Ja daar is ‘ie’ weer, een nieuwe podcast! Het is alweer tijd voor Slippertje numero 3! In deze episode van de Ondernemen op Slipper podcast spreekt Bas met Alex Cauberg, samen nemen wij een duik in de wereld van investeringen en overnames.
Alex heeft gewerkt voor vele bekende internationale- en nationale banken in Nederland en Engeland. Tegenwoordig is hij, na een wereldreis door onder andere Brazilië en Thailand, eigenaar van zijn eigen investment company. Samen met zijn compagnon speurt Alex naar Nederlandse bedrijven die interessant zijn om over te nemen.
Alex Cauberg verteld in deze podcast over:
- Zijn werk- en educatie achtergrond
- De avonturen die hij meemaakte tijdens zijn werk bij banken in Londen
- De wereldreis die hij maakte om ideeën op te doen voor zijn toekomst
- De parameters voor het overnemen en investeren in bedrijven
- Zijn kijk op het investeren in start ups
- Én de wijze waarop hij een vrij leven voor zichzelf heeft gecreëerd
Laten we gaan luisteren naar de verhalen en ervaringen die Alex door de jaren heen heeft opgedaan, let’s go!
Transcriptie van de podcast
Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers show the one and only Alex Cauberg. We gaan vandaag de investeringen- en overnamewereld in samen met Alex, hij is eigenaar van Greendelta Corporate Investments, maar hij reisde ook de wereld rond samen met zijn vrouw op zijn 38e, werkte internationaal voor grote banken en adviseerde ook grote MKB-bedrijven op het gebied van financieel management en financieringen. Hij studeerde in Singapore, is trotse vader van twee kinderen. Dames en heren we gaan van start met de Ondernemen op Slippers show. Welkom Alex, je mag meezingen hoor.
Alex: Ja, dank je wel. Ja.
[♪Je schuift je shit opzij en voelt je vogelvrij. Je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.]
Bas: Dat is mooi hè.
Alex: Mooie muziek, ja, prachtig ja.
[♪Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.]
Alex: Wow, klinkt goed.
Bas: Ja, zeker, welkom Alex.
Alex: Dank je wel, dat was leuk. Leuk om hier te zijn.
Bas: Ja, we gaan de code van het leven niet alleen kraken, maar ook de code van het investeren en overnemen samen met jou.
Alex: Ja, zeker, we gaan ons best doen vandaag.
Bas: Ja, probeer zo dicht mogelijk in de microfoon te praten.
Alex: Nog dichterbij.
Bas: Ja, dan kan iedereen je goed horen. Ja, dit is veel beter, top.
Waar begon het allemaal voor Alex?
Bas: Mooi man, ja, breng ons even terug naar de kleine Alex.
Alex: De kleine Alex.
Bas: Ja, wat waren jouw dromen Alex toen je klein was?
Alex: Tsja, dat is een goede vraag. Ik wilde veel van de wereld zien en natuurlijk braaf huiswerk maken en studeren. Opgegroeid in Valkenburg, toen in Maastricht bedrijfseconomie gaan studeren na een klein uitstapje naar Delft, werktuigbouw, maar dat was niet aan mij besteed bleek. Ja, toen bedrijfseconomie en toen de wijde wereld in vanuit het Zuiden.
Bas: Cool.
Alex: Ja.
Bas: Super cool. En had je toen je klein was al een idee wat je later wilde worden?
Alex: Nee, niet echt, niet echt. Ik was goed in de technische vakken en vandaar ook de keuze om dan naar de TU te gaan want toen was nog het idee als je techniek kan is het zonde om dat niet te gaan doen. Ik vond economie ook al heel leuk dus toen de techniek toch tegenviel de economiekant opgegaan.
Bas: Ja, wow. En ik ben natuurlijk ook heel erg benieuwd naar hoe dat er helemaal uitziet wat je doet met investeren en overnemen etc.
Wat zou je doen als je nog maar drie maanden te leven had?
Bas: Maar ik stel altijd een redelijk intense vraag in het begin: wat zou je doen als je nog maar drie maanden te leven had?
Alex: Dan zou ik alles laten vallen en lekker met mijn vrouw en kinderen op wereldreis gaan. Dat hebben we ook al in het verleden gedaan, toen nog zonder de kinderen en dat hebben we nog wel altijd op ons lijstje staan en nu de kinderen klein zijn is dat praktisch moeilijk. Maar ja, als je zegt je hebt nog maar drie maanden dan overwin je dat en dan ga je natuurlijk meteen.
Bas: Ja, en met dat gegeven zou je dat dan niet ook willen doen zonder dat je nog drie maanden te leven had?
Alex: Nou, jawel, maar niet nu, want de oudste gaat net naar de basisschool en de kleinste is 1,5 en ik ben nu nog te druk met de business. Ik wil dat nog een paar jaar door opbouwen en dan als de kinderen iets groter zijn dan staat er wel een mooie sabbatical in de planning met een goede reis, ja.
Studie Bedrijfseconomie in Maastricht
Bas: Ja, neem ons eens even mee op die reis. Want je hebt dus in Maastricht heb jij bedrijfseconomie gestudeerd.
Alex: Ja, bedrijfseconomie.
Bas: En daar fietste je zo doorheen of wat voor student was je?
Alex: Ja, dat ging redelijk goed. Ik heb nog de propedeuse rechten er ook bij gedaan en lid van een dispuut geweest en ook genoten van het studentenleven en ja, ook wel redelijk serieus gestudeerd. Nog even het onzalige idee gehad om accountancy erbij te gaan studeren, maar daar ben ik gelukkig toen van afgestapt en toen de bankwereld ingerold in Utrecht als trainee bij Rabo International heette dat toen nog, omdat na mijn studie wist ik wel dat ik de bankwereld in wilde maar niet precies hoe of wat. In zo’n traineeship zag je dan een jaarlang de hele bank en toen kwam ik erachter dat eigenlijk 90% van de bank dodelijk saai was. Rapporten schrijven die de la in gingen. Dat was eigenlijk helemaal niks voor mij. Dus toen ben ik in de dealing room beland, de wat snellere wereld waar je ook jong al snel veel verantwoordelijkheid kreeg als het goed ging. Dat was een betere omgeving en daar heb ik eigenlijk altijd commerciële functies toen gehad.
Bas: Interessant. Wat ik altijd zelf vind van die hele bankwereld zeg maar, dus dat toch met ja, heel veel dingen, het draait alleen maar om geld natuurlijk bij de bank.
Alex: Uiteraard, ja, absoluut. Zeker in zo’n dealing room omgeving en zeker in Londen waar ik de laatste jaren van mijn bankcarrière heb gewerkt. Daar gaat het alleen maar om geld en dat was eigenlijk nog net voor de crisis dat ik gestopt ben. Maar je hebt gelijk, het gaat alleen om geld en ik ben ook blij dat ik uit de bankwereld ben want het is ook niet meer, de vrijheid die je vroeger had is er nu niet meer. Het is toch wel wezenlijk veranderd de banksector.
Hoe ‘echt’ is de banksector
Bas: Maar hoe echt is die wereld?
Alex: Hoe echt?
Bas: Ja, ik bedoel het is wel echt, maar kijk, naar mijn idee, ik zeg altijd dat is een uitspraak van Steve Jobs ook die zegt: alles wat jij het leven noemt is bedacht door mensen die niet veel slimmer zijn dan jezelf. Dus kijk, dat hele systeem en alles hoe dat gaat met turbo’s, aandelen, weet ik veel wat, het hele spektakel eromheen, het is allemaal een soort van een bedacht spel eigenlijk.
Alex: Ja, absoluut en zeker als je in Londen werkt daar zit je eigenlijk ook alleen maar voor je eigen centen. Je kan er een mooi verhaal van maken maar zo is het gewoon. Daar zitten eigenlijk de beste mensen uit heel Europa of de hele wereld komen daar naartoe. Ja, iedereen zit er gewoon om maximaal voor zichzelf te verdienen. En ja, dat is natuurlijk heel oppervlakkig en dat was een tijd leuk, maar op een gegeven moment had ik dat ook wel gezien. Maar die ervaring heeft me wel gebracht waar ik nu ben en ook de financiële middelen gegeven om daarna eens rustig te gaan reizen en op sabbatical uit te vinden wat ik vervolgens wilde gaan doen.
Bas: Juist.
Alex: Maar het is een oppervlakkige wereld, dat absoluut.
Werken voor banken
Bas: Dus na je studie bedrijfseconomie ging je voor grote banken werken. Je hebt voor verschillende grote banken gewerkt geloof ik?
Alex: Ja, Rabo, Deutsche Bank en in Londen voor Credit Suisse en City Bank.
Bas: Ja, en daar zat je overal in die dealing room waar je het net over had? Want dat vond je het interessantst?
Alex: Ja, dat vond ik het mooiste want daar kon je ook veel geld verdienen. Dat was in de dealing room en op de corporate finance afdeling, alleen het nadeel van de corporate finance afdeling was de belachelijke werkuren en bij de dealing room had je natuurlijk een tijd dat de markt open en dicht is, dus daar zit een soort natuurlijke limiet aan wat je überhaupt kon werken op een dag en het is een directe omgeving, commercieel en heel erg prestatiegericht. Je kon er veel geld verdienen dus dat lag me wel.
Bas: Ja, cool man. En dus na dat, hoe lang heb je ongeveer voor die verschillende banken gewerkt?
Alex: Ik denk een jaar of 12 en dan kom je er toch achter dat je heel erg één kunstje kan.
Bas: Deals maken.
Alex: Ja, deals maken, daar word je natuurlijk ook voor betaald, alleen die markt werd steeds transparanter, het werd steeds lastiger en je wil jezelf natuurlijk ook verbreden want dan ben je nog voor in de 30, dan kun je nog allerlei andere dingen gaan doen. Maar ja, als je op je 40e daar nog in die wereld zit dan zit je ook vast op een gegeven moment dus vandaar dat ik toen ook net een beetje de crisis begon in 2006, 2007, maar dat was meer toeval qua timing, toen werkte ik in Londen en daar had ik het na 3 jaar ook wel gezien en toen dacht ik, ik stop ermee en ik ga eens een jaar mijzelf heel breed oriënteren want er moet veel meer in de wereld zijn dan die 6 schermen waar ik iedere dag naar zit te staren en steeds diezelfde klanten die ik nu al 12 jaar bedien.
Bas: Ja, want hoe zag dat in de praktijk eruit als je naar die 6 schermen staart? Zit je dan alleen maar naar grafiekjes te kijken die op en neer gaan en druk je op knopjes?
Alex: Ja, grafiekjes, nieuws, e-mails, prijzen maken voor klanten, klanten bellen, proberen deals te doen, proberen je targets te halen. Ja, presentaties ook maken voor klanten en naar klanten toe vliegen. Ik vloog iedere week drie jaar lang vanuit Amsterdam naar Londen op en neer een of twee keer per week.
Bas: Zo, jeetje.
Alex: Dus ja, dat was een mooie, heftige tijd, maar ja, daar kwam ook wel een einde aan om ja, je moet gewoon verbreden in het leven hè, want anders word je te veel een one-trick pony.
Voor welke deals was Alex verantwoordelijk?
Bas: Ja, ik snap het, maar wat voor deals waren dat dan? Waren dat ook al overnames en dat soort dingen of is dat meer aandelendeals en stocks en allemaal dat soort fratsen?
Alex: Nee, meer valuta- en rentedeals. Het kon wel gerelateerd zijn aan overnames, maar meer valutarisico’s voor de grote bedrijven, renterisico’s, dat soort dingen.
Bas: Dus bedrijven die gewoon 100.000 dollar inkopen of waarschijnlijk een paar miljoen inkopen voor inkopen te doen en dan het risico valuta afdekken en dat soort zaken.
Alex: Ja, en dan maar de Philips, de Shells, de KLMs.
Bas: Ja, dat gaat wel over iets meer dan een miljoen dan haha.
Alex: Precies, ja, ja haha. Maar dat is ook wel nodig want de marges zijn flinterdun, dus ja.
Bas: Ja, ik snap het, anders kan je geen geld verdienen.
Alex: Precies.
Het is tijd voor iets anders..
Bas: Ja, mooi man. Ja, cool, en dus je werkte bij die banken en toen op een gegeven moment dacht je van wacht even hier, ik wil wat voor mijzelf gaan doen eigenlijk.
Alex: Ja, ik wilde meer vrijheid want in Londen, ja, daar zit je toch ’s ochtends om 07:00 uur aan je desk en dan ga je niet weg voor ’s avonds 19:00, 20:00 uur en dan doe je het nog heel rustig aan.
Bas: Is het ook niet zo dat mensen die in Londen, dat Londen alleen leuk is als je veel geld hebt?
Alex: Ja, nee, absoluut.
Bas: Dus net als New York zeg maar, als je daar woont en je verdient niks dan is het echt–
Alex: Nee, precies, want Londen is natuurlijk super duur, maar als je het slim doet dan zit je er 3 jaar want dan heb je nog een tax voordeel. Dan werk je daar en dan zorg je dat je kostenbasis in Nederland is. Dus ik woonde eigenlijk ook half in Nederland, maar als je echt vol in het Londense leven wordt gezogen dan zit je er ook eigenlijk vast want om een leuk leven te hebben moet je ook zoveel blijven verdienen en zit je dus ook vast in die bankwereld en dat wilde ik uiteindelijk niet.
Bas: Ja, en is ook dan niet een beetje het schuine eraan dat als je veel moet verdienen dat je waarschijnlijk ook in een bedrijf werkt waar je gewoon minimaal 60, 70 uur maakt? Of valt dat wel mee?
Alex: Ja, nou, dat is in Londen wel extreem en dan zat ik nog op een rustige afdeling, relatief hè, wat ik je net vertelde. Maar de mensen in de afdeling naast me, ja, die zaten er ’s avonds om 22:00 uur nog en als ze een keer niks te doen hadden gingen ze om 20:00 uur naar huis en dan na een half uur waren ze weer terug want ze werden thuis gek want ze waren nooit thuis en dat, ja, dat was niet het leven wat ik uiteindelijk wilde, maar voor een paar jaar was dat wel hartstikke interessant om die wereld mee te maken.
Bas: Ik vind het altijd bizar in dat soort steden, ik ben zelf ook in Japan geweest, in Tokyo en allemaal dat soort landen. Ja, als je daar gewoon 70, 80 uur per week werkt, waarschijnlijk heb je ook een appartement zeg maar die een paar miljoen kost.
Alex: Ja, en ook op loopafstand van de bank hè, en alles zat ook in de bank, de supermarkt, de stomerij, alles om maar niet het gebouw uit te hoeven, alles om je daar maar vast te houden en maar te blijven werken de hele dag. Ja, daar is dat hele systeem wel op ingericht en uiteindelijk wilde ik daar niet in blijven vast hangen.
Bas: Bizar, ja, maar dat is meer dat ik zeg van dan werk je dus zoveel uur om dan in een huis waarschijnlijk ook te wonen wat dus waarschijnlijk super duur is waar je dus nooit bent en je hebt relatief weinig vrije tijd. Dus daarmee is het beperkt.
Alex: Nee, dat klopt, ik zou het mensen ook niet aanraden, behalve als je er een paar jaar gaat om flink te sparen zodat je daarna weer vrijheid verworven hebt.
Bas: Ja, is dat ook hoe het bij jou ging? Dus jij hebt daar laat ik zeggen veel geld gemaakt en daarna dacht je van nu kan ik voor mijzelf gaan beginnen en heb ik een oorlogskas.
De wereldreis van Alex
Alex: Ja, nu kan ik een tijd niks doen en kijken wat ik dan leuker vind voor de langere termijn en nu heb ik een oorlogskas en zo ben ik eerst op wereldreis gegaan.
Bas: Ja, waar ben je overal geweest?
Alex: Brazilië, Chili, Bolivia, Bali, Sydney, Burma, Vietnam, Sri Lanka, best wel een mooie trip, Thailand ook nog.
Bas: Toen je reisde was je helemaal vrij hè? Je runde niks, geen business, was gewoon totaal vrij, op slippers, ja.
Alex: Ja, helemaal vrij, ja.
Bas: Lekker.
Alex: Genoeg geld en we hoefden niks. Ik had geen business op afstand zoals jij dat toen gedaan hebt.
Bas: Ja, dat is toch nog vrijer eigenlijk als je gewoon nergens over hoeft na te denken, alleen maar hoeft te genieten.
Alex: We hoefden niks, nee, we hoefden niks, we hadden geen verplichtingen en na 4 of 5 maanden was dat ook mooi, het was een mooie tijd geweest en toen vonden we het ook wel leuk om weer terug te zijn in Nederland en weer wat werk op te pakken.
Bas: Ja, ok, dus toen kwam je terug van die wereldreis, was je helemaal, fris hoofdje en kon je weer even helder nadenken.
Een hoofd vol nieuwe ideeën
Alex: Ja, veel ideeën hè natuurlijk onderweg opgedaan, veel opgeschreven. Ja, en dan heb je weer tijd, dan ben je weer terug in Amsterdam om dat dus allemaal te gaan uitwerken. En toen ben ik eigenlijk in het fusie- en overname vak gerold. Eerst bij een adviesclub, dat was wel interessant om de materie beter te leren kennen want ik kende dat natuurlijk allemaal wel uit mijn studie, maar de praktijk is natuurlijk toch weer heel anders, weerbarstiger dus je moet deals meedoen om het echt te leren en toen kwam ik er eigenlijk vrij snel achter dat ja, waarom zou ik die kennis gebruiken om anderen te adviseren als ik het ook kan inzetten om zelf te gaan investeren en gewoon voor mijzelf bezig te zijn. Dus toen heb ik vrij snel de switch gemaakt van adviseren naar investeren. Ja, mijn huidige compagnon ook ontmoet en Greendelta Corporate Investments begonnen met niks eigenlijk en nu staan we op het punt om ons 15e bedrijf over te nemen eind deze week, vrijdag als het een beetje meezit.
Bas: Ja, spannend man.
Alex: Ja.
Bas: Maar hoe ziet zo’n eerste deal eruit? Je gaat dan beginnen met zo’n bedrijf, ja, ik ga gewoon bedrijven kopen, doorgroeien en verkopen, dat is het een beetje in een notendop of zeg ik het dan te platgeslagen?
Alex: Ja, heel simpel gezegd komt het daarop neer, maar het lastige is natuurlijk om goede bedrijven te vinden voor een redelijke prijs. Ja, en een goede deal te doen. Een bedrijf wat zich eigenlijk al bewezen heeft want wij zitten niet in de, we zijn geen bedrijvendokters dus ik zoek in principe een goed bedrijf wat al goed is, maar nog wel naar een volgend niveau kan wat zich wel al bewezen heeft. Daarom doen wij ook geen start ups omdat ik dat te onzeker vind en te lastig beoordelen en als je, ja, een gezond MKB-bedrijf heeft in ieder geval een trackrecord, heeft al klanten, heeft leveranciers, heeft laten zien dat ze het kunnen. Dus die ga je zoeken en dat is heel veel, ja, 100, 150 bedrijven per jaar bekijken en dan een paar overnemen. Dat zijn een beetje de getallen want of het is de verkeerde sector of het is te riskant of de prijsverwachtingen zijn te hoog of iemand anders biedt gewoon meer of het klikt niet, dus het is wel een intensief zoekproces.
Bas: Ja, maar toen je die business startte, hoe ga je dan bepalen van waar ga je naar kijken? Of je had natuurlijk redelijk wat ervaring ook al in de financiële wereld, waar begin je met zoeken naar bedrijven? Hoe vind je ze en hoe beoordeel je vervolgens?
Alex: Nou ja, je begint met wat makkelijk te vinden is, dus op internet, maar daar kom je eigenlijk al snel achter dat het niet voor niks het meest toegankelijke aanbod is hè.
Bas: Dat zijn de slechte deals.
Alex: Ja, vaak wel, of te klein. In het begin keken we nog naar kleinere bedrijfjes, maar al snel leer je dat ja, hoe kleiner hoe meer afhankelijk ze zijn van bepaalde personen. Dus koop je een bedrijf, ja, dan is de oprichter is weg, wat heb je dan eigenlijk nog over? Plus grotere bedrijven zijn vaak beter gestructureerd. Dus we zijn eigenlijk al snel opgeschoven naar grotere bedrijven en ja, het bedrijfsleven is een piramide en aan de onderkant is heel veel wat dus voor ons niet interessant is en naarmate je groter gaat kijken wordt de spoeling dunner dus dan kun je het eigenlijk niet meer halen uit openbare bronnen, dan moet je echt een flink netwerk gaan opbouwen van verkoopadviseurs in het hele land die verkopers begeleiden. Dat is één route. De andere route is zelf heel Nederland in kaart brengen, per provincie welke bedrijven interessant zijn en jezelf daar uitnodigen. Dat heb ik ook gedaan, dat is super intensief, ook wel heel leuk, heel leerzaam. Daar hebben we ook wel een paar deals aan overgehouden, maar het is ontzettend arbeidsintensief want je mag overal wel binnenkomen en je zit overal uren te praten, mensen vinden het hartstikke leuk, willen dan toch weten wat is het waard en moet je daar serieus naar kijken? Maar de kans dat ze echt willen verkopen is natuurlijk op dat moment niet zo groot, maar als het wel zo is dan kun je wel geluk hebben dat je net op het goede moment aan de goede tafel zit voordat iedereen er zit.
Hoe snel maak je een keuze?
Bas: Ja, ok, en dan heb je op een gegeven moment dus dan eigenlijk bekijk je dus honderden bedrijven voordat je misschien één overname doet. Ik moet dan een beetje aan Warren Buffet denken want die leest volgens mij de hele dag alleen maar jaarverslagen van bedrijven.
Alex: Ja, zo erg is het gelukkig niet.
Bas: En dat doet hij soms twee jaar lang voordat hij een investment maakt. Volgens mij gaat dat bij jou iets sneller.
Alex: Nee, dat moet wel iets sneller. Maar ja, je bent vooral heel veel aan het zoeken en aan het kijken. In het begin moet je ook iedereen uitleggen wie je bent en wat je komt doen hè. Je begint natuurlijk met niks. Inmiddels hebben we ook een stuk of 50 co-investeerders die in onze deals meedoen, hebben we natuurlijk ook moeten opbouwen. Dus nu hebben we meer slagkracht, onze website is nog steeds hopeloos verouderd hè, daar hadden we het net over, die is in de remake, maar ja, steeds door de deals komen we daar niet aan toe.
Bas: Maar dat is een luxe positie eigenlijk.
Alex: Een luxe positieve, ja, absoluut, maar het wordt wel makkelijker nu hè, je hebt een groter netwerk, je kan naar grotere deals kijken. Je hebt je bewezen. Maar ja, in het begin moet je natuurlijk aan iedereen uitleggen wie je bent en wat je komt doen en of ze je dan serieus nemen dat is misschien in het begin niet altijd het geval geweest.
Bas: Ja, en dan heb je uiteindelijk zeg maar heb je heel veel informatie van die bedrijven.
Wat zijn de parameters voor een oordeel?
Bas: Wat zijn nou de parameters of de meest belangrijke parameters waar je een bedrijf op beoordeeld?
Alex: Ja, plat de financiën. Dus winst voor belasting vanaf een miljoen, liefst nog een stukje meer. Een stabiel financieel track record.
Bas: Dus de winst moet minimaal een miljoen zijn.
Alex: Ja, en dan het liefst een paar jaar achter elkaar.
Bas: Groeiende.
Alex: Het liefst 1,5 of 2 en nog wat groter. Niet te volatiel, dus voorspelbare, degelijke bedrijven. En dan zijn er een aantal sectoren die we niet doen zoals bouw, horeca, vastgoed omdat ze of te specifieke kennis vereisen of gewoon te lastige sectoren zijn. Want het is makkelijker om in een sector te investeren waar je de wind mee hebt dan ergens tegen de richting in te roeien en dan is voor ons altijd belangrijk dat we ook goed participerend management bij het bedrijf hebben of kunnen vinden. Het liefst mensen van binnen het bedrijf, maar als die er niet zijn iemand van buiten het bedrijf omdat wij zelf als investeerders toch op afstand staan en de directie moet het bedrijf runnen, vandaar dat we ook altijd willen dat die met ons mee investeren, in het risico dragen en ook in de upside als het goed gaat.
Bas: Cool.
Alex: Ja.
Bas: Ok, en dan kloppen de parameters, dus dan heb je een bedrijf gevonden, die doet een miljoen plus EBITDA, het ziet er allemaal stabiel uit.
Alex: Een goede sector, goede vooruitzichten, ja.
Rich Dad Poor Dad
Bas: En dan ik heb ooit de “Rich Dad Poor Dad” gelezen van Robert Kiyosaki.
Alex: Ja, ik ook.
Bas: Hij heeft het over OPT en OPM, dus other people’s time en other people’s money en volgens mij weet jij dat heel goed te gebruiken.
Alex: Ja.
Bas: Want daar gaat het uiteindelijk wel een beetje om als je een bedrijf koopt. Je hebt uiteindelijk geld nodig om een bedrijf te kopen en je gebruikt de tijd van iedereen die in de business werkt om het groter te maken.
Alex: Ja, je hebt geld nodig en resources en iemand die vol de kar wil trekken. Want ik ben ooit in dit vak eigenlijk begonnen omdat ik dacht van ik wil zelf een bedrijf overnemen om voor mijzelf te gaan runnen. Toen dacht ik als ik dit vak ga doen dan zie ik er genoeg langskomen dus dan komt op een gegeven moment wel mijn pareltje voorbij, maar daar ben ik gaandeweg de rit eigenlijk van afgestapt omdat ik erachter kwam dat in één bedrijf in één sector zit je eigenlijk ook weer vast en als er in die sector tegenwind is door iets waar je zelf geen invloed op hebt zit je wel vast, terwijl nu zit ik in allerlei sectoren verspreid dus zo is eigenlijk ook het idee ontstaan om te blijven investeren en niet zelf in één bedrijf vast te gaan zitten.
Bas: Juist, spreid je winkansen.
Alex: Ja, en ook creëer vrijheid.
Bas: Ja.
Alex: Omdat kijk, ik dacht als je maar in genoeg bedrijven participeert dan kun je zelf wat rustiger aan doen. Nou is dat in de praktijk ook weerbarstiger omdat er ook altijd wel ergens iets aan de hand is. Zo hebben we weleens een directeur die vervangen moet worden bijvoorbeeld of ergens een bedrijf waar tegenslag is waar je tijdelijk intensiever mee bezig bent, maar uiteindelijk is het natuurlijk wel het idee om een bepaalde vrijheid op te bouwen om van de investeringen te leven.
Co-investors
Bas: Interessant, maar waar ik even terug naar wil is ook het financieringsgedeelte zeg maar. Dan heb je bepaald van nou, dit is een interessante club, die wil ik wel overnemen. Nou, waarschijnlijk heb je in je eigen fonds een bepaalde reserve of cash zitten, maar wil je ook dat risico een soort van spreiden door dus met co-investors te werken waar je het net over had.
Alex: Ja.
Bas: Dat soort co-investors die moet je ook vinden zeg maar dus daar heb je misschien ook een netwerk voor nodig. Gebruik je ook de bank om leverage te gebruiken? Kun je daar wat meer over vertellen?
Alex: Ja, ja, een financiering is altijd opgebouwd uit een aantal componenten. Stel iets is 10 miljoen dan is het stuk vendor loan bijvoorbeeld 2 miljoen. Hè, dus de verkoper krijgt 8 up front en 2 krijgt hij over 5 jaar nog.
Bas: Ja, als hij het goed doet.
Alex: Als hij het goed doet. Ja, nou ja, dan heb je al een stuk financiering, dan een stuk bank en dan een stuk van het management, altijd in de minderheid plus ons fonds in de meerderheid en binnen het fonds is dat opgebouwd uit eigen geld van mij en mijn compagnon en dan co-investeerders die we in onze deals mee laten doen zodat wij grotere deals en meer deals kunnen doen en daar zijn we begonnen met wat familie, wat bekenden, van de een kwam de ander. Ja, inmiddels is die groep flink gegroeid. Het zijn ook vaak mensen waar we het bedrijf van hebben gekocht die je in zo’n intensief project toch goed leert kennen die dan vervolgens vermogend zijn, erachter komen dat het niet makkelijk is om het geld te laten renderen dus die zich dan als investeerder weer aansluiten bij ons voor nieuwe deals, dat komt vaak voor. En investeerders kunnen dan bij ons per deal beslissen of ze mee willen doen. We hebben mensen die doen in alles mee, die willen maximaal spreiden en we hebben mensen die hebben wat meer met bepaalde sectoren wel of niet. Dus we kunnen dan kijken per keer of ze meedoen en voor hoeveel.
Bas: Ja, interessant.
Alex: Ja.
Meerderheidsbelang
Bas: En dan heb je dus dat geld verzameld, doe je uiteindelijk de overname, maar dan begint het spel eigenlijk pas. Oh ja, waar ik nog even de vraag wil stellen: neem je altijd een meerderheidsbelang? Heb je altijd meer dan 50% van een business en als het minder is doe je het niet?
Alex: Ja, klopt, ja.
Bas: Is dat de regel ook die jullie hebben?
Alex: Ja.
Bas: Dus minimaal 51%.
Alex: Ja, liefst 60, 70 en het management 30, 40. Maar hangt af van de omvang hoeveel het management ook bij kan dragen, hoeveel personen het zijn, hoeveel geld ze hebben, dat soort parameters, maar we willen wel altijd in de meerderheid, ja.
Bas: En werken jullie ook vaak dan met een soort van earn-out constructie dat degene die het heeft opgezet dan nog minimaal 3 tot 5 jaar blijft om het hele handeltje door te draaien?
Alex: Ja, dat komt voor, dat noemen ze tegenwoordig de pre-exits, dat zie je steeds vaker. Vroeger had je een ondernemer die op leeftijd was die met pensioen moest. Die was 60, 70, die ging zijn bedrijf verkopen. Tegenwoordig zie je veel meer jonge ondernemers die misschien 10 jaar aan de kar hebben getrokken en die iets anders willen gaan doen of die middels een pre-exit alvast een deel willen verkopen, bijvoorbeeld het algemeen management aan iemand anders overlaten en zelf vooral nog bezig zijn nog een aantal jaren met de sales of met het product, maar geen zin meer hebben in te veel managen. Dus dan heb je eigenlijk management van binnen het bedrijf, dat heb ik het liefste, want dat is toch altijd bewezen en heeft een lager risicoprofiel. Maar goed, soms is het bedrijf wel mooi maar zijn die geschikte mensen er niet of ze gaan met pensioen. Dan moet je een manager van buiten zoeken die zich elders heeft bewezen, die wat geld heeft verzameld wat hij ook op tafel kan en wil leggen. Daar moet het thuisfront het ook mee eens zijn, ook altijd belangrijk en ja, die dan de zaak gaat runnen.
Bas: Wow, en dan de bedoeling is natuurlijk dat het bedrijf gaat groeien.
Alex: Ja.
De uitdagingen
Bas: Wat zijn de grootste uitdagingen dan in zo’n bedrijf die je dan koopt om die door te laten groeien? Wat zijn dan de grootste obstakels die je vaak tegenkomt? Naar mijn idee draait het heel vaak om mensen.
Alex: Ja, absoluut. Het eerste obstakel in de huidige markt is om het bedrijf voor een redelijke prijs te kopen, het is natuurlijk veel geld en de verwachtingen zijn soms wat overspannen. De prognoses zijn ook altijd geweldig. Ja, al doende leer je natuurlijk wel de valkuilen waar je op moet letten, maar goed, als het je dan is gelukt om een bedrijf voor een redelijke prijs te kopen dan is eigenlijk in het eerste jaar vooral de uitdaging om het vooral stabiel te houden en vooral niet te veel te veranderen. Hè, want het is toch een nieuwe situatie, nieuwe aandeelhouder, de mensen kunnen wat onzeker worden. Vaak zie je ook dat zo’n verkooptraject toch veel aandacht van het management heeft afgeleid, een intensief project dus dan hebben ze wat minder aan acquisitie gedaan dus dat is vooral na de overname toch wel even zorgen dat het bedrijf rustig doordraait. En dan in tweede instantie, ja, groeiplannen en dat kan van alles zijn, dat kan uitbreiding van een productassortiment, kan internationalisering zijn, kan ook zijn vervolgacquisitie, buy and build, het hangt af van het bedrijf en de markt waar je in zit.
Bas: Ja, en hoe bepaal je de strategische route van zo’n bedrijf dan? Is dat iets wat jullie bepalen of neem je daar consultants bij of adviseurs die dan, of bepaalt de business owner die er nog in zit zelf of degene die het runt?
Alex: Nou, dat is een van de redenen dat we altijd participerend management willen. Die zijn de sectorspecialisten. Wij zijn toch breed georiënteerd als investeerders dus we weten wel van handel, productie, dienstverlening, IT, e-commerce, we weten overal wel iets van, maar zijn nergens echt specialist in. Dus vandaar dat we altijd participerend management hebben en dan samen met hun bepalen we die route.
Bas: Ja, en er gaan natuurlijk ook weleens dingen fout in die bedrijven waar je in investeert.
Alex: Ja.
De grootste tegenvaller
Bas: Kun je daar wat meer, wat is het grootste debacle wat je bent tegengekomen?
Alex: Nou we hebben ook weleens een keer een faillissement gehad, dat hoort er natuurlijk ook bij, je doet er alles aan om dat te voorkomen, maar dat is niet te voorkomen hè naarmate je in meer bedrijven zit.
Bas: Dat hoort er dan bij.
Alex: Hoort dat er helaas ook bij. Ik kan daar moeilijk, mensen vragen weleens van welk percentage is dat? Daar kun je lastig iets van zeggen. Maar goed, dat komt voor. Dat is heel zuur natuurlijk voor iedereen. We hebben ook weleens gehad dat bijvoorbeeld de nieuwe directeur die met zo’n overname met ons fonds is ingestapt toch uiteindelijk na een jaar dat we moeten concluderen dat die toch niet zo goed daar past op dat bedrijf om wat voor reden dan ook dus dat die vervangen moet worden. Het komt ook voor dat een bedrijf tijdelijk een dip krijgt na zo’n overname omdat wat ik net zei toch de aandacht wat van de business is afgegaan, maar het kan ook zijn dat de marktomstandigheden veranderen. We hadden het net voordat we begonnen over China bijvoorbeeld. We hebben ook een aantal bedrijven die halen productie uit China. Ja, dat is nu even de vraag hoe dat zich gaat ontwikkelen met het Coronavirus, want ja, dat zijn dingen waar je niet echt direct invloed op hebt, maar waar je dan maar zo goed mogelijk mee om moet proberen te gaan.
Bas: Ja, ik zie het ook dat nu in het nieuws natuurlijk het wordt bizar geraakt, Apple sluit alle winkels in China, fabrieken die blijven langer dicht. Als het virus zich uitbreidt gaat het misschien wel helemaal op slot. Het raakt eigenlijk de hele supply chain van de wereld, daar hadden we het net ook even kort over.
Alex: Absoluut.
Bas: Dat is natuurlijk een bizarre impact als je een handelsonderneming hebt die afhankelijk is van die spullen die dus aankomen want anders dan krijg je een flinke dip in je omzet en je winst, lopen je operationele kosten door en ja.
Alex: Ja, in het allerergste geval ben je door je voorraad heen en komt er geen nieuwe supply en het is heel lastig om op korte termijn een alternatief voor China op te lijnen en vergelijkbare producten elders uit de wereld van eenzelfde kwaliteit en etc. te halen.
Bas: Ja, in het ergste geval gaat dan ook een business aan zoiets dus ook ten onder misschien hè, dus dat kan ook een fabriek zijn.
Alex: Zou kunnen, ja.
Bas: Het kan ook een fabriek zijn waar jij voor werkt die in een keer zegt van ja, ok, we zijn nu failliet en je hebt net 30% aanbetaald voor een of andere grote order.
Alex: Ja, dat kan, ja. Dat zijn de risico’s van het ondernemen en van het investeren die je zo goed mogelijk in beeld probeert te hebben en probeert te mitigeren, maar er blijft natuurlijk altijd een risico-element, maar dat is ook de reden dat je zulke uitzonderlijke rendementen kan maken en dat kan natuurlijk niet risicovrij.
Faillissementen
Bas: Nee, want je riep het net al, soms gaat er ook een bedrijf failliet, dan in principe zijn de investeerders hun geld dan kwijt neem ik aan.
Alex: Ja.
Bas: En dan is er gewoon niks meer.
Alex: Nee, dan is er mogelijk een doorstart afhankelijk van de situatie, maar in de basis moeten investeerders dan het ingebrachte geld afschrijven en dat is ook de reden waarom onze co-investeerders die heb ik altijd liever dat ze met wat kleinere tickets beginnen om eens te kijken hoe het werkt en als ze in direct investments in MKB-bedrijven met ons mee willen doen en ze hebben daar een X-bedrag voor te besteden dan heb ik ook liever dat ze het over 5 tickets verdelen bijvoorbeeld dan één of twee keer een groot bedrag omdat ik kan nooit op voorhand precies zeggen welk bedrijf wel of niet succesvol wordt dus je moet gewoon spreiding, net als eigenlijk met alle investeringen en beleggingen, je moet spreiden.
Bas: Ja, en als zo’n bedrijf dan failliet gaat in je portefeuille, want je zei je hebt ongeveer, je bent met de 15e bezig geloof ik.
Alex: Ja.
Bas: Nou ja, als er daar één van failliet is gegaan dan valt het wel mee.
Alex: Ja, gelukkig wel. Nee, ik klopt het meteen even af.
Bas: Ja, precies.
Alex: Want we hebben twee bedrijven die zwaar leunen op aanvoer uit China, twee handelsbedrijven. Gelukkig nu nog wel met forse voorraden, maar goed, in het allerergste geval is dat een risico ja.
Bas: Ja, en heb je daar als zo’n bedrijf failliet gaat zeg maar heb je daar dan persoonlijk ook stress van? Of hoe ga je daar zelf mee om?
Alex: Nou, natuurlijk, want aan zo’n faillissement gaat een hele intensieve periode vooraf dat je alles eraan doet om het bedrijf te redden, dat er ook na zo’n heleboel tijd ook een heleboel extra geld bij moet. Ja, als het dan toch niet lukt om het bedrijf overeind te houden dat is natuurlijk wel een soort falen en een hoop stress wat dat geeft, ja.
Bijbehorende stress
Bas: Ja, en hoe ga je met die stress om zelf?
Alex: Ja, ik probeer dat wat beter in de hand te houden. We hebben ons kantoor uitgebreid met een professionele controller die een hoop werk uit handen neemt. In het begin deden mijn compagnon en ik nog alles zelf omdat we ook met weinig begonnen. We nemen er nu waarschijnlijk nog een assistent bij.
Bas: Die controller zorgt dat nummertjes altijd kloppen en dat jij de juiste rapportages voor je krijgt.
Alex: Ja, die analyseert. Van alle bedrijven komen iedere maand de rapportages binnen en zij analyseert die, geeft aan wat de aandachtspunten zijn, wat besproken moet worden en maakt ook op kwartaalbasis rapportages voor onze co-investeerders die we vervolgens weer aan iedereen sturen. Ja, om stress proberen in de hand te houden moeten we meer gaan bewegen, gezond leven, gezond eten, af en toe ook rust nemen tussen de deals door en niet te veel laten meeslepen, maar dat is niet altijd makkelijk.
Bas: Ja.
Alex: Maar dat is in jouw ondernemersbestaan niet anders denk ik, toch?
Bas: Ja, absoluut, nee, ik vind het altijd een interessant onderwerp zeg maar hoe mensen ermee omgaan en of ze veel stress ervaren en hoe ze daarmee omgaan en toch, ja, dat is ook een bepaalde code of zo die je zelf moet leren kraken om daar gewoon optimaal in te kunnen performen ook en dus ook afstand te nemen. Vaak draait het om dan een soort van balans die je daarin moet creëren die je dan toch moet vinden op de een of andere manier en die heel moeilijk te vinden is. Misschien vind je hem wel nooit.
Alex: Nou, het gaat nu beter, maar voor mij persoonlijk wordt het makkelijker omdat je je nu bewezen hebt en een trackrecord hebt, maar in de beginjaren dan moet je nog zoveel bewijzen en voor elkaar zien te krijgen dus dan is gewoon die stress hoger. Nu als een keer een deal niet doorgaat is het natuurlijk heel vervelend, maar niet het einde van de wereld.
Bas: Ja, persoonlijk vond ik wel die beginfase altijd, vond ik zelf altijd het leukst.
Alex: Ja, ja.
Bas: Ik weet niet of je dat zelf ook ziet, ondanks dat het misschien wel stressvol is, onzeker, maar je wordt wel creatief en hoe ga ik het voor elkaar krijgen en dan lukt uiteindelijk iets en dan–
Alex: Ja, absoluut en de voldoening als het dan de eerste keer lukt, ja, absoluut. Maar goed, ik heb nu inmiddels ook twee kleine kinderen dus ja, dat is ook een goed mitigatie tegen de stress hè want die houden je wel ook goed bezig als afleiding en ook om je te laten beseffen dat de deal niet het belangrijkste is in het leven.
Bas: Ja, je hebt eigenlijk geen tijd meer om na te denken dus.
Alex: Nou, ik zit heel veel in de auto, ik rijd het hele land door dus ik heb wel heel veel tijd om na te denken, ja.
Bas: Ok, nou, dan ga je dus een business kopen, dan is het idee dat die door gaat groeien.
Alex: Ja.
Waar zet Alex graag op in?
Bas: Waar ben je naar op zoek? Dus er moet een bepaalde upside in zitten natuurlijk, hoeveel jaar gaat er vaak overheen voordat je de business weer te koop gaat zetten of gaat verkopen?
Alex: Nou, we zeggen altijd voor de middellange termijn stappen we ergens in, dus dat is 5 tot 7 jaar, maar het langste bedrijf waar we in zitten, zitten we nu 11 jaar in en we hebben ook weleens een bedrijf na 3 jaar al verkocht omdat er gewoon een geweldige koper op de stoep stond. Dus in die zin is dat flexibel, maar om een bedrijf echt beter te maken, naar een volgende fase te krijgen en om ook de aankoopsom terug te verdienen ben je meestal toch wel snel 5, 6, 7 jaar onderweg.
Bas: 5, 6, 7 jaar en wat is dan de upside zeg maar war je op zoek naar bent? Is dat keer 2, keer 3, keer 4? Of ja, natuurlijk het liefst keer 100, maar wat is realistisch?
Alex: Nou, minimaal keer 5.
Bas: Minimaal keer 5.
Alex: Ja, ja.
Bas: Van de aankoopsom.
Alex: Ja.
Bas: Ok, dus eigenlijk is dat keer 5 is dus bijna 100% per jaar als je het zo bekijkt als je dat elke 5 jaar doet met een bedrijf.
Alex: Ja, maar je moet ook flinke rendementen maken om die ene zepert die je er ook een keer tussen hebt weer goed te maken.
Bas: Ik snap het.
Alex: Maar kijk, keer 100 dat is niet reëel, dat is meer in de startup wereld, maar daar is het echt heel erg hit or miss. In onze wereld, ja, als een bedrijf van 1 miljoen winst voor belasting in 5, 6 jaar naar 2 miljoen kan groeien, een mooi degelijk MKB-bedrijf, een beetje saai ergens langs de snelweg in een blokkendoos, ja, dan is dat een fantastische investering.
De startup wereld
Bas: Ja, wow. Wan die startup wereld, wij hebben elkaar natuurlijk leren kennen bij de AIT, de Angel Investing Tour.
Alex: Ja, klopt, ja.
Bas: En toen zat ik de eerste sessie volgens mij naast jou en toen vroeg ik Alex, waar kom je eigenlijk vandaan? Ja, ik woon in Bunde. Nou, laat dat nou net het dorp zijn waar ik ben opgegroeid en waar mijn ouders nog steeds wonen dus dat was wel heel toevallig.
Alex: Heel toevallig, ja, absoluut, dat we elkaar in Amsterdam tegenkwamen.
Bas: Ja, en waarom zijn die startups of die eigenlijk ook een beetje dat angel investing is dat minder interessant voor jou omdat daar zit natuurlijk waarschijnlijk een veel grotere upside aan als het lukt, maar ook een grotere downside omdat je het misschien 100 keer moet doen om er 6 parels uit te halen.
Alex: Ja, precies. Nou, ik sloeg in het begin misschien een stap over want toen ik in Londen in de bankwereld ben gestopt ben ik als investeerder in een softwarebedrijf gestapt in Singapore, risicomanagementsoftware voor banken. Dat was toen een startup en daar heb ik eigenlijk elke fout gemaakt die we in de cursus hebben geleerd om niet te doen hè, dus te veel geld in één bedrijf, daar te lang werken zonder betaald te krijgen. Ja, te veel voor eigen risico ontwikkelen aan software voordat je een keer een klant hebt. Nou, noem het allemaal maar op. Toen ben ik eigenlijk in de MKB-investeringen gerold en ik ben toen die cursus gaan doen omdat ik toch het idee had dat ik misschien iets miste omdat ik eigenlijk ver van die startups wilde blijven door die ene ervaring die wat minder positief was. Ik vond het een hele interessante cursus, hele leuke groep mensen, leuk netwerk, heel veel lol gehad, ook nog contact met jou en met andere mensen uit die groep, maar ik heb wel voor mijzelf geconcludeerd dat mijn business vergt al dag en nacht inzet, ja, startups daarnaast dat is voor mij te veel hit or miss, dat laat ik graag aan andere mensen over.
Bas: Ja, is gewoon een vak apart, is gewoon een ander vak zeg maar dan.
Alex: Ja, precies, een ander vak, ja. En voor mij ook moeilijk om te beoordelen omdat ik ben toch gewend om naar track record en naar cijfers te kijken en bij startup is er vaak niet meer dan een idee of misschien hebben ze al een of twee klantjes, maar het stelt allemaal nog niet zoveel voor en ik kan het gewoon hele lastig beoordelen wat wel of niet een succes wordt en ik denk dat je daarom dat dat beter is voor mensen die echt heel specifiek in een sector zitten, die kunnen dat beter beoordelen. Dus ik zou wel graag nog eens in startups investeren, maar dan meer via een professioneel iemand die daar dag en nacht mee bezig is, waar ik in een deal meelift dan dat ik daar zelf mee aan de slag ga.
Bas: Ja, interessant, en ook die persoonlijke connectie en ook cultuur binnen een bedrijf is natuurlijk super, super belangrijk.
Alex: Ja, absoluut, ja.
Bas: Want in eerste instantie kijk je naar de nummers, dan zeg je ok, een miljoen EBITDA, alles klopt, prima, laten we eens kijken hoe die mensen erbij lopen, hoe de cultuur erbij zit. Hoe beoordeel je die cultuur en de mensen en de klik die je hebt met de personen waar je mee aan tafel zit?
Alex: Nou ja, meestal krijg je alleen de verkopers te spreken, dat is het lastige aan een overnameproces dat is allemaal altijd super vertrouwelijk omdat mensen natuurlijk terecht geen onrust bij het personeel willen, geen onrust in het bedrijf, dus meestal spreek je de verkoper en helemaal in het einde van het traject mag je misschien nog een keer met de managementlaag daaronder praten, maar het personeel spreek je pas na de overname. Dus je gaat eigenlijk vooral af op het gevoel wat je hebt bij de verkoper, hoe oprecht die is, wat voor persoon het is. Ja, als je al geen klik hebt moet je niet zo’n intensief overnametraject met elkaar ingaan, maar dat komt eigenlijk weinig voor.
Waar liggen de grenzen?
Bas: Ja, want ik hoorde ook voorbeelden van mensen die dan letterlijk bij de keukentafel bij mensen aanschuiven om te kijken hoe ze nou in privé zijn en hoe ze omgaan met hun kinderen en met hun vrouw en allemaal dat soort zaken. Ga je ook zo ver of?
Alex: Nou.
Bas: Ja, ver, ik weet niet wat ver is, maar.
Alex: Ja, tot op zekere hoogte, maar het is anders hè, want het voorbeeld wat jij aandraagt dat kan ik mij nog herinneren uit de cursus uit de startupwereld, dat is anders. Kijk, bij ons, een mooi bedrijf dan ben ik nooit de enige die daar achteraan zit. Kijk, startups en bedrijven in zwaar weer oplappen, moeilijke dossiers die zijn er altijd in overvloed, maar mooie, stabiele bedrijven voor een goede prijs, ja, we doen natuurlijk zoveel mogelijk onderzoek, maar ik kan niet eindeloos bij die mensen aan de keukentafel zitten zonder een keer concreet te worden want dan word ik links en rechts ingehaald door andere investeerders die ook achter dat bedrijf aan zitten.
Bidding war
Bas: Ja, en er ontstaat waarschijnlijk ook wel een keer een bidding war of zo? Dat je met meerdere partijen dezelfde business wil kopen.
Alex: Ja, absoluut.
Bas: Hoe ver ga je daarin mee? Hoe speel je zo’n spel?
Alex: Nou, we proberen daar altijd uit te blijven. Maar ja, dat lukt natuurlijk niet, zeker in de huidige markt waar veel geld op zoek is naar rendement en de prijsverwachtingen zijn hoog en voor de mooie bedrijven, zeker van wat grotere omvang, daar zijn natuurlijk altijd meer partijen in geïnteresseerd. Ja, je probeert allereerst een goede klik te hebben zodat er een gunfactor is, maar de ervaring heeft ook wel geleerd gunfactor mag wel iets kosten, maar als iemand anders tonnen meer biedt, ja, dan is het jammer van de gunfactor maar dan kiezen mensen toch altijd voor het geld uiteindelijk. Ja, niet mee laten slepen, toch goede analyses doen, weten war de grens ligt en ja, ook bedrijven gewoon laten lopen. Als iemand anders meer biedt of geen vendorloon bijvoorbeeld wil of ja, denkt dat hij het voor 8 keer EBITDA moet kopen dan het ook aan iemand anders overlaten.
Bas: Ja.
Alex: Dus de meeste deals gaan niet door, de stapel dossiers in mijn kantoor die niet zijn doorgegaan die reikt tot het plafond en aan de andere kant van het kantoor heb ik 15 die wel zijn doorgegaan.
Bas: Die heb je ingelijst.
Alex: Ja, precies, die allemaal met bloed, zweet en tranen ingelijst, maar je moet er wel tegen kunnen dat ik steek eigenlijk het meeste van mijn tijd in dingen die uiteindelijk niet doorgaan. Ja, dat hoort bij het vak.
Bas: Ja, en het is natuurlijk een apart spel en je reist veel door het land en je hebt veel gesprekken met iedereen en alles, maar als je naar jezelf als persoon kijkt hè, want het is ook alweer je ploegt echt mega veel informatie door. Ja, ik weet niet, daar moet je ook van houden, dat kan je ook misschien als saai bestempelen maar het is natuurlijk altijd een soort van kick om daar dan de parels uit te halen.
Alex: Nou, dat is ook een beetje de rolverdeling binnen ons team, ik ben wat meer op pad om overal de opportunities te spotten en het netwerk te onderhouden, eerste screening te doen en mijn compagnon die is van huis uit accountant en CFO, die is meer dan van de details doorploegen. Dus dat is een beetje onze rolverdeling. En dat heb je ook nodig want als je allemaal alleen maar onderweg bent krijg je op kantoor niks gedaan, maar als je de hele week allemaal op kantoor zit, ja, het geld ligt op straat en niet achter je bureau hè, zeg ik weleens.
Voel je je weleens eenzaam in jouw rol?
Bas: Ja, en voel je je ook weleens eenzaam in die ride zeg maar of valt dat wel mee?
Alex: Nee, nee.
Bas: Je bent genoeg onder de mensen om dat niet te zijn.
Alex: Nee, absoluut want ik spreek natuurlijk een hoop adviseurs, een hoop verkopers, een hoop mogelijke mede-management en onze co-investeerders, dus we hebben best wel een groot systeem om ons heen gebouwd inmiddels.
Bas: Ja.
Alex: Ook mensen met allemaal sectorexpertise waar je op kan terugvallen, waar je mee kan klankborden. Dus er is genoeg support om je heen en dat moet je ook hebben want je kan natuurlijk nooit met een of twee mannen van alle bedrijven alles weten of kunnen weten.
Money, Money, Money
Bas: Ja, en dan nog even over het topic geld.
Alex: Ja.
Bas: Dat is toch iets zeg maar wat aan de lopende band wordt geprint in deze wereld, wat uit het niets wordt gecreëerd en toch doen we er alles voor om het te krijgen, maar zie je ook nu de rentes zo laag zijn en dat soort dingen dat het makkelijker is om geld te vinden en te financieren van overnames?
Alex: Nou, de banken die zijn wel erg bereidwillig bij overnamefinancieringen voor mooie bedrijven. Dat is eigenlijk in de crisis maar heel even iets minder geweest, maar op zich voor goede, degelijke bedrijven vind je altijd wel financiering. Ja, qua co-investeerders zijn er natuurlijk heel veel mensen, heel veel ondernemers met veel geld die dat graag willen laten renderen. Ja, en we hebben inmiddels ook een grotere trackrecord dus ik wil niet zeggen dat het makkelijk is, maar het is voor handen in voldoende mate.
Bas: Ja, dus genoeg geld.
Alex: Er is genoeg geld. Ja, absoluut. Nou, ik vergeet nooit als jong broekie in de dealing room zat ik naast zo’n ervaren collega die me ging inwerken en die had op zijn desk had hij een spreuk en dat luidde: where does the money come from? En daar heb ik eigenlijk jaren tegen aangekeken en ik weet het eigenlijk nog steeds niet. Ik vond het wel een hele goede vraag.
Bas: Je zag het niet uit de printer komen elke dag.
Alex: Nee, nee. Het waren gewoon getalletjes die op een scherm voorbij vlogen, maar ja, het is abstract hè.
Bas: Ja, het is super abstract. Ik heb weleens een keer zo’n videootje op YouTube gekeken van de geschiedenis van geld, dat is natuurlijk super interessant om te kijken hoe dat helemaal ontstaat hè, dus vroeger was het alleen maar ruilen, dan had jij een kandelaar en ik had een stoel en zullen we die dan ruilen en zo begon het. Op een gegeven moment was het handig om daar een papiertje tussen te zetten om dat een ruilmiddel te maken en zo ontstond er ook een soort van reserve nog dat je goud als reserve had en dat kon je dan wisselen en zo werd het steeds groter eigenlijk totdat het gewoon uit de hand liep eigenlijk.
Alex: Ja, nee, precies, ja. Het is eigenlijk allemaal digitaal hè, want je wil eigenlijk geen cash geld in je bedrijf dus het is eigenlijk digitaal ja. Zeker eigenlijk wel vreemd dat we daar zoveel moeite voor doen, maar het is een stuk vrijheid die we ermee denken te bemachtigen denk ik.
Hoe laat je een bedrijf groeien
Bas: Ja, klopt, het is een interessant topic. En ok, dan heb je een bedrijf gekocht, is groter geworden, dan ga je het verkopen. Hoe gaat dat proces een beetje in zijn werk? Dat is natuurlijk ook weer netwerk, maar waarschijnlijk heb je ook bepaalde kanalen of zo waar je zoiets te koop zet waardoor je dus–
Alex: Ja, wisselt. Het kan zijn dat als er een keer iemand, dat is eigenlijk natuurlijk het voorkeursscenario, dat er een keer iemand op de deur klopt en die zegt van hé, mooi bedrijf heb je hier, daar kan ik wat mee. Dan zit je natuurlijk in een mooie positie want dan hoef je niet te verkopen, maar er staat iemand aan de deur die graag wil kopen. Het kan ook zijn dat je een bedrijf zelf actief in de verkoop gaat zetten, dan zouden we daar een adviseur voor inhuren met goede kennis in die sector, die maakt dan een informatiememorandum, verspreid dat onder mogelijke kopers, doet de initiële gespreken, screening en zo gaat dat dan rollen. Maar tot nu toe eigenlijk de exits die we hebben gehad zijn altijd toch de opportunity driven, dat een keer gewoon op een goed moment een mooie koper voor de deur staat. Je kan wel een mooie exit maken, maar dat levert ook weer het probleem op dat je natuurlijk, dat is aan de ene kant hartstikke leuk want dan komt er veel geld binnen, maar aan de andere kant heb je ook weer een herinvesteringsprobleem want dat geld moet vervolgens ook weer renderen. Dus wij zeggen altijd we hoeven niet uit een bedrijf want als je de overnamefinanciering hebt afgelost na een jaar of 4, 5 en je hebt ieder jaar groei, het bedrijf creëert waarde en er komt ieder jaar een mooi dividend uit waarom zou je het dan verkopen?
Bas: Ja, dan is zo het idee van dan ga je de gans die de gouden eieren legt verkopen, een soort van.
Alex: Ja, precies en dan moet je ook weer wat met dat geld wat vrijkomt.
Bas: Ja, dan moet je weer op je hoofd gaan krabben waar je het gaat investeren.
Alex: Ja, precies.
Bas: Want dat zal wisselen waarschijnlijk, maar je werkt dus met die co-investors, dan verkoop je een bedrijf, dan kunnen die co-investors kiezen van ok, ik laat het in het fonds zitten of ik onttrek het eruit?
Alex: Nou, wij hebben geen fonds, dat is ook de reden dat wij nooit hoeven te verkopen, maar daarom willen we ook geen fonds. Dat hebben we in het verleden wel gehad, maar met een fonds heb je vaak een vaste termijn van 5 jaar bijvoorbeeld dat de investeerders hun geld terug willen dus dan zou je in de situatie kunnen komen dat je een bedrijf moet verkopen terwijl het eigenlijk niet de optimale tijd is en je hebt een investeringsdruk. Hè, want stel ik haal een fonds op van tig miljoen, die liggen op de plank, ja, als dat na een jaar nog op de plank ligt zeggen de investeerders ook van hé, wat ben je nou allemaal aan het doen? Terwijl wij willen ook graag investeren en deals doen, maar omdat we het geld per deal afroepen, ja, als er dan even een tijd geen mooie deals te vinden zijn dan doen we gewoon even niks.
Bedrijven verkopen
Bas: Ja, en want je had het over 15 bedrijven wat je ongeveer hebt overgenomen of je bent met de 15e bezig en hoeveel exits heb je in de tussentijd dan gedaan?
Alex: Drie.
Bas: Drie exits.
Alex: Ja, van de investeringen uit de beginjaren en ja, allemaal opportunity driven zoals ik net aangaf, nooit eigenlijk iets actief in de verkoop gezet. Maar nu, die tijd gaat wel komen omdat we hebben het streven om de portefeuille tot 20 bedrijven te laten groeien. Dus je moet af en toe ook wel weer wat verkopen als je nieuwe blijft bijkopen en meer dan 20 dan moeten we een te groot team opbouwen en daar hebben we eigenlijk niet zo’n zin in, als we straks met vieren zijn dan vinden we het goed. We hebben niet de ambitie om met 10 man samen op kantoor te zitten.
Bas: Ja, het is wat dat betreft een redelijk langzaam spel om het zo te zeggen hè, want je kijkt heel veel en je gaat vervolgens kopen en verkopen en je moet dan 5 tot 7 jaar wachten ongeveer.
Alex: Ja, je moet geduld hebben.
Bas: Ja, maar in de tussentijd moet er wel cashflow zijn zeg maar om ook je auto te kunnen rijden en je salaris te betalen.
Alex: Klopt, ja.
Bas: Heb je dan continu als je dan zo’n exit doet dan laat je gewoon een bepaalde reserve staan van nou, hier kan ik mijzelf drie jaar van betalen en binnen drie jaar doe ik wel weer een andere exit?
Alex: Ja, je moet wel een bepaalde reserve hebben natuurlijk zodat je niet in druk komt om geld te moeten gaan verdienen. Dus je hebt wel een reserve nodig ja.
Bas: Ja, interessant. Leuk hoor. Ja, eens kijken, zijn er nog dingen die je zelf zou, zijn er dingen die ik niet gevraagd heb die interessant zijn in deze wereld om voor anderen te weten?
Vrijheid creëren
Alex: Tsja, lastig. Ja, als je ook dit zou willen, ja, ik denk toch hard werken hè. Het onderwerp is ook vrijheid en hoe kom je daar in financiële zin en in tijdszin en vrijheid van je leven invullen zoals je het wil. Ja, mijn ervaring is toch dat je eerst een aantal jaren flink moet knallen om in die positie te komen en dat je moet de reserves hebben en je moet willen knallen voor eigen risico. Want het kan ook zijn dat het even niet lukt hè. Die tijd hebben wij ook gehad in het begin.
Bas: Ja, daar zitten altijd risico’s aan weet je, dus ik denk ook altijd nu denk ik wil je generation wealth zoals ik dat noem creëren. Ja, naar mijn idee is het beste dan om het vastgoed in te gaan. Dat denk ik dan, maar misschien is het voor jou veel natuurlijker om heel veel bedrijven te hebben want kijk, de bedrijven die jij nu koopt waarschijnlijk, ja, die kans is natuurlijk wel aanwezig, maar over 20 of 30 jaar zijn waarschijnlijk misschien 80% van die bedrijven zijn er niet. Kun je ze misschien in de tussentijd wel verkocht hebben en als je een straatje hebt in Amsterdam zeg maar.
Alex: Nee, klopt, klopt. Ja, ik sla mijzelf regelmatig voor mijn kop want ik heb 25 jaar in Amsterdam gewoond, maar daar helaas geen straten gekocht.
Bas: Auw.
Alex: Maar goed, ja, je moet eerst natuurlijk het geld hebben om te kunnen investeren. Maar ik denk wel, ja, bedrijven zijn tijdelijker van aard dan mooie gebouwen. Ik zit ook wel een beetje in vastgoed, maar ik zit natuurlijk overwogen in bedrijven omdat dat mijn dagelijkse business is, maar ik zou wel wat meer in vastgoed ook willen doen. Dat is toch stabieler voor de lange termijn. Maar mooie bedrijven kunnen ook 100, 200 jaar bestaan hè.
Bas: Ja.
Alex: Kijk, de wereld is nu altijd gefocust op de Apples en de Amazons en de e-commerce en de internet business, maar ja, ik zeg altijd de mooiste pareltjes liggen langs de snelweg in een blokkendoos op een industrieterrein. Er liggen geweldige bedrijven in Nederland waar eigenlijk niemand ooit van gehoord heeft die al tientallen jaren bestaan, miljoenen winst maken jaar in, jaar uit, een goede positie hebben, zijn minder sexy denk ik voor het grote publiek, maar voor ons geweldig om in te investeren.
Bas: Ja, en waar zit de innerlijke drive van het, je wordt waarschijnlijk hoop ik gelukkig van wat je doet en toch zo’n exit zeg maar doe je relatief weinig. Dat is een beetje een champagnemoment kan ik me voorstellen.
Alex: Ja, absoluut, ja.
Bas: Maar dan is het toch, je moet maximaal kunnen genieten van die hele reis zeg maar van alle facetten die je dan aan het doen bent om dat binnenvuurtje zeg maar aan te houden.
Alex: Ja, ik heb zelf wel af en toe de kick van de nieuwe deal nodig. Ik ben ook meer een hunter dan een farmer en mijn compagnon is wat meer de farmer in het stel. Die haalt meer zijn uitdaging uit bestaande bedrijven begeleiden, toezichthouden etc. Ik ben meer de persoon die dan op zoek is naar de nieuwe deal, maar het is allebei super belangrijk. Ja, en op een goede exit kun je wel een tijdje teren, zowel qua drive als ook financieel.
De bankrekening
Bas: Ja, dan open je af en toe weer de bankrekening en dan krijg je weer een glimlach op je gezicht of?
Alex: Ja, ik ben niet zo geld gedreven zeg ik zelf altijd. Dat klinkt misschien een beetje raar, maar het is voor mij vooral vrijheid, als ik niet meer wil werken dat ik niet hoef te werken en dat ik alleen maar, ook heel belangrijk, dat ik alleen nog maar met leuke mensen werk en vervelende mensen daar doe ik geen zaken mee want dat hoeft niet meer.
Bas: Nee, ik was vorige maand was ik in Miami bij een Mastermind en daar was zo’n gast uit de UK ook en daar hadden we het over personeel ook en die zei ook van ja, hoe ga je daar nou mee om of zo, en zijn uitspraak was: you can better have a hole in your business than an asshole.
Alex: Ja, precies, ja, ja.
Bas: Dus gewoon bevalt het niet, eruit wippen anders blijft het gewoon te lang energie eten zeg maar.
Alex: Klopt, ja, je moet de dingen die energie vreten die onvermijdelijk zijn in het ondernemersbestaan die moet je op een redelijk afzienbare termijn zien te tackelen en je moet genoeg energiemomenten hebben en voor mij is dat een nieuwe deal closen of een keer een exit of weer met leuke nieuwe bedrijven in de weer gaan. Dat is voor iedereen anders denk ik hè.
Bas: Ja, en spreid je zelf ook privé je winkansen om het zo maar te zeggen? Je hebt natuurlijk je business, maar doe je ook aandelen? Weet ik veel, long term investments, andere zaken waar je rendement uithaalt?
Alex: Een beetje vastgoed, appartementen in de verhuur, ja, andere zaken kom ik eigenlijk nog te weinig aan toe doordat mijn business te veel tijd kost. Dat is wel iets wat mijn interesse heeft, maar waar ik de tijd nog even niet genoeg voor vind.
Bas: Ja, precies, interessant.
Alex: Ja.
Bas: Leuk man Alex.
Alex: Ja, zeker Bas.
Bas: Ik heb weer veel geleerd hier over investeringen en overnames. Ik vind het echt een zeer indrukwekkend spel en ook een leuk spel.
Alex: Ja, nee, absoluut, hartstikke leuk, ja.
Bas: Dus nou, echt, ik wil je super bedanken dat je hier aan de Ondernemen op Slippers podcast hebt deelgenomen.
Alex: Geen dank, ik vond het leuk om hier te zijn.
Bas: Ja, super. Dan ga ik op de knop drukken voor de outro.
Alex: Ok, nou top.
Bas: Daar komt ie hè!
Alex: Ja, daar gaat ie.
Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl
