Yes! Het is weer tijd voor een nieuwe Slippertje in de Ondernemen Op Slippers podcast! In deze aflevering is Alex Talsma mijn gast. Hij stapte in 2009 uit zijn business omdat hij meer vrijheid wilde. In de jaren die volgden werd hij een succesvol consultant op basis van zijn digitectuur visie. Nu zit hij midden in de transitie naar nieuwe verdienmodellen.
Het wordt een openhartig gesprek over onder andere:
– Zijn unieke manier van afstuderen
– Waarom zijn modelvlieghobby zo belangrijk voor hem is (en Bas inspireert)
– Hoe een burn-out uiteindelijk een zegen werd
– De enorme impact van een vader die afwezig was
– Hoe een coach en psycholoog hem hielpen
– De overgang naar nieuwe verdienmodellen
– De innovatieve staalbouwwoning die hij bouwde
En alsof dat nog niet genoeg is krijgt Bas aan het einde een verrassing van Alex. Laten we snel luisteren naar de enige echte Alex Talsma. Let’s go!
Podcast transcriptie
Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Alex Talsma. Zijn ouders gingen op jonge leeftijd al uit elkaar en hij ontdekte jaren later dat hij last had van een vaderwond. Hij studeerde communicatie en hij liep stage en is afgestudeerd bij zijn eigen bedrijf. De meeste mensen starten een business voor meer vrijheid, maar Alex die stopte juist met zijn business voor meer vrijheid. In 2009 kreeg hij een grote burn-out waar hij uiteindelijk veel sterker uit is gekomen. Hij werd consultant in digitectuur, daar gaat hij alles over vertellen. Alex, welkom!
Alex: Dank je wel Bas.
Je schuift je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.
Bas: Ja, Alex, welkom.
Alex: Dank je wel.
Wat zou Alex Talsma doen als hij nog maar 3 maanden te leven zou hebben?
Bas: Je liet me er net nog aan herinneren, ja, stel je die vraag nog? En ik betrapte mijzelf dat ik hem de vorige podcast ben vergeten. Alex, wat zou je doen als je nog 3 maanden te leven hebt?
Alex: Bas, wat een spontane vraag!
Bas: Ja, mooi hè?
Alex: Ja, nou, daar heb ik natuurlijk over nagedacht, ik luister jouw podcast heel graag en vaak als ik aan het klussen ben, een eigen huis gebouwd en dat een het afbouwen en afwerken en dan luister ik dus naar je podcast en dan gaat die vraag door je heen dus ik kon daarover nadenken en het antwoord op de vraag is dat ik dan met mijn gezin me echt klaar zou maken voor wat gaat er komen, alles overdragen, rouwen, toeleven naar het afscheid en geen grote uitspattingen in de zin van ik wil nog dit of ik wil nog dat. Nee, dat zou ik, ik ben heel tevreden en verzadigd eigenlijk op zo’n moment van alles wat ik heb mogen doen en dan zou het ook goed zijn. Ik ben christen, ik geloof dat ik naar de hemel ga en dan zou ik, als ik het met mijn gezin gewoon goed afsluit dan is dat prima, ja.
Bas: Mooi.
Alex: Ja, er is wel één grappig ding wat ik laatst toen ik wist dat ik bij je in de uitzending kwam dacht ik zou er nou dan toch nog iets zijn? En ik heb één wens en dat is dat heb je misschien zelf ook weleens dat als er een auto staat waar zeg mar een andere auto, zo’n auto-ambulance die ergens staat en waar bijvoorbeeld een kraan afgereden is of waar een auto afgereden is en dan heb je van die rijplaten en dan denk ik altijd van daar wil ik gewoon een keer oprijden. Dus gewoon een keer hè, dan staat er zo’n auto langs de weg, zo’n vrachtauto en dan kun je daar zo op rijden en dan sta je bovenop die vrachtauto. Dat doe je niet, maar dat lijkt me tof om eens een keer te doen. Dat zou ik wel willen doen. Nou ja, ik ben gek op Zwitserland daar gaan we als gezin graag naartoe, ik doe aan modelvliegen dat kun je prachtig in de bergen doen dus er zijn echt nog wel dingen die ik dan graag nog zou doen, maar in de basis is het gewoon dan.
Bas: Wat gaaf, mar je knutselt ook je eigen modelvliegtuigjes in elkaar met allemaal van dat balsahout en motortjes erin en–
Alex: Ja, tegenwoordig is het ook Depron, dat is een soort schuim in plaats van balsa.
Bas: Ok.
Alex: Maar dat doe ik heel graag.
Bas: Hoeveel zijn er al gecrasht?
Alex: Nou, in het begin jaren terug veel, nu eigenlijk niet meer, nu heb ik het wel in de vingers en is de techniek ook veel stabieler want heel vaak waren crashes ook gewoon wel storingen in de apparatuur. Ja, dat is nu allemaal digitaal en die verbinding is gecodeerd en zo dus als je nu gewoon goed kunt vliegen dan zijn het eigenlijk niet meer dat het door storingen komt, maar ja, nee, dat vind ik fantastisch. Ik ben, daar komen we straks nog wel op, maar veel bezig met strategieën, digitale projecten, met directies in boardrooms en dan kom je terug en dan zit ik op mijn twee vierkante meter knutselruimte en dan ja, heerlijk, dan vergeet ik alles en dan laad ik weer op en dan krijg ik de beste ideeën.
Bas: Wow, ja, ik vind het echt super. Ik had vroeger ook een klein hokje bij ons achterin de tuin bij mijn ouders en daar was ik altijd apparaten uit elkaar aan het halen.
Alex: Ja, ja.
Bas: En mijn oom ook die knutselde dus ook van die vliegtuigjes in elkaar en ik weet nog heel goed dat hij er de eerste keer mee ging vliegen en dat hij aan de andere kant van de berg stond en het vliegtuig ging over de berg en toen kon hij hem niet meer zien.
Alex: Nee, klopt.
Vliegen
Bas: Dat ken je wel. Maar dat is tof, doe je alleen maar vliegtuigjes of ook helikoptertjes en dat soort dingen?
Alex: Nee, ik heb eigenlijk van alles wel gedaan. Ik heb een radiografische heteluchtballon gebouwd, 10 meter groot echt met branders.
Bas: Vet, super vet!
Alex: Zeppelins, paraplanes hè, dus dat is zo’n matrasvleugel, eigenlijk van alles en nu richt ik me vooral op roofvogels, roofvogels bouwen en mee zweven met de roofvogels en ja, dat is gewoon ontspanning. En wat jij zegt hè met apparaten uit elkaar halen zo is het bij mij ook begonnen. Ik logeerde vroeger als kind bij mijn opa en oma pake en beppe in het Fries en dan zag ik daar een radio staan en dan vroeg ik ah, mag ik die radio even mee naar huis hebben? Dan haalde ik hem thuis uit elkaar, kreeg ik hem niet meer in elkaar en moest ik dus aan opa en oma vertellen van oeps, ik heb hem wel uit elkaar gehaald, maar niet weer in elkaar gezet. Maar ja, zo begint het en in Amerika hebben ze hier een mooi woord voor, noemen ze tinkering. Dat is echt zeg maar je levensstijl is apparaten, elektronica, prutsen, uitzoeken, nieuwe dingen bedenken, tinkering, dat woord is in Nederland niet echt doorgedrongen, maar ik ben een tinker dat kun je wel zeggen.
Bas: Cool zeg.
Alex: Ja.
Modelbouw communities
Bas: Ja, echt, nu komt het kind weer in me naar boven zeg maar dankzij dit verhaal, dat is echt fantastisch. Ik wil, ik zit nu echt na te denken oh, dit wil ik ook gewoon weer, een beetje knutselen en dan vliegtuigjes bouwen en dan maar zijn het dan bouwpakketten of is het ook gewoon dat je vanaf scratch af aan zo’n heel spektakel opbouwt?
Alex: Nou, kijk, internet is natuurlijk fantastisch ook op modelbouwgebied omdat je gewoon communities krijgt.
Bas: Ja.
Alex: En je hebt RC-groups, daar vind je gewoon zoveel bouwtekeningen en ook van de gekste dingen. Dus als ik bijvoorbeeld die heteluchtballon wilde bouwen dan vind je in die community nog een paar idioten zeg maar.
Bas: Gekken.
Alex: Dus dat is heel tof, maar je hebt ook flytest, flytest is een, dat is een hele commerciële community, maar is een community waar ze heel veel vliegtuigen ontwerpen, testen en dan een tekening weggeven. Dus als je, hè, ik help je graag op weg om zeg maar op basis van een flytest tekening en dan kun je, dan maak je gewoon een mal en dat snijd je en dat plak je in elkaar en dat vliegt gegarandeerd.
Bas: Ja, vet.
Alex: Ja, en dat gaat altijd mee op vakantie als wij een weekend weggaan met familie of wat ook, gaat altijd, hè, de auto wordt ingepakt, bovenop gaat een modelvliegtuig. Het hoort gewoon bij me, ja.
Bas: Dat zit dan in een dakkoffer of zo.
Alex: Ja, of gewoon achter in de kofferbak bovenop alle koffers of zo. Hè, ik maak ze ook zo, ik heb kleinere en grote, maar vooral de kleinere dat is echt een kofferbakmodel zeg maar en als ik hier over de dijk reed hè, want ik logeerde vannacht in een hotel in Leerdam en ik reed zo naar je studio toe over de dijk, ja, dan zie ik die dijk en dan begint het al te kriebelen weet je, dan moet ik eigenlijk even vliegen. Dat heb ik nu niet gedaan, ik heb nu niks bij mee, mar ja, dat hoort wel echt bij me.
Bas: Ja, super vet, je hebt me geïnspireerd, ik ga ook een vliegtuigje bouwen.
Alex: Leuk, ik help je graag.
Vergunning en examen
Bas: Ja, ik heb zo’n drone, zo’n DGI Mathic Pro of zo is dat daar ga ik ook af en toe mee vliegen. Tegenwoordig heb ik begrepen dat je daar ook vergunningen voor nodig hebt trouwens.
Alex: Ja.
Bas: Dat heb ik natuurlijk niet, maar.
Alex: Ja, iedere drone en ieder modelvliegtuig, er is een nieuwe wet is dat je een theoriecertificaat moet hebben als je boven de 249 gram uitkomt en een camera hebt. Dus als je vliegtuigje of je drone onder de 249 gram is, is het speelgoed, alles boven de 249 gram of als het een camera heeft is zeg maar valt onder het reglement. Dus ja, en je moet natuurlijk ook ja, even op slimme plekken beginnen. Je kan hier prima ergens in een weiland beginnen.
Bas: Ja, nee, dat snap ik, maar je hebt zo’n theoriecertificaat.
Alex: Ik moet nu dus ik ben nu bezig.
Bas: Oh, je bent ermee bezig, het is ook echt een studie.
Alex: Nou, nee, zie het als theorie voor je rijbewijs. Hè, het is niet heel ingewikkeld, maar het is zeg mar de check dat je de regels tot je hebt genomen en dat je, met dat certificaat toon je ook aan dat je je daaraan houdt. Dat is de theorie hè, de vraag is natuurlijk ook wat je er in de praktijk mee doet, maar goed, ik snap dat met de vele drones en kijk, vroeger zat modelbouwen een beetje in de nou ja, het was niche, maar nu met drones, iedereen, fotografen, hobbymatig, iedereen koopt, nou, iedereen, veel mensen kopen een drone en dan is er natuurlijk regulatie nodig ja.
Bas: Ja, snap ik, ok.
Alex: Maar bouwen vind ik eigenlijk misschien nog wel leuker dan vliegen.
Bas: Ja? Is dat niet het moment suprême dan als het ding de lucht in gaat?
Alex: Ja, ook wel, ook wel.
Bas: Maar het is ook meer de, ja, de mentale rust of zo die je krijgt van het bouwen.
Alex: Ja, nou, vliegen is ook heerlijk, het is wat een ander met vissen heeft of zo of een blok wandelen dat heb ik als ik een vliegtuig weggooi en ik vlieg en ik vlieg tussen de vogels, ja, dat is kicken, dat is echt, ja, en maar wat je zegt van eigenlijk ook in je studio hè, je bedenkt iets, je bouwt iets, je zoekt componenten bij elkaar, het wordt mooi, het werkt, dat is ook met het bouwen. Het proces van uitdenken hoe ga ik het doen. Je ziet het onder je handen groeien. Ja, dat is gewoon tof.
Bas: Vet. Cool zeg.
Alex: Kunnen we het hele uur over hebben, maar laten we dat niet doen.
Gescheiden ouders
Bas: Ja, inderdaad. Ik vind het wel supermooi. Nee ja, laten we bij het begin beginnen Alex, want jij vertelde me ook je ouders zijn op best wel jonge leeftijd uit elkaar gegaan en op dat moment was het misschien nog niet echt dat het kwartje viel of zo dat het een grote impact zou maken op je leven maar later is dat wel gebleken, kun je daar wat meer over vertellen?
Alex: Jawel, ik was 5 toen mijn vader en moeder uit elkaar gingen. De jaren daarvoor heb ik dus niet bewust meegemaakt, ik was gewoon te jong. Mijn vader is heel ambitieus, veel aan het werk, mijn moeder heel huiselijk. Nou, dat groeide uit elkaar. mijn vader is ergens anders gaan wonen, carrière gaan maken. Mijn moeder heel zorgzaam heeft voor mijn zus en voor mij altijd gezorgd. Dus ik heb in het begin niet gemerkt dat mijn vader er niet was want hij was er al nooit omdat hij altijd aan het werk was even zwart-wit gezegd. Maar als je dan opgroeit dan ontdek je van hé, mijn ouders zijn gescheiden en die van de kinderen om mij heen niet dus dan begin je te denken van hé, dat is bijzonder. Hè, want ik was 5 dus in de jaren daarna begint eigenlijk dat kwartje te vallen, begin je dat verschil te merken. Maar nog jaren later en daar komen we straks denk ik nog wel op, kwam ik er echt achter van wat de impact is van als je vader afwezig is in je opvoeding en in je identiteit en in je bevestiging en hoe dat ook ondernemerschap raakt.
Bas: Ja.
Alex: En ik zie het heel veel om mij heen, ook als je ouders niet gescheiden zijn zie ik heel veel mensen die handelen onbewust vanuit de relatie met hun vader en ik vind dat dat te weinig aandacht krijgt dat dat eigenlijk in ondernemerschap en in persoonlijke ontwikkeling weinig aan bod komt. Ik ben het althans nooit tegengekomen terwijl ik er veel naar gezocht heb en ja, dus ik zei ook tegen je van het is goed om het daar ook over te hebben want ik denk dat het voor heel veel ondernemers speelt, ja.
Bas: Ja, wow.
Alex: Ja.
Bas: Ja, ik geloof er ook heel erg in dat hoe je vroeger bent opgegroeid en vooral dat onbewuste wat je als kind hebt meegekregen zeg maar dat dat ongeveer een soort van patroon is wat de rest van zijn leven zich een beetje voortzet en als daar, daar zitten natuurlijk heel veel goede patronen in, maar daar zitten waarschijnlijk ook een aantal patronen in die jou zo hebben gemaakt als persoon zoals je nu bent en ja, ik vind het heel interessant, laten we daar dadelijk nog wat langer over doorbomen.
Alex: Ja, is goed.
Opgroeien en studeren in Friesland
Bas: Als we op het topic uitkomen. Maar goed, op een gegeven moment ben je gaan studeren.
Alex: Ja.
Bas: Waar ben je opgegroeid?
Alex: Ik ben opgegroeid in Friesland, eerst in een dorpje vlak buiten Leeuwarden, Menaldum heet dat dorpje.
Bas: Ok.
Alex: Daarna naar Bolsward, Bolsward is een van de 11 steden, toen voor mijn studie daar heb ik een hele mooie middelbare schooltijd gehad, maar daarna voor mijn studie naar Leeuwarden, daar ook met mijn vrouw gaan wonen en gestudeerd, mijn vrouw ook in Leeuwarden, communicatie. Ja, en toen begon het eigenlijk want al vrij snel werd duidelijk dat ik op mijn communicatieopleiding heel veel digitale kennis en liefde voor multimedia had, dus ik kreeg heel veel vrijstelling op die opleiding en dat gaf me heel veel tijd. Toen ben ik mijn bedrijf begonnen, Digital Emotions, dus met digitale techniek emotie overbrengen wat natuurlijk belangrijk is in een communicatieboodschap en ja, dat, daar begon het ondernemerschap, daar kwam dat bloed er zeg maar uit en dacht ik van hé, als ik nou stop met werken bij een computerwinkel waar ik werkte dan ga ik voor dat geld PowerPoint presentaties maken, cd-rom producties had je toen nog, websites kwamen langzaam op, ik dacht oh, daar verdien ik veel meer dan bij die computerwinkel. Nou, zo is het gegaan.
Bas: Ja, wow.
Alex: Ja.
Bas: En die opleiding communicatie daar fietste je zo doorheen of?
Alex: Eigenlijk wel, ja.
Bas: Ja, en nog een ruig studentenbestaan gehad of?
Alex: Nee, wel een mooi studentenbestaan, ik heb, ik had vroeg verkering met mijn vrouw en wij hebben samen gewoon een mooie tijd in Leeuwarden gehad, heel even los van elkaar gewoond, toen samengewoond. Ja, Leeuwarden is gewoon een heerlijke stad en we hebben daar een mooie tijd gehad, een beetje studentenleven, geen ruige feesten, geen gekke dingen, maar een mooie tijd. achteraf had ik wel, als ik het overnieuw zou kunnen doen was ik graag naar Barcelona of zo gegaan om daar te studeren hè en met de kennis van nu denk ik goh, dat was wel de mogelijkheid om nou, toen al wat van de wereld te zien hè, nog geen gezin, geen hypotheek, geen, dus achteraf denk ik van goh, nou, daar had ik al wat meer uit de band willen springen, maar niet qua ruige feesten of relaties of nee, helemaal niet nee.
Bas: Grappig zeg. Ja, en Friesland is ook best wel mooi. Ik heb kennissen wonen in Goutum, ken je dat? Dat is een klein dorpje.
Alex: Ja, vlakbij Leeuwarden.
Bas: Ja, vlakbij Leeuwarden.
Alex: Ja, leuk.
Studie en ondernemen combineren
Bas: Leuk man. Ok, maar na je opleiding dacht je nou, hè tis tijd om, nou nee, eigenlijk tijdens je opleiding dacht je het is tijd om een business te starten, laat ik gewoon stage gaan lopen en afstuderen bij mijn eigen business.
Alex: Nou, het ging eigenlijk zo dat ik ben begin tweede jaar begonnen, vrij snel door van dit is leuk en dit is kansrijk en laat ik proberen om niet te hoeven solliciteren, laat ik gewoon proberen dat ik straks geld kan verdienen uit mijn bedrijf. Maar ja, dan komt eerst komt het stagelopen en daarna komt het afstuderen en dus stagelopen hebben we met een creatieve constructie gedan dat ik een website maakte voor een bedrijf en dat bedrijf dat betaalde mij gewoon, maar op papier leek het alsof ik daar stage liep, terwijl ik gewoon thuis zat en ik had een studentenkamer van nou, een kleine studentenkamer, bureau in het midden, ene deel voor de bank was zeg maar studentenkamer, deel achter de bank was kantoor. Dus dat was een mooie tijd en dat was stagelopen en dat, nou, dat kneep de opleiding zeg maar, hè, de leiding kneep al een oogje toe. Maar ja, toen kwam het afstuderen en in het curriculum van hbo staat gewoon dat je buiten de muren van je eigen bedrijf moet hebben gekeken. Je moet ergens anders zijn geweest. Ik zei ja, dat zou betekenen dat ik gewoon mijn business helemaal stil moet leggen, dan moet ik stoppen en ja, moet toch, moet toch hè, best wel ambtelijk. En dan heb ik de mazzel gehad, ik noem zijn naam ook even bewust, Otto van de Galien, dat was een docent die kwam van Lego Nederland, Lego Nederland is later naar volgens mij in Breda, maar hij had ook een kantoor toen in Groot Gast in Groningen dat ging sluiten. Hij wilde niet mee naar het zuiden toe dus hij ging solliciteren en hij kwam bij ons op de opleiding en daarmee hadden we opeens iemand uit het bedrijfsleven en die is toen voor mij echt in de bres gaan staan van als wij zo met Alex omgaan, zo’n talent, iemand die gewoon klaar is voor het echte bedrijfsleven en wij zeggen nu dat hij, dan neem ik nu ontslag. Kijk, en daardoor was het oh, nee, dat moet niet en toen hebben we een vorm gevonden dat ik kon afstuderen bij mijn eigen bedrijf, de opdracht was toen dat ik personeel aan ging nemen en financiering ging regelen. Dat was zeg maar mijn afstudeeropdracht en ik moest dan nog voor de nou ja, om aan de regeltjes te voldoen moesten we nog iemand hebben die mij kon begeleiden. Een vriend van mij zijn vader was net met pensioen gegaan maar die was docent en die had de bevoegdheden, dus op papier was dat mijn afstudeerbegeleider. Nou, ik geloof dat ik één keer een kop thee met hem gedronken heb, dat was echt puur theorie. Maar goed, het was wel daarmee was het wel geregeld en toen kon ik na mijn opleiding direct door met mijn bedrijf. Dus ja, prachtig mooi en destijds was het de eerste, de primeur in Nederland. Ik weet niet of dat nog zo is, maar toen was stagelopen en afstuderen, nou, dat was uniek.
Bas: Ja.
Alex: Dat was leuk.
Bas: Ja, een vriend van mij, misschien en je hem, Thijs Lindhout die heeft ook een bekende podcast en hij zegt ook altijd ik ben cum fraude afgestudeerd. Dus dit is wel een mooi verhaal in ieder geval.
Alex: Zo ongeveer ja. Die had ik nog niet gehoord, maar zo ongeveer, ja.
Websites bouwen
Bas: Ja, lachen man, ik bedoel, ja, mooie tijd. Maar toen maakte je dus websites bij die eerste business.
Alex: Ja, websites, je had toen nog kabelkranten hè, bedrijven hadden, hè, lokale omroepen en sommige bedrijven, hotels en zo die hadden dan op hun hotelkamer dat als je dan hem aan deed dan kreeg je daar je eigen uitzending, dat noemde je dan een kabelkrant, tegenwoordig noem je dat narrowcasting of digital signage waar ik nog steeds middenin zit, mar dus dat soort oplossingen maakten we, cd-rom producties, interactieve software en later kwam echt de golf van internet, toen brak internet echt door, maar ik ben echt wat dat betreft aan de, ja, toen internet opkwam toen waren wij daar, zaten wij daar al volop in. Ik ben echt een kind van de internetgeneratie ben ik kun je wel zeggen.
Bas: Ja, mooi, mooi zeg, cool.
Alex: Ja, heel leuk.
Bas: En ja, dus je zat early days achter die superoude computers met MS Dos en ja.
Alex: Modems 2400 ja, en betaalde je nog voor telefoontikken hè, je had nog geen flat fee.
Bas: Nee, en als de telefoon ging dan vloog je internet eruit.
Alex: Ja, of je was de hele tijd in gesprek en dan zei je moeder van Alex, ik wil nu bellen en dan ja.
Bas: Ja, mooie tijden waren dat.
Alex: Ja, gaaf om zo te beginnen.
Evolutie in ondernemerschap
Bas: Ja, ja, en hoe heeft die business zich geëvolueerd en wat ben je daarna gaan doen zeg maar?
Alex: Nou, Digital Emotions was echt een studenten startup. Ik kwam jongens tegen die in Enschede gestudeerd hadden die kwamen terug naar Friesland en die hadden ook een studenten startup. Wij zijn gefuseerd tot Vincis, Vincis van Convince, overtuigen, overwinnen met je communicatieboodschap en wij hadden een content managementsysteem gemaakt en daarmee kregen we echt enorm de wind in de zeilen hè. Nu is WordPress en alle andere content management systemen dat is natuurlijk nu standaard, maar toen was dat nieuw. Dus heel veel provincies, gemeenten, Ministerie van Binnenlandse Zaken, voetbalclubs, grote waterschappen, grote organisaties die met elkaar aan een website wilden werken die bedienden wij en ja, het was heel succesvol alleen het was alleen maar internet en ik mistte dat multimediale, die elektronica, dat de combinatie van online en fysiek, dus toen heb ik een overstap gemaakt in 2005 naar een audiovisueel bedrijf. Daar heb ik twee jaar toen zeg maar de hele audiovisuele kant, dus eigenlijk wat hier nu ook voor je studio staat hè, alle techniek en dat was toen echt op het moment dat die analoge techniek allemaal digitaal werd, dus een fantastische tijd qua apparatuur en qua ontwikkelingen. Dat heb ik twee jaar gedaan en toen merkte ik van ja, nou ja, nu mis ik weer online, dus toen heb ik weer een nieuw bedrijf gestart en dan komen we uit in 2009 en in 2009 kwam ik mijzelf echt goed tegen want al die functies die ik had gehad, dus eerst Digital Emotions, later bij Vincis, later bij het audiovisuele bedrijf, weer later bij het multimediabedrijf Speak, wat overigens nog steeds bestaat. Ik was altijd de commercieel directeur en ik voelde me eigenlijk gekooid. Ik moest altijd, ik noemde het in de voorbereiding old-school maar dat is er geen mooi woord voor, het was echt old school, zo voelde het voor mij van ik moest zorgen dat het team draaiende bleef en het ging eigenlijk niet meer om de inhoud, er was geen ruimte meer voor uitstapjes of voor andere projecten, alleen maar in die structuur. Nou, daar was ik niet geschikt voor, maar wel zeg maar het karakter en de loyaliteit willen hebben naar mijn compagnons om door te gaan en maar door te gaan en maar door te gaan en een verantwoordelijkheidsgevoel en niemand in de steek willen laten, dus maar door en maar door en maar door. Toen kreeg ik last van mijn schouder, ik kreeg last van mijn knie, ik kreeg last van mijn lies, ik kreeg last van mijn enkel, hele vage klachten. Dus ik ging naar de huisarts toe. Ik vertel dit verhaal eigenlijk zoals ik het nu aan jou vertel, van ik heb het gevoel dat ik gekooid zit en altijd maar, hij zei je lichaam protesteert gewoon. Mentaal ben je sterker dan dat je lichaam, je lichaam geeft nu gewoon aan stoppen. Nou, toen toch nog een beetje door en nou, toen was het gewoon pats, weet je, de huisarts zei ja, je moet stoppen. Ik stoppen? Stoppen? Ja, je moet nu stoppen anders komt het echt niet goed. Toen moest ik mijn compagnons in de steek laten, afscheid nemen van het team, van mijn klanten en toen, dat was eind 2009, dat was echt een soort falen voelde het eerst, een soort afgang, maar na een tijdje dacht ik van wacht eens even, als ik nou zeg van dat is geweest en ik draai hem om dan ligt daar zeg maar alles open en kan ik opeens, toen ben ik dus eruit gestapt met het verdriet van afscheid nemen, dat vond ik echt heel erg, dat was geen zakelijke transactie of zo van doe ik even, dat was echt wel een soort, kijk, als je een doek scheurt dan krijg je ook geen mooie wond hè, het gaat rafelen, het is altijd vervelend, het is altijd verdriet, het is altijd, zo was dit ook, dit was gewoon ja, het was niet fijn. Nou, en dat heeft dan tijd nodig en dan daarna ligt alles open. Dus ik ben ergens halverwege 2010 ben ik voorzichtig begonnen. Toen wist ik zeker ik ga projecten doen, nou, hoe kun je projecten doen, dat is als je als consultant ga je van project naar project, strategisch advies, digitaal, commercie, internet. Dat heb ik de eerste jaren gedaan, ja, dat past veel beter, voelde ik de ontspanning, hoefde ik alleen mijzelf, dat is fijn.
Burnout
Bas: Ja, ik wil even terug naar die soort van burn-out fase zeg maar hoe je dat omschrijft weet je, dus echt, ja, bizar, ik herken er ook dingen in zeg maar met gewoon van die klachten aan je schouder en hoofdpijn en allemaal dat soort dingen weet je, ja, en ook als mensen dat zelf herkennen van ok, ik ga nu naar het werk en ik begin een beetje rare lichamelijke klachten te krijgen, ik heb geen idee waar het zit dan is het waarschijnlijk gewoon te veel stress. Maar waar ik meer benieuwd naar ben is want je besefte toen van het kan zo niet langer, je hebt een pivot gemaakt, je hebt je letterlijk omgedraaid zoals je dat omschrijft, maar hoe kom je daar dan goed uit zeg maar? Had je niet voor jezelf zoiets van ja, ik heb mijn lichaam te veel aangedaan? Nu moet ik heel goed zijn voor mijn lichaam en hoe heb je dat geuit?
Alex: Nou, dat was, ik had heel erg het beeld van ik kom niet tot vliegen, ik blijf aan de grond zitten en ik zit in een kooi. Ik had echt het gevoel van ik ben gekooid en ik ben gemaakt, mijn karakter is gemaakt om uit te vliegen, op pad te zijn en dus ik dacht van wat maakt nou dat ik daar steeds voor kies? Want in alle bedrijven die ik had koos ik steeds voor die functies, in de directie met compagnons, met personeel en dat was een patroon. Dus ik moest op zoek naar waarom doe ik dat? En toen was er een boek dat heet geboren om te vliegen en dat boek las ik en ik dacht dat boek gaat over mij. Hoe is het mogelijk? En toen heb ik de schrijver daarvan, een van de schrijvers, het is een duo schrijvers, maar een van die schrijvers is Eugene Poppe, Eugene Poppe is coach, die heb ik opgezocht, ben ik mee in contact gekomen op een hele bijzondere manier en ja, daar heb ik veel gesprekken over gevoerd en ja, eigenlijk proberen te doorzien van wat deed ik nou steeds en dat wil ik niet meer doen. Heel veel wandelen, heel veel, ik weet nog dat ik in die tijd heel veel lunchafspraken met mensen uit mijn netwerk ging maken, hoe kijk jij ernaar, wat vind jij? Waar vind jij mij op mijn plaats? Wat zou ik niet moeten doen en wat zou ik wel moeten doen? Dus eigenlijk een soort cirkel om mij heen van begeleiding en daar ontstond ook al vrij snel hè, een accountant destijds, hij is niet meer accountant, maar destijds was het een accountant en daar gesprekken mee gevoerd en die zei al vrij snel van je kunt ons wel helpen. Toen dacht ik oh, dan kan ik gewoon een project doen, dat is leuk, en dan zie ik daarna wel weer. nou, zo kwam van het een het ander dus gaandeweg ben ik daar zo weer uit gegaan.
Bas: Ja, mooi zeg. Het is ook, zie je het ook zo dat hoe ouder je wordt hoe beter je je eigen handleiding leert kennen waardoor je aan de hand van je eigen handleiding de beste keuzes kan maken? Kan ik dat zo zien of niet?
Alex: Ja, maar dan moet je dus zeg maar wel de mindset krijgen dat je die handleiding wil gaan lezen om het zo maar te zeggen, dat je er werk van wilt maken en dat betekent ook dat je patronen in jezelf ontdekt die denk ik heel veel mensen gewoon uit de weg gaan want dat vraagt gewoon wel moed als je daar naartoe wilt. In mijn geval kwam ik uit bij wat ik mijn vaderwond ben gaan noemen hè, want je noemde al in de inleiding dat mijn ouders gescheiden zijn en achteraf kan ik zeggen het is, het heeft niet zozeer mijn leven getekend dat mijn ouders gescheiden zijn, het heeft mijn leven getekend dat mijn vader afwezig was en dat mijn relatie met mijn vader niet, ik heb, hè, mijn vader leeft, we hebben gewoon contact en maar het is niet de vaderrol waar je als zoon, die je als zoon nodig heeft om bevestigd te worden, om gezond de wereld in te komen en het heeft, ik heb altijd gedacht van al sik maar niet naar dat verdriet toe hoef, als ik maar niet daarmee bezig moet zijn. Ja, en op een gegeven moment beetje bij beetje bij beetje kom je erachter van j, maar daar moet je toch echt naartoe, je moet echt naar dat verdriet toe, je moet daar echt werk van maken. We gingen een huis bouwen, nog niet zo lang geleden is dat dus ik maak nu even een beetje een sprongetje in de tijd vooruit maar we gingen een huis bouwen en tijdens dat bouwproces moet je heel veel keuzes maken en wat voor hout, wat voor vloer, wat voor dit wat voor zus wat voor zo, en ik kwam erachter dat ik gewoon zoveel twijfel had bij het maken van keuzes en toen ben ik naar een psycholoog gegaan en toen moest ik met haar echt naar die vaderwond toe. Ja, en dat is net als een burn-out, als je er vlak voor zit denk je oh, als me dat maar niet overkomt. Maar als je erop terugkijkt, ik zeg goh, wat ben ik blij dat het gebeurd is omdat het een soort, ja, gamechanger is niet helemaal het woord, maar het is een soort gamechanger, een levensverandering en ik noemde al even in mijn inleiding dat ik ben christen dus het ging ook heel erg gepaard met bijbel lezen, met gesprekken met andere christenen en wat voor plek neemt dat dan in en dus zeker je handleiding gaan ontdekken en onderkennen dat ik in mijn geval echt een vaderwond heb, dat er echt een verdrietig klein jongetje altijd naast mij was, hij is er nog wel, maar nu is hij wel getroost en het jongetje, die kleine Alex die was niet getroost, daar is nooit aandacht voor geweest. Dus alles wat ik deed als volwassen man was een kleine Alex naast die verdrietig was en die speelde daar altijd doorheen en ik moest dus terug en dat onderkennen. Ja, dat was, maar achteraf ben ik blij dat het gebeurd is want dat geeft zo’n vrijheid, je moet daar doorheen.
Bas: Ja, wow man, poeh, ja, dit is, ik haal daar veel inspiratie uit ook weet je, het is ook het lef hebben om er terug naar te gaan, letterlijk de wond die eigenlijk niet geheeld is nog verder open te trekken om hem vervolgens helemaal te helen.
Alex: Ja, ja, zo is het.
Band met vader
Bas: Dus het is ook, was je bang dat je vader, want op een gegeven moment ben je je vader gaan benaderen neem ik aan en heb je het gesprek aangegaan om het zo maar te zeggen.
Alex: Nee, nee.
Bas: Niet?
Alex: Nee, mijn vader, nee, er is nog niet een situatie geweest dat ik dit echt met mijn vader kan bespreken. Dat heeft ook met zijn gezondheidssituatie te maken. Daar ga ik nu maar even verder niet op in, maar dat gesprek dat is lastig, maar het is wel zo dat daarna, kijk, ik heb altijd van mijn vader gehouden en dat is er nog steeds hè, en dus wat dat betreft zit er wel een soort, is er nog wel een soort mooie verbintenis alleen de tijd die achter me ligt waarin je vormt en waarin je identiteit ontwikkelt en waarin je bijvoorbeeld je eerste keer liefdesverdriet, je eerste keer scheren, je eerste keer dat je gewoon denkt pff, ik weet het niet meer. Ja, dan wil je graag dat je vader er is en ik ben gezegend met een hele sterke stoere vrouw die mij gewoon heel erg heeft geholpen. Ik heb aan Eugene een hele goede coach, zeker in die tijd, gewoon heel veel gesprekken gevoerd om rustiger te worden, maar nee, dus de oplossing zat niet echt in de gesprekken met mijn vader, de oplossing zat in dat ik het gewoon ging onderkennen en wat misschien wel leuk is om te vertellen, toen ik middenin dit proces zat en dat is nog niet eens zo lang geleden, toen zat ik in de auto terug van Amsterdam naar Friesland, ik reed binnendoor dus niet over de afsluitdijk maar door de polder en ik weet ergens ter hoogte van nou, Lelystad daar ergens, de A6, toen was ik aan het luisteren naar een lied van Harry Jekkers op Spotify en dat lied van Harry Jekkers dat was afgelopen en dan komt Spotify kwam eigenlijk gewoon met suggesties en dat was een lied van Bram Vermeulen en dat heet De Wedstrijd en ik klikte dat aan want ik dacht dat gaat over voetballen, nietsvermoedend en ik klik dat aan en dat gaat over de vaderwond en ik wist niet dat dat lied er was en nou ja, je had het over de wond opentrekken, toen heb ik gehuild, gehuild, gehuild, toen kwam alles eruit. Toen heb ik de auto aan de kant gezet en toen even tijd genomen en daarna een WhatsApp bericht aan Selma, mijn vrouw gestuurd van moet je dit lied horen. Ja, dat was heel bevrijdend. Dus als er luisteraars zijn die nou ja, zich herkennen in mijn verhaal dan het lied De Wedstrijd van Bram Vermeulen, nou, dat beschrijft het precies. Dat is echt, ja, dat was echt wow. En nu is dat lied, toen eerst was dat lied zeg maar pijnlijk, daarna was dat lied wow, er is een lied over geschreven dus ik ben niet de enige, dit is blijkbaar, dit is gewoon iets in mensenlevens, dat heeft Bram Vermeulen en dus vele anderen ook gehad. Er is niet veel literatuur, er is niet veel over geschreven maar er is wel literatuur over en nu is dat lied gewoon een mooi lied geworden wat beschrijft wat er in mijn leven zich heeft voorgedaan. Maar ja, dat is belangrijk geweest dat lied en ja, dus inderdaad daar naartoe terug, die handleiding en die wond, die wond opentrekken en die wond die herstelt en dat kleine jongetje, die kleine Alex, ja, die is getroost, die heeft aandacht gehad, daar ben ik met die psycholoog naartoe terug gegaan. Ja, en dat maakt je als man weer veel sterker en het geeft zoveel ruimte in mijn hoofd, in mijn leven, in mijn alles, ja.
Bas: Wow, wat voor tip zou je hebben voor mensen die dit verhaal luisteren en die denken van holy schmeck weet je, ik herken mijzelf hier ook wel een beetje in en misschien moet ik ook wel, maar veel mensen durven het misschien niet om in ieder geval zichzelf te gaan helen.
Alex: Ja, weet je, als je een deuk in je auto hebt of je auto is kapot laat je hem repareren. Als je een probleem met je huis hebt laat je het repareren en dan ga je naar een professional toe en bij ons lichaam en bij het complexe brein en ons eigen lichaam worden we geplaagd door een soort ego van nou, daar ga ik niet naartoe hoor, dat doe ik niet, dat is gezichtsverlies, terwijl dat is gewoon je leven hè, je lichaam, je mentale, alles, dus als je ziek bent ga je naar de dokter, dus als je met zo’n mentaal vraagstuk zit, ja, maak er werk van. Ik heb zoveel baat gehad bij gewoon mensen die dit serieus namen die, vooral mijn psychologe Lia, ja, die weet zo, daar is het niet nieuw voor zeg maar en die weet gewoon hoe ermee om te gaan en daarna stap jij gewoon echt herboren naar buiten en in mijn geval is dat dan gecombineerd met gebed en bezinning, maar gewoon dat je, maak er wel werk van want je leven gaat door en je kijkt straks terug op je leven en dan denk je had ik maar.
Zoek hulp
Bas: Ja, dus de tip is eigenlijk betrek misschien je omgeving erin, stel vragen, zoek mensen die je ermee kunnen helpen?
Alex: Ja, onderken dat je ermee aan de slag moet en ga ermee aan de slag en dat is dan misschien voor iedereen anders, maar in mijn geval was dat met de psychologe en ja, dat is fantastisch.
Bas: Wow, wow. Ja, nou ja, ik kan mij voorstellen als je er dan uit bent en je hebt het dan voor jezelf geheeld of hoe je het ook wil noemen dat je dan inderdaad dan letterlijk bevrijd bent ook wat je zegt.
Alex: Ja, ik merk dat ik sterker ben, dat ik makkelijker keuzes kan maken, dat mensen in mijn omgeving ook zeggen van goh, er is iets veranderd, dus dat is tof.
Bas: Ja, mooi, mooi. Maar dat is dus een hele transitie weet je, dat is ook wat ik zei in de intro van ja, de meeste mensen die denken ik start een business omdat ik meer vrijheid wil en ja, toch op een gegeven moment je noemt het woord gekooid of gevangenis hoe je het ook wil noemen en je denkt ok, ik wil helemaal niet hier elke dag een of andere baas lopen uithangen of whatever it is.
Alex: Ik werd echt zo ongelukkig, maar ik dacht mijn vader was altijd commercieel directeur dus nu kan ik zeggen van ja, ik wilde gewoon, ik dacht als ik dat naleef dan gaat hij waardering voor mij krijgen, dan gaat hij zeggen dat hij van me houdt, dan gaat hij, dan gaat dat gat gevuld worden dus en ik wist ook niet beter hè. Je noemde dat old school, het was ook gewoon wat je om je heen zag als je commercieel bent en je wilt ondernemen dan word je commercieel directeur, dan is dat je rol in een bedrijf met compagnons en meerdere, met medewerkers. Pas later kwam ZZP’er-schap en toen ik voor het eerst hè, jouw term van ondernemen op slippers, toen dacht ik oh, dat is het, oh, ja, dat is echt, ja, en dan blijkt dus dat er wel mensen zijn die ook die keuzes hebben gemaakt. Ja, die slim willen werken in plaats van hard willen werken en die, ja, heel inspirerend, ja.
Bas: Nou ja, ik zit zelf nu ook al in een bijzonder proces, ik ben mijn business aan het verkopen en ik heb een fabriek opgezet en allemaal dat soort dingen weet je, ik ben ook een beetje aan het dematerialiseren zeg maar en niet alleen qua businesses, maar ook gewoon qua alle ballast eigenlijk die op je schouders ligt.
Alex: Opschonen.
Digitectuur
Bas: Ja, en dat hoor ik in jouw verhaal ook heel erg terugkomen van ok, op een gegeven moment voelde ik mijzelf gekooid en ik voelde me letterlijk gevangen en je hebt ook continu die druk op je schouders en dat uit zich dan in jouw geval ook in pijntjes en dingetjes en dan weet je dat het niet goed zit in wat je aan het doen bent en dat moet je gewoon veranderen, dan moet je wel iets veranderen in ieder geval.
Alex: Ja, kijk, en wat je nu ziet is dat dus in 2010 ben ik weer begonnen, we zijn nu 2021, de afgelopen 11 jaar heb ik als consultant digitectuur, daar komen we straks misschien nog wel even op het woord digitectuur, maar en wat je nu ziet is dat ik nu vanuit die nieuwe ruimte en dat nieuwe vertrouwen weer ga ondernemen met andere verdienmodellen. Dus ik heb met een collega een softwarebedrijf, software waarmee je interactieve tours als museum en als beleefcentrum kunt uitrollen, groeit heel snel, heel erg leuk. Ja, dat is nu met veel meer ontspanning dan dat het vroeger was want dan moest het en dan was het ego, dan was het identiteit, kijk mij eens, ja, dat is er nu niet meer. En een andere klant waar ik veel advieswerk voor doe die heeft mij nu aangeboden om met hem een nieuw bedrijf op te zetten. Ja, dat is gewoon, er ontstaan nu hele leuke dingen en dan, en iedereen weet ook van nou, Alex zit niet meer elke dag bij ons op kantoor en die is gewoon vanuit zijn huis en studio naast ons huis die is daar bezig en hij is er af en toe en iedereen weet nu dat ik wil ondernemen op slippers en nu kan dat ook. Dat is, ja, dat is heel gaaf.
Ego
Bas: Ja, wow, gaaf zeg. Ik wilde terugkomen op dat ego wat je net even toch aanstipte zeg maar. Het stomme is dat ik de laatste tijd ook zelf er meer bewust mee bezig ben van hoe kan je het ego loslaten en dat probeer ik zo bewust mogelijk te doen, maar wat voor tips zou jij hebben want jij hebt ook op een manier ben je bewuster omgegaan met je ego of heb je daar een bepaalde, ja, een bepaalde betekenis aan gegeven voor jezelf, een andere betekenis misschien dan die je er voorheen aan gaf.
Alex: Nou, eigenlijk loopt als een rode draad, want wat we helemaal nog niet verteld hebben maar in mijn middelbare schooltijd, dus eigenlijk voordat ik naar het hbo ging om te studeren was ik talentvol voetballer en toen dacht ik van ik word profvoetballer en ik kreeg pijn in mijn onderbenen, in mijn kuiten en in mijn schenen dus ik moest stoppen en daarmee was eigenlijk mijn weg naar profvoetballer toe en daarmee eigenlijk van kijk mij eens want ik heb het gehaald tot profvoetballer die was gewoon afgesloten. Dus ik had geen bevestiging van mijn vader gehad, ik heb geen, ik was niet profvoetballer geworden en toen ging je dus behoorlijk gewond communicatie studeren kan ik achteraf zeggen, die combinatie van hè, niet die bevestiging en dat mislukte voetballerschap. Toen ging ik communicatie studeren en daarna is het alleen maar waarmaken. Dus dan is je hele ego, maar vooral eigenlijk je hele identiteit is gebaseerd op ik zal het ze laten zien, ik kan het wel. Ja, dat is zo zonde, dat is zo zonde, doordat je, wat ik hem meegemaakt als je daarmee afrekent dan ontdek je van ja, maar wat is het nou echt? Wat is nou echt voor mij belangrijk? En waar zit dat in? Nou, en daar moet je mee afrekenen en dan komt er een vrijheid en ja, dat is een proces van ja, gesprekken, ontdekken, veel wandelen, met mijn vrouw over praten, boeken lezen, in mijn geval ook gebed, god, dat wil ik niet meer, ik wil daarvan af, neem dat van mij weg en dan de combinatie van alles maakt dat je gewoon veel lichter wordt en dat je ook naarmate je ouder wordt voel ik ook dat mensen je meer autoriteit gaan geven door de dingen die je gedaan hebt. Bijvoorbeeld met digitectuur help ik organisaties om digitale middelen in te zetten. Je zei dat zo net heel mooi in de voorbereiding van je helpt dus bedrijven om niet een analoog gebouw te krijgen maar een digitaal gebouw te krijgen. Nou, dat is het eigenlijk en als je dan ziet dat bibliotheken, bijvoorbeeld de bibliotheek in Den Helder is de beste bibliotheek van Nederland, mede, niet alleen hoor, maar mede door digitectuur de beste bibliotheek van Nederland geworden en later de beste bibliotheek ter wereld. Ja, dan denk je ook van goh, dan word je ook gewoon bevestigd op een ontspannen manier. Ja, en dan word je ego wordt eigenlijk, ja, door de jaren heb door het hele proces wat je zelf beschrijft hè, je bent ermee bezig, je ontdekt dingen, je wil ermee afrekenen, maar onderken het gewoon dat het er is en ga er dan mee bezig en dan wordt het afgepeld. Ja, ik kan het eigenlijk ook niet, ja–
Bas: Ja, ik weet 100% zeker dat dit zo herkenbaar is voor bijna iedereen die dit luistert weet je, dat zoveel mensen handelen vanuit ego, dat ze een bepaalde bewijsdrang hebben voor wie dan ook, ze weten eigenlijk nog niet voor wie ze zich aan het bewijzen zijn, maar dat is er ergens wel en als je je zes keer de waaromvraag stelt dan kom je misschien tot de kern uit, maar die vraag moet je ook heel erg eerlijk en durven te beantwoorden. Dus dat is wel, ja, ik vind het wel inspirerend zeg maar om daar gewoon eens, ja, daar de vinger op te leggen en dat mensen er echt bewust mee aan de slag gaan zeg maar.
Alex: Ja, en heel veel jonge mensen die voor een keus staan, dus als je zeg maar uit je puberteit komt is de vraag of ze echt los zijn van hun ouders. Als ze nog niet los zijn van hun ouders, ik was duidelijk niet los van mijn vader, dan ga je ook keuzes maken die zeg maar in lijn zitten met dat je nog niet los bent. Dus iemand neemt op jonge leeftijd al het bedrijf van zijn ouders over, ja, omdat dat zo, en ik wil niet zeggen dat dat verkeerd is hoor want soms is het ook gewoon de weg, maar soms kom je er ook wel achter van ja, maar heb ik nou wel echt naar mijzelf geluisterd? Waarom ben ik dit gaan doen? Ja, omdat mijn ouders het van mij verwachten of omdat ik het voorbeeld heb gehad. Maar is het nou echt wat je zelf wilt? En ondertussen gaat het leven verder, ja, en ik werd dus echt stilgezet door die burn-out dat ik dacht ja, en hoe ga ik nu dan verder? En daarom is dat ook fijn want als ik niet die burn-out had gehad dan was ik op die weg verder gegaan. Nu werd ik stopgezet en moest ik, maar anders was ik gewoon, had ik hier nu niet zo hersteld en gezond gezeten en had ik ook niet ja, dan weet ik niet hoe het dan was geweest.
Bas: Nee, nee, wow, bijzonder verhaal. Ja, het is vooral, ik denk dat het een van de belangrijkste dingen is dat je leert leven naar je eigen regels en dat je het 100% doet zoals je het zelf wilt want elk percentage dat je je aanpast of een ander petje opzet die je eigenlijk niet bent kost zoveel energie.
Alex: Ja, en voor de een is dat misschien ook makkelijker dan voor de ander, dat heeft misschien ook met aanleg, met persoonlijkheid te maken, maar ja, ben ik het helemaal eens, als je niet je eigen leven leidt dan word je eigenlijk een kopie van anderen hè, er zijn al zoveel kopieën dus ja, probeer gewoon jezelf te ontwikkelen en in die vrijheid te gaan staan.
Bas: Ja, wow.
Alex: Ja.
Bibliotheek & Digitectuur
Bas: Mooi hoor. Je had het net over die bibliotheek en dat is een project waar jij aan hebt gewerkt?
Alex: Ja.
Bas: En je noemt het mooi digitectuur.
Alex: Ja.
Bas: Dus je hebt echt bijgedragen aan de digitectuur van de bibliotheek die later je zei net de beste bibliotheek van?
Alex: Ter wereld.
Bas: Ter wereld is geworden. Waarom die prijs en hoe kwam dat?
Alex: Nou, misschien nog een stukje terug hè, ik begon dus in 2010 na die burn-out begon ik weer te ondernemen, eerst bij die accountant een klus en nog een e-commerce ondernemer geholpen en verschillende dingen gedan, wel leuk om even kort te vertellen, we waren op vakantie in Lemele, daar zit de Lemeler Es, hele mooie camping en ik zei tegen de eigenaresse middenin de week, dan is er zo’n wisseling, kwamen er weer nieuwe gasten, ik zeg nou, het wordt nu wel wat drukker. En toen zei die mevrouw van ja, maar het is nog niet druk genoeg. Ja, dat moet je niet tegen mij zeggen dus toen ging ik vragen stellen. toen zei ze van wat doe jij voor werk dat jij dit ziet en dat jij die vragen stelt? Dus toen legde ik uit van nou, strategie en digitaal en marketing, communicatie, dus dat valt mij op. Nou, wil je nog eens terugkomen? Dus toen heb ik hun geholpen om keuzes te maken over herpositionering, wat voor plek neem je in, waar zit je concurrent en hoe geef je daar vorm aan, wat doe je online? Dat heb ik, dat soort projecten heb ik gedaan totdat ik een keer gevraagd werd door een architect, wil jij eens mee komen naar een bibliotheek, dat was niet de bibliotheek in Den Helder maar was nog daarvoor de bibliotheek in Nieuwegein, de tweede verdieping, en die zei, die directrice die zei tegen mij van we krijgen een heel mooi gebouw, maar komen er straks nog wel mensen? Eigenlijk diezelfde vraag van goh, het is niet druk genoeg. Dus toen heb ik hun bevraagd en toen kwam ik er ook achter dat deze organisatie, maar daarna heb ik er nog vele andere gezien, als die gaan bouwen, als die gaan verbouwen, als die gaan nieuwbouwen dan geven ze tonnen, misschien wel miljoenen uit, maar ze doen net alsof ze in de jaren ’70, jaren ’80, jaren ’90 zitten en houden helemaal niet rekening met het digitale tijdperk en in het digitale tijdperk heb je de verbinding tussen online en fysiek en mensen hebben thuis computers, mensen hebben thuis iPads, spelcomputers en dan komen ze in een fysieke ruimte en daar is al dat digitale niet. Dus dan is zo’n gebouw is eigenlijk bij oplevering al gedateerd. Nou, dat had geen woord. Ik had heel veel woorden nodig om dat uit te leggen totdat Aad Vos, een architect, een bevriende architect zei van Alex, wij denken zo niet, wij hebben dit nooit geleerd. Wij doen architectuur, maar jij doet eigenlijk digitectuur. Toen dacht ik dat is een mooi woord, digitectuur, digitectuur.nl, ja, is nog vrij. Tof natuurlijk. Dus ik had digitectuur.nl en toen ging dat rondzingen. Dus toen zeiden bibliotheken wij willen ook een digitectuurgebouw en wethouders zeiden van wij kiezen voor digitectuur. Dus dat woord dat heeft een plakfactor en daarna heb ik heel veel digitectuurprojecten gedaan. Dus dat is digitaal strategisch inzetten in een gebouw. Dus jezelf de vraag stellen van wat wil ik met mijn gebouw, hoe bedien ik mijn klanten en wat voor rol heeft digitaal daarin. Hè, jij wil met dit gebouw hele vette podcasts en opnames kunnen maken dus jij richt een studio in. Nou, een bibliotheek of een andere organisatie denkt niet van hé, een studio, hé, daarmee kunnen we onszelf wel op de kaart zetten. Nou, dat is een voorbeeld van hé, als je wel zo gaat denken dan moet je dus met een architect regelen dat je een ruimte hebt voor bijvoorbeeld een studio of bijvoorbeeld een hele vette digitale kinderhoek, dat kinderen daar gaan spelen, dan kunnen de ouders meer kopen in een winkel of als je een groot gebouw hebt, nou, gebruik dan beeldschermen voor digitale bewegwijzering. Maar als je niet zo denkt en je gebouw gaat open, ja, dan is eigenlijk je gebouw daarna al ja, al gedateerd.
Bas: Ja, wow, tof zeg.
Alex: Een echte niche.
Bas: Zijn wel coole projecten.
Alex: Ja, het zijn coole projecten, ja.
Huis van staal
Bas: En is dat ook waar dan de drive vandaan kwam om uiteindelijk, je had het al kort aangegeven dat je een bepaalde bouwwijze dat je je huis bent gaan bouwen op een hele andere manier dan, hoe ben je daarop gekomen dan?
Alex: Nou, mijn vader heeft mij heel erg geïnspireerd hè, dus los van alles wat ik al over hem verteld heb heeft hij mij heel erg geïnspireerd met hij noemt Fred Flintstone bouwmethode, hij zegt we bouwen nog steeds met zand en stenen en daardoor is bouwen zo duur want het is heel veel arbeid en het hele bouwproces is ook helemaal ingericht op timmermannen, loodgieters, het is allemaal traditioneel, terwijl als iemand een loods bijvoorbeeld gaat bouwen of een stal dan is dat helemaal niet uit de woningbouwhoek maar dan is dat uit de staalbouwhoek, met stalen spanten en hele geïsoleerde platen eromheen. Dus hij heeft me eigenlijk de ogen geopend van joh, er is veel meer mogelijk, mar de bouwsector is heel traditioneel, heel erg behoudend, dus daar moet je dat niet zoeken. En toen wij zelf wilden verhuizen omdat we toe waren aan een ander huis en we eigenlijk nieuwbouw wilden, een hele mooie kavel maar die boven ons budget was toen dachten wij van nou, dat gaan we onderzoeken. Toen kwamen we een architect tegen, een gerenommeerd architectenbureau maar dat was een jonge hond, een jonge architect, Marcus, en Marcus had een concept bedacht met staalbouw. Zeer innovatief, ook wel risicovol want het is niet heel erg bewezen, dus we hebben, mijn vrouw en ik hebben elkaar aangekeken en gezegd wat gaan we doen? Daarmee kregen we de begroting ook rond. Het huis wat wij wilden zonder gas, meer energie opwekken dan dat het verbruikt, een hobbykamer, kinderen een mooie eigen kamer, een kantoor aan huis, alle wensen die wij hadden pasten opeens in dat budget als wij voor staalbouw zouden kiezen. En nou ja, we hebben een groot netwerk ook vanuit digitectuur dus ik heb hè, domotica in ons huis, zonnepanelen via een groothandel, alles eigenlijk in eigen beheer met een bouwmanager geregeld. Nou, dat moet je echt kunnen, ben ik mijzelf echt wel tegen gekomen. Ik dacht ik hack het bouwsysteem wel even. Nou, dat werd bijna mijn ondergang, dat is echt–
Bas: Hoezo bijna de ondergang? Is het dan, is het bijna mislukt en nu is het toch gelukt? Of hoe moet ik het zien?
Alex: Het is gelukt, alleen het is wel gelukt omdat ik dit werk deed, omdat ik digitectuur doe, omdat ik gewend ben om in complexe projecten en dat ik ook gewoon wel als ondernemer, ik denk dat als ik in loondienst was geweest dan had ik zeg maar niet de ervaring van begrotingen, liquiditeit, doorzetten, het durven, dat hangt natuurlijk van je baan af, maar ik heb nu wel heel erg mijn ondernemerschap moeten gebruiken om er bovenop te zitten en om het zeg maar binnenboord te houden. Ja, en nu is het heel zoet hè, maar toen was het soms echt wel bitter, toen was het dat het bijna dreigde te ontsporen. Ik had toen nog een medewerker, Ruben en ik zei tegen Ruben van ik ga een soort van sabbatical nemen, jij moet zoveel mogelijk van mijn afspraken overnemen en ik moet de bouw begeleiden. Nou, ik zou nu zo in de bouw kunnen. Ik heb zoveel meegekregen en ik heb zoveel ook met ja, zoveel dingen moeten bevechten om het goed te krijgen, dus het resultaat is fantastisch, het is ook in Friesland voor sommige mensen ook echt een voorbeeldhuis hè, die nu zeggen van goh, wij willen zo’n huis en ook staalbouw begint nu, nou, ook doordat mijn vader nu ziet, die is nog steeds actief in de bouw, die gaat er dingen mee doen, maar we zien ook dat er af en toe iemand voor ons huis rijdt en een foto neemt of aanbelt van hoe hebben jullie dit gedaan of dat gedaan. Dus nu is het zoet, maar ja, ik weet niet of ik het weer gedaan had als ik het van tevoren had geweten, maar dat is ook zo met ondernemen hè, dan weet je ook niet wat je allemaal tegenkomt en uiteindelijk denk je hè, nou zijn we er en nou ben ik over de berg heen. Dus het resultaat is fantastisch geworden, maar de weg er naartoe was pittig.
Bas: Ik zei eerder de term is dus beter, sneller en goedkoper, dat staalbouwen. Dus stel je wil een traditioneel huis bouwen met stenen en allemaal dat soort dingen zeg maar, dus de staalbouw is een kwestie van een frame opzetten. Nou, dat klinkt natuurlijk redelijk eenvoudig tussen haakjes.
Alex: Ja, prefab en het wordt eigenlijk in een dag of twee staat gewoon een hele constructie.
Bas: Ja, en de vloeren die worden ook–
Alex: Die zijn ook traditioneel gewoon gestort.
Bas: Oh ja.
Alex: En daar, omdat het staalbouw is draagt het zichzelf dus je kunt de wanden neerzetten waar je wilt en maar het is vooral omdat je het proces eigenlijk korter maakt hè, er wordt heel veel geprefabt in een fabriek, mensen die gewend zijn om stallen te bouwen, loodsen te bouwen die zetten het neer, daarmee is het wind- en waterdicht en daarna kan zo’n bedrijf gewoon er uitgaan en dan heb je eigenlijk wat ze noemen ruwbouw is afbouw, dus wat zij neerzetten daar kun je ook in wonen, mar dan zie je al dat staal en wil je toch een beetje verfraaien, wil je toch een beetje dit, dat nog een kleurtje, nou ja, en dan, in die afwerkfase zitten we nu en het heeft ook met kleuren te maken en gewoon aankleding, maar dat hoeft niet, er zijn ook mensen die gewoon echt in zo’n ruw staalbouwhuis wonen, dat is ook smaak.
Bas: Oh ja, een beetje industrieel.
Alex: Ja, het is heel industrieel.
Bas: Ja, ja.
Alex: Industriëler wordt het niet.
Bas: Ja, ja, tof zeg. Maar het heeft dus een megahoge isolatiewaarde en ja, het is gewoon een nieuwe manier van bouwen eigenlijk.
Alex: Nou ja, kijk, de installateur in ons huis, we hebben bijvoorbeeld nergens in ons huis lichtschakelaars.
Bas: Nee, precies.
Alex: Onze installateur vindt dat niet leuk want die wil schakelaars verkopen, die wil buizen en die kabels trekken.
Domotica
Bas: Je hebt alles op Hue of?
Alex: Ja, dus breng daar maar een stroompunt gewoon permanent en daar permanent en daar permanent. Nou, dat scheelde 5.000 euro, we hebben voor 1.000 euro Hue, dus 4.000 euro gewonnen. Dus Onno, de eigenaar van het installatiebedrijf zei ook eerlijk tegen mij van ja, dit is voor ons niet leuk, wij kunnen geen meters maken. Nee, maar ja, het is wel slimmer en zo’n sector zelf gaat hier niet mee komen want die snijden zichzelf in de vingers. Maar goed, het is echt pionieren geweest en pionieren is natuurlijk per definitie, nou ja, uit je comfortzone, is van de gebaande weg af en is ja, is niet voor iedereen weggelegd.
Bas: Nee, maar als iemand nu denkt van hé, doe mij ook zo’n staalframehuisbouw, hoe noem je het, hoe gaat die dan beginnen of zijn er nu bedrijven die je daarmee kunnen helpen of zeg je bel mij even?
Alex: Ja, ik denk dat dat het handigst is dat als iemand serieus geïnteresseerd is dat die even via alextalsma.nl contact met mij zoekt en dan ja, dan moeten we dan even overleggen want het is niet, er zijn bedrijven maar je moet even de weg weten en je moet even weten wat je wel en niet moet doen. Ik heb overwogen om hier een e-book van te maken, maar ja, andere prioriteiten.
Bas: Ja.
Alex: Maar er is gewoon veel over te zeggen dus als iemand echt serieus geïnteresseerd is in deze route, weet waar je aan begint, maar het resultaat is fantastisch, maar neem dan even contact met me op.
Bas: Ja, je had het eerder over de keuzes die je moest maken bij zo’n verbouwing, ik bedoel ik heb ook het nodige verbouwd in mijn leven en dingen gedaan en op een gegeven moment werd ik ook helemaal koekoek, je moet letterlijk elk klinkje, kiertje, plintje kiezen, je wordt helemaal gek.
Alex: Koekoek dat is wel het woord ja wat je er van wordt.
Bas: Ja, maar nu gaan die keuzes maken makkelijker of zo of hoe moet ik het zien? Of is het gewoon–
Alex: Ja, het is–
Bas: Je moet die ook met zijn tweeën maken want je hebt ook een vrouw.
Alex: Ja, zeker, zeker, en dat is ook waar je elkaar wel tegenkomt want op een gegeven moment, nou ja, ga je best wel diep in zo’n proces en de business draait gewoon door en je hebt gewoon een gezin waar je voor wilt zorgen en vervolgens ja, als je dan al wat je zelf zegt van als je dan in heel korte tijd heel veel keuzes moet maken, maar daar zijn we nu ook doorheen en we zouden nu ook, dit is ook een proces waar je niet in geoefend bent. Je hebt dit nog nooit eerder gedaan. Nu weet je wat je anders zou doen, nu zouden we daar andere afspraken over maken en stiekem, dat gaan we voorlopig niet doen, stiekem zeggen we weleens tegen elkaar zullen we nog een keer? Maar dat denk ik niet, maar misschien in de toekomst.
Bas: Een bijgebouwtje.
Alex: Ja, ik ben nu een schuur aan het bouwen.
Bas: Ja.
Alex: Ik vind klussen ook leuk hè, dat is natuurlijk een beetje in lijn met mijn modelvliegen, met mijn handen werken om zeg maar niet alleen in mijn hoofd te zitten, niet alleen voor klanten strategieën uit te denken, niet alleen maar in de business te zitten, maar juist ook om even afstand te nemen vind ik het ook fijn om met mijn handen te werken, ja.
Bas: Mooi. Je had het er net ook al over dat je ook wel echt heel enthousiast bent over het ondernemen op slippers principe.
Alex: Ja, ja.
Ondernemen Op Slippers
Bas: Hoe ver ben je in die reis zeg maar? Ben je nu zodanig vrij voor jezelf dat je denkt van nou, ok, ik kan hier ook op Bali gaan zitten of is het iets wat je dan ambieert om dat wel voor elkaar te krijgen of hoe moet ik het zien?
Alex: Ik zit in het begin van de transitie.
Bas: Ja.
Alex: Eigenlijk zou ik over twee jaar of zo hier nog een keer moeten zitten om dat wat ik de afgelopen 10 jaar dus gedaan heb–
Bas: Dan doen we hem in Bali opnemen hè.
Alex: Ja, is goed, dat is goed. Dat staat Bas. Als wij, als ik terugkijk heb ik 10 jaar lang dus projecten gedaan en dan ga je eigenlijk van project naar project en het verdienmodel is dan uren. Ik heb een mooi uurtarief en ik kan mooie uren maken, mar op een gegeven moment kom je wel gewoon aan je max. Dat voel je, wat moet ik hard werken en op een gegeven moment ik kan niet meer door, maar ik kon daar nooit echt woorden aan geven dus ik was blij dat ik van die traditionele bedrijfsstructuur af was, ik vond het heerlijk om projectmatig te werken, maar ik dacht wel van joh, ik heb geen handel terwijl ik met mijn digitectuur business bracht ik heel veel werk naar leveranciers toe. Daar een provisie op krijgen of met hun samenwerken dat is interessant, abonnementsmodel is interessant. Wat heel vaak in digitectuurprojecten gebeurt ik heb bijvoorbeeld het afsluitdijk Waddencentrum mogen doen, op de afsluitdijk was nooit een plek waar je als toerist kon stoppen en waar je het verhaal van de afsluitdijk kon horen. Dus de provincie Friesland en Rijkswaterstaat hebben een gebouw neergezet, de exploitant werd Bert Kranendonk die heeft mij gevraagd goh, wil je mij helpen met digitectuur? Ik vind dat reuze interessant, die snapt ook goed wat digitectuur is dus ik doe heel veel projecten met Bert en op een gegeven moment vroeg hij mij van ik zoek een systeem waarmee ik mijn publiek door dat beleefcentrum kan loodsen met de mobiele telefoon en toen heb ik 2Discover bedacht, eerst echt gewoon eerst op een bierviltje samen met Bert en later toen ook uitgewerkt en een partner gevonden Stefan, Stefan en ik hebben 2Discover en dat is dus software as a service in abonnementsmodel en dan proef je al van wow, we kunnen gewoon volgend jaar weer een factuur sturen en hé, die klant die zorgt ook voor repeterende omzet. En dan stapel je gewoon maar door hè een beetje à la Netflix, en toen dacht ik van hé, ik heb uren, ik heb 2Discover, ik heb ook Narrow Casting, Digital Signage heet dat ook wel, beeldschermcommunicatie heb ik samen met Stefan ook in diezelfde BV ondergebracht, is ook een abonnementsmodel en dat is hele mooie software waar heel veel bibliotheken ook mee werken dus ik heb op een gegeven moment eigenlijk ook gezegd van ik ben adviseur, maar het leidt tot instrumenten hè, dus software. Ik ga nu digitectuur.nl is nu nog de consultancy site maar die gaat helemaal om naar een online cursus, zit ik nu middenin om op te nemen en in te richten en nou, die gaat over een week of 6 live en dan doe ik dus geen digitectuur adviesklussen meer en dan ga ik een funnel maken die gericht is op digitectuur trainingen verkopen en dan kan ik ook veel meer organisaties bedienen. Als mensen dan toch nog ondersteuning willen dan verwijs ik ze door naar iemand die ik inmiddels heb getraind om eigenlijk mijn werk over te nemen, die is daar heel gelukkig mee, daar heb ik een mooie afspraak mee gemaakt dus ik krijg nu hele mooie verdienmodellen rondom digitectuur. Nou, echt heel tof.
Bas: Ja, ik had altijd een mooie definitie voor mijzelf wanneer ik succesvol ben in mijn business en mijn definitie was ik ben pas succesvol als ik zelf niet meer nodig ben.
Alex: Ja.
Bas: En dat is ik hoor dat pad wat jij nu aan het bewandelen bent dat je daar heel goed over nadenkt en denkt van ok, hoe kan ik ervoor zorgen dat alles doordraait maar dat ik zelf niet meer nodig ben en dat is eigenlijk, ja, het idee natuurlijk dat je alles hebt draaien.
Alex: Ja, dat is ook wel weer een egoding hè, want dan snij je jezelf eruit en dat is heel gek want jij krijgt altijd de waardering.
Bas: Oh, je moet je ego los durven laten om zelf misbaar te zijn in de organisatie.
Alex: Ja, precies.
Bas: Ja, ja.
Alex: En dat is, maar dat was niet mijn reden waarom ik er lang mee gewacht heb, ik heb echt er tegenaan zitten hikken en dat had gewoon financiële redenen. Mijn hele bedrijf, nee, mijn hele privé inkomstenstructuur was gebaseerd op het verdienmodel van uren maken, dus het gezin, het huis, alles was op die uren maken. Dus op het moment dat je zegt ja, maar ik wil stoppen met uren maken dan moet je dus eigenlijk al die kosten op pauze kunnen zetten, je business ombouwen en dan dat nieuwe verdienmodel. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Dus dat is gaandeweg kan dat nu dat ik die stap ga maken.
Bas: Ja, het is grappig dat je dat zegt want ik bedoel, uiteindelijk is die, als je die transitie wil maken moet je, ik zeg altijd iedereen kan alles bereiken wat ie wil, de vraag is wat je ervoor op wil geven.
Alex: Ja.
Downscalen
Bas: Maar als je in die transitie zit zeg maar dan moet je ook bij wijze van spreken, natuurlijk als je een gezin en kinderen en dat hebt, maar het ligt er een beetje aan in welke levensfase je zit. Je moet ook het lef hebben zeg maar om je absolute maandelijkse lasten te downscalen naar een niveau dat je letterlijk voor een paar honderd euro kan rondkomen.
Alex: Wij waren net een huis aan het bouwen.
Bas: Ja, nee, precies, ja, ja, dan loopt het aan twee kanten eruit zeg maar weet je, dus dan, dan gaat het hard. Maar ik bedoel ja, je kan ook whatever, of je nou in de zomer in een huis woont of op een camping dat maakt ook niet zo’n groot verschil zeg maar.
Alex: Nee, nee.
Bas: Ik bedoel bij wijze van spreken.
Alex: Ja, maar het is zo dat je gewoon wel, hè, wat jij zegt is denk ik heel treffend van je moet dan bereid zijn om of harder te werken dus dat je het ernaast doet, of dat je zegt we gaan tijdelijk de kosten verlagen en bij mij is het heel geleidelijk, hè, harder werken en heel geleidelijk het een afbouwen en het ander opbouwen en daar, ja, dat is echt een fase, dus ik ben nog niet een ondernemer op slippers, het is wel waar ik naartoe ga. Ik zou het missen als ik nooit meer een project zou doen dus ik heb wel voor mijzelf gezegd ik doe af en toe een project met Bert Kranendonk die ik noemde, dat is gewoon, nou, dat is vriendschappelijk en we zijn met hele mooie dingen bezig en dat is heel tof en ondertussen bouwen die andere bedrijven zich op met interessante verdienmodellen en ik kom er nu achter dat ik mijn klanten op die manier ook help. Dus of ik geef persoonlijk training, coaching, begeleiding, zeg maar dat consultancywerk of ik help ze met het andere verdienmodel, met dei andere producten en dat is veel fijner en dat is veel schaalbaarder en dan kunnen we naar Bali toe zeg maar.
Bas: Juist, tof, ja, je doet ook dus die projecten eigenlijk nog omdat je het gewoon super leuk vindt.
Alex: Ik vind het super leuk.
Bas: Ja, en dat is denk ik wel de essentie van ok, als je het dan niet leuk vindt dan moet je er eigenlijk al gisteren mee stoppen.
Alex: Ja, ik vind het heel erg leuk, alleen ik ben nu wel selectiever. Ik heb nu al gezegd ik doe er één en alleen als de voorwaarden goed zijn en als het een leuke opdrachtgever is en als, en dat kan nu, dat kon vroeger niet. Vroeger moest ik elk project gewoon aannemen want dat was gewoon nodig. Nou, dat is nu niet meer zo, dus dat is al heel tof.
Bas: Ja, mooi, mooi. Ja, mooi dat je het zegt. Ik bedoel, ik help natuurlijk ook veel mensen in het bouwen van hun e-commerce business en brands en allemaal dat soort dingen en wat ik zie bij een groot deel van die mensen die dan starten zeg maar is dat ze gewoon niet bereid zijn een bepaald offer te brengen om succesvol te worden en mensen gooien veel te snel de handdoek in de ring weet je. Je hebt natuurlijk ook, ja, het kan heel veel redenen hebben, maar het heeft vaak ook met discipline te maken en focus en je wil het dan blijkbaar niet graag genoeg om dat te gaan bereiken dus blijf je waarschijnlijk de rest van je leven misschien wel in loondienst werken of op een andere manier struggelen, maar ja.
Alex: Nee, ja, het moet echt intrinsiek, je moet echt bereid zijn om en je moet ook een vorm vinden waarin dat kan en bij mij is dat dus wel de geleidelijke manier want ik kan nu niet zeggen van ik zet alle kosten stop en nou ga ik het ombouwen en nu kunnen de kosten weer gaan lopen. Dat loopt gewoon door.
Bas: Ja.
Alex: Maar het is een mooi proces en het is, als je daar de eerste vruchten van merkt, als je gewoon ziet goh, dat gaat lopen, ja, dat is heel fijn.
Bas: Cool.
Alex: Ja, fijne fase nu.
Bas: Cool, mooi. Heb je nog bepaalde dromen of doelen die je denkt van in mijn leven dit is echt lijkt me ontzettend gaaf om dit nog gedaan te hebben of ervaren of meegemaakt of hoe je het ook–
Alex: Nou, zakelijk gezien is dat, ja, dat ik er echt naar uitkijk om de visie die ik heb om rondom digitectuur die verschillende bedrijfsactiviteiten te hebben en dat die gewoon echt tot wasdom kome, dat ik dat gewoon zie lukken, ja, dat is gewoon nu het doel. Privé, heerlijk genieten van ons huis en van het gezin en de kinderen zien opgroeien en gewoon genieten met mijn vrouw en met de kinderen. Nou, straks als de Coronabeperkingen wat weg zijn weer wat meer op pad en wat meer reizen en ja, ik kijk uit naar wat komen gaat.
Toekomstdromen
Bas: Mooi, mooi. Maar je hebt niet de ambitie om naar Mars te vliegen of zo of weet ik veel wat.
Alex: Nee. Jij wel geloof ik hè?
Bas: Ja, lijkt me wel gaaf om een keer de ruimte in te gaan ja, maar of ik nou meteen naar Mars wil weet ik niet, laat er eerst maar eens even een miljoen mensen heen gaan.
Alex: Ja, ik blijf dan wat dichter bij huis, ik heb wel gezegd ik ben nu 45, ik heb wel gezegd van als ik 50 ben, er zit vlakbij ons een zweefvliegclub, hè, dus niet modelvliegen maar echt vliegen, misschien is dat wel tof om dan gewoon te leren vliegen en nou ja. Maar nee, ik heb niet zulke extreme doelen als een berg beklimmen of nee.
Bas: Nee, nou, er was weer een test met dat nieuwe, dat SN10 ding van Elon Musk die, heb ik vanmorgen even de livestream teruggekeken zeg maar van ja, dat is zo’n groot spacecraft ship waar die dus uiteindelijk mee naar Mars wil en nu is hij voor het eerst geland. Dus hij was twee keer geëxplodeerd en nu is hij geland, maar is hij een paar minuten na de landing alsnog geëxplodeerd.
Alex: Ah.
Bas: Dus dat was, in ieder geval ze maken progressie.
Alex: Progressie, maar. Joh.
Bas: Maar dat is wel tof om te volgen en te zine in ieder geval.
Alex: Ja, bijzonder, ja.
Bas: Leuk Alex. Ja, mooi, is er nog iets wat ik had moeten vragen wat ik niet gevraagd heb?
Alex: Nee, we hebben volgens mij heel veel besproken.
Bas: Ja.
Alex: Volgens mij is heel veel aan bod gekomen.
Bas: Ja, leuk.
Slippers voor de Ondernemer Op Slippers
Alex: Maar ik heb nog wel iets.
Bas: Ok.
Alex: Daar komt ie, ik dacht ondernemer op slippers, slippers, vorig jaar gingen wij als gezin, dat kon nog net met Corona gingen wij op vakantie naar Frankrijk, ik dacht ik ga nieuwe slippers kopen. Dus ik heb slippers gekocht, die heb ik bij me.
Bas: Ok.
Alex: Want dat zijn, voor de camera, zo, yes, hele fijne slippers.
Bas: Ja.
Alex: Maar ik dacht die geef ik symbolisch aan jou.
Bas: Oh, wow.
Alex: Ik heb ze niet gedragen omdat ik, amper gedragen omdat ik niet van teenslippers hou.
Bas: Ja.
Alex: Maar ik dacht van wat voor maat zou Bas hebben. Dus ik heb via-via contact gehad met jouw vrouw.
Bas: Oh, echt? Dat meen je niet.
Alex: Ja, ik moest even in mijn netwerk, toen kwam ik uit bij Alex van Ginniken en ik zei tegen Alex: weet jij dat toevallig? Alex is een goede vriend van me.
Bas: Oh ja, ja.
Alex: En Alex zei ik vraag Claudia, dus Claudia zei nou, bijna al zijn schoenen zijn maat 44, dit is maat 42, dus ik geef je ze wel, maar ik dacht van als jij ze nou niet hoeft dan is het misschien tof om ze symbolisch te geven aan een ondernemer die ook wil ondernemen op slippers.
Bas: Leuk.
Alex: En nou, dan moeten ze even een mail sturen. Misschien kun je een pagina aanmaken op je website.
Bas: Super leuk.
Alex: Zijn ongedragen, zijn toffe, of bijna ongedragen, zijn zo goed als nieuw, maar wat er tof aan is, is dit.
Bas: Ik zie het, je kan biertjes opentrekken geloof ik.
Alex: Je kan een biertje of een ander flesje ermee open maken, mar symboliek, ondernemen op slippers.
Bas: Heel gaaf, dank je wel.
Alex: Alsjeblieft.
Bas: Ik ga ze hier in de trofeekast leggen en ik ga ze mooi doorgeven aan iemand die ondernemer op slippers wil worden.
Alex: Ja, als jij denkt van dit is wat dan ja.
Bas: Gaaf, dank je wel Alex.
Alex: Graag gedaan, ja, leuk.
Bas: Tof man. Nou, super, nou, we ronden hem af.
Alex: Ja, laten we dat doen.
Bas: Dank voor je komst.
Alex: Heel graag gedaan, leuk om hier te zijn.
Bas: Yes.
Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!
Bas: Het is voor het eerst dat de ondernemer op slippers een paar slippers krijgt, van Alex Talsma, ik heb echt genoten van dit gesprek. Ja, heel veel diepgang over relaties met de vader maar ook mooie business spektakels, digitectuur, het bouwen van huizen met staalconstructies. Nou, Alex, nogmaals dank en tot de volgende keer allemaal, ciao-ciao!
