij werd verwacht dat ik eigenlijk vanaf dat moment, ik woonde in Eindhoven nog altijd, dat ik mijn gezicht vaker in Amsterdam ging laten zien omdat dat goed zou zijn voor mijn carrière. Nou, daar had ik eerlijk gezegd niet zo heel veel zin in wat ja, ik hou niet van dat politieke spelletje en ik wil niet aardig doen tegen mensen die ik niet aardig vind dus ja, dus dat was gewoon niet aan mij besteed. Dus dat was iets wat me tegenstond en het feit dat ik opeens tegen mensen moest gaan zeggen dat ze rechtsaf moesten terwijl ik een week ervoor nog zei dat ze linksaf moesten. De hele strategie van de bank was opeens overboord gegooid en ja, ik kon er gewoon niet mee leven dus ik had zoiets van ik moet hier weg en ja, dat is ook gebeurd toen.

Carrièreswitch

Bas: Ja, precies, wow. En toen dus je was helemaal klaar met die politiek en daarna dacht je ik ga even een carrièreswitch maken. Dat hele headhunterspektakel dat lijkt me wel wat.

Marco: Ja, dat was een goede keus. Nou ja, ik dacht bij de bank van ok, hier ga ik niet mijn pensioen vieren dus we moeten iets anders. Ik was in die tijd begin 30, noem het het 30-ers dilemma of zoiets. Dus ik dacht ok, wat gaan we nu doen. Toen heb ik besloten om headhunter te worden bij YER, Young Executive Recruitment. Op zich een mooi bedrijf. Ik joinde daar eigenlijk om iets van een functie tegen te komen bij een ander bedrijf wat ik wel leuk vond. Ik heb eigenlijk nooit de intentie gehad om jarenlang headhunter te worden en dat zou ik ook never nooit willen want ik vond het zelf vreselijk.

Bas: Ja, om het een beetje oneerbiedig te zeggen is het een beetje mensenhandel toch?

Marco: Ja, nou, het is echt wel een vak, dat wel. Dus maar je moet je eigen vacatures binnenhalen hè, dus je moet eigenlijk gaan bellen goh, ik zie dat je een vacature voor een controller hebt, ik wil die wel voor jou gaan invullen, kost je 20% van het jaarsalaris. Ja, dat was al een aardige uitdaging om bedrijven zo ver te krijgen, maar waar ik gewoon heel slecht tegen kon is ik ging bellen en 9 van de 10 keer krijg je gewoon nee, nee, nee. Ja, ik denk op een gegeven moment hier heb ik helemaal geen zin in, dit is niet mijn ding en gelukkig zijn er andere mensen die daar wel heel goed in zijn en die het wel leuk vinden. Dus ik dacht ok. Het is ook de enige periode eigenlijk in mijn carrière tot nu toe geweest dat ik met tegenzin mijn bed uitkwam en dat ik echt dacht van jongens, dit is echt niet grappig, gewoon denken van ik blijf liever liggen dan dat ik eruit ga.

“Als dit de laatste dag van mijn leven is ga ik dan vandaag doen wat ik vandaag ga doen?”

Bas: Ja, en dat met tegenzin je bed uitkomen, ik moet even denken aan die speech van Steve Jobs, weet je, die zegt ook als je elke dag in de spiegel kijkt en als je dan tegen jezelf je afvraagt als dit de laatste dag van mijn leven is ga ik dan vandaag doen wat ik vandaag ga doen? Als je antwoord te vaak nee is dan moet er iets veranderen.

Marco: Ja, dat was dagelijks zo.

Bas: Dat was dagelijks zo dus.

Marco: Die quote had ik toen in ieder geval nog niet gehoord, maar dat was wel de situatie dat ik echt ja, gewoon met tegenzin naar mijn werk ging.

Bas: Ja, en daarmee was het ook stressvol die periode? Doordat je met tegenzin naar je werk ging? Had je meer stress in die tijd of niet?

Marco: Jawel, absoluut. Kijk, natuurlijk heeft het feit dat je niet met plezier naar je werk gaat ook effect op je privéleven hè, want dat loopt toch aardig in elkaar over. Dus ik ja, ik zat ook niet lekker in mijn vel, ook gewoon niet wetende wat je wel wilde, of wat ik wel wilde op dat moment dus ja, op een gegeven moment denk ik, ik moet hier in ieder geval stoppen want ik merkte gewoon iedere dag dat ik ging dat ik steeds minder energie kreeg dus ik heb eigenlijk opgezegd en ja, toen even een paar weken echt helemaal niks gedaan. Volgens mij heb ik de hele serie van 24 gekeken in een week tijd.

Bas: Jack Bauer.

Marco: Precies, Jack Bauer en toen dacht ik van ok, hè, wat gaan we doen? Ja, en of het toeval is of dat het zo moest zijn, ik weet het niet, maar zat ik op een avond met mijn broer te praten, we hadden het een beetje over e-commerce een die webshops. We spreken nu over 2009, die begonnen een beetje op te komen. We dachten ok, why not? We hadden wel gelijk zoiets ok, we willen niet zo’n webshop worden die alleen maar producten van anderen verkopen dus we hadden wel gelijk zoiets ok, we willen eigen producten hebben dus in oktober 2009 zaten we voor de eerste keer in het vliegtuig naar China om eigen producten te gaan–

Bas: Ja, toen was Alibaba nog niet zo groot waarschijnlijk dan dat het nu was.

Marco: Nee, het bestond wel, onze eerste contacten hebben we ook via Alibaba gelegd. Ja, en op basis daarvan, we zaten in de keukenaccessoires, hebben we wat samples van spoelbakken laten komen en ik geloof een stuk of vier. Nou, twee dat was gewoon echt bagger, was echt slecht, maar twee die zagen er goed uit en een van die twee die zag er zelfs zo goed uit dat we dachten nou, als we nog wat details verbeteren dan hebben we gewoon een product waarmee we gewoon de concurrentie aan kunnen met gevestigde merken waarbij wij veel goedkoper in de markt kunnen treden.

Het ontstaan van een Ecommerce business

Bas: Ja, en hoe is je merk ontstaan zeg maar. Waarom had je voor de keukenaccessoires gekozen samen met je broer?

Marco: Nou, dat is, dat komt eigenlijk door mijn vader, die heeft nog altijd een keukenbedrijf, die maakt maatwerk keukens en ja, die heeft een grote kast achter zich staan en als je die open doet dan stonden er allemaal boeken in van leveranciers met hun hele catalogus dus in eerste instantie hebben we gewoon hè, omdat we toch inkomsten moesten hebben en hè, naar China gaan en voordat de producten hier zijn ben je gewoon maanden verder. Dus in de tussentijd hebben we gewoon allemaal producten live gegooid die niet van ons waren. Dus afvalemmertjes, keukenkastjes, kruidenrekjes, dat soort dingen. Maar dat waren gewoon eigenlijk gewoon de catalogussen van bestaande leveranciers online gooien en toen indertijd was er bijna niemand die dat deed, dus ja, dat begon best goed te lopen, maar we wisten wel ok, dit kan in principe iedereen doen en voor de time being was het leuk, kon je er ook een goede boterham aan verdienen, maar we hadden zoiets ok, die eigen producten gaan de toekomst worden en ja, gelukkig is dat ook zo–

Bas: Ja, dat zag je toen al in 2009-2010 of?

Marco: Ja, op de een of andere manier hoe we daarbij kwamen ik weet het niet meer, maar we hadden wel gelijk zoiets ok, dit is te eenvoudig. Het feit dat je gewoon een catalogus uit de kast pakt en je gooit je producten online en je zet er een prijs bij, ja, dat kan in principe iedereen en uiteindelijk krijg je dan gewoon een gevecht om hè, ik zal het maar even de buybox noemen, ondanks dat het niet hè, iedereen heeft verschillende websites, maar mensen kijken natuurlijk waar is hetzelfde product het goedkoopst. Nou, staat er een keurmerkje op die site, hebben ze goede reviews, en de meeste sites hebben dat wel hè, die een beetje professioneel bezig zijn. Nou ja, dan is de doorslaggevende factor waarschijnlijk de prijs en ja, goed, we hebben jarenlang hebben we daar wel goed geld mee verdiend hoor met die ik noem het maar resellerproducten.

Ecommerce in 2009

Bas: Want we hebben het hier over 2009-2010 toen je startte en via welke kanalen ben je toen in eerste instantie gestart en hoe ging dat?

Marco: We hebben, we zijn gestart met een webshop in een programma wat ik niet eens meer bij naam weet, volgens mij een Australisch platform was dat. Daar hebben we een jaartje op gedraaid en toen zijn we overgestapt op Magento 1.

Bas: Ja.

Marco: Nou, je moet je voorstellen ik kwam bij ja, de bank vandaan of ja, bij YER, wat deed ik met internet, nou, ik gebruikte NU.nl, ik gebruikte mijn Hotmail, bij de bank gebruikte ik intranet, maar voor de rest wist ik eigenlijk van niks. Dus het was in het begin echt een leercurve voor mij die behoorlijk steil was. Ik vond het een supermooie wereld. Ik was er ook heilig van overtuigd op dat moment dat webshops de toekomst zouden hebben. Ik weet nog dat ik op de webwinkelvakdagen ik denk in 2009 of 2010 liep en echt dacht van nou, dit heeft echt de toekomst en dit is blijvend die webshops en dus ja, all-in gegaan. Ja.

Business opschalen

Bas: En all-in gegaan zeg je even tussen neus en lippen door, maar dat was financieel, commitment, alles all-in, hoe zag dat in de praktijk eruit all-in gaan?

Marco: Nou, all-in gaan dat betekende inderdaad dus echt ook met name gas geven, van een Nederlandse webshop, een Belgische webshop, daarna een Duitse webshop, daarna een Franse webshop en daarna, of andersom, een Engelse webshop. Dus en toen hadden we nog het idee ja, daar komt Frankrijk bij, daar komt Spanje bij, Scandinavië gaan we ook nog allemaal webshops beginnen.

Bas: Ja.

Marco: Maar rond 2015 begon een beetje, toen begon bol gooide toen hun platform geloof ik open of misschien zelfs al iets eerder en toen begonnen we langzaamaan te zien dat de webshops het lastig kregen. Dat is jarenlang alleen maar stijgende lijnen en ja, nu begon het echt af te vlakken, dat was wel een moment ok, dat waren we niet gewend. We zijn met zijn tweeën gestart op een gegeven moment zaten we met 14 mensen dus ja, het echt zelf continu aan de knoppen zitten werd ook een beetje anders. Langzaamaan toch meer richting een managementachtige rol. Nou, ik merkte al dat dat op dat moment in ieder geval niet mijn ding was. We hebben toen wel met alle mogelijke middelen geprobeerd om die webshops nog rendabel te krijgen. Nou, misschien een beetje tegen beter weten in want je zag gewoon dat die marketplaces en in Nederland was dat op dat moment eigenlijk alleen bol en in het buitenland, Frankrijk, Duitsland en de UK hadden we toen al, ja, last tussen aanhalingstekens van Amazon.

Bas: Ja.

Marco: Last tussen aanhalingstekens omdat we ook onze producten op Amazon verkochten. Dus we liften natuurlijk wel mee op het succes van die platformen.

Bas: Ja.

Marco: Dus we zagen eigenlijk heel duidelijk dat de webshopomzet die daalde en de marketplaces die gingen omhoog.

Bas: Juist.

Marco: Nou, wat ik zei tegen beter weten in nog geprobeerd eigenlijk 1,5 jaar die webshops wel weer rendabel te krijgen. Nou, dat is niet gelukt. En toen all-in gekozen voor de marketplaces. Dus in 2018 heb ik het nu over heb ik, of hebben we besloten te reorganiseren en we zaten toen met 18 mensen, die mensen waren hoofdzakelijk voor de webshop aangenomen, hè, logistiek, klantenservice en allemaal dingen die je op de marketplaces niet nodig hebt of in beperkte vorm. Dus dat was ja, besloten dat ja, we moesten downsizen en toen zijn we teruggegaan van 18 medewerkers naar 4. Nou, dat was voor mij wel het meest, ja, dat was de meest vervelende periode als ondernemer.

Bas: Ja, transitie.

Marco: Ja, precies, en dan met name mensen ontslaan die gewoon goed werk verrichten. Kijk, als iemand niet presteert vind ik het niet zo moeilijk om te zeggen hè, de groeten, dit gaat geen succes worden, maar dit waren gewoon allemaal mensen die ja, gewoon goede beoordelingen hadden, waar ik blij mee was, maar waarvoor gewoon geen functie meer was omdat die kwamen te vervallen. Daarnaast hadden we inmiddels toch ondanks dat we main focus op eigen producten hadden een assortiment van meer den 2000 producten op voorraad en we wilden dat ook downsizen naar ongeveer 150. Dus dat was ook een hell of a job om binnen een jaar, want dat was eigenlijk ons doel, om van 2000 SKU’s op voorraad naar ja, minder dan 200 te gaan. Dus je bent of ja, we waren eigenlijk bijna twee jaar bezig totaal niet met groei, maar alleen maar bezig met ok, hoe kunnen we zorgen dat we het zo gereorganiseerd krijgen dat we weer kunnen gaan groeien. Nou, en begin 2020 was dat eigenlijk het geval, dat we zoiets hadden van ok, nu zijn we klaar, nu kunnen we weer ja, gas gaan geven.

Bas: Want ik weet het nog, ja, een paar jaar geleden, wij kennen elkaar natuurlijk al wat langer, hebben wij een keer in Maastricht geluncht volgens mij en toen weet ik nog dat je nog echt megaveel voorraad had. Volgens mij had je een loods erbij gebouwd, had je nog te weinig voorraad, ging je bij de buren dingen stallen.

Marco: Ja, klopt.

Bas: En je had echt geen idee hoe je het allemaal ging verkopen.

Marco: Nee, dat was op dat moment ook lastig. Dat was denk ik ook een van de grote fouten die we in het verleden hebben gemaakt. We zijn te snel, we hebben een keer de illusie gehad dat we een soort bol konden worden. Gewoon een heel breed assortiment, maar ja, een beetje naïef want ja, het inkopen van die producten is op zich niet zo moeilijk hè, je hoeft maar een mail te sturen en als je maar betaalt wordt alles geleverd. Maar ja, om je content fatsoenlijk op je site te krijgen met fatsoenlijke foto’s, teksten, noem maar op, alles wat erbij komt kijken, ja, dat is gewoon hartstikke veel werk en ja, dat doe je niet zomaar even voor 2000 producten. Dus daar is het ook niet helemaal goed gegaan. Het is ook goed dat we toen ook op een gegeven moment besloten hebben ja, dan maar afschrijven. Volgens mij heb jij zelf ook aardig wat mogen afschrijven in het verleden.

Bas: Ja.

Marco: Nou, hetzelfde bij ons, maar dan kon je tenminste wel met een schone lei beginnen.

Voorraad afschrijven

Bas: Ja, wat is uiteindelijk je grootste afschrijfkanaal geweest? Is dat gewoon weggooien of heb je het verkocht aan opkopers die er per kilo voor betaalden of?

Marco: Ja, eigenlijk gewoon ook weggooien. Ik denk dat we uiteindelijk iets van–

Bas: Gewoon naar de stort gebracht.

Marco: Ja, 70, 80.000 euro aan producten is gewoon vernietigd. Een deel ervan hebben we ook gewoon ja, weggegeven.

Bas: Ja, natuurlijk.

Marco: Omdat het zonde is om natuurlijk alles gewoon naar de stort te brengen, maar.

Bas: Ja.

Marco: Dat was ja, dat was echt een mindere periode, dus dat, maar goed, ook dat hoort bij ondernemen.

Opnieuw starten

Bas: Nee, ok, en als je daar nu op terugkijkt zeg maar, laten we terug in de tijd gaan, hoe zou je het dan opnieuw aanpakken?

Marco: Goede vraag. Hoe zou ik het opnieuw aanpakken.

Bas: Ja, als je, denk carte blanche zeg maar.

Marco: Nou ja, het is natuurlijk nu makkelijk praten want nu zou ik zeggen ok, een webshop zou ik nu never nooit meer beginnen. Ik ja, ik ben nu all-in into marketplaces. Ik ga nu niet meer roepen dat die hè, de absolute of altijd de toekomst hebben want daar heb ik wel van geleerd. Voor hetzelfde geld over 5 jaar is er weer een ander model. Maar ik geloof in ieder geval niet meer in webshops dus als ik nu helemaal opnieuw zou beginnen dan zou ik wel dezelfde weg qua sourcing bewandelen. Ik zou gewoon kijken ok, wat, waar zie ik dat vraag naar is, maar waarbij ik een bepaald product kan verbeteren. Nou, dan zal ik het zeer waarschijnlijk in China vanwege de inkoopprijzen daar vandaan halen en dan via de marketplaces lanceren.

Bas: Juist.

Marco: That’s it.

Bas: En met een beperkt assortiment, één merk.

Marco: Ja, een beetje dezelfde weg die jij de laatste jaren hebt bewandeld.

Voorraadmanagement Ecommerce

Bas: Ja, dat verhaal klinkt heel herkenbaar inderdaad. Maar hoe moeilijk is het uiteindelijk om vooral je geld en je voorraden te managen in zo’n e-commerce business?

Marco: Lastig. Ja, heel lastig. Kijk, we hebben natuurlijk veel te veel ingekocht. Daardoor hebben we ons ook klem gezet aan de ja, ik noem het maar de bestseller producten. We hadden veel ingekocht op producten die niet liepen. Nou, daar zit wel je kapitaal in. De bank heeft ons wel indertijd ook geholpen, maar ja, die geven je natuurlijk ook geen carte blanche van ga maar inkopen. Dus op een gegeven moment konden we hè, de groei van de bestsellers eigenlijk niet meer echt zelf financieren en dat heeft nou, natuurlijk ook een negatieve impact gehad op de groei van je revenu en van je winst. Dus e-commerce is gewoon ja, zo cash afhankelijk zal ik maar zeggen want zonder cash kom je gewoon niet vooruit en ik moet ook eerlijk zijn, ik denk een jaar of 10 geleden stond ik daar helemaal niet bij stil dat als je hard wil groeien in de e-commerce heb je veel geld nodig. Ik dacht altijd als je groeit, ja, dan komt dat geld vanzelf. Nou, niks is minder waar. Al dat geld gaat in je kapitaal of in je voorraad zitten. Ja, en als je de voorraad niet meer kunt inkopen, ja, dan wordt het lastig om verder te groeien.

Bas: Ja.

Marco: Dus dat is wel.

Bas: Ja, plus als je veel voorraad hebt liggen zit al je geld in voorraad en niet op je banrekening en je voorraad daar kun je geen brood van kopen zeg maar.

Marco: Nee, nee, nee. We konden altijd wel gewoon een heel fatsoenlijk salaris eruit halen, maar het was niet dat je zegt ok, hè, we hebben toch een heel succesvol e-commercebedrijf, maar waarom loopt mijn rekening niet op? Nee, ja, het ging steeds meer richting voorraden en zelfs dan was het nog niet genoeg.

Bas: Ja, dat is met name een wijze les als je erop terugkijkt dat je eigenlijk in een groeiend e-commercebedrijf nooit geld op je rekening hebt staan. Sterker nog, je hebt geld nodig, dus je leent geld om te groeien.

Marco: Ja. Nou ja, eens, en dat hebben wij ook gedaan via de bank en daar hebben ze ons ook in dit geval Rabobank heel goed mee geholpen altijd, maar het houdt een keer op.

Lenen bij de bank

Bas: Ja, hoe voelde dat toen je die eerste lening aanging bij je bank zeg maar om je voorraad te financieren, hoe voelde je je daar zelf bij?

Marco: Nou, ik was blij dat we hem hadden. Ik had niet zoiets van oh jee, ik heb nu schulden of zo. Ja, zo heb ik nooit tegen leningen aan gekeken. Dat zijn het natuurlijk wel, maar ik had zoiets ok, fijn, nu kunnen we weer gas geven dus iedere keer als we die limiet bij de bank wat konden verhogen dan gaf het een gevoel van ok, we kunnen weer. Ja, op een gegeven moment zegt die bank ook van ja, ok, dit is echt de limit, hè, als je kijkt naar jullie omzet en op een gegeven moment ging onze winst ook nog, ja, die werd bijna nihil dus dan komt de bank ook eens langs van goh, jongens, hè, gaat het lekker? Nou ja.

Bas: Dat kwam door de toenemende concurrentie of waarom ging je minder winst maken?

Marco: Nou, inderdaad door toenemende concurrentie, we zaten toen ook met 18 medewerkers dus aardige loonkosten terwijl we eigenlijk, ja, alle omzet op de marketplaces bij wijze van begonnen te draaien. Dus ja, onze kosten waren gewoon veel te hoog en onze marges met name op de reseller producten die we nog altijd verkochten die werden steeds kleiner, kleiner, kleiner. Dus onder de streep bleef er op het laatst ook niet meer zo heel veel over en dan komt de bank natuurlijk wel op bezoek want die zien de ratio’s natuurlijk ook in de verkeerde kant gaan, of naar de verkeerde kant gaan. Dus toen, ja, dat was sowieso ook voor ons ok, het roer moet gewoon om en dat is dus de fase waarin we toen besloten van ok, ja, helaas, de medewerkers eruit en ook het assortiment opruimen, in ieder geval nog wat cash kunnen terughalen en vandaaruit met een wat gezondere balans weer verder kunnen gaan.

Onderneming verkopen

Bas: Ja, want toen je je merk was gestart had je toen al zeg maar een soort van in je achterhoofd van ik wil dit ooit gaan verkopen? Was dat het idee of hoe zat je er toen in?

Marco: Nou, ik denk toen wij in 2009 begonnen wel in ons achterhoofd zo van ja, ooit gaan we het bedrijf verkopen, niet het merk of zo, maar was gewoon meer breed het bedrijf en eigenlijk ook de jaren erop helemaal niet over nagedacht, we wilden alleen maar groeien, groeien, groeien en eigenlijk is dat pas begin vorig jaar een beetje gekomen dat ik dacht van ja, we doen dit spelletje nu op dat moment 11 jaar. Ik wil misschien ook wel weer eens iets anders. Dus laten we kijken hoe we het bedrijf zo kunnen gaan bouwen eigenlijk, want voor mijn gevoel begonnen we weer opnieuw te bouwen, we hadden alles eruit gehaald wat we niet meer nodig hadden en hoe kunnen we het dan zo bouwen dat het ook zo makkelijk mogelijk is om in de toekomst, en de toekomst was voor mij op dat moment 2023 of zo, die range zat ik te denken. Ja, op het moment dat wij een gesprek hadden met de bank was het natuurlijk niet een situatie dat we een hele grote winst maakten. Dus ik besefte ook wel ok, als we bij wijze van begin 2020 zouden verkopen, ja, dan bleef er onder de streep niet echt een bedrag over waarvan ik zeg nou, daar heb ik me 12 jaar helemaal, ja, te barsten voor gewerkt om het zo maar te zeggen, dus ja, we zijn toen opnieuw gestart eigenlijk 2020 en toen wel met het idee van ok, we gaan alleen maar met onze eigen merken en dat waren er, dat zijn er drie, daar gaan we mee door en eind 2022, begin 2023 zetten we het in de etalage om het zo maar te zeggen. Dat was een beetje het idee.

Benaderd voor verkoop

Bas: Ja, totdat je een appje kreeg van ene Bas Urlings die zei van hé, Marco, wil je je merk verkopen? Maar volgens mij was je toen al in je achterhoofd ook al een klein beetje bezig met verkoop of niet?

Marco: Jawel, ik heb in 2020, in maart begon natuurlijk Corona, ja, dat heeft ons zeker geen windeieren gelegd dus hè, we hadden de groei weer lekker te pakken, maar goed, dat werd opeens een hele steile groeilijn weer, eentje die we eigenlijk hè, in 2009 hadden gehad, zo steil was die weer. Toen heb ik wel, toen werd ik op LinkedIn benaderd door een Nederlandse partij die ja, een soort makelaar tussen verkopers en kopers van bedrijven en ik denk weet je wat, ik ga gewoon een keer dat gesprek met die jongen aan en ja, want ik had toch zoiets we willen het bedrijf nu zo gaan vormgeven dat het de toekomst ook echt geld waard is. Dus ook met hem gewoon wat tips and tricks. Ik zeg van goh, hè, ik denk dat dit nu niet het moment is om te verkopen gezien de cijfers die we nu hebben, maar wat zou je ons adviseren om het over een jaar of over twee jaar wel te verkopen? Nou, goed gesprek gehad, geagendeerd dat we een jaar later eigenlijk weer een keer zouden bellen en toen dan heb ik het over november vorig jaar, dus november 2020 kreeg ik voor de eerste keer gewoon via de mail een berichtje van een Duitse partij dat ze over een strategisch partnership wouden praten. Strategisch partnership, ik denk ja, heb ik allemaal geen tijd voor. Ja, het ging zo hard, we waren zo druk, ik denk laat maar gaan. Toen heb ik een maand later in december weer een mail gekregen van een andere Duitse partij en die wilde ook praten over ja, een potentiële overname van ons bedrijf en toen ben ik eens wat verder gaan kijken en toen kwam ik in Amerikauit bij Trazio, jou ook niet onbekend die ja, die een model bedacht hadden waarbij ze eigenlijk een zak met geld bij investeerders ophaalden en daarmee vervolgens Amazonbedrijfjes kopen en die harder laten groeien dan dat die bedrijfjes zelf hadden kunnen doen omdat ze het geld niet hadden of de kennis niet hadden. Ja, en blijkbaar in Europa waren er in de tussentijd aardig wat partijen ook gekomen die dat model ook omarmd hadden, maar ook in december dacht ik nou, ik heb hier allemaal toch ook geen zin in, ook omdat ik gewoon ook dacht van ja, kijk, het is te vroeg voor ons. Het bedrijf is op dat moment ja, nog niet het bedrag waard waarvan mijn broer en ik zoiets hadden nou, als dat iemand wil betalen dan mogen ze het hebben met een strikje eromheen. Maar ja, toen in januari dat is geen grap, toen kwam er nog een andere Duitse partij en toen dacht ik weet je wat, ik ga gewoon het gesprek aan en in diezelfde week kreeg ik inderdaad een appje van jou van–

Bas: Zou je je business willen verkopen.

Marco: Ja, nou ja, in dat appje stond volgens mij hè, ik heb een idee of hè, we moeten eens bellen. Nou ja, goed, toen heb ik jou gebeld en toen zei je van ok, we zijn bezig met Dwarfs en ja, ik denk ok, ja, leuk, maar ik had niet gelijk zoiets ok, ik moet nu de auto pakken en naar je toe komen en meer daarover weten. Dus ik geloof dat ik twee dagen later een appje kreeg van Damian, onze huidige CEO of we niet een keer konden praten. Ook toen heb ik heel kort geantwoord ja, komt nu even niet uit, contacteer me maar over 2 of 3 weken dan heb ik misschien wel even tijd. Maar ja, drie dagen later had ik Michiel aan de lijn, hè, de COO binnen Dwarfs en toen dacht ik ok, weet je wat, ik ben nu ook met die Duitsers in gesprek, laat ik ook met de Dwarfs in gesprek gaan en in de tussentijd was er nog een Engelse partij bij gekomen en was een van die eerdere partijen die in november al een keer aan de deur had geklopt was ook weer op de proppen gekomen. Dus toen had ik zoiets ok, weet je wat, ik ga gewoon met alle drie het gesprek in en wat heb ik te verliezen, niks. Ja, zo ben ik ook het eerste gesprek met Dwarfs in gegaan en met die twee andere, in dit geval er waren twee Duitse bedrijven overgebleven en Dwarfs. Een Engelse partij die haakte af omdat het hele bol-verhaal en het feit dat wij webshops hadden dat vonden ze allemaal maar lastig want het initiële idee wat Trazio heeft is ook eigenlijk gebaseerd op we komen Amazonbedrijfjes die puur en alleen op Amazon verkopen en die laten we groeien en daar past een webshop niet bij want dat is natuurlijk weer ja, het is toch een andere tak van sport eerlijk gezegd.

Bas: Ja.

Marco: Ja, en een eerste gesprek gehad met alle drie en ja, ik had gelijk ik had een gesprek met Damian en Michiel, gelijk een goed gevoel. We zaten gewoon gelijk op een lijn ook. Wat natuurlijk interessant was aan de propositie van Dwarfs, daar ben ik wel eerlijk in, was natuurlijk het feit van ok, hè, we willen niet alleen je bedrijf kopen, we willen ook graag dat je bij Dwarfs komt, bij ons in het MT komt en eigenlijk verantwoordelijk wordt voor de hele groei van Dwarfs. Nou, dat was voor mij eigenlijk want ik zei het net al tegen jou, ik was wel toe aan een nieuwe uitdaging. Dus ook mijn vriendin had gelijk zoiets van ja, dit is perfect voor jou, dit is precies wat je nu wil. Maar ik heb vanaf dag 1 wel tegen mijzelf ook gezegd van hè, ik moet het volledig los zien van elkaar, het verkopen van mijn bedrijf en het vinden van een nieuwe uitdaging. Dat is ook zo eerlijk naar mijn broer toe natuurlijk want we zaten met zijn tweeën erin en je kunt je bedrijf ook maar één keer verkopen dus hoe aardig ik Michiel en Damian en jou ook vind of vond, ik denk dit bedrijf verkoop ik maar één keer dus ik moet er gewoon zakelijk naar kijken en ja, toen zijn er twee weken geweest dat was echt een rollercoaster. Dan krijg je eerst een aanbieding van de eerste Duitse partij waarvan ik zoiets had ok, nou, ok, niet verkeerd. Niet helemaal wat we wilden want mijn broer en ik hadden wel gezegd ok, dit is het minimum wat we willen hebben en als iemand dat biedt dan ja, dan is het goed, maar als het eronder blijft dan ja, dan wachten we gewoon. Dus ja, daarna kwam Dwarfs met een aanbieding. Nou, die was wel iets beter dan die eerste, ik denk nou, goed, dat is hartstikke mooi. En die zat ook op het punt waarvan mijn broer en ik hadden gezegd ok, dat is eigenlijk wat we minimaal willen hebben. Op dat moment maakten we overigens wel ook, dat is denk ik ook wel belangrijk om te vermelden, gewoon echt een hele goede winst, dus we waren echt wel weer flink aan het groeien, winst, de maandwinsten waren ook fors dus het was niet zo dat het bedrijf maar heel weinig waard was. Alleen had ik ook niet verwacht dat we dit zouden kunnen krijgen. Maar er was ook een derde partij en die kwam laatst met een bod waarvan ik dacht nou ja, hier kan ik eigenlijk geen nee tegen zeggen. En ik weet nog dat ik toen want ik had eigenlijk woensdag een gesprek met Dwarfs om te kijken of we dan eruit konden komen. ’s Morgens heb ik toen in dit geval met Damian gebeld en gezegd van ja, luister, ik heb net een offer gekregen daar kan ik niet, dat kan ik gewoon niet negeren. Ik heb ook gewoon open kaart gespeeld en het ook echt gewoon laten, ja, of in ieder geval laten zien dat het zo is en ja, uurtje later zijn we er toch uitgekomen.

Verkopen aan de Dwarfs

Bas: Wow. En wat was uiteindelijk het grote turning point dat je zoiets had van ja, ok, ik moet gewoon voor de Dwarfs gaan?

Marco: Nou, dat wat ik heel belangrijk vond en wat bij Dwarfs ook het geval was, dat was dat ze echt naar ons, mijn broer en ik geluisterd hebben, naar onze wensen. We hebben een bedrijf opgebouwd waar ook medewerkers in zitten en bij de twee Duitse partijen was het eigenlijk, dat heet dan een assetdeal, ze wilden eigenlijk alleen de assets uit het bedrijf halen en wij bleven dan zitten met eigenlijk een bedrijf zonder activiteiten, maar wel nog met het personeel en met in ons geval een hal die wij in ons bezit hebben en die verhuurden wij aan de maatschappij of hè, het bedrijf wat verkocht zou worden. Dus we zouden dan en met een hal zitten waar we een nieuwe huurder voor moesten vinden en we moesten drie of vier medewerkers gaan ontslaan. Daar had ik eigenlijk niet zoveel zin in dus ik had gezegd nou, ik wil het bedrijf verkopen, maar ik wil eigenlijk wel gewoon dat degene die overneemt de hal gewoon minimaal twee jaar nog huurt van ons en dat de medewerkers gewoon mee over gaan.

Bas: Ja.

Marco: Maar daar hadden die Duitsers niet zo, in dit geval had een Duitse partij niet zo heel veel of eigenlijk er geenboodschap aan. Het was van nou ja, nee, we nemen de assets over en de rest moet je maar kijken hoe je het oplost. Nou, bij Dwarfs was dat niet zo. Hè, daar konden we gewoon het hele bedrijf, dus een shared deal ervan maken. Dus dat was voor ons, dat is wel een hele belangrijke geweest. Als je puur financieel de drie voorstellen naast elkaar zou leggen, ja, dan zitten ze bijna op hetzelfde niveau. Dus daarvan kijk, als er eentje, ik ben ook geen hypocriet. Kijk, als een van die Duitsers bij wijze van een miljoen of zo meer geboden had dan die andere dan ja, dan waren we waarschijnlijk alsnog naar die Duitsers gegaan want ja, we zijn ook geen dief van onze eigen portemonnee. Maar dat was niet zo, het zat allemaal op ongeveer hetzelfde niveau. Dus we hadden gewoon een goed gevoel over Dwarfs en ook over wat er met ons kindje noem ik het maar even zou gebeuren na de overname. Hè, even los van het feit dat ik zelf bij Dwarfs wel of niet zou beginnen had ik wel ook het gevoel dat ons kindje in betere handen zou zijn bij Dwarfs dan bij de Duitse partijen in dit geval.

Bas: En waarom had je dat gevoel dan?

Marco: Nou, omdat ik bij de Dwarfs had ik echt het idee dat echt de e-commerce kennis in-house is. Jij hebt natuurlijk een e-commerce achtergrond, Damian heeft een e-commerce achtergrond, Michiel heeft zijn strepen daarin ook verdiend en beide in dit geval even de twee Duitse partijen merkte ik dat het heel erg M&A.

Bas: Financieel gedreven was.

Marco: Ja, precies, met mensen die goed zijn in het doen van mergers en acquisitions heet het dan volgens mij met een mooi woord. Maar die gewoon hè, als je dan eenmaal het merk binnen hebt, ja, dan is het de uitdaging om het ook verder te laten groeien, ook belangrijk vanuit een stukje earn-out. De meeste deals ook die bij ons bestaan uit een vast deel, een zak met geld die je eigenlijk nu krijgt en een deel daarvan die krijg je afhankelijk van de resultaten over de komende drie jaar. Dus wij hadden er ook baat bij of hebben er baat bij dat ons oude bedrijf gewoon doorgroeit.

Bas: Juist.

Marco: En ja, daar had ik gewoon het beste gevoel bij de Dwarfs over. En het feit dat ik daar nu zelf daar natuurlijk ook nog invloed opheb dat is natuurlijk top, maar dat is geen reden geweest om ja, te zeggen ik ga voor Dwarfs omdat ik die nieuwe uitdaging wil. We hebben het gewoon puur, ja, financieel bekeken en wat zou voor het bedrijf het beste zijn. We hebben gewoon alle medewerkers hebben hun baan nog. Dus ja.

Bas: Alle wensen eigenlijk die je had die zijn vervuld en ja. Dus het heeft buiten het geld heeft het dus ook een emotionele reden waarom je voor de Dwarfs hebt gekozen, dat dat allemaal, de belangen die je had dat die behartigd zijn zeg maar.

Marco: Ja. Ja, misschien wel een beetje chauvinisme misschien hè, ik verkoop liever aan een Nederlandse partij dan aan een Duitse partij, maar ook daarin, als die Duitse partij veel meer geboden had dan ja, nogmaals, dan ben ik geen dief van mijn eigen portemonnee, maar ook in de hele communicatie was het natuurlijk wel ook een stukje makkelijker gewoon in je eigen taal te communiceren dan dat het in het Engels of in het Duits zou gaan.

Bas: Ja.

Marco: Dus nee, ik vond gewoon de hele manier van approach zal ik maar zeggen gewoon heel prettig.

Verkoopproces

Bas: Cool. En als je kijkt naar het proces zeg maar van het eerste contact tot uiteindelijk het sluiten van de deal en de verkoop aan de Dwarfs, hoe, ja, kun je daar iets over vertellen?

Marco: Vanaf het eerste contact van?

Bas: Van Dwarfs tot uiteindelijk de verkoop aan de Dwarfs zeg maar. Hoe is dat proces daartussen gegaan en kun je er wat over vertellen?

Marco: Ja, nou ja, ik ben moet ik even denken hoor, eind januari door jou benaderd toen met dat appje en ik geloof dat ik rond even uit mijn hoofd 20 februari of zo ongeveer een eerste gesprek heb gehad met Damian en Michiel. Ik geloof uit mijn hoofd 12 maart ongeveer hebben we de koopovereenkomst, of nee, niet de koop, de letter of intent hè, de handen geschud van nou, als er niks geks uit het boekenonderzoek komt dan gaan we met elkaar in zee dus toen waren we het eens over de prijs en alle voorwaarden en 5 mei was de deal rond. Dus waar je half februari nog überhaupt eigenlijk niet met een verkoop bezig bent, drie maanden later heb je het bedrijf verkocht.

Bas: Ja.

Marco: Ja, dat is wel heel bizar. Ook eerst zit je middenin het biedingsproces van hè, welke van de drie partijen wordt het. Ja, dat was al een rollercoaster qua emoties. Nou, daarna kom je in een DD-fase, het boekenonderzoek zal ik maar zeggen. Ja, waarbij je bedrijf even op de kop wordt gedraaid en dan zitten er geen lijken in de kast en dat soort dingen. Dat is ook wel een behoorlijk intensieve periode, heel veel informatie aanleveren, heel veel vragen beantwoorden en ja, op een gegeven moment is het een krabbeltje zetten en je bent je bedrijf kwijt. Ja, dat ging dus eigenlijk binnen ja, nog geen drie maanden, 2,5 maand.

Due diligence fase

Bas: Ja, dat is een megasnel proces geweest en dan had je ook nog bepaalde angsten in die due diligence fase dat je denkt van ja, als ze maar niet of weet ik veel, komt er iets boven water drijven waar je zelf niks van weet? Dacht je daaraan of niet?

Marco: Nee, kijk, ik geloof als je dingen verbloemd of zo die komen toch wel boven tafel dus nee, ik wist gewoon dat alles wel in orde was bij ons. Wat ik wel, want ik had nog voordat ik met die drie, vier partijen in gesprek ging wel een beetje verdiept in het hele aggregators verhaal zoals dat dan heet en dan hoorde ik ook wel verhalen van ja, ja, ze halen je binnen hè, je tekent die letter of intent en dan gaat het boekenonderzoek beginnen en dan gaan ze allemaal vinden. Zeggen oh, nee, daarom moet die prijs omlaag. Dus eigenlijk je spreekt een prijs af en dan een paar weken later blijkt dat er weet ik veel hoeveel van af moet omdat zij vinden dat ze iets gevonden hebben. Dus dat had ik wel een beetje in mijn achterhoofd van ja, niet dat hè, we hebben iets afgesproken en dat ze dadelijk gaan zeuren over futiliteiten die ons inziens hè, mijn broer een ik niet terecht zouden zijn. Maar dat was helemaal niet het geval.

Bas: Nee, volgens mij is het bij de Dwarfs zo geweest dat de prijs die in het begin eruit kwam ook uiteindelijk aan het einde is.

Marco: Ja, ja, nee, precies, dus dat die verhalen heb ik gelukkig binnen Dwarfs niet ervaren. Dus ja, dat was heel prettig.

Bas: En had je van tevoren gedacht dat je zo’n proces in twee maanden tijd kon bewandelen en dan een krabbel kan zetten.

Marco: Never nooit. Ik had wat ik zei dat gesprek met die Nederlandse tussenpersoon zal ik maar zeggen en die zei van ja, dit soort trajecten moet je rekening houden met 6 tot 9 maanden en dat was dan al vrij snel. Maar zeker niet 2,5 maand. Dus nee, dat was, als je me begin van dit jaar had verteld van nou, je hebt halverwege het jaar je bedrijf verkocht en je doet iets heel anders dan had ik je niet geloofd, nee.

Emotie

Bas: Nee, maar ik ben ook wel heel erg benieuwd zeg maar dan zit je in zo’n proces en beschrijf eens het gevoel uiteindelijk, vooral ook het emotionele gevoel bij 1) het tekenen van de deal en 2) is waarschijnlijk ook het landen van de puntjes op je bankrekening. Dus als dat geld op je bankrekening binnen komt, zit je dan te refreshen en dan ja, en wat doe je? Hoe gaat dat?

Marco: Ja, nou ja, inderdaad. Kijk, op het moment dat je de deal tekent dan denk je ja, mooi. Maar ja, je moet nog het hele boekenonderzoek door. Je denkt ja, want ik had zoiets ok, eerst zien dan geloven, maar en uiteindelijk dan het boekenonderzoek gewoon goed afgerond dus dan moeten er nog wat krabbels bij de notaris plaatsvinden. Ja, en dan is het wachten totdat inderdaad op je rekening wat bijgeschreven wordt. Ja, als dat geld binnenkomt dan knipper je wel even met je ogen van ok, ja, dus ja, dat gevoel, ja, blij natuurlijk. Maar ook van dat je inderdaad wel een paar keer kijkt van het is wel heel bijzonder.

Bas: Is dit echt.

Marco: En ja, ik moet wel zeggen dat ik daarna ook wel heel snel, maar dat komt ook een beetje door de situatie, anderen zouden misschien zeggen ik ga nu een jaar op wereldreis hè, de groeten, ik ben weg, maar ja, ik kon gelijk bij de Dwarfs beginnen aan een fantastische nieuwe uitdaging dus ik heb geen vakantie of zo genomen, ik ben eigenlijk gelijk bij Dwarfs aan de slag gegaan dus ik heb niet de tijd genomen om er echt van heel erg van te genieten. Maar eigenlijk doe ik dat nu wel iedere dag, ja. Ik kan in die zin doen en laten wat ik wil, maar ik heb iets wat voor mij gewoon ook super belangrijk is, een fantastische nieuwe uitdaging.

Bas: Precies.

Marco: Ik ben niet het type wat bij wijze van, ik heb het geld dus ik ga nu op de bank liggen, lekker liggen Netflixen of zo, dat is misschien een week leuk hè, nog een keer hoe heet die kijken, 24 of zo.

Bas: Of een andere onzinnige serie.

Marco: Precies, maar na een week denk ik ook van ja, nou, laten me maar weer iets zinnigs gaan doen. Dus ja, het is gewoon super.

Geld uitgeven en investeren

Bas: Maar dan landen die puntjes of dan beland dat geld op je bankrekening en ja, laten we zeggen dat het een substantieel bedrag is zeg maar, iets met 7 cijfers, we hoeven het bedrag niet te exposen, maar dan ja, tegenwoordig heb je negatieve rente, dan heb je bijna, nou, toch 12 jaar lang ongeveer lopen zwoegen om uiteindelijk deze deal te maken. Hoe voelt het dan daarna? Heb je dan al een bestemming voor dat geld? Heb je bepaalde dromen, dingen die je wilde kopen of heb je gewoon een fles champagne gekocht en daar is het bij gebleven.

Marco: Dat ongeveer, die fles champagne en ik moet zeggen ik heb daar eigenlijk helemaal niks mee gedaan. Sterker nog, ik betaal gewoon negatieve rente op dit moment en ja, ook dat had ik eigenlijk nooit verwacht want dan heb je zo’n som geld en dan ga je denken ok, wat ga ik er nu mee doen? Je kunt aandelen, obligaties, ja, spaarrente dus niet, vastgoed, noem mar op. Je hebt natuurlijk heel veel opties, maar wat ik gemerkt heb is eigenlijk dan hoe meer geld je hebt, hoe lastiger die beslissing wordt. Als je 20.000 euro hebt, ja, dan zou ik zeggen ok, ik stort dat gewoon in crypto of whatever en als het niet goed gaat, ja, 20.000 dat overleef ik wel. Dus ik vind het eigenlijk heel lastig om een goede bestemming te vinden voor het geld dus ik heb het voorlopig staat het gewoon, sponsor ik de bank eigenlijk want ja, er staat eigenlijk gewoon negatieve rente.

Bas: Hoe is dat gevoel voor jezelf zeg maar dat je, het lijkt me heel raar dan dat je zeg maar, ik kan me voorstellen dat toen je in je business bezig was dat je op een gegeven moment denkt van ja, op een dag verkoop ik deze tent, heb ik veel geld, dat je daar naartoe werkt tussen haakjes en dan ben je er, heb je het geld op je bankrekening staan en denk je eigenlijk what the F ga ik eigenlijk met al dat geld doen?

Marco: Ja, nou, ik moet eerlijk zeggen de eerste inderdaad wat je zegt refreshen, af en toe kijk ik ja.

Bas: In de kroeg laten zien, kijk.

Marco: Nou, nee, dat absoluut niet, maar daarna, ja, dan ebt dat ook wel weer weg en is het gewoon ok, ik ben vol enthousiast met de Dwarfs begonnen, dat is nu gewoon top of mind en dat is natuurlijk zijn er momenten dat ik weer even besef ok, ja, wel een hele luxe positie, maar ik heb geen gekke dingen gedaan. Het is niet dat ik nu opeens in een Ferrari rijd of dat nee, die ambitie heb ik ook nooit gehad. Ja, wat we ermee gaan doen, ik weet het nog niet.

Bas: Nee, mooie reisjes maken, vakanties.

Marco: Dat sowieso, dat zijn dingen die je, ja, die we absoluut graag doen en ok, daar ben je nu misschien wat makkelijker in dat het net iets duurder is of zo dat je denkt ja, hè, daar heb je ook hard voor gewerkt.

Bas: Kun je naar Bora Bora.

Marco: Nou, dan ga ik liever naar die andere tent op Ibiza, ik ben even de naam kwijt, maar Ushuaia? Dat is ook in ieder geval een mooie tent op Ibiza.

Bas: Ja.

Marco: Nee, maar dat zijn wel dingen die hè, je gaat misschien vaker uit eten, meer in die kleine dingen zit het hem dan, maar niet dat ja, wat ik zeg, niet dat ik nu opeens een Ferrari wil rijden of zo, helemaal niet.

Bas: Nee. Maar heb je helemaal niks, hoe heb je voor jezelf het gevierd of iets gekocht of gedaan na die deal of helemaal niks?

Marco: Ja, het klinkt misschien heel vreemd, maar eigenlijk heb ik daar helemaal niks aan gedaan. Ja, we hebben thuis een beetje gevierd met een drankje en that’s it. ja, saai hè? Ik kan er niks anders van maken. Misschien als ik ervoor had gekozen om gewoon nu een jaar niks te gaan doen dat ik misschien een maand had gedacht van nou, ik moet toch eens iets gaan kopen, maar nee, ik heb dat niet.

Bas: Nee, maar het bijzondere is dat ik bij bijna iedereen hetzelfde verhaal hoor zeg maar, dat je je bedrijf verkoopt en dan heb je ja, iets op je bankrekening staan en denk je van ja, wat a ik met het geld doen? En dan moet je daar eigenlijk weer over nadenken dus je maakt eigenlijk van het verkopen, dan is je business verkocht en dan heb je het volgende probleem tussen haakjes van wat ga ik met al dat geld doen?

Marco: Ja.

Bas: Dus dat is wel grappig. Maar goed, we hebben in ieder geval een mooie, je hebt in ieder geval een mooie buffer om mooie avonturen mee te maken. Oh ja, en dan nog even over je had het ook al kort over stressgehalte in die transitiefase en zo hè, dus wat waren nou de absolute dieptepunten van die business? I bedoel ja, ik neem aan het hoogtepunt is het verkopen, misschien ook wel de groei, sterke groei.

Marco: In de Amcoperiode, of ja, Amco, zo heette het bedrijf dan wat ik had. Ja, absolute dieptepunt was natuurlijk het ontslaan van de medewerkers, dat was, dat is heel eenvoudig. Ja, het hoogtepunt is eigenlijk natuurlijk de verkoop van het bedrijf omdat dat gewoon een kroon op je werk is. We hebben daar 12 jaar lang met zijn tweeën keihard, ja, hè, en de mensen bij ons natuurlijk, maar ik spreek even voor mijn broer en mijzelf dan, keihard aan gewerkt om er iets van te maken en op een gegeven moment zie je in 2018 van ok, dit gaat helemaal de verkeerde kant uit en dan ja, dan weten we toch weer omhoog te trekken, ja, dat is wel iets waar we ook wel heel trots op zijn dat het gelukt is. Natuurlijk hebben we vorig jaar hè, ook wel de wind in de zeilen gekregen door COVID, maar ook zonder COVID hadden we al een aardige groeipace weer te pakken dus op den duur was het plan van 2023 denk ik ook wel gelukt, maar ja, het is gewoon allemaal een stuk sneller gegaan.

Bas: Ja.

Marco: En ja, het is gewoon ook denk ik nu voor hè, als je een succesvol e-commerce brand hebt en je loopt tegen dezelfde issues aan waar wij tegenaan liepen van hè, je kunt je voorraad niet meer goed financieren, je groeit hard maar er komt geen stuiver binnen op je eigen bankrekening. Het is nu wel echt een moment dat ja, dat er relatief goed betaald wordt voor je bedrijf hè, dat is natuurlijk denk ik ook wel een moment wat nu is. Ik denk zelf dat ja, je zult toch de e-commerce groei zal bijna iets weer wat afzwakken als de hele COVID gebeuren voorbij is hè. Ja, dus nu is wel een moment dat je denk ik optimaal kunt profiteren van ja, van mooie cijfers die je als e-commercebedrijf kunt laten zien.

Bas: Ja, precies, dus jij zegt eigenlijk dit is de tijd om je bedrijf te verkopen als je een mooie brand hebt op de marketplaces.

Marco: Ja, ja, zeker als je tegen ook bepaalde beperkingen aanloopt. Kijk, als jij gewoon nog een enorme zak met geld hebt liggen en je bent ervan overtuigd nou, ik kan het bedrijf gewoon lekker blijven groeien op eigen kracht en ik verkoop het lekker over 5 jaar, ja, zeker doen, maar ik ken meer mensen die zeggen ja, hè, het gaat lekker, maar ik krijg de groei gewoon niet gefinancierd, ik heb het geld niet en of hè, we zijn zo hard gegroeid, ik moet nu allemaal dingen doen die ik eigenlijk niet leuk vind of waar ik niet goed in ben. Dan zijn wij als Dwarfs super interessant want wij hebben dat geld wel, dus wij kunnen die betreffende brands gewoon laten doorgroeien, we hebben de kennis in huis om dat te doen dus de mensen in huis. Dus ja, dan is het denk ik een hele mooie opportunity. Je krijgt nu een mooi, heel mooi bedrag voor je company of voor je brand en daarnaast, hè, zoals tenminste nu in de meeste gevallen is, is er ook nog iets van een earn-out dus je profiteert ook eigenlijk nog van de–

Bas: Groei.

Marco: Van de groei die wij binnen Dwarfs voor jou gaan realiseren. Dus ja, ik denk dat het zeker een geweldige opportunity is nu. Misschien dat het over een jaar nog altijd zo is dat hè, dat die groeicijfers zo door blijven gaan, maar er gaat natuurlijk wel een moment komen dat er gewoon minder betaald gaat worden, dat je minder kunt profiteren van ja, van die groei die we nu doormaken.

Bas: Van het marktmomentum, ja. We hebben allebei ook een platform waar we andere mensen helpen merken eigenlijk groot te maken op de marketplaces zoals bol en met name Amazon.

Marco: Ja.

Succesvol worden

Bas: Stel je zou nu helemaal vanaf scratch af aan moeten beginnen en ja, tenminste wat ik zie in het platform is dat een heel klein percentage vaak maar echt succesvol wordt op die marketplaces. Waar zit het onderscheid in volgens jou tussen die succesvolle mensen en de rest?

Marco: Ja, dat is eigenlijk heel simpel, dat is gewoon mindset en de wil om er te komen en als je die wil hebt en ja, als ik dan even puur over mijn eigen cursus heb, als je gewoon de stappen volgt die daarin onderwezen worden zal ik maar zeggen en dan kom je hobbels tegen, dat komt iedereen tegen en je laat je niet uit het veld slaan, maar je volgt ze gewoon, ja, dan zie ik geen reden waarom je niet succesvol wordt. Alleen wat ik vrij vaak zie is dat mensen bij de eerste hobbel al ja.

Bas: De handdoek in de ring gooien.

Marco: Ja, en dat er toch iets van een illusie is van dat het allemaal vanzelf gaat. En natuurlijk, als je naar bol en Amazon kijkt dan hè, ze hebben systemen ontwikkeld die je in staat stellen om heel veel op de automatische piloot te doen, de hele klantenservice kun je door hun laten doen, de hele logistiek kun je door hun laten doen, maar je zult wel zelf een product moeten vinden en je wil ook geen product vinden waar wat iedereen al verkoopt, een product waar geen marge op zit. Dus dat onderzoek moet je wel echt heel goed doen en daar gaat best wel tijd in zitten dus in het begin ben je echt wel wat tijd bezig om die business gewoon goed neer te zetten en op den duur kun je ook met gebruik van ja, VA’s, dat hoef ik jou niet te vertellen, met virtual assistants gaan werken waardoor je natuurlijk de tijd kunt minimaliseren die je aan je business besteed. Maar dat is ja, een stukje mindset, dan hoef je echt geen boeken over mindset of zo over te lezen, ik ken ook mensen die geven cursussen dat de eerste drie hoofdstukken die gaan alleen maar over mindset en mijn cursus zal ik maar zeggen heb ik een heel klein stukje mindset. Het gaat gewoon erom dat je moet doorzetten en ja, dan kun je er wel zo’n boek over gaan lezen, de basis blijft mijns inziens hetzelfde.

Bas: Ja.

Marco: Dus dat is mijns inziens het aller belangrijkste.

Succesvol merk lanceren op de marketplaces

Bas: Cool. Als je nou in 1 minuut zou moeten uitleggen hoe je succesvol wordt op de marketplaces, wat vertel je dan? Hoe je een succesvol merk lanceert?

Marco: Nou ja, het begint dus met wat ik net zei met een stukje mindset, dat je echt gewoon, waar een wil is, is een weg, ja, het is een cliché, maar zo is het mijns inziens wel. Het allerbelangrijkste is dat je een goed product vindt en kijk, het hele lanceren op Amazon of op bol is gewoon het volgen van een stappenplan, dat is echt geen hogere wiskunde, maar het vinden van een goed product wat toch iets van een unieke touch heeft hè, want je wil ook niet verkopen wat de buurman ook verkoopt en dat het ook een product is waar een goede marge op zit, wat je tegen een goede kwaliteit kunt halen uit ja, vaak is het China, hoeft niet, maar vaak is dat zo. Ja, daar zit mijns inziens de crux, als je het goede product hebt met een goede marge dan kun je het zonder twijfel succesvol lanceren op bol of Amazon.

Bas: Precies, ja, en het lanceren is eigenlijk elke methode is hetzelfde en zorgt voor zoveel mogelijk sales op het platform en daar zijn meerdere methodes voor.

Marco: Ja, nee, precies.

Bas: Dat is geen rocket science.

Marco: Ja, nee, zeer zeker niet, nee.

Bas: Tof. Ja man, we zijn alweer erdoorheen Marco.

Marco: Ja, we zijn alweer een uur verder, gaat snel.

Bas: Ja, waar kunnen mensen meer over jou vinden, lezen, whatever, ja.

Marco: Ja, dat kan via mijn website www.verovereuropa.nl of ook op LinkedIn. Op LinkedIn ben ik de laatste maanden iets minder actief met alle activiteiten, de verkoop van het bedrijf, maar op zich ben ik daar normaal best actief dus gewoon via LinkedIn of via de website.

Bas: Ja, dus gewoon Marco Coninx met een x aan het einde zoeken op LinkedIN.

Marco: Yes.

Bas: Tof man. Heb ik nog iets niet gevraagd wat ik had moeten vragen? Wil je nog iets erin gooien?

Marco: Nee, niet dat ik weet. Ik vond het leuk om te doen.

Bas: Zeker.

Marco: We zien elkaar natuurlijk sowieso vanuit de Dwarfs wel ook vaker, maar toch leuk om ook op deze manier een podcast te maken.

Bas: Ja, thanks man voor je inspirerende verhaal.

Marco: Ja, graag gedaan, leuk.

Bas: Ja, tot snel.

Marco: Alright.

Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!

Bas: Ja, tof verhaal van Marco Coninx toch met ja, vergelijkbaar 12 jaar in flinke webshops geknald, daarna de transitie gemaakt naar webshops. Ook een dip gekend in de transitie naar marketplaces en nu zien we dat de marketplaces eigenlijk aan het winnen zijn. Marco heeft uiteindelijk zijn business verkocht aan de dwergjes, de Dwarfs. Mocht jij nou ook geïnteresseerd zijn om je business te verkopen of je merk, ga dan naar www.dwarfs.io en dan kunnen we eventueel een offer voor je business doen. Marco, nogmaals bedankt.

Marco: Graag gedaan.

Bas: En tot snel.

Marco: Yes.

Place comment