YES, het is eindelijk weer maandag en dus tijd voor weer een nieuw Slippertje! In alweer de 46ste Slippertje is Edwin Hoogland te gast. Edwin en ik kennen elkaar van het Amazon Kickstart Event en de groepscoaching, onwijs tof om eindelijk zijn hele verhaal te horen!
Edwin Hoogland was voor de coronacrisis en onfortuinlijke lichamelijke klachten al ondernemer in hart en nieren, maar het afgelopen jaar maakte hij door deze omstandigheden een grote transitie. Dit deed hij om meer vrijheid te creëren waardoor hij onder andere meer tijd aan zijn gezin kan besteden.
Edwin Hoogland vertelt in deze podcast onder andere over:
- De lichamelijke problemen waarmee hij te kampen had
- De transitie die hij maakte qua mindset
- Depressie en hoe hij uit dit dal klom
- Zijn start op Bol.com
- De liefde voor zijn gezin
- De rol van geld in zijn leven
- Én hij vertelt meer over zijn Ecommerce doelstellingen
Laten we snel gaan luisteren naar het inspirerende verhaal van Edwin Hoogland, let’s go!
Podcast transcriptie
Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Edwin Hoogland. Hij staat hier lachend naast mij, hij groeide op in het Friese Idskenhuizen, een dorp met wel 500 inwoners. Hij studeerde MBO installatietechniek, maar op zijn 21e ging zijn werkgever failliet, is hij voor een schoonmaakbedrijf gaan werken, maar kort daarna startte hij zijn eigen schoonmaakbedrijf. Dat ging als een dolle totdat hij een scheur in zijn pees kreeg die onherstelbaar beschadigd raakte en hij raakte daardoor in een depressie. Uiteindelijk ging hij werken aan zijn mindset, keerde het tij om en is hij gestart in de e-commerce. Edwin, welkom en zing gerust mee.
Edwin: Dank je wel.
Je schuift je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.
Bas: Yes Edwin, welkom.
Edwin: Dank je wel, dank je wel.
Bas: Ja, dit is ook, nou, we zijn ook live in Clubhouse, voor mensen die ook live willen meeluisteren of vragen willen stellen dat kan uiteraard ook via Clubhouse als je live meeluistert. Dus volg mij, ik heet volgens mij bas.urlings op Clubhouse of zoek ondernemer op slippers, whatever. Maar in ieder geval Edwin, welkom man.
Edwin: Yes.
Opgroeien in Friesland
Bas: Je bent dus opgegroeid in Friesland begrijp ik?
Edwin: Ja, een geboren en getogen Fries.
Bas: Ja, en Idskenhuizen, een dorp van welgeteld 500 inwoners.
Edwin: Ja, zo ongeveer denk ik ja.
Bas: Je kende iedereen waarschijnlijk.
Edwin: Ja, ja.
Bas: Ja, tof man. En hoe zag dat er een beetje uit toen je een kleine jongen was?
Edwin: Nou, ik was een kleine jongen die voornamelijk de hele dag buiten was, vooral spelen. We woonden vlakbij het water dus ik had al heel vroeg een bootje met een motortje dus ik kon het meertje altijd lekker op. Dat waren mijn hele kleine jaren. Nou, uiteindelijk kreeg je natuurlijk een zuipkeet en al die dingen erbij wat een beetje bij het Friese platteland hoort zeg maar.
Bas: Ja, mooi.
Edwin: Ja, ja.
Bas: Mooi, dus veel op het water ook?
Edwin: Ja, veel op het water ja, ja.
Bas: Had je een eigen bootje.
Edwin: Altijd een eigen bootje. Al mijn vriendjes, iedereen had een eigen bootje dus dat was de hele dag in de vakanties op het meertje.
Bas: Lachen man.
Edwin: Ja, ja, te gek.
Bas: ik ben weleens af en toe, ik ben een paar keer naar Sneekweek geweest en daar was jij zeker ook te vinden dan?
Edwin: Ja, ja, vanaf ons 14e, 15e dat je toen nog op stap mocht en kon en ja, dan gingen wij er ook altijd heen ja.
Bas: Ja, cool man.
Edwin: Nog steeds als het kan. Dan zoeken we oppas voor de kinderen en dan gaan we erheen.
Techniek heeft een centrale rol
Bas: Leuk man, en je had interesse in installatietechniek want dat is uiteindelijk wat je hebt gestudeerd?
Edwin: Ja, nou ja, dat is wat mijn vader deed en ja, zo ben ik eigenlijk een beetje opgevoed hè, hard werken en ja, wat ga je worden, ja, daar had ik nooit echt bewust over nagedacht dus ik ben altijd die kant een beetje op gegaan wat mijn vader deed. Diep van binnen wou ik wel, ja, misschien wel een beetje meer de muzikale kant op. Ik ben vrij artistiek dat ik graag mag tekenen en muziek maken. Ja, die keuze toen niet gemaakt dus ja, installateur geworden.
Bas: Ja, en had je altijd, was je vroeger altijd met techniek bezig of niet echt?
Edwin: Nee, nee, ik was meer aan het flierefluiten vooral. Dat was toch, allemaal niet te serieus nemen zeg maar, dat was eigenlijk een beetje mijn leidraad in het leven totdat het allemaal serieuzer werd en dan ja, dan maak je keuzes hè, om geld te verdienen en internet was er toen nog niet eigenlijk. hè, ik was pas 23 toen ik voor het eerst met internet in aanraking kwam.
Bas: Oh joh?
Edwin: Ja joh, ja. Dus ja, dan loop je gewoon al 10 jaar achter naar mijn idee weet je wel.
Bas: Ja, ja.
Edwin: Dus ja, het was voornamelijk fysiek hard werken, ja.
Bas: Ja, gewoon hard werken inderdaad.
Edwin: Ja.
Bas: Want je studie mbo Installatietechniek daar ben je doorheen gefietst, was dat lastig voor je of hoe zag dat eruit?
Edwin: Nee, ik had wel veel meer kunnen doen maar ja, ik vond school was voor mij voornamelijk gewoon gezellig dus dat was naar school toe om daar te zijn en af en toe had je eens een keer een toets of iets dergelijks, maar nee, ik ben niet zo’n schoolfanaat.
Bas: Nee, nee, precies.
Edwin: Ik fietste er zo doorheen ja, zonder inspanning.
Bas: Ja, en na je school ben je dus gaan werken.
Edwin: Ja, ben ik gaan werken bij een installatiebedrijf. Nou, het enigste wat ik leuk vond aan dat werk dat was eigenlijk de daktechniek, hè, met zink gootjes, dakjes bedekken dat was leuk. Ja, uiteindelijk zat ik niet helemaal op mijn plek dus ja, ben ik de staalbouw in gegaan en ja, dat is weer heel andere koek, maar ja, dat was spannend want het was altijd buiten, altijd hoog en hoge gebouwen bouwen, dus dat zorgde voor een bepaalde adrenaline kick. Ja, toen ging die werkgever failliet. Op dat moment kreeg ik de ziekte van Pfeiffer en toen ik weer aan het werk ging, ja, toen ben ik bij een schoonmaakbedrijf begonnen. En toen begon eigenlijk het avontuur van ondernemen daarna.
Ziekte van Pfeiffer
Bas: Ja, jeetje, en die Pfeiffer dan was dat heftig of viel dat wel mee? Moest je gewoon veel slapen.
Edwin: Het viel voor mij mee, ik was met twee maandjes was ik weer genezen zeg maar.
Bas: Ok.
Edwin: Mijn zus die heeft het gehad die heeft denk ik wel bijna een jaar ziek op bed gelegen. Die moest haar hele schooljaar opnieuw over doen en zo, zat net in het examenjaar, dus nee, ik had wel de mazzel dat ik er zo doorheen fietste.
Bas: Ja, ja, mooi.
Edwin: Ja.
Bas: En daarna ben je dus voor een schoonmaakbedrijf gaan werken en toen dacht je dat kan ik zelf ook.
Edwin: Ja, en beter.
Bas: En beter.
Edwin: Ja, ja, en dat is niet zo dat ik beter ben dan een ander, maar het was meer ik had een andere visie.
Bas: Ja, ja.
Edwin: En zo ben ik eigenlijk voor mijzelf begonnen en hij stimuleerde dat ook heel erg mijn werkgever destijds. Dus ik ben twee dagen in de week bij hem blijven werken het eerste jaar zodat ik een beetje een financiële basis had en iets op kon zetten. Nou, en na een jaar was het zo druk dat ik eigenlijk ook zonder hem kon, ja.
Ondernemerschap
Bas: Ja, en waarin ben je je gaan specialiseren qua schoonmaak? Is dat bedrijven, particulieren, machines? Weet ik veel wat.
Edwin: Nee, nee, er waren een paar mooie taken in het bedrijf en dat glazen wassen is natuurlijk gewoon een heel mooi vak is dat, is een beetje ondergewaardeerd tot op de dag van vandaag vind ik eigenlijk zelf nog steeds wel. Ja, het specialisme was voornamelijk de huizen buitenom hè, het houtwerk van goten en zo dat deden we heel veel. Ja, dat was gewoon een mooi specialisme hè, als je bij mensen komt, een groen en vies oud huis wordt weer mooi wit erna. Er zit weer verf in de doek zeg maar, dat gevoel had je altijd. Dat is wel een specialisme ja.
Bas: Ja, dus het glazenwassen.
Edwin: ja, het glazenwassen en het schoonmaken van de dakgoot en van de buitenzijde het hout en zo hè, het schilderwerk er mooi voor, kunststof in de was zetten dat is, ja, dat zijn mooie dingen.
Bas: En waar verdiende je dan het meest aan?
Edwin: Ja, de huizen buitenom is eigenlijk een beetje seizoen, dat begint nu deze periode tot oktober zeg maar dus dat zal ongeveer 50% zijn en de andere 50% gewoon glazenwassen en dan moet je wel ongeveer goed zitten, ja.
Bas: Ja, cool man. Maar op een gegeven moment kreeg je een scheur in je pees en zakte het hele spektakel een beetje in.
Edwin: Ja klopt ja.
Lichamelijke problemen
Bas: Kun je daar wat over vertellen?
Edwin: Nou ja, weet je, dat is de opvoeding, ik kom uit een arbeidersgezin, dat was altijd niet mopperen en doorgaan en ik heb eigenlijk een dik jaar doorgelopen met een dikke enkel onder het mom van niet mopperen en doorgaan. Ja, dat is eigenlijk mijn enkel wel fataal geworden want de perineuspezen die zijn gespleten waardoor ik eigenlijk niet meer mee kon werken in het bedrijf en ik ben een doener dus ja, dan kom je in een keer stil te zitten en dat was een bittere kluif.
Bas: Oh, jeetje joh.
Edwin: Ja, ja.
Bas: En dus je bent eigenlijk te lang doorgegaan denk ik of hoe moet ik het zien?
Edwin: Ja, achteraf enigszins wel en niet. Ik heb wel op tijd aan de bel getrokken, maar de huisarts die zei op een gegeven moment van ja, het is een beetje vocht, doe wat rustiger aan en dan komt het weer goed. Maar het kwam niet goed dus toen ben ik naar het ziekenhuis geweest, hebben ze een foto gemaakt, maar dat konden ze eigenlijk op de foto in het streekziekenhuis konden ze niet goed zien wat er aan de hand was dus die man die heeft gezegd van we snijden je open en we gaan kijken. Nou, uiteindelijk heeft dat niks gedaan want hij kon niks vinden, maar de enkel werd steeds dikker dus toen ben ik, een second opinion heb ik aangevraagd bij het UMCG in Groningen en die arts, het was een vrouwelijke arts, die heeft die foto’s van dat streekziekenhuis bekeken en die kon daar die scheur op zien. Dus toen hebben we nieuwe foto’s gemaakt en die was uiteindelijk uitgescheurd naar 7 cm en die hebben het toen gerepareerd. Ja, het is gerepareerd voor de gewone functies, dus eigenlijk joggen, hardrennen, voetballen en zo, die dingen die, ja, die mogen allemaal niet meer. Dus ook een aldder lopen niet. Dus dat is een bittere pil.
Bas: Ja.
Edwin: Ja.
Bas: Jeetje man, en toen heb je een tijd op bed gelegen, kon je een tijd niet lopen of hoe zag dat eruit?
Edwin: Het was voornamelijk veel gips. Ik heb in ik denk dat het 2015 was, 14-15, heb ik 21 weken in het gips gezeten. Dus hè was dan 6 weken erin, even een of twee weken eruit om de doorbloeding in het lichaam weer een beetje zijn werk te laten doen en daarna weer in het gips om te spalken zeg maar. Dus ja, het was veel aan huis gekluisterd. Ja, zo is het baasje niet gemaakt weet je.
Bas: Nee, nee, want doordat je dus veel aan huis was gekluisterd en eigenlijk had je er waarschijnlijk een beetje de pest in dat je je bedrijf niet meer fatsoenlijk kon uitvoeren en daar goed kon werken.
Edwin: Nou, ik moest het uit handen geven vooral, dat vond ik heel moeilijk, ja.
Diep dal
Bas: Ja, want had je toen veel mensen in dienst of?
Edwin: Nee, we waren met zijn drieën eigenlijk, ik en nog twee jongens destijds en hun deden op een gegeven moment al het zware werk, ik de kleine klusjes eromheen, alleen in je mind zeg maar heb je één doel en dat is hard werken en jij bent de beste. Ik voelde me ook de beste zeg maar. Dus ja, toen heb ik een bedrijf overgekocht op dat moment. Toevallig had ik een klant en die zei van joh, ik heb nog een schoonmaakbedrijf, ik heb daar 10 klanten in zeg maar voor het kantooronderhoud en ik wil eigenlijk dat verkopen. Nou, dan heb ik dat van hem gekocht en dat was de eerste weken waren dat, of de eerste maanden waren dat prima maanden. Maar ja, toen begon op een gegeven moment de crisis was er nog steeds en dat begon toen zijn vruchten af te werpen, of nou ja, niet zijn vruchten maar de ellende zeg maar. Dus toen vielen de bedrijven vielen om. Dus ja, ik had investeringen eigenlijk in lucht gedaan want ik heb er nog één klant aan over aan wat ik toen allemaal overgekocht heb. Dus ja, dan ga je een beetje in een neerwaartse spiraal zeg maar en daar word je gewoon geen beter mens van op dat moment.
Bas: Nee, en hoe begon dat dal zich te vormen en hoe zag dat een beetje eruit in de praktijk?
Edwin: Nou, dat was voornamelijk ik rookte toen nog en nou, ik lust wel graag een biertje, maar toen te veel ook zeg maar waardoor eigenlijk dat je en te veel drinkt en te veel rookt dus je wordt fysiek gewoon niet fitter zeg maar. Verkeerde mensen waar ik mee omging op dat moment, die zagen dat het slecht met mij ging dus die gingen dat voeden waardoor het eigenlijk nog slechter ging. Dus ja, zo kan je mind gewoon gefuckt worden eigenlijk door gedachtes.
Bas: Ja, jeetje, en dus je raakte eigenlijk een beetje in een verkeerde omgeving, drinken, roken, verkeerde vrienden.
Edwin: Ja, zo kun je het noemen, ja. Geen drugs en zo daar ben ik echt anti weet je wel, maar ook dat had gekund zeg maar als het erop aan was gekomen.
Bas: Ja, alcohol is ook een drug, maar.
Edwin: Ja, absoluut, absoluut, ja. Ja, op dat moment was dat het enige wat je, ja, wat je dacht dat je een goed gevoel gaf weet je wel.
Lastige tijd
Bas: Ja, maar eigenlijk raakte je dus in een soort van dal of een depressie zoals ik het in de intro ook noemde. Waarin uitte die depressie zich zeg maar en hoe, ja, hoe ben je daar in die depressietijd en hoe lang duurde dat voordat je, ja, dat je daar in zat?
Edwin: Nou, ik vind het altijd een lastig dingetje om over te praten.
Bas: Ja, dat snap ik.
Edwin: De depressie dat heeft heel lang geduurd bij mij en dat is ja, noem het Friese koppigheid, ik weet het niet, zelfs op het moment dat het heel slecht met mij ging wist ik nog alles beter zeg maar dan de ander weet je wel. Mijn vrouw die heeft al zo vaak de touwtjes laten vieren weet je wel van doe er iets mee weet je wel, maar ze bleef altijd bij me en dat is altijd nog een godswonder zeg maar want ik was niet de leukste, maar ik zat gewoon heel diep, ik ben bij de GGZ geweest op een gegeven moment. Daar zat ik ook in de dagbesteding even een paar maanden gewoon om weer te resetten zeg maar en ja, dan zat je daar en denk je ik ben niet gek, hun zijn gek. Zo ging het eigenlijk, totdat op een gegeven moment mijn vrouw die kwam bij me en die ging zelf weleens naar Michael Pilarczyk en die reikte me dat aan. Ze zei die heeft een weekend, businesseditie, gewoon zakelijk gericht dan krijg je wat inzicht en zo zeg maar. Ik had eerst zoiets van ja, een DJ weet je wel, ja, wat moet ik daar? Maar toen ben ik hem gaan Googelen en zo en toen ben ik dat helemaal uit gaan zoeken, heb ik alles teruggeluisterd wat hij ook ooit gezegd heeft en ja, er zit gewoon een hele grote, goede gedachtegang achter die man. Dus ik ben bij dat businessweekend geweest, ja, dan kom je gewoon heel anders terug. Niet dat dat de oplossing was van alle problemen, alleen dat gaf weer handvatten en vertrouwen. Dan Peña was er weet je wel, nou ik weet niet of je hem kent, maar zeer inspirerende man en dan denk je jezus, alles is gewoon mogelijk.
Bas: Ja, dus je hebt eigenlijk een hele tijd in een soort van depressie gezeten totdat je naar Michael Pilarczyk ging en toen is er een zaadje in je hoofd geplant dat je dacht van wacht even, ik moet het tussen de oren fixen om uiteindelijk weer een beter mens te worden.
Edwin: Ja, klopt. Ik was daarvoor wel met heel veel dingen al bezig zeg maar, dus het is niet alleen alles aan Michael Pilarczyk toe te schrijven. Ik was al heel veel bezig, alleen dat was wel even het drukje dat je gewoon, je zit daar gewoon met 200 man in zo’n zaal en je voelt die energie en dan denk je jezus, alles is gewoon mogelijk.
Tijden van herstel
Bas: Ja, en wat gebeurde er bij die, daar ben ik zelf wel benieuwd naar, bij Michael Pilarczyk zeg maar dat je jezelf weer een beetje het mannetje begon te voelen? Is het gewoon de energie dat iedereen allemaal chaka staat te roepen en high fives staat te geven en alles is mogelijk?
Edwin: Ja, dat zeker, je hebt, ik ben de naam even kwijt hè, die Nieuw-Zeelandse strijders die doen dan zo’n ritueel, goh.
Bas: De haka?
Edwin: De haka, dat met zijn allen weet je wel.
Bas: Ja, dat is met rugby is dat toch?
Edwin: Ja, met rugby ja, ja, dat was een heel team jongen. Ja, dat is gewoon, ja, ik heb nu weer kippenvel als ik daaraan denk weet je wel.
Bas: Ja, jullie hebben ook zo’n haka gedaan?
Edwin: Ja, ja.
Bas: Dat je gewoon zo oeh, ah, een beetje zo tegenover elkaar staat.
Edwin: Ja, sta je gewoon tegenover een wildvreemde gek te doen weet je wel en dat is bij mij is dat wel een beetje, ja, uit de comfortzone.
Bas: Ja, ja, cool.
Edwin: Je komt dan in een bepaalde energie voel je stromen en ja, die moet je zelf dus opzoeken ben ik inmiddels achter wat het komt niet bij mij.
Vergelijken met je omgeving
Bas: Nee. Als je jezelf nou een ander advies had gegeven toen je in die depressie zat, wat zou dat dan zijn?
Edwin: Luisteren naar de mensen om je heen. Dat is denk ik wel het allerbelangrijkste en niet naar andere mensen kijken. Hè, ik begon op een gegeven moment begon ik mensen te observeren. Oh, die doet dit, die doet dat. Het is mooi om te kijken hoe mooi iemand anders het doet, maar er moet niet een jaloezie bij komen of een gevoel van waarom heb ik dat niet? Want als je het waarom hebt, ja, daar kom je geen stap verder mee.
Bas: Ja, wat mij betreft is het vergelijken met anderen een levensgevaarlijk spelletje weet je want je komt er altijd bedrogen uit. Er is altijd iemand met meer, groter en ik zeg ook altijd niks is wat het lijkt, want iemand kan aan de buitenkant de meest succesvolle ondernemer lijken, maar in de tussentijd kan die nou, toch ook in een depressie zitten of misschien wel een burn-out hebben of whatever weet je. Ik kan ook gewoon alleen in een groot huis zitten en kijken waar zijn mijn vrienden?
Edwin: Ja, ben ik met je eens, ja.
Bas: Dus dat is lastig inderdaad. Is goed dat je dat zegt, dat je, ja, en is je dat gelukt om je niet te vergelijken met anderen en daar in je hoofde een soort van switch om te zetten van ok, ja, dat lijkt me, het is in de praktijk super lastig want je doet het onbewust misschien altijd.
Zoeken naar focus
Edwin: Ja, ik doe het nog weleens, dat is niet uit een jaloezie of een dat wil ik ook, maar het is nu meer van hoe doet diegene dat? Ik heb een opdrachtgever binnen het schoonmaakbedrijf en die man die is nog niet zo gek oud, die tikt de 50 nog niet aan, ja, die koopt alles op wat los en vast zit, maakt overal projecten voor studenten, hè, huisvesting of tankstations, wijken, hij stampt alles uit de grond. Die man heeft een filosofie en een doel. En dat vind ik dan zo fascinerend als ik daarnaar kijk dan denk ik: hoe dan?
Bas: Ja.
Edwin: Ik wijk vaak af van links naar rechts en dan ga ik weer rechtdoor en dan zet ik hem weer in de achteruit weet je wel, dat vind ik altijd wel inspirerend om daarnaar te kijken. dat doe ik zonder jaloezie, maar dat doe ik gewoon om te kijken hoe kan iemand zijn focus zo houden. Wat pik ik daaruit? Wat kan ik daaruit leren zeg maar.
Bas: Ja, dat vind je gewoon fascinerend.
Edwin: Ja, dat vind ik fascinerend ja.
Bas: Ja, vaak vergeten mensen zeg maar dat ook dat succesvolle ondernemers of hoe je het ook ziet dat dat allemaal niet over één nacht ijs gaat zeg maar. Weet je, je ziet niet wat voor ellende ze daarvoor eigenlijk hebben meegemaakt of wat ze letterlijk er voor hebben op moeten geven om er te komen.
Edwin: Ja, klopt.
Bas: Ik zeg altijd iedereen kan zijn dromen waarmaken, de vraag is wat je ervoor wilt opgeven om het te bereiken.
Edwin: Ja, ja.
Bas: En vaak zie je ook in startende fases van businesses dat mensen niet bereid zijn om echt tot het gaatje te gaan, om echt dingen op te geven om uiteindelijk succes te bereiken en dan gooien ze de handdoek in de ring zeg maar.
Edwin: Ja, klopt.
Bas: Dat is in ieder geval wat ik veel zie gebeuren.
Edwin: Ja, nee, dat is ook zeker zo. Kijk en ik ben eigenlijk omdat ik heel veel met de handen werk kan ik heel makkelijk een, ik kan morgen een schildersbedrijf opzetten bij wijze van die ook gaat draaien omdat het iets tastbaars is hè, je kan het uitvoeren, je gaat het doen. Ja, nu dat ik de Amazoncursus bij jou heb gevolgd merk ik ja, dit is allemaal nog gissen voor mij, het is onbekend terrein, je hebt geen garantie in eerste instantie voor mijn gevoel en dat maakt het veel lastiger, alleen het maakt je wel een slimmer mens omdat je veel dieper moet graven om ergens te komen.
Bas: Ja, want dat vond ik mooi. Uiteindelijk heb je ervoor gekozen zeg maar om je meer te gaan verdiepen in de e-commerce.
Edwin: Ja, klopt.
Amazon Kickstart Event
Bas: En je zei het net al je hebt het Amazon kickstartevent wat ik geef heb jij bijgewoond. Vanwaar dat je zeg maar je eigen, ja, je had toch je eigen schoonmaakbedrijf en uiteindelijk wilde je dan iets anders en ging het wringen, hoe, waar kwam dat vandaan?
Edwin: Nou, er zit nog een stapje tussen. Doordat mijn enkeltje dus opgegeven was heb ik het schoonmaakbedrijf wel behouden, daar heb ik nu een paar mensen in lopen die het werk uitvoeren, ik doe zelf de planning en de facturatie en zo. Ja, goed, dan heb je een arbeidsongeschiktheidsverzekering en er komt zo’n man bij je en ik heb gelukkig een hele aardige meneer die mij daarin begeleid zeg maar, van joh, wat wil je echt in het leven? Nou, en ik tekende vroeger altijd, we waren altijd met spuitbusjes en dingetjes gekke dingen aan het doen zeg maar.
Bas: Oh ja.
Edwin: Nou, en tatoeëren vind ik gewoon iets fascinerends dus ja, ik zei als ik echt iets wil dan wil ik gaan tatoeëren en ik had al een leermeester gevonden waar ik af en toe heen ging om gewoon mee te werken en mee te kijken zeg maar. Om mijn eigen shop op te starten, ja, daar kijken hun gewoon in mee van joh, kunnen we je begeleiden met bepaalde dingen? Dus ik had de garage verbouwd, mooie shop aan huis en ik had, ik deed het voornamelijk ’s avonds en in de middagen en dat liep gewoon leuk. Maar ja, totdat we in de tuin gingen klussen en ik zou een paal afbreken en toen brak mijn duim de verkeerde kant op. Ja, en heb ik een blijvende slijtage in mijn duim waardoor ik niet meer kan tatoeëren.
Bas: Dus je duim is gewoon een soort van omgeklapt bij een onhandig klusje in de tuin.
Edwin: Bij een onhandig klusje in de tuin is mijn duim omgeklapt, toen zijn die gewrichtsbanden en nou, goed mag weten hoe het allemaal heet zijn afgescheurd en daar hebben ze eigenlijk, ja, wederom medische gezien niet goed gehandeld want het had gelijk in het gips gemoeten en gespalkt en ik heb er een jaar mee doorgelopen. Het voelde gewoon niet meer goed met tatoeëren. Het begon te pijn te doen. In de tussentijd waren we verhuisd nar ons nieuwe huis en had ik in het dorp een ruimte gehuurd zeg maar en daar de shop opnieuw opgezet en dat werd echt hartstikke druk, dat ging ook weer top weet je wel dat was het. Maar ja, doordat ik steeds meer problemen met mijn duim kreeg, steeds meer frustratie omdat het zeer deed, ja, was op een gegeven moment weer, ja, ik moest het laten opereren uiteindelijk. Dus dat is vorig jaar gebeurd vlak voor de Corona. Maar ja, die duim is in principe onherstelbaar beschadigd van binnen.
Bas: Jeetje man.
Edwin: Ja, een vorm van artrose en ja, daar zit je niet op te wachten want het is mijn dominante hand en dan zeggen mensen in het dorp van ja, doe dat dan met rechts weet je wel, ja, schrijf jij je naam maar eens met de verkeerde hand. Dat kun je niet met een naaldje in een machine doen.
Bas: Dus je had eerst de pech aan je enkel met pezen gescheurd en daarna met je duim en je hand en kon je de tattooshop eigenlijk ook niet meer uitvoeren.
Edwin: Nee, ik had de mazzel dat de huurbaas die had zijn pand verkocht dus ik moest eruit. Het was eigenlijk van korte duur voor een jaar dus dat was enigszins wat mij een beetje gerust stelde en ja, dat de Corona om de hoek kwam kijken. Dus ja, de shops die hebben allemaal, ja, die mogen vandaag voor het eerst weer open.
Bas: Ja.
Edwin: Dus ja, die hebben ook allemaal een slechte tijd gehad dus ja, dat was mijn geluk dat ik die keus van tevoren al had gemaakt.
Bas: Ja, ja.
Edwin: Een week weet je wel, dan kun je zien hoe, ja.
Bas: Ja, jeetje. En dus maar dan dus na die tattooshop toen dacht je van ok, ik moet iets anders gaan doen waarvoor ik niet fysiek ergens aanwezig hoef te zijn.
Edwin: ja, klopt, nou, het belangrijkste doel was eigenlijk na de tattooshop, ik weet met het schoonmaakbedrijf hoe zwaar ik heb gezeten en ik heb toen gezegd dat gebeurt me nooit weer. dus ik heb tot aan de dag dat de shop dicht is heb ik niet een dag, ik rouw er wel om, maar ik heb er niet een dag om gehuild zeg maar want dat ga ik niet meer doen. Maar dat is mindset. Maar op een gegeven moment, ja, dan ga je zoeken van ja, wat wil je? Nou, achteraf bleek dus ik heb in 2014 of zo al een keer een verkoopaccount op bol.com aangemaakt want ik was even door mijn oude computer heen aan het scrollen en dan kom je allemaal dingen en podcast luisteren, nou, zo kwam ik eigenlijk ook bij jou terecht en toen kwam het hele Amazonverhaal aan het licht. Nou, ik denk dit is gewoon gaaf weet je wel, dan kun je gewoon iets, een mooie brand starten, vrijheid creëren.
Bas: Ja, ondernemen op slippers.
Edwin: Ja, precies, nou, het was te koud om ze nu aan te doen, anderhalf uur in de auto, maar inderdaad, ondernemen op slippers ja.
Beginnen met Amazon
Bas: Ja, en dus toen dacht je, daar gingen je oogjes van twinkelen en hoe zag dat proces een beetje eruit dat je dacht van ja, dit is wel interessant?
Edwin: Nou, het proces dit is interessant is je gaat dan, ik kende Amazon wel, maar ik bestelde er eigenlijk niks. Ook omdat Amazon Nederland er nog niet was toen destijds. Dus dan ben je toch enigszins een beetje huiverig ervoor zeg maar. Maar goed, dan ik heb dat boekje wat hier ligt heb ik van jou gekocht toen.
Bas: Ja, “Nu of Nooit op Amazon”.
Edwin: Ja, en dan lees je dat, en nou, ik ben heel eerlijk, dan moet ik het eerst drie keer lezen en dan denk ik ja, Bas, zou dat wel echt zo zijn weet je wel? Want je wordt gewoon dood gegooid op internet met allemaal mensen die het nog beter weten.
Bas: Ja, nee, absoluut.
Edwin: Maar goed, ik sta hier nu weet je wel, dus je bestaat echt.
Bas: Ja.
Edwin: Nee, ja, dat evenement was te gek en dan moet je het zelf doen en gelukkig zijn er dan wel de coachings er iedere keer, iedere maand, dus dat is wel belangrijk, maar het is wel een traject.
Bas: Ja. Dus je hebt eerst het Amazon Kickstartevent gevolgd bij mij, daarna ben je de coachings in gegaan zodat je ook, ja, meer begeleid wordt en dat soort dingen.
Edwin: Ja, klopt.
Verkopen op Bol.com
Bas: En je had al een account op Bol zeg maar en daar ben je nu, ja, hoe staat het nu ervoor?
Edwin: Ja, daar verdien ik nog niks. Nee, en dat is ook weer een beetje, ik denk nou niet dat ik het perfecte product heb. Dat vind ik gewoon echt het allerlastigste van dat hele Amazon. Ik heb inmiddels het Duitse BTW nummer ligt klaar maar dat heeft ook vier maanden geduurd denk ik ongeveer.
Bas: Mooi, ja, duurt lang hè.
Edwin: Ja, duurt allemaal lang en mijn account was een keer op Amazon geblokkeerd voor 1,5 maand. Dus ja, je kan niks inrichten, je kan niks maken, maar de vraag was op Bol hè?
Bas: Nee, ja, ik was gewoon meer benieuwd zeg maar hoe ben je gestart met je e-commerce business en ja, hoe ziet het nu eruit.
Edwin: Ja, nou ja, dat is wat ik zei, op Bol heb ik een verkoopaccountje geopend, gewoon kijken hoe makkelijk gaat het allemaal, gewoon kleine dingetjes erin. Ik had op een gegeven moment die bluetooth, ja, die lijken wel op die Apple Earpods zeg maar, had ik gewoon merkloos erin gezet, ik denk ik bestel een doosje en erin gezet en toen had ik de koopknop gewonnen dus dat was binnen een week waren er 200 stuks waren uitverkocht, ja, toen had ik niks meer.
Bas: Oh, nice.
Edwin: Ja, maar toen had ik niks meer weet je wel.
Bas: Het ging te goed.
Edwin: Ja, het ging te goed joh en dan blijft het weer liggen en dan moet je er eigenlijk weer mee bezig, alleen ja, dat was niet de beste kwaliteit, dus ja, er kwamen misschien ook wel weer 50 stuks van terug weet je wel.
Bas: Oh, auw.
Edwin: Ja, ja, en dat was voor mij gewoon een probeerseltje.
Bas: Ja.
Edwin: Dat denk ik ook dat niet alles in een keer goed kan gaan.
Bas: Maar je hebt nu een beetje aan de potentie geroken dat je denkt van als je iets hebt wat werkt en je hebt de goede posities dan gaat het dus als een dolle, is dat nu de potentie die je hebt geroken of?
Edwin: Ja, ja, die potentie ruik je zeker want ik had op een gegeven moment 10 bestellingen op een dag en die marge was gewoon klein zeg maar, ik had ze scherp weggezet, maar dan dat voelde beter dan 600 euro in het schoonmaakbedrijf verdienen zeg maar weet je wel, omdat je gewoon in één keer, mensen vinden het. Dat.
Bas: Ja.
Edwin: Dat was heel gaaf, heel cool, ja.
Bas: Ja, ik heb een paar mensen die ik ook help, ik moest even denken aan een stelletje die zijn echt net, nou ja, op stel en sprong een soort van geëmigreerd naar Bonaire ook, die hebben al een e-commerce business die ze draaien, verkopen best wel veel in Amerika en ja, het is gewoon mooi om te zien zeg maar dat dat uiteindelijk hetgeen is wat je creëert weet je. Mar ook het starten van die e-commerce business, dat ervaar je nu zelf ook weet je, dus er komt een mate van succes en je moet uiteindelijk door durven gaan en blijven gaan.
Edwin: Ja.
Bas: Om dan uiteindelijk te kunnen gaan ondernemen op slippers en in het zonnetje te gaan zitten. Of ja, zonnetje zitten, hè, het is maar net wat je ambieert, in ieder geval dat je je tijd zelf kan indelen.
Genieten van gezinsleven
Edwin: precies, en dat vind ik wel een heel belangrijk ding. Ik ben 39 en ja, dat zegt Michael Pilarczyk ook altijd zo mooi hè, de eindstreep komt steeds dichterbij zeg maar en niemand weet wanneer. En dat vind ik dan wel een ding om over na te denken. Ja, dat de tijd wel kort is, je weet het niet weet je wel. En ja, dat is voor mij wel een dingetje dat ik nu zoiets heb van ja, ik wil gewoon de vrijheid hebben, creëren en gewoon nog meer met mijn gezin genieten en leuke dingen doen.
Bas: Ja, dat is toch uiteindelijk waar het om draait als je het mij vraagt.
Edwin: Ja, mij ook, alleen ja, zoals mijn vader opgevoed is was altijd keihard werken en zo ben ik opgevoed eigenlijk. wil je iets extra’s moet je harder werken.
Bas: Ja.
Edwin: En ja, ik ben nu de generatiekloof zeg maar die de oude generatie Hooglandjes en de nieuwe scheidt met ik hoop mijn kinderen mee te kunnen geven, ik heb er drie, dat ze gewoon moeten genieten van iedere dag en werken is goed, werken is mooi, maar het hoeft niet allemaal fysiek.
Bas: Ja, ja. Ja, drie kids is ook niet altijd gemakkelijk zeg maar, houdt je ook bezig.
Edwin: Jij hebt er ook drie toch?
Bas: Ja, ik heb er ook drie.
Edwin: Ja, ja.
Bas: Maar ja, dus ook, ja, is ook gewoon extra weet je. Als je je business hebt en je, weet ik veel, je hebt ook wat dingen gehad met dokters en pezen en allemaal dat soort dingen en dan nog drie kids.
Edwin: En een oud huis.
Bas: En een oud huis whatever wat je wil opknappen en alle ballen tegelijkertijd in de lucht houden zeg maar, dat kan ook heel stressvol zijn.
Edwin: Ja, zeker, je kan zo het circus in wat dat betreft. Ja.
Ecommerce doelstellingen
Bas: Maar hoe ziet je toekomst eruit? Wat wil je, waar wil je uiteindelijk naartoe zeg maar? E bent wat gestart in de e-commerce, je hebt wat dingen getest in ieder geval, je hebt, ja, verschillende businesses gehad die ja, toch door fysieke redenen en klachten met pezen en dat soort dingen een beetje zijn gestopt. Waar wil je naartoe en waar wil je over 3 tot 5 jaar staan?
Edwin: Nou, over drie tot vijf jaar dan hoop ik toch gewoon dat ik mijn eigen merk heb met een mooi product en ik heb een product die ben ik aan het onderzoeken en daar weet ik ook de prijs al van voor de inkoop en wat de verkoop kan doen. Ik hoop binnen 3 en 5 jaar dat ik dat product, dat merk kan verkopen.
Bas: Ja, precies.
Edwin: Dat is eigenlijk mijn doel.
Bas: Ja, je wil het merk opzetten en dan een exit maken binnen 3 tot 5 jaar.
Edwin: Ja, ik wil gewoon financieel onafhankelijk door het leven kunnen en dan ga ik ook zo’n studio bouwen als dit bij wijze van weet je.
Bas: Precies.
Edwin: Mensen helpen dat is wel een ding wat ik heel mooi vind. Als ik meer tijd zou hebben gehad dan zou ik bijvoorbeeld ook bij de gehandicapten of in het bejaardentehuis gewoon wat vrijwilligerswerk doen, vind ik mooi weet je wel. Dus ja, dat zijn wel toekomstperspectieven.
Bas: Ja, mooi, ja.
Edwin: Ja, het gaat allemaal om de muntjes hè.
Bas: Ja, goed, weet je, ergens wel en ergens ook weer niet weet je. Ja, ik vind het mooi dat je in het platform zit, en een community en dat je de coaching en het event hebt gevolgd zeg maar, het Amazon Kickstartevent en dat je de juiste handvatten hebt gekregen in ieder geval om de roadmap te zien van hoe je het merk kan neerzetten, hoe je binnen 3 tot 5 jaar je merk kan bouwen en het uiteindelijk kan verkopen. Die markt, die verkoopmarkt die is hotter dan ooit. Er is echt letterlijk, nou, volgens mij inmiddels 2,5 miljard in bedrijven geïnvesteerd die dus e-commerce merken opkopen en ze vervolgens verder doorschalen.
Edwin: Ja, niet te geloven hè.
Bas: Het is echt niet te geloven. Ds er is geen betere tijd om een merk op te zetten en te verkopen dan nu eigenlijk en dat is ook, ja, ik ben ook, op dit moment ben ik ook mijn eigen merk aan het verkopen.
Edwin: Ja.
Bas: Omdat het gewoon een top moment is zeg maar.
Edwin: Ja, natuurlijk.
Bas: Ik ben ook een mooie nieuwe andere business aan het starten waar ik later meer over kan gaan delen. Maar ja, en toch is denk ik die mindset is denk ik mega belangrijk, dat je tussen de oren snapt zeg maar hoe het groeipad eruitziet en dat je de tijd gebruikt op deze planeet, dat is ook wat je eerder zegt, van ja, de eindstreep is ergens, maar je weet niet wanneer.
Edwin: Nee.
Bas: Dus je moet iets doen met de tijd die je heir hebt. Dus je bent er anders naar gaan kijken eigenlijk doordat je bent gaan nadenken van ja, we gaan allemaal dood, ik kan wel werken totdat ik dood ga en dan heb ik altijd gewerkt.
Edwin: Ja, klopt, ja.
Bas: Is dat het leven dan?
Edwin: Nou, als je heel leuk werk doet is dat misschien het leven wel. Maar ja, als ik dan zie heel veel mensen om me heen, mijn ouders en zo die hebben ook tot het einde moeten werken.
Bas: Ja.
Edwin: En ik wil niet tot het einde moeten werken weet je wel. Als ik iets doe wat ik heel leuk vind wil ik tot het einde werken zeg maar, maar als ik op een gegeven moment me op mijn 50e kan redden vind ik dat ook goed. Als ik dan nog eens een keer 40 jaar mag genieten van het leven en andere mensen kan helpen, ja, ik denk dat dat de essentie van het leven meer is dan hard werken.
Bas: Ja, ja. Uiteindelijk draait het toch om het maken van een, om een impact maken zeg maar, waarde toevoegen in ieder geval.
Edwin: Een waardetoevoeging, ja.
Bas: Of het nou om productenverkoop gaat of mensen helpen, uiteindelijk ben je waarde aan het toevoegen aan de wereld.
Edwin: Klopt ja.
Passie voor kamperen & Vaderschap
Bas: Het is wel mooi dat je die drive hebt en reis je veel of?
Edwin: Nou, wij zijn kampeerders weet je, wij gaan niet, je ziet me niet, ja, ik ben wel naar Brazilië en Kenya en zo geweest, maar ja, we zijn nu echt wel vooral Europees georiënteerd. We hebben altijd een camper gehad, die hebben we vorig jaar verkocht, we hebben nu een caravan teruggekocht want ja, met drie kinderen moeten we gewoon wat meer ruimte hebben. Nou, de jongste die is 2, de middelste is 8 en de oudste die is 11. Dus ja, die hebben alle drie hun andere prioriteiten en behoeftes. Dus we zeiden we kunnen met het autootje mooi kanoën, ergens heen rijden, dan kan de caravan blijven staan als de kleinste dan moet slapen of zo weet je wel.
Bas: Ja.
Edwin: Dus ja, dat vinden we te gek. Kamperen is echt mijn leven.
Bas: Ja, is grappig dat je dat zegt. Ik bedoel, ik ben natuurlijk ook veel van het reizen. Ik heb ook vroeger altijd gekampeerd. We gingen altijd ook met de caravan op pad, maar ik heb letterlijk echt alle verschillende dingen geprobeerd. Dus we hadden eerst, nou, toen was de eerste geboren die was 12, 13 weken of zo, toen hadden we een vouwwagen gekocht. Toen zijn we naar Denemarken gegaan met de vouwwagen, maar toen dacht ik ah, vouwwagen is niet ideaal. We waren echt een paar keer verplaatst in die vakantie, moet je dat ding op- en afbreken, is helemaal niks. Daarna dacht ik ok, camper is ook wel leuk. Toen hebben we een oude camper gekocht, zo’n oude Hymer zeg maar, helemaal een beetje gestript van binnen, beetje opgeknapt, allemaal dat soort dingen. Ja, zijn we daar een paar keer mee weg geweest. Dachten we ook van ja, moet je de hele tijd je hele huisje meenemen met kinderen.
Edwin: Ja, dat is het hè, de rotzooi erin.
Bas: Is echt niet handig gewoon weet je. Ik bedoel, nou ja, en toen uiteindelijk dachten we van ok, nou ja, dan maar weer, dan een caravan.
Edwin: Ja.
Bas: Hebben we een caravan gekocht en ik heb ook een daktent zeg maar, is wel tof die kun je er zo op je autodak leggen zeg maar wat ze ook in Afrika veel gebruiken. Die kun je zo open klappen en dan kun je op het dak van je auto slapen. Ja, en daar zijn we nu afgelopen zomer mee naar Portugal gereden met de caravan erachter. Ja, was echt nice ja.
Edwin: Ja, kamperen, ik vind het te gek, ja.
Bas: Hé en ook hoe ben je bezig met je vaderschap zeg maar, ben je, ik bedoel stel je jezelf die vraag van hoe ben je een goede vader en run je een business en dat je eigenlijk nou ja, dat je het liefst alles goed wil doen.
Edwin: Ja, ik stel me die vraag heel vaak. In mijn veronderstelling toen ik kind was wist mijn vader altijd alles zeg maar hè, je ouders weten alles als kind zijnde. Maar ja, nu ben ik die ouder en ik weet lang niet alles weet je wel, en dat wist mijn vader ook niet destijds Hè, maar dat, ja, ik ben echt wel een beetje, nou, ik kijk naar mijn opvoeding en ja, ik kijk gewoon naar mijn kinderen samen met mijn vrouw van hoe kunnen we die kinderen gewoon een goed leven geven qua opvoeding? Je wil ze een beetje loslaten, je moet ze ook in toom houden, internet is natuurlijk wel een dingetje waar het bij die kinderen nu wel om draait. Dus ja, je probeert alles een beetje in balans te houden zeg maar. Ook met ons gezin hè, met de hond het bos in en leuke dingen doen, ook individueel met die kinderen. Want dat is wel een heel belangrijk ding, dat gebeurt op een gegeven moment te weinig want je doet alles of alleen of met zijn allen en ik merk het wel, ik had een klusje in Amsterdam daar ben ik laatst met de kinderen even heen geweest, eerst de ene mee, toen de andere. Ja, de jongste dan niet die was te jong. Maar dan doe je even iets met je kind en dan heb je een hele andere connectie op dat moment.
Bas: Ja.
Edwin: Anders praat omdat je met zijn tweeën bent en dat vind ik gewoon echt heel belangrijk dat je individueel iets met je kind doet.
Bas: Ja, is mooi dat je dat zegt. Ik zeg altijd uiteindelijk heb je dus 3 tijdsmomenten nodig hè, dus je hebt tijd alleen nodig, met jezelf, tijd met je vrouw, is ook heel belangrijk.
Edwin: Ja, dat is vaak als je in bed ligt met de ogen dicht.
Bas: Ja, klopt, dat dus.
Edwin: Dan ben je moe.
Bas: En dan heb je nog tijd nodig als gezin hè, dus met zijn allen, en eigenlijk komt daar dus de vierde bij wat jij zegt van je tijd individueel met je kinderen. Dus dat is best, je hebt best wel veel tijdsbestedingen nodig in de week om die alle vier elke week maar in balans, letterlijk te vullen zeg maar want als je te veel tijd alleen bent dan is de rest niet tevreden en als je te veel tijd met, ja, whatever, dus het is eigenlijk, vaak het is ook wat jij zegt ben je met zijn allen bij elkaar, ben je alle ballen hoog aan het houden, moeten ze naar school en ben je eigenlijk taxichauffeur totdat ze het huis uit gaan.
Edwin: Ja, ja, dan mag je thuis de rommel opruimen en dan begint jouw tijd, ja.
Bas: Ja, dus het wordt tijd voor die zelfrijdende auto’s zei ik ook zodat ze gewoon, ja, dat Tesla ze naar de hockey brengt.
Edwin: Ja, ja, nee, het is veel allemaal en het gaat me niet altijd even goed af hoor want ik kan weleens dromen dat die kinderen een heel verhaal hebben dat ik niet eens hoor weet je wel. Dan ben je in gedachten en zo.
Bas: Ja.
Edwin: maar ja, het is gewoon als je je daar maar bewust van bent denk ik, dat je het terug kan koppelen. Belangrijke dingen, maar niet vanzelfsprekend en iet makkelijk.
Bas: Nee, nee.
Edwin: Niet altijd.
De rol van geld
Bas: Nee, en wat voor rol speelt geld in jouw leven?
Edwin: Ja, nu een andere rol dan dat het deed. Want de rol die ik altijd had met geld dat was altijd ja, wat je hebt moet je proberen te houden zeg maar, dat is heel lang zo geweest. Mijn vrouw zei dan altijd van joh, doe ven normaal weet je wel, geld moet rollen. Ja, zo denk ik ook inmiddels, maar ik weet hoeveel tijd ik erin gestoken heb destijds om geld te verdienen. Ik kon het heel moeilijk loslaten na die arbeidsongeschiktheid. Ja, dan vervalt er een ton aan inkomen omdat je niet meer meewerkt. Ja, dan moet je beknibbelen zeg maar en dat is gewoon hoe het helemaal werkt hè, dan ga je met de spiraal naar beneden dus dat doet iedere euro die eruit gaat die zie je zeg maar. Inmiddels is dat niet meer aan de orde en dat is wel lekker dat het gewoon weer kan vloeien.
Bas: Ja, denk jij dat mensen te veel bezig zijn met geld verdienen?
Edwin: Ja, ik denk het wel.
Bas: Mensen, bedrijven, hoe je het ook wil noemen.
Edwin: Ja, ik denk het wel want wat is geld hè, het is natuurlijk een veredeld ruilmiddel uiteindelijk. Geld is belangrijk, je moet er genoeg van hebben. Ik denk niet dat je per se gelukkiger bent als je 20 miljard op de bank hebt of 20.000 euro. Als je maar gewoon kan doen wat je wil doen zeg maar.
Bas: Ja.
Edwin: Ja, ik denk dat dat wel een ding is. Alleen mensen zijn er wel veel mee bezig.
Bas: Ja.
Edwin: En ik merk het zelf ook weleens als ik er veel mee bezig ben en ik wil dit en ik wil dat en ik wil dat verdienen dat het dan niet altijd lukt, dan krijg je uiteindelijk weer een soort negatieve associatie met geld omdat het niet gelukt is weet je wel.
Bas: Ja, ja.
Edwin: Dus ja, geld is mooi, geld is belangrijk, en ik wil ook gewoon veel geld verdienen om er tijd voor terug te krijgen, maar ja, de mensen zijn er wel te veel mee bezig.
Bas: Ja, wat ik zelf heb ervaren is ook wat mij betreft het hoogst haalbare niveau is gewoon dat je niet meer na hoeft te denken over het geld en alles kan doen wat je wilt.
Edwin: Ja.
Bas: En alles daarboven tussen haakjes is eigenlijk gewoon totale onzin.
Edwin: Ja, nou, precies.
Bas: Letterlijk.
Edwin: Precies. Natuurlijk, heb je 2 miljoen krijg je het ook op weet je wel, maar als je gewoon met een miljoen gewoon er niet meer over na hoeft te denken of er is een bepaalde inkomstenstroom. Hè, ik ben niet rijk, maar wij kunnen wel alles doen wat we willen. We hoeven niet na te denken als we gaan uit eten of zo en dat vind ik gewoon een heel belangrijk ding.
Bas: Ja.
Edwin: Dat hebben we toch maar gecreëerd inmiddels weet je wel.
Bas: Ja, ja.
Edwin: Dus ja.
Bas: Ja, bizar joh en je ziet nu wel aan deze Coronatijden zeg maar dat heel veel MKB-bedrijven natuurlijk leningen bij de staat hebben en steunpakketten en weet ik het wat allemaal en uiteindelijk ik zie het letterlijk gebeuren dat dus gewoon het halve MKB-Nederland dadelijk gewoon slaaf van de staat is geworden want ze staan allemaal in het krijgt en ja, de staat heeft er wat dat betreft al een nog grotere machtspositie over het grootste deel van de MKB-bedrijven zeg maar.
Edwin: 100%, ja.
Bas: Dat is echt bizar hoor.
Edwin: Ja, het is ook bizar wat er allemaal gebeurd ja, ja, het zijn vreemde tijden dit.
Moeilijke tijden voor ondernemers
Bas: Ja, heb je vrienden die ook bedrijven hebben die het echt moeilijk hebben in deze tijden of?
Edwin: Nou, bij ons in het dorp zijn vrienden en bekenden, de meesten die zijn allemaal of timmerman of noem het maar op, echt arbeiders. Er zijn er een paar bij die hebben een café of een eetgelegenheid en ja, die hebben er echt heel veel last van. Maar ja, gelukkig heb je allemaal een achtergrond dat ze misschien kunnen tegelen of metselen of zulke dingen kunnen doen. Dus ja, ze zijn bijna allemaal gewoon weer in het veld aan het werk.
Bas: Ja, ja.
Edwin: En wij merkten het met het schoonmaakbedrijf ook hoor. We zijn toen de eerste lockdown kwam hadden we zes kantoren waar we het onderhoud deden. Nou ja, die zeiden allemaal van ja, de mensen gaan thuiswerken dus je hoeft niet meer te komen. Nou ja, en daar zijn we ngo steeds niet. Dus ja, wij merken het ook alleen ja, je moet door.
Bas: Ja, ja, cool. Om nog terug te komen op die e-commerce business, welke stappen ga je nu nemen om dat merk succesvol neer te zetten en uiteindelijk te verkopen binnen 3 tot 5 jaar en daarna nooit meer ergens druk over hoeven te maken.
Edwin: Nee, ja, dat zeg je mooi zo. Nou, ik moet eerst overtuiging van mijn product, dat ik zelf 100% overtuigd ben. Ik leg het aan een paar mensen voor en die zeggen ja, gaaf, moet je doen is goed. Nou, dan ga je het een beetje scannen zo en dan denk je ah, er is ook al veel van verkocht weet je wel, maar als ik de 100% overtuiging voor mijzelf heb met dat product dan ga ik er all-in, zet ik daar alles op in en dan gaan we knallen.
Bas: Ja, en dan ga je het gewoon internationaal uitzetten.
Edwin: Ja, nou, ik probeer eigenlijk dan, nou, ik hoorde gister dat Polen ook de Poolse Amazon site er ook is.
Bas: Ja.
Edwin: Dus nou, ik heb dan Duitsland, Nederland en dan misschien ik heb gehoord in België dat schijnt niet zo fantastisch te zijn.
Bas: België is niet heel groot nee.
Edwin: Nee, nee.
Bas: Engeland is wel ook heel groot, Engeland en Duitsland zijn de grootste Amazonlanden.
Edwin: Precies, ja, en daar wil ik me dan toch eerst ook op focussen hier in Europa en ja, misschien dan verder de wereld in. Dan zou ik iets meer tijd voor mijzelf moeten nemen om er fulltime mee bezig te gaan zeg maar.
Bas: Ja, ja, cool.
Edwin: Ja.
Bas: Cool man. Ja, heb je nog iets wat je wil toevoegen? Waar kunnen mensen je vinden?
Edwin: Ja, als ze schone ramen willen hebben dan moeten ze op Hooglandschoonmaak.nl kijken hè.
Bas: Ja, mooi. Doe je dat door het hele land of alleen in Idskenhuizen?
Edwin: Nee, St. Nic woon ik hè, een dorpje ernaast.
Bas: Precies, ja.
Edwin: Nee, dat is echt regionaal. Ik heb nog een bedrijfje dat is het voorkomen van spinnenoverlast zeg maar. Dat doen we eigenlijk wel door het hele land heen.
Bas: Ok.
Edwin: Ja, dan mogen ze op spinweg.nl kijken.
Bas: spinweg.nl, mooi. Is dat een groot probleem spinnenplagen?
Edwin: Ja, spinnenplagen dat zijn wel grote problemen. Kijk, in de bossen en zo valt het allemaal wel mee, zitten heel veel vogels en zo, maar als je–
Bas: Die eten ze op.
Edwin: Wat zei je?
Bas: De vogels eten de spinnen op.
Edwin: Die eten de spinnen op en dat moet ook, wij vergiftigen ook geen spinnen, we spuiten ook niet tegen de spinnen, maar we conserveren gewoon de ondergronden waardoor een spinnenweb niet wil hechten waardoor die spin daar niks te zoeken heeft zeg maar.
Bas: Oh ja.
Edwin: Maar ja, als je aan het water bent, ja, dat is natuurlijk, dan is het meer vliegjes dan vogels. Dus ja, daar zijn de problemen wel groot.
Bas: Dus jij strooit wat vogelzaadjes rond en zo.
Edwin: Ja, overal vogelzaadjes, ja, en gooien handenvol spinnen overal neer.
Bas: Nee, want het is een natuurlijk middel wat je gebruikt voor die spinnen te bestrijden.
Edwin: Ja, ja, het is geen bestrijdingsmiddel, het is een ja, hoe moet je het zeggen, het is conservering eigenlijk. hè, zoals je een gevel impregneert tegen vocht wat erin loopt impregneren wij de woning met een glad laagje zeg maar waar een web niet op wil hechten.
Bas: Oh, zo, ik snap het.
Edwin: Ja, zo moet je het eigenlijk bekijken hè, want spinnen die zijn beschermd dus je mag een spin niet uitroeien.
Bas: Nee, nee.
Edwin: Dus dat doen we ook niet.
Bas: Grappig zeg.
Edwin: Ja, leuk joh, zijn leuke dingen.
Bas: Cool man, ja, nee, tof. En ja, ik ga je reis volgen hoe je binnen 3 tot 5 jaar je merk gaat neerzetten en gaat knallen en het gaat verkopen uiteindelijk.
Edwin: Ja, als het allemaal gaat draaien dan–
Bas: En ik help je er graag mee in de coachings en in het platform, dus super man.
Edwin: Top..
Bas: Dank voor het delen van je verhaal en ik denk dat het een ja, inspirerend verhaal is.
Edwin: Ik heb geen idee, het is voor mij out of the comfort zone dus ik vond het een inspirerende dag tot zover.
Bas: Ja, dank je wel man.
Edwin: Ja, tof, dank je wel.
Bas: Yes.
Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!
Bas: Dat was Edwin Hoogland, hoe je van een klein dorpje Idskenhuizen uiteindelijk een e-commerce business opzet. Hij staat hier nog lachend naast me. In ieder geval super bedankt en ik zeg allemaal tot de volgende keer!
Edwin: Ja, jij ook bedankt.
