Slippertje 15: Ondernemen en investeren met de 'Online Marketing Tornado' Tonny Loorbach

Yes dames en heren, vandaag heb ik een gast in de podcast die waarschijnlijk iedereen, met een interesse in marketing, wel kent. Het is de enige echte Tonny Loorbach! Tonny noemt zichzelf webpsycholoog, hij schreef in 6 weken tijd het boek ‘Online Marketing Tornado en verkocht 15.000 exemplaren in 2,5 week! Dat is werkelijk bizar als je het mij vraagt..

Deze podcast zit vol met tips die voor iedere marketeer waardevol zijn, de inzichten die Tonny met IMU heeft in de wereld van onder andere SEO, conversieoptimalisatie en klantbelevingen zijn ongelofelijk! Daarnaast vertelt Tonny Loorbach in deze podcast over:

• wat hij zou doen als hij nog maar 3 maanden te leven zou hebben
• hoe zijn oom een voorbeeld voor hem was
• de 6-jes cultuur tijdens zijn studietijd
• hoe zijn werk voor Eelco de Boer uiteindelijk zijn eerste onderneming werd
• de financieel moeilijke tijd en de stress die dit met zich mee bracht
• de transitie die hij maakte van ondernemer naar investeerder
• én het succes van een uitverkocht Circustheater

Persoonlijk ken ik Tonny Loorbach al jaren en toch weet hij nog heel verrassend uit de hoek te komen! Ik hoop dat jullie net zoveel zin hebben als ik in deze podcast, laten we snel gaan luisteren, let’s go!

Transcriptie podcast

Bas:        Ok dames en heren, vandaag de one and only Tonny Loorbach. Hij noemt zichzelf ook wel webpsycholoog, groeide op op het platteland, heeft inmiddels 9 bedrijven voornamelijk in de software en hij schreef een bestseller in 6 weken. Hij sloot zich 6 weken lang op en hij verkocht 15.000 exemplaren in 2,5 week. We gaan deze jongen eens even goed aan de tand voelen. Hij kwam ook nog eens met een sixpack naar buiten! Mooi hè Tonny?

Tonny:    Wat een aankondiging joh.

Bas:        Het moet niet gekker worden hè?

Tonny:    Ken je me nou zo lang en moet je het nog opschrijven om me aan te kunnen kondigen. Ja, die sixpack die is goed verstopt inmiddels. Dat is alweer twee weken geleden.

Bas:        Ok.

Tonny:    Ik heb mij heel goed uitgeleefd in de tussentijd.

Bas:        Oh, heb je veel patat gegeten de afgelopen weken.

Tonny:    Nou, ik had de fitness challenge gedaan, 6 weken lang droog trainen en alles voor de after foto hè, dus het doel was om een zo groot mogelijk contrast tussen de before en de after foto te krijgen.

Bas:        Ja.

Tonny:    En dat is op zich is dat tof, dat is een mooie challenge, alleen dat betekent wel dat je natuurlijk al het lekkere eten moet laten staan. Dus dat was 6 weken lang alleen vlees, vis en groente en geen koolhydraten, dus ook geen patat en ook geen suiker, zelfs geen fruit en ja, daar gaat dan op een gegeven moment gaat dat dan wel een beetje knijpen natuurlijk dus toen de challenge voorbij was en de after foto stond erop zeg maar toen ben ik een beetje losgegaan.

Bas:        Ja, het begin ging even door de jingle heen, maar je hebt in ieder geval jezelf 6 weken lang opgesloten.

Tonny:    Oh, ja, ik kan de jingle natuurlijk niet horen, vandaar dat ik vroeg moet ik een koptelefoon op? Maar dat geeft niet.

Wat zou je doen als je nog maar 3 maanden te leven zou hebben?

Bas:        Maakt niet uit. Nee, maar dat is mooi man. Sowieso welkom in de Ondernemen op Slippers podcast. Super gaaf om je te hebben als gast. In het begin stel ik eigenlijk maar één intieme vraag Tonny en dat is om tot de kern te komen wat nou echt belangrijk voor je is. Wat zou je doen als je nog 3 maanden te leven hebt?

Tonny:    Als ik nog 3 maanden te leven zou hebben.

Bas:        Ja.

Tonny:    Er zijn zoveel podcasters die dus één zo’n kenmerkende eerste vraag hebben.

Bas:        Ja, is vervelend hè?

Tonny:    En ik verzaak dus altijd om dan van tevoren na te denken welke vraag dat dan gaat zijn. Wat zou je doen als je nog 3 maanden te leven zou hebben. Ja, moeilijke vraag ja, toch meer werken denk ik. Het is toch zonde om dan niet tot het laatste bittere eind gewoon vol aan je business gebouwd te hebben.

Bas:        Ja? Je gaat harder werken?

Tonny:    Nee, nee, ik zit even tijd te rekken daarmee, maar nee, ja, ik zou denk ik, ja, toch gewoon zoveel mogelijk tijd gaan doorbrengen met iedereen die ik een warm hart toedraag. Heel veel verder dan dat kom ik niet, is een heel saai antwoord denk ik, maar ik vind het wel een hele moeilijke vraag.

Bas:        Dus je moet wat meer tijd doorbrengen met je dierbaren.

Tonny:    Nou, dat doe ik op zich al wel, alleen ik vind wel, kijk, ik zit nu een beetje in een fase, ik ben nu bijna 10 jaar ondernemer en de eerste jaren heb ik altijd gewoon de klok rond gewerkt hè, 80, 100 uur per week werken, nou ja, top. Geen enkel probleem, doe ik ook graag, ik vind het ook heerlijk om hard te werken. En nu ben ik ietsje verder, zit ik in een iets andere rol hè, meerdere bedrijven dus ik kan het mij niet meer permitteren om in die bedrijven te werken dus ik werk er meer op de achtergrond aan dus daardoor merk ik ook dat ik vrijer word, dus ik ga minder uren maken. En zeker nu ik net zo’n fitness challenge heb gehad en helemaal even alle drukte eraf is zit ik nu echt een beetje in vakantiemodus. Dus ik merk ineens dat ik super vrij ben nu, maar dat alle bedrijven wel gewoon doordraaien dus dat is een hele fijne fase eigenlijk, maar nu merk ik ineens dat ik geconfronteerd word met van ja, als je dus je to-do lijst leeg is en mijn to-do lijst is op dit moment echt helemaal leeg, staat één ding op waarvan ik geen zin heb om het te gaan doen dus dat stel ik een beetje uit en ik heb zoiets van ja, ik moet mijzelf even niet laten verleiden de komende zomer om meteen weer naar het werk te grijpen hè, of om meteen weer naar social media te gaan grijpen of dan maar voor Netflix te gaan zitten. Ik denk misschien is het wel goed om gewoon even een tijdje te gaan vervelen en ik vind dat eigenlijk best wel moeilijk. Vervelen is best wel een vak. Dus ja, als je nu ook nog met de vraag  komt van wat zou je nou doen als je nog 3 maanden te leven hebt dan denk ik ja, als ik dan niet zou gaan werken 3 maanden, ik vind het nu al moeilijk om 3 dagen door te komen als ik niet aan het werk ben, dus dat is een beetje een confronterende vraag.

Bas:        Ja, nou ja, ook zelf wat je zegt, ook stilzitten is eigenlijk een soort van pijn lijden.

Tonny:    Ja, klopt, ja.

Bas:        Dus misschien moet je gewoon een meditatie course gaan volgen of zo, leren stilzitten.

Tonny:    Ja, klopt, maar dan ben je nog wel iets aan het doen.

Bas:        dat is waar.

Tonny:    En als ik zou gaan leren mediteren dan heb ik zoiets oh, dan ben ik weer iets aan het leren en daar word ik wel blij van. Maar weet je, die challenge die ik heb gedaan was 6 weken fitnessen maar ook tegelijkertijd 30 boeken lezen in 6 weken tijd. En dat is gelukt, dat was een hele interessante ervaring dus ik zit echt ook propvol met input van al die 30 boeken, maar ik heb dan nu ook wel zoiets van nou ben ik ook wel even klaar om dan maar weer nieuwe dingen te gaan leren. Hè, dus misschien was het een beetje overkill in korte tijd en moet ik nu even een andere bestemming voor mijn leven vinden.

De jeugd van Tonny Loorbach

Bas:        Ja, ik ga je zo eens even wat meer aan de tand voelen over die challenge die je gedaan hebt, of challenges, inmiddels zijn het er twee geloof ik, dat je 6 weken gesprint hebt, maar laten we eens even teruggaan naar de kleine Tonny. Want jij bent opgegroeid op het platteland, hoe zag dat eruit?

Tonny:    Ja, aan het platteland.

Bas:        Aan het platteland.

Tonny:    Ja, ja, uit een heel klein plaatsje Muntendam in Oost-Groningen. Wonen ongeveer 2.000 mensen of zo en daar heb je dus ook natuurlijk gewoon akkerland.

Bas:        Dat is wel nog op de aarde toch of niet?

Tonny:    Dat is rotte aarde?

Bas:        Op de aarde.

Tonny:    Op de aarde, oh ja, ja, dat is nog op de aarde, ja, op de rand is het, ja.

Bas:        Ja, precies.

Tonny:    Ja, maar nee, wij woonden aan de rand van een akkerland dus mijn vader had een hele grote tuin en dan aan het einde van die tuin kon je dan zo het maisveld in lopen dus bijna als op het platteland ja.

Bas:        Ja.

Tonny:    Wat wil je nog meer weten?

Bas:        Ja, wat deed je daar allemaal? Ik bedoel, heb je daar je basisschool, middelbare school gedaan? Je hebt twee broertjes?

Tonny:    Ik heb vier broers en een zus.

Bas:        Ja, zoveel zelfs.

Tonny:    Ja, we zijn met zijn zessen.

Bas:        En jij bent de?

Tonny:    De vierde, ja.

Bas:        Dat is wel boffen of niet?

Tonny:    Nou, ja, ik heb dus net die 30 boeken gelezen dus ik zit meteen, want ik heb ook een heel stuk gelezen over zeg maar het hoeveelste kind zeg maar welke karaktereigenschappen heeft dus ik merk dat ik nu meteen al daarover nadenk van wat is dan kenmerkend voor het vierde kind? En weet je, ik heb dat in ons gezin ook wel, ik las dat toevallig in een boek dat hè, je merkt dan vaak hè, je hebt dan het eerste kind dat is dan vaak het ideaalbeeld van de ouders hè, die gaat in dezelfde lijn en dan het tweede kind wordt vaak de rebel hè, dat wordt dan het tegenovergestelde van het eerste kind en er stond iets in over het vierde kind: zoekt naar een eigen positionering binnen het gezin. Dus als je bijvoorbeeld niet meer de slimste kan zijn of niet meer de meest rebelse of nou, hè, het derde kind bij ons was dan een meisje dus ik kon ook al niet meer het meisje zijn, gelukkig hoefde ik daar niet toe te grijpen, maar dat stond erin, het vierde kind zoekt het vaak in bijvoorbeeld in cabaret of in het artiest zijn, hè, in de creatie. En het schijnt dus ook dat heel veel bekende cabaretiers zijn dus heel vaak derde of vierde kind. Hè, omdat ze gezocht hebben naar een unieke positionering in de familie. Het is een beetje een raar verhaal misschien, maar dat is voor mij ook wel kenmerkend denk ik dat ik als klein jongetje was ik gewoon een beetje artiest. Hè, dus ik was altijd mensen aan het imiteren. Als de hele familie met zijn achten rondom de keukentafel zat dan iedereen zat op een stoel maar ik stond altijd op de stoel en ik was altijd aan het performen.

Bas:        En wat deed je dan?

Tonny:    Ja, dan ging ik gewoon mensen nadoen, ging ik Bassie en Adriaan nadoen of zo of iemand anders die ik op televisie had gezet of cabaretiers imiteren, hè, grappen navertellen.

Bas:        En wat is dan de meet hilarische die je hebt nagedaan? Ja, ik ben wel benieuwd hoe je dat doet.

Tonny:    Ja, dat kan ik niet zo goed meer. Nee, dat Bassie en Adriaan imiteren dat was meer gewoon alleen inhoudelijk, niet per se als een typetje.

Bas:        Vooral die baron die doe ik altijd na, die zegt altijd: “Baas, Baas, de boeven komen eraan!”

Tonny:    Dat zou heel raar zijn als de baas dat zou zeggen toch?

Bas:        Dat is waar.

Tonny:    De baron was de baas, dus. Ok, maar goed, dat leg ik je nog wel een keer uit hoe dat zat.

Bas:        Nee, is goed.

Tonny:    Nee, maar ook Van Kooten en De Bie veel nagedaan hè, dus de Vieze Man en dat soort dingen, dus maar altijd wel een beetje zoekende naar een poging tot humor en een beetje artiest zijn en ik heb daar eigenlijk nooit zo bij stilgestaan totdat ik dat bijvoorbeeld las dat ik dacht van ja, nu heb ik een business en sta ik veel op het podium te praten over online marketing, dus ik heb geen cabaretshow, ik doe ook geen imitaties, daar ben ik iets te braaf voor geworden denk ik, maar ik sta wel natuurlijk te presenteren en ik creëer, dus ik schrijf boeken en ik schrijf blogs en ik maar video’s en een podcast dus blijkbaar dus dat zit er wel een beetje in.

Bas:        Vet, en dat is dus ontstaan toen je klein kind was aan de keukentafel al een beetje stond te performen tegenover je familie, toen je mensen na zat te doen.

Tonny:    Klopt ja, ja.

Studietijd

Bas:        En want waar ben je uiteindelijk gaan studeren en wat?

Tonny:    Commerciële economie in Groningen.

Bas:        Ok.

Tonny:    Ja, per ongeluk eigenlijk.

Bas:        Het is wel een lachen stad om te studeren toch? Ik heb begrepen dat in Groningen de meeste one-night stands van Nederland plaatsvinden.

Tonny:    Ja, klopt ja, maar niet expres.

Bas:        Nee, precies.

Tonny:    We zijn gewoon heel slecht in het vasthouden van iemand na, misschien zijn we gewoon allemaal niet zo goed in bed, dat zou het ook kunnen zijn.

Bas:        Oh.

Tonny:    Dat het meestal bij één keer blijft.

Bas:        Ja.

Tonny:    Maar nee, ja, ik weet niet of ik kan zeggen dat je er goed kan studeren, ik heb niet zo heel veel gestudeerd in de zin van ik ben niet heel veel in collegezalen geweest en ik heb niet heel veel boeken open gehad. Ik heb wel het uitgaansleven goed verkend, maar nee, ik wist toen ik, ik heb het VWO gedaan en einde VWO 6, ik had gewoon geen idee wat ik wilde gaan doen en ik wist wel dat het waarschijnlijk iets commercieels zou zijn of iets met marketing en toen kwam op een gegeven moment kwam mijn moeder ermee en die zei van ja, commerciële economie, is dat niet iets voor jou? En dan had ze een foldertje meegenomen en ik keek daarnaar en ik dacht hé, dit is interessant, als je VWO hebt gedaan dan mag je commerciële economie in het tweede jaar beginnen, ik mag het hele eerste jaar overslaan en dan kan je in 3 jaar kan je je bachelor halen en dan kan je in een schakeljaar kan je in 1 jaar alsnog je master, dus dan heb je in 4 jaar je master net zoals op de universiteit, maar dan kan je de eerste 3 jaar kan je op HBO-niveau doen. Dus dat trok mij over de streep om dat dan te gaan doen, maar ik had er eigenlijk helemaal geen idee van wat commerciële economie inhield en dat toen gaan doen en door commerciële economie uiteindelijk in online marketing terecht gekomen en nou, de rest is geschiedenis.

Bas:        Ja. Ok, maar dus je bent door die studie heen gewandeld eigenlijk. Het was allemaal een beetje afvinken en gewoon het minimale doen om erdoorheen te komen? Of hoe, wat voor student was je?

Tonny:    Ja, niet heel ijverig nee, nee.

Bas:        Nee.

Tonny:    Maar ook geen uitmuntende student hoor, echt zesjescultuur.

Bas:        Ja.

Tonny:    En liever een 5,5 dan een 6 zeg maar.

Bas:        Afvinken.

Tonny:    Weer te veel gedaan. Op de middelbare school had ik dat ook al, dus veel spijbelen, VWO 4, 5 en 6. Ik weet niet, ik ben nooit een heel schools type geweest. Ik kan er niet zo heel goed tegen als ik verplicht ergens moet zijn of iets moet doen van iemand anders waar ik op dat moment niet zo’n behoefte aan heb. Dus een beetje een autoriteitsprobleem.

Bas:        Ja.

Tonny:    Misschien dat ik daarom ook uiteindelijk wel ondernemer ben geworden.

Bas:        Ja, en wanneer merkte je dan in dat proces wanneer je echt een beetje die ondernemersskills uit jezelf aan het trekken was? Ik bedoel, hoe zagen die eerste ondernemingen van je eruit? Of zijn het nog steeds je huidige ondernemingen of heb je er 26 versleten voordat je succesvol was?

Tonny:    Nee, dat is heel jammer, maar ik heb dus nog nooit een bedrijf gehad wat ik nu niet meer heb. Of tenminste, ja, ik ga nu voor het eerst aandelen verkopen in een van de participaties.

Bas:        Dat zijn niet echt one-night stands dan als Groninger.

Tonny:    Nee, maar ik zei ook niet dat ik goed was in one-night stands, maar.

Bas:        Nee, precies, ik noem de podcasts ook altijd slippertjes, dus dat past wel mooi bij het verhaal dan.

Tonny:    Ja, maar dan moet je wel in staat zijn om ze te krijgen hè, daar kan je wel het type voor zijn maar alsnog twee mensen nodig.

Bas:        Ja, precies.

Voor het eerst in aanraking met ondernemen

Tonny:    Nee, ik heb dat niet gehad. Ik heb ook niet een spannend ondernemersverhaal van dat ik vroeger al ranja stond te verkopen of zo. Wat ik wel gedaan heb, en dat heeft me wel gevormd, ik had een oom en die was wel heel ondernemend en die had op een gegeven moment had die een nieuwe business gestart dat heette de jumping balloon en wat hij had gedaan was een hele grote heliumballon van 7 meter diameter van PVC die had hij uit Amerika gehaald en die kon je dan vullen met helium, vandaar de heliumballon, en daar kon je dan onder hangen net als onder een parachute. Hè, dus je had een parachuteharnas aan en dan hing je onder een grote heliumballon en als je helium loslaat dan gaat het omhoog. Dus daar zaten dan twee lange touwen aan van 50 meter en die hielden ik en mijn broer hielden dat touw dan vast en als wij dat touw dan los lieten dan sprong je zeg maar 50 meter omhoog en dan was je gewichtloos, super cool. En wat wij dan deden is dan wogen we een beetje zo’n ballon af hè, als een ballon 180 kilo kan trekken en jij weegt bijvoorbeeld, nou, wat weeg je, 70, 80 kilo dan hangen wij er 100 kilo bij aan en dan zou je in principe gewichtloos zijn.

Bas:        Oh ja.

Tonny:    En als wij je dan omhoog halen dan op een gegeven moment zit je aan het maximale touw, 50 meter en dan trekken wij je weer naar binnen en dan laten we je weer opstijgen en dat was een outdoor event en dat werd heel veel ingehuurd door grote partijen. Hè, dus Interpolis deed een promotietour langs de stranden, dan hadden wij een hele grote ballon met Interpolis Glashelder erop en Douwe Egberts lanceerde bijvoorbeeld een nieuw drankje en nou, dan gingen ze dan door alle grote steden in Nederland in de zomer, dan hadden wij dan een hele grote ballon in de vorm van een cappuccinoglas van Douwe Egberts en wij hoefden dan in principe alleen maar gezien te worden en mensen onder die ballon heen en weer te laten gaan en ik was daar dan gewoon in dienst, familiebedrijfje, maar daar heb ik wel echt heel veel van geleerd van ja, we hadden echt 100% vrijheid in dat bedrijf. Hè, dus toen Douwe Egberts ons inhuurde toen had mijn oom zoiets van ja, we moeten langs 23 steden, ja, we gaan niet 23 keer in een tentje liggen of zo, dus hij zei wat we gaan doen, we kopen gewoon een oude lijnbus op en dan halen we alle stoelen eruit en dan hebben we een vrachtauto en dan mogen we erin rijden met ons rijbewijs en dan gaan we daar een touringcar van bouwen. Dus dan gingen we gewoon twee weken een bus ombouwen tot een touringcar terwijl wij nog nooit een hamer of een spijker hadden aangeraakt en dan stond we gewoon met een dikke cirkelzaag stonden we gewoon platen te zagen en hadden we een touringcar gebouwd met gewoon een douche erin en we hadden zelfs warm stromend water terwijl we op de snelweg reden, hadden we zelf in elkaar gebouwd.

Bas:        Super vet.

Tonny:    Daar heb ik wel veel van geleerd ja.

Bas:        Ja, dat is nog altijd een van mijn dromen om zo’n touringcar te kopen en er echt een huis van te bouwen en gewoon, ja, als gezin de halve wereld over te gaan.

Tonny:    Is niet zo duur, ze staan in Joure, in Friesland is er zo’n handelaar, kan je voor 3.000 euro koop je een oude lijnbus op.

Bas:        Serieus?

Tonny:    Nou, kijk, in Nederland destijds moest een lijnbus moest eruit als die meer dan een miljoen km had gemaakt, maar de meeste bussen zijn veel, zijn goed genoeg om veel meer dan een miljoen km te rijden dus heel veel handelaren kopen die bussen op en die verkopen ze weer naar landen zoals Afrika waar ze makkelijk nog 2, 3 miljoen km rijden. Maar je kan daar ook gewoon even zo’n lijnbus gaan ophalen, stoelen eruit halen en dan ben je helemaal het mannetje.

Bas:        Ja, dat is vet.

Tonny:    Dat is het beste idee van alle podcasten misschien dat je tot nu toe hebt gedaan.

Bas:        Dat is pas ondernemen in een bus is dat.

Tonny:    Precies. Je hebt wel een hoge busfactor dan in je bedrijf.

Bas:        Een hoge busfactor.

Tonny:    Oh, je weet niet wat een busfactor is?

Bas:        Nee.

Tonny:    Oh, busfactor is als zeg maar bijvoorbeeld dat je één iemand in dienst hebt die niet onder de bus mag komen omdat je hele bedrijf afhankelijk is van die persoon.

Bas:        Oh, zo.

Tonny:    Dan heb je een hele hoge busfactor.

Bas:        Ok, goed verhaal, ja.

Tonny:    Ga maar verder met je interview.

Bas:        Ja, je moet nog wel even een satellietverbinding erop planten zodat je in ieder geval over als je midden in de woestijn staat met je bus dat je dan in ieder geval nog je werk kan doen.

Tonny:    Ja, zeker.

Positieve ervaring

Bas:        Wel lachen man. Dus die ballonnen dat was een beetje jouw, ja, daar ontdekte jij een beetje van ok, zo ziet het eruit als ondernemer.

Tonny:    Ja, en met name gewoon niet gehinderd door enige vorm van kennis. Hè, dus gewoon je hebt een ballon en die blaas je vol met helium en daar hang je mensen onder en dan reken je een bepaalde prijs voor elke keer dat iemand daaronder gaat. Nou, het concept is heel simpel, ik heb dan alleen wel daar geleerd dat het allemaal heel bewerkelijk was, ging voor 3.000 of 4.000 euro aan helium in zo’n ballon en dat kon je ook niet terugwinnen en dus dat maakte het heel kostbaar.

Bas:        Ja.

Tonny:    En ook gewoon dat je echt moet leren om vooruit te denken hè. De eerste keer al dat wij dat gingen doen dan moet je je voorstellen, dan heb je dus een ballon vol met helium die is dagenlang is die op en neer gegaan en op een gegeven moment ga je dan afbreken en dan trek je aan de onderkant trek je de stop eruit maar dan gebeurt er dus niks, want helium gaat omhoog en niet omlaag.

Bas:        Ja.

Tonny:    Maar als je daar dus van tevoren niet over na hebt gedacht, ja, dan heb je dus een probleem. Toen hebben we er toen maar gewoon een stofzuiger ingestoken en die heeft gewoon 48 uur staan zuigen totdat er voldoende helium uit was dat we hem met man en macht dan om konden keren. Ik vond dat altijd heel leuk in die tijd dat je gewoon eigenlijk constant geconfronteerd wordt met weer een volgende uitdaging en dat je daar dan wel een oplossing voor vindt, maar dat je daar ook nooit bang voor bent dat er een keer iets gaat gebeuren waar je niet op voorzien bent en achteraf had er misschien wel heel veel mis kunnen gaan, maar hè, we zijn er altijd wel lekker doorheen gerold.

Bas:        Ja, tof man. En van na dat avontuur wanneer begon je je eerste business dan? Of hoe, ja, hoe zag dat eruit?

Tonny:    Ja, veel later. Dit was echt in 2004, 2005.

Bas:        Ja.

Werken voor Eelco de Boer

Tonny:    Dus toen was ik 16 en toen ben ik gaan studeren en toen ben ik stage gaan lopen en toen ben ik gaan werken.

Bas:        Heb je in loondienst gezeten ook?

Tonny:    Ja, ik ben bij Eelco begonnen in stage, bij Eelco de Boer en voor hem heb ik 3,5 jaar gewerkt.

Bas:        In loondienst.

Tonny:    In loondienst, en toen in 2010 ben ik toen de IMU begonnen. Dus dat is nu bijna 10 jaar geleden.

Bas:        Oh ja.

Tonny:    Ja, dus er zit best wel een lange periode tussen.

Bas:        Ja.

Tonny:    Dus ik heb wel gewoon een baan gehad.

Bas:        Ja, precies, en daar heb je ook een beetje kennis gemaakt met het online marketingverhaal en toen dacht je ja, kan ik zelf ook.

Tonny:    Nou, het was niet eens per se mijn idee om te gaan ondernemen. Ik ben echt vanuit mijn stage ben ik in online marketing gerold en toen vond ik het leuk en nou, toen ben ik lekker mee gaan bouwen en toen Eelco naar Amsterdam ging toen ben ik meegegaan naar Amsterdam. Ik was ook hete enige personeelslid dus ik dacht van nou, weet je, als ik niet mee ga dan ben ik ook mijn baan kwijt. Dus dat, ja, dat is ook een beetje net als met die ballon van je, er komen dingen op je pad en als het goed voelt dan doe je dat gewoon.

Bas:        Het is maar hoe de wind waait.

Tonny:    Ja, precies.

Bas:        En waar de ballon heen gaat.

Tonny:    Ja, precies, ja, ja. Nou, ik weet wel heel veel van wind dankzij die ballon. Ik weet in ieder geval dat het in Nederland in principe altijd te hard waait om iets met zo’n ballon te kunnen. Dat is nog een keer een ander verhaal, maar nee, ja, dat was met Eelco ook, die ging naar Amsterdam en toen dacht ik van nou, dan ga ik mee en dan zie ik het daar wel. Hier een tijdje toen gewerkt, maar op een gegeven moment had ik zoiets ja, weet je, ik ben in een vreemde stad, ik heb hier geen studiegenoten, mijn familie is nog in het Noorden, vrienden zijn allemaal nog in het noorden, ik heb geen collega’s hè, dus ik had eigenlijk alleen Eelco dan als baas en dat klikte wel goed, maar dat is niet de definitie van een sociaal leven dan daarnaast. Dus ik had eigenlijk zoiets van ik wil uit dienst en dan ga ik ergens anders werken want ja, ik was toen 23 of zo, dan is dat wel pril als je hele carrière alleen maar dat is. Dus ik wilde nog wel een hoop andere dingen leren, maar het was meer Eelco’s idee die toen zei van ja, de samenwerking is heel goed en we willen graag blijven samenwerken dus wat nou als jij ondernemer wordt ook in online marketing maar je gaat gewoon je eigen business runnen en een ander product verkopen dan kunnen we samenwerken en heel veel verder dan dat had ik eigenlijk niet gedacht. Ik dacht ja, dat is tof, dan kan ik ondernemer worden op een hele veilige manier en toen heb ik een softwareproduct op de markt gebracht simpelweg omdat ja, Eelco die verkocht online marketingcursussen en als ik ook een cursus zou maken dan zou dat concurrerend zijn en ik merk dat heel veel mensen zeker in die tijd, in 2010, ja, toen was online marketing nog heel erg nieuw. Hè, dat als je mensen tips gaf over hoe je hoger in Google kon komen bijvoorbeeld dan was gewoon, ja, 9 op de 10 mensen vroegen van ja, heel tof, maar hoe doen we dat dan? En ik had toen zoiets van ja, als ik een software product op de markt zou brengen, dus gewoon een website systeem waarmee je precies die tips ook kan uitvoeren dan is dat een heel mooi aanvullend product. Hè, dan geef je mensen aan van nou, je moet deze 10 dingen doen om hoger in Google te komen, dus bijvoorbeeld je moet interne links op je website zetten en dat moet je automatiseren bijvoorbeeld. Nou, de meeste mensen hebben zoiets van nou, goed idee, maar ik heb daar de techniek niet voor. Maar als wij dan een stuk software hebben waar we zeggen daarin is het geautomatiseerd dan sluit het 1-op-1 aan en zo hadden we dat met alle technieken, met opt-in formulieren en sales templates en funnel templates en aftellers en social media implementaties en dat sloot perfect gewoon perfect aan. Dus dat ben ik toen gaan verkopen omdat daar toen op dat moment heel veel vraag naar was en het as gewoon 1+1=2. Ja, en nu zijn we 10 jaar later en nu heb ik een aantal software bedrijven, maar ik kan geen letter programmeren. Het is dus eigenlijk heel raar dat met dat is overkomen, maar ja, dat kwam op mijn pad en dat heb ik aangegrepen.

Van loondienst naar eigen onderneming

Bas:        Ja, dus eigenlijk was je een soort van ondernemer in loondienst dan in die eerste fase? Of hoe kan ik het zien? Of was het een beetje 50-50 qua risico?

Tonny:    Nee, het was gewoon 50-50, dus het was gewoon samen een BV, alleen ik runde het dan zeg maar als mijn bedrijf hè, dus ik maakte er mijn ding van en Eelco had daar aandelen in en Eelco zorgde dan voor klandizie. Hè, dus Eelco promootte mee.

Bas:        Precies.

Tonny:    En dus we runden het wel samen, maar naar de buitenwereld was het gewoon mijn bedrijf.

Bas:        Ja, en heet het nog steeds dan, hoe heet het, hoe heette het toen?

Tonny:    Internet Marketing Universiteit.

Bas:        Oh ok, nog steeds.

Tonny:    Ja, nu heet het Internet Marketing Unie, we hebben het ietsje ingekort want nu is het niet zo lang meer.

Bas:        Ja.

Tonny:    Ja, nee, nu is het meer IMU.nl. Dat is eigenlijk fijner. Ik heb toen Internet Marketing Universiteit gekozen omdat ja, tussen het moment dat we besloten om het bedrijf te starten en het moment van de eerste lancering zat drie weken. Dus ja, je moet heel snel een naam hebben.

Bas:        Precies.

Tonny:    En toen had ik zoiets van ja, Internet Marketing Universiteit hadden we al die domeinnaam en ik dacht dat is tof, daar zit het woord internetmarketing in dus als ik dat ga doen dan hou ik het ook bij internetmarketing.

Bas:        Ja.

Tonny:    En ik wilde heel graag op nummer 1 in Google komen op het woord internetmarketing, dus dat moest voor mij toen in de domeinnaam zitten en ik ben toen winstmodel.nl gestart als product en dat was gewoon omdat ik daarvoor met Eelco de website winst.nl had gebouwd en het was dat model wat ik verkocht, dus het winst.nl model. Ja, creatief is het niet, maar het werkte wel heel goed.

Bas:        Ja, ja, ok, dus Internet Marketing Universiteit, zat toen al in de software en het was eigenlijk toen al een page builder dus toen je begon, 10 jaar geleden.

Tonny:    Ja, toen was het meer een totaal website systeem.

Bas:        Een website systeem.

Tonny:    Dus toen was het echt WordPress met een aantal eigen templates en een aantal eigen plug-ins en nu is het Phoenix geworden en Phoenix pages is nu de basis, dus dat is echt een page builder waarmee je landingspagina’s bouwt en funnels en dat is allemaal eigen makelij. Hè, dus dat hebben onze eigen jongens hebben dat nu gebouwd en WordPress zit er nu nog voor een heel kleine millimeter in en dat proberen we er nog angstvallig uit te snijden zeg maar.

Bas:        Precies. Maar wel tof. Nou ja, dan heb je die page builder, ik ben ook wel benieuwd naar het verdienmodel toentertijd en hoe dat gaandeweg is veranderd want ja, dat is natuurlijk, ja, je gaat dan bedenken ik heb hier een stukje software, wat ga ik hiervoor vragen? Hoe ga ik dat aanpakken? En hoe vouwt zich dat op de longterm uit?

Tonny:    Ja.

Het toenmalige verdienmodel

Bas:        Hoe begon je daarmee dan? Wat was het verdienmodel in het begin?

Tonny:    Ja, heel simpel, gewoon eenmalig. Hè, dus het was gewoon een totaalpakket van als je het Winstmodel koopt, het was toen 2.500 euro volgens mij, soms 2, soms 2,5, soms 3, ligt een beetje aan–

Bas:        Hoeveel geld je had.

Tonny:    Ja, precies, ja. Hoe snel je toezegt, ja. Nee, het ligt aan het moment van de tijd hè, want het is door de jaren heen is het duurder geworden. Het begon op 2 en daarna werd het 3 en dat was gewoon één totaalpakket. Hè, dus dan krijg je het websitesysteem daar kon je dan een website mee bouwen en dan kreeg je de cursus erbij en support. En ik noemde dat toen het eens klant is altijd klant principe. Hè, een soort van meegroeigarantie van je koopt het één keer en dan blijf je tot het einde der dagen blijf je updates krijgen van wat wij aan het systeem ontwikkelen en je hebt gewoon altijd support en dat maakt het tot een hele goede deal, zeker voor de mensen die toen zijn ingestapt en het zorgde voor mij voor heel veel cashflow vooraf omdat ja, je dus eigenlijk vooraf betaalt en pas op de lange termijn heel veel updates en heel veel support en zo gaat krijgen. In principe werkt dat heel goed om je business te kickstarten totdat op een gegeven moment je bedrijf dusdanig groot wordt dat het ballast wordt hè, want het is toch een beetje een gat voor jezelf graven waar je op een gegeven moment niet meer uit komt.

Bas:        Nee, dan heb je 3.000 klanten gemaakt, heb je veel geld verdiend en misschien wel verbrand en als je geen nieuwe klanten maakt dan heb je geen geld meer.

Tonny:    Ja, en daar hoef je niet een uitbundige levensstijl voor te hebben om dat geld te verbranden want het is niet dat ik geld over de balk heb gesmeten maar ja, ik heb ook personeel gehad en ik heb ook huur gehad en ook serverkosten en ontwikkelkosten en marketingkosten en het is verbazend hoe duur een bedrijf kan zijn, zeker als er zoveel klanten in zitten. Dat is een hele tijd goed gegaan eigenlijk tot aan, nou, 2014-2015, toen merkten we op een gegeven moment kwamen we met een nieuwe versie van de software, hè, toen werd het Winstmodel stopten we mee en werd het Phoenix en dat was ook voor het eerst dat klanten echt moesten overstappen van een oud systeem naar een nieuw systeem omdat we zoiets hadden van het oude systeem is gewoon de rek is eruit, hè, we kunnen niet meer het updaten, we hebben gewoon echt iets nieuws moeten bouwen waar we de komende jaren op verder kunnen. Maar dat betekent, ja, we hadden op dat moment meer dan 1.000 klanten, die moesten dus allemaal overstappen van het ene systeem op het andere systeem en wij hadden het best wel opgebouwd waardoor iedereen er ook echt op zat te wachten. Dus toen wij live gingen met Phoenix toen waren er iets van 600 gebruikers in de eerste week al die een upgrade aanvroegen. Ja, die moesten dus allemaal geïmporteerd worden in een systeem wat ook net iets anders werkte dan het andere systeem en daar krijg je een fenomeen en ik heb daar laatst iets over gelezen van een Harvard professor die schreef als het over software gaat dan zie je dat software ontwikkelaars op irrationele wijze de nieuwe versie van hun product overwaarderen en softwaregebruikers op irrationele wijze de oude versie van de software overwaarderen. Oftewel oude gebruikers willen graag dat het zo blijft zoals dat het is en elke pixel die verschuift dat is er eigenlijk eentje te veel. Dus iedereen wil wel iets beters, maar niemand wil dat het verandert en een software ontwikkelaar wil juist graag dat het verandert en ik merkte van dat lag heel erg uit elkaar en er zaten ook wel wat kinderziektes in natuurlijk, dus dat legt onze hele organisatie plat qua support en ontwikkeling waardoor we dus gewoon ineens 1.000 klanten hadden die ooit al iets hadden betaald en die nu niks meer betaalden. Hè, dus er kwam, we zaten helemaal vol en we verdienden geen eurocent en tegelijkertijd ging ik met Phoenix de markt op en toen merkte ik ineens dat we een hele grote achterban hadden die het Winstmodel heel goed kenden, maar die kenden Phoenix niet en dan zie je ineens dat mensen over het algemeen niet zo houden van nieuwe software. Mensen houden wel van verbeterde software.

Bas:        Ja.

Tonny:    Maar niet van nieuwe. Dus bijna niemand koopt een nieuw softwareproduct als allereerste want iedereen is bang dat er kinderziektes in zitten, wat ook een vrij terechte angst was destijds. Dus ja, dan heb je dus twee problemen, enerzijds drogen je inkomsten op en anderzijds zit je bedrijf helemaal vast met bestaande klanten die dus geen eurocent meer betalen. En dat is het moment dat je je realiseert dat het misschien niet zo’n goed verdienmodel was achteraf.

Frustratie

Bas:        En wat doet het mentaal in zo’n fase dan?

Tonny:    Nou, in eerste instantie is het frustrerend dat je weet van–

Bas:        Want niet alleen je business zit klem maar waarschijnlijk jij zelf ook een beetje.

Tonny:    Ja, klopt, klopt. Nou, met name jezelf, of ikzelf. Ik heb van Albert altijd geleerd, Albert Zonneveld, hij zegt als je “je” zegt dan durf je het eigenlijk niet op jezelf te betrekken. Hè, dus echt van je betrekt het op jezelf dan is het eigenlijk te spannend om te zeggen van ik betrek het op ik. Maar ik vond dat wel moeilijk toen want kijk, ik had zoiets van hele toffe software, ik zag de mogelijkheden en dan wil je eigenlijk niet geconfronteerd worden met de dingen die nog niet ideaal werken. Hè, dus dat is al frustrerend van lichaam is trager dan de geest hè, je geest is al bij waar het zou moeten zijn maar het lichaam is er nog niet. Dat is frustrerend en tegelijkertijd zie je natuurlijk ook van hé, er komen geen inkomsten binnen en de eerste paar maanden is dat niet zo erg hè, want je hebt nog wel buffers en denkt nou, hè, we hebben het altijd wel opgelost dus ik vind er deze keer ook wel wat op. Maar ja, als dat maar lang genoeg duurt. Ja, op een gegeven moment maakten we 40.000 euro kosten per maand en 0 euro inkomsten en dan gaat het wel snel met de buffer. Hè, dus ik kon wel stoppen met mijzelf salaris te betalen en ik had ook wel een spaarpotje van destijds ongeveer een kwart miljoen wat ik in mijn holding had, maar ik merkte toen van ja, ooit had ik de trots dat ik het verdiend had dat kwart miljoen, of dat ik het gespaard had en nu heb ik alleen maar de angst dat ik het kwijtraak en die angst om het kwijt te raken die vond ik eigenlijk veel heftiger dan de trots die ik daarvoor had. Dus ik heb wel gemerkt financiële stress is, ja, het is echt een hele nare stress om te hebben en je komt er ook gewoon bijna niet uit hè, ik heb zo vaak nachtenlang dat ik uit bed ging midden in de nacht en dat ik gewoon in een Excel sheet dat ik gewoon met virtuele cijfers aan het schrijven was om mijn business een soort van weer succesvol te cijferen. Dat had niks met de werkelijkheid te maken. Nou, als we dit product nou een keer zouden verkopen, als deze kosten nou mee zouden vallen. Hè, als misschien willen de jongens wel geen vakantiegeld, halen we dat er even af.

Bas:        Ja.

Tonny:    En dan als je maar lang genoeg schuift dan is die Excel sheet onderaan weer groen en dan durf je weer in je bed te gaan liggen.

Bas:        Als ik nou 1.000 keer iets verkoop van 1.000 euro dan ben ik miljonair.

Tonny:    Ja, precies. Sterker nog, als je maar 10 keer iets verkoopt van 10.000 euro hè, oh, 100 keer.

Bas:        Ja.

Tonny:    Kijk, hoofdrekenen is niet mijn sterke kant.

Bas:        Snap ik.

Tonny:    Daar heb ik een Excel sheet voor nodig.

Bas:        Nee, maakt niet uit, maar het is ergens wel herkenbaar dat financiële stress misschien wel onderschat is, voordat je erin zit zeg maar hè. Dus dan zeg je van tevoren zeg je geld is niet zo belangrijk voor me en ja, ik kom er wel uit en wat is nou het ergste wat kan gebeuren? Maar dan zit je er middenin en dan word je dus wel middenin de nacht wakker en dan ga je doorrekenen hoe je eruit komt.

Tonny:    Ja, dan wordt het piekeren en kijk, ze zeggen wel men lijdt het meest van het lijden dat hij vreest en dat heb ik toen ook wel gemerkt van het ene moment was ik aan het fantaseren van nou, stel nou dat dit straks meezit qua omzet dan valt dit misschien ook wel mee en dan vallen die kosten misschien wel een beetje mee en dan kwam van het een het ander en dan in mijn hoofd was ik er weer helemaal en dan was ik helemaal blij. Maar er was feitelijk niks aan de situatie veranderd, het was allemaal fantasie en het andere moment, meestal als ik ging liggen, ik merkte dat als ik horizontaal ging denken, liggende in bed, dan ging ik piekeren en als ik rechtop ging staan dan ging ik fantaseren. Heel apart.

Bas:        Een soort van schakelaartje.

Tonny:    Ja, maar dan doe je dus geen oog dicht. Maar heel veel mensen hebben dat hoor, als je in bed ligt dan ga je piekeren, dan ga je malen. En piekeren is ook fantaseren maar de verkeerde kant op. Dus je hebt zoiets van nou, als dit nou tegenzit of dat zit ook nog eens tegen. Stel nou dat er ineens een onverwachte rekening van de belastingdienst komt, stel nou dat een van mijn grootste klanten ook nog eens zijn geld terug vraagt en wat als dit en dat? En dan merk je ineens dat je wel in staat bent om alle kosten nog te verzinnen, maar je bent niet meer in staat om ook nog rekening te houden met wat je gemiddeld gezien per maand nog binnen krijgt en dan fantaseer je jezelf naar een faillissement, maar beide hebben natuurlijk niks te maken met de werkelijkheid. Dus het lijden zit hem niet in de werkelijkheid, het lijden zit hem in het lijden wat je vreest.

Bas:        En die angst om failliet te gaan of uiteindelijk, nou ja, misschien wel in je eigen ogen of ja, misschien wel te falen of zo, die overheerst in zo’n fase en dat doet dan het meeste pijn. Dat hoeft niet de werkelijkheid te zijn, maar je fantaseert dat het fout kan gaan en dat je failliet gaat, een soort van Pacman zeg maar.

Tonny:    Ja, klopt.

Bas:        Dat het fout gaat, het gaat failliet, dan heb je gefaald.

Tonny:    Nou, en ook dat je vast zit hè. Ik had niet het idee dat ik een keuzemogelijkheid had. Kijk, ik had natuurlijk ook gewoon kunnen, op een gegeven moment stond ik voor de beslissing van wat ga je doen? Ga je nu gewoon het bedrijf failliet laten gaan en dan stopt het, dan ben je van alles af en dan heb je je spaargeld nog hè, dus nou, dan heb ik een kwart miljoen heb ik eraan overgehouden en dan heb ik de tijd om iets anders te verzinnen. Of ga ik nu bijleggen? Hè, elke maand dat gat vullen met mijn eigen geld met het risico dat het uiteindelijk alsnog failliet gaat en dan ben ik niet alleen het bedrijf kwijt maar dan ben ik ook mijn buffer kwijt, maar met de kans dat het genoeg is, dus dat het allebei weer succesvol wordt. Dat is een moeilijke beslissing en ik dacht van ja, eigenlijk heb ik niet een keuze want als ik kies voor het failliet laten gaan dan is sowieso mijn personeel zijn allemaal hun baan kwijt. Nou, dat woog best wel zwaar op me, ook een beetje ego misschien wel. Dan zijn er meer dan 1.000 mensen zijn hun website kwijt en die zullen daar afgezien van dat ze daardoor gedupeerd zijn zullen ze mij daar ook niet dankbaar voor zijn op een persoonlijke noot en dan is de vraag van wat ga ik dan daarna doen? Want ik ga dan niet meer een bedrijf starten daarna want als ik dit bedrijf niet succesvol kon maken. Kijk, in Amerika doe je niet mee als je niet al twee of drie faillissementen op je naam hebt gehad.

Bas:        Ja.

Tonny:    Maar wij Nederlanders hebben dat niet. Wij hebben zoiets van nou, als ik ooit failliet ben gegaan dan heb ik gefaald en dan moet ik weer in loondienst gaan. Dus ik dacht van ja, dan moet ik ergens gaan werken als marketeer, maar ik kan verder niks. Hè, dus wie wil mij nou aannemen? Dat was echt mijn waarheid op dat moment.

Bas:        Ja.

Tonny:    Ik dacht ja, dan zit je straks zonder bedrijf en zonder baan en in een huurhuis, dan blijft er niks over en dat is niet een aantrekkelijk scenario.

Einde van reserve?

Bas:        En hoe ver was het kaarsje opgebrand in die tijd dan?

Tonny:    Nou, toen ik nog in die rat race zat toen kon ik steeds wel de energie vinden om maar weer door te gaan. Ik heb daar laatst toevallig een stukje over geschreven dat het dieptepunt was dat op een gegeven moment had ik besloten van nou, hè, ik moet een beslissing forceren dus ik heb toen besloten, ik zat toen een boek te lezen, ik weet niet meer welke dat was, maar dat ging over memberships en toen zag ik eigenlijk dat heel veel grote bedrijven steeds meer naar een membershipmodel gingen. Hè, dus Adobe was dat bijvoorbeeld aan het doen, Microsoft deed dat. Hè, van niet meer een paar duizend euro betalen voor één licentie Microsoft Word of Office, maar gewoon Office 365 hè, dat je gewoon een vast bedrag per maand betaalt en dan zolang je betaalt heb je recht op nieuwe versies. Toen dacht ik van nou, dat gaan wij ook doen. Dan halen we die 3.000 euro aanschafprijs van Phoenix af en dan maken we er, destijds was het dan 170 euro per maand van of 160 euro per maand. Ik dacht dan halen we de drempel extreem omlaag, dan zal het niet zo moeilijk meer zijn om klanten binnen te halen dus dan zijn er weer inkomsten, dan loopt het weer en ik had toen uitgerekend volgens mij was dat, ik moest iets van 220, 230 klanten hebben volgens mij die per maand zouden betalen om break-even te draaien en toen dacht ik van nou, dat is een aantrekkelijk scenario want als ik dat zou halen dan zou de financiële druk eraf zijn. Dan begin ik niet elke maand weer op nul, dan kan ik ergens naartoe werken en zodra ik break-even heb gehaald dan ben ik veilig en dan kan ik eens rustig nadenken over wat ik met mijn leven wil. Dus ik heb toen, dat heb ik toen besloten en toen ben ik een webinar gaan doen. Ik dacht nou, één webinar plannen, ga ik voor het eerst min verhaal vertellen, een uur lang online marketing tips geven en dan de software aanbieden voor membershipniveau. Ik dacht als ik er minder dan 10 verkoop dan zie ik het echt niet zitten, dan ga ik die 230 nooit halen, dan stop ik ermee en als ik er meer dan 10 verkoop dan zie ik het wel zitten en dan ga ik door. En dat was, toen zat ik echt heel diep dus toen heb ik echt ’s avonds zat ik een beetje met PowerPoint slides te slepen en ik wist het gewoon echt niet meer. Ik had zoiets ik denk ja, ik heb vijf jaar lang online marketing trainingen gegeven, geen idee, wat vertelde ik daar dan? Dus toen heb ik mijn broer maar gebeld, de boekhouder, van nou, jij zat heel vaak in de zaal, van weet jij dan nog een beetje wat ik dan ongeveer vertelde en in welke volgorde? Toen heeft hij mij geholpen om die presentatie in elkaar te zetten over mijn vak en nou, toen de hele nacht wakker gelegen en ’s ochtends zwaar in de stress nog overgegeven van tevoren op het toilet vlak voor het webinar. Vijf minuten voordat ik startte zagen we nog een mailtje binnenkomen van een van de personeelsleden die zijn ontslag indiende, die zoiets had van ik trek mijn conclusies, ik ga ervandoor. Je moet ook niet je mail openen voor zo’n webinar. Dat webinar gegeven, ik weet er ook niks meer van, maar precies 10 verkopen gemaakt. Gewoon 9, geen 11, gewoon precies 10. En toen had ik zoiets van ja, dit zal een teken zijn.

Bas:        Ja.

Tonny:    En vanaf dat moment is het weer omhoog gegaan en eigenlijk vanaf het moment dat het break-even punt bereikt was toen kwam de echte fysieke knal nog. Hè, dus oen heb ik ook wel een tijdlang dat ik echt niks uit mijn handen kreeg. Toen was het echt burn-out. En dat is uiteindelijk gelukkig wel weer hersteld, maar zolang je nog bezig blijft dan komt die knal nog niet echt binnen natuurlijk.

Bas:        Nee, ik zeg ook altijd, een mooie tegeltjeswijsheid: als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Dat heb ik een keer op een wc gelezen. Maar ja, toch, als ik er steeds over terugdenk zeg maar dan kan ik het ook bij mijzelf wel zo vinden, maar ik zie het bij jou ook een beetje dat patroon.

Tonny:    Ja, voor het ochtendgloren is de nacht het donkerst.

Bas:        Ja, precies.

Tonny:    Nou ja, dat is wel waar ja, en wel hele wijze lessen daar natuurlijk uit. Kijk, ik ben nog steeds achteraf ben ik nog steeds blij dat ik het zo heb gedaan hoor want had ik niet dat model in het begin gehad van meer inkomsten vooraf dan had ik nooit zo snel zo’n grote business kunnen bouwen en dan weet ik ook niet of ik dit team had kunnen bouwen en of dat allemaal zo was gegroeid. Achteraf had ik misschien andere investeringen gedaan in die tijd of had ik het degelijker gebouwd. Maar wij hebben nu nog steeds klanten, heel veel zelfs, honderden, die destijds zijn ingestapt en die gewoon nog steeds dezelfde voorwaarden hebben hè. Het enige wat wij veranderd hebben is dat ze voorheen voor 20 euro een hostingabonnement bij een andere host dan moesten nemen en wij hebben in 2015 gezegd van we halen nu alles in huis dus je moet, dat abonnement kan je opzeggen en je gaat 20 euro per maand bij ons betalen en die mensen betalen nu nog steeds 20 euro per maand. Hè, terwijl ze wel nog steeds het nieuwe Phoenix hebben. Dus die groep klanten die heeft het wel echt gemaakt en ik vind het ook fijn om dat dan nog steeds mee te nemen in je rugzakje en die niet maximaal te indexeren omdat je gewoon weet van ja, daar ligt de kern van mijn succes. Maar het heeft me ook wel heel veel dingen laten inzien over dat er een heel groot verschil is tussen een succesvol bedrijf en een winstgevende onderneming.

Bas:        Ja.

Tonny:    Hè, want dat weet jij ook hoeveel je kan verdienen nu als online marketeer met webinars geven en cursussen verkopen. Het is mooi dat het veel geld oplevert, maar als de CEO van een bedrijf handmatig elke klant naar binnen moet pitchen en zodra die stopt met zijn product aan te bieden dat er dan niks meer is. Dat is niet een bedrijf, dat is een onderneming.

Bas:        Een one-man show.

Tonny:    Ja, en het maakt niet uit hoeveel je verdient, of je nou duizenden of tonnen of miljoenen verdient, ik kan je bijna garanderen, het gaat allemaal weer weg en je weet achteraf niet meer waar het gebleven is en er is altijd de onrust van wat nu? Want ik begin elke maand weer op nul. En mij is het uiteindelijk denk ik meer waard van ik denk ja, ik hoef niet miljoenen te hebben, maar ik wil eigenlijk wel graag de garantie hebben dat ik vanaf nu iedere maand minstens een euro meer tot mijn beschikking heb dan dat ik die maand had willen uitgeven, want dan ben ik financieel vrij.

Bas:        Ja.

Tonny:    En als ik nu gewoon een miljoen of twee of drie miljoen heb, dat is fijn.

Bas:        Dan moet je weer gaan nadenken hoe je het gaat investeren.

Tonny:    Ja, ik weet in ieder geval dat het niet genoeg is tot het einde van mijn leven, dus er is een bepaalde druk.

Bas:        Precies, ja.

Tonny:    Dus je wil meer in systemen denken en een leven creëren voor jezelf waarin jij voor anderen zorgt, maar waarin je ook weet dat er voor jou gezorgd wordt en dat heeft veel veranderd.

Van ondernemer naar investeerder

Bas:        Hé en nu ben je dus 10 jaar onderweg, 10 jaar verder, je bent begonnen met het WordPress systeem en daarna ben je Phoenix, een soort van pagebuilder gestart. Je hebt inmiddels ga je volgens mij richting de 30 man die allemaal hartje centrum op de Herengracht zitten. Je staat ook wel bekend om een goede cultuur die je gebouwd hebt, je hebt een bar op de Herengracht met een pooltafel en allemaal dat soort fratsen. Super gaaf om te noemen natuurlijk, maar je hebt 9 bedrijven ongeveer.

Tonny:    Ja.

Bas:        Misschien moet je even kort zeggen wat de diversiteit aan de bedrijven is en wat ze doen.

Tonny:    Oh ja.

Bas:        Want het is wel–

Tonny:    Kan ik even pitchen.

Bas:        Precies. Nee, wat interessant is dan hoe ze op elkaar aansluiten omdat je inmiddels, ja, zie je jezelf toch iets meer als een investeerder in plaats van een, ja, misschien wel.

Tonny:    Ja.

Bas:        En voor de mensen die Robert Kiyosaki hebben gelezen heb je die mooie kwadrant zeg maar, dus heb je vier stapjes, dus je gaat van ja, zelfstandige naar ondernemer, investeerder, welke sla ik nu over?

Tonny:    Weet ik niet.

Bas:        Oh nee, employee, dat is de eerste. Dus je hebt loondienst, zelfstandige, ondernemer, investeerder. Dus ja, wat dat betreft, investeerder sta je bovenaan de ladder.

Tonny:    Oh, ok. Ah, ik snap wat nu. Ik kreeg deze week kreeg ik een berichtje op Instagram van iemand die zei van in het kwadrant ben jij echt het type I.

Bas:        I, ja.

Tonny:    En jij hebt de stap gemaakt van B naar I, kan je me vertellen hoe je dat gedaan hebt?

Bas:        Ja, dit is het kwadrant van Robert Kiyosaki.

Tonny:    Ja, ik had echt geen idee. Ja, ik volg dat soort dingen helemaal niet.

Bas:        Ja, ja.

Tonny:    Nee, ik vind het altijd zo hol dat soort dingen.

Bas:        Ja, het is ook maar theorie, maar, ja.

Tonny:    Ja, nee, niet om daarop af te geven.

Bas:        Nee, maar het is wel logisch want jij begon in loondienst, daarna ben je zelfstandig geworden, toen had je een onderneming en nu ben je investeerder. Dus eigenlijk die stappen heb je wel doorlopen zal ik maar zeggen.

Tonny:    Ja, klopt, maar het zijn logische stappen. Tenminste, ik vind mijzelf niet een geboren ondernemer, verre van. Ik vind mijzelf veel meer een werknemer, alleen ik heb wel het idee dat ik ontwikkeld ben door de jaren heen door elke keer gewoon een logische stap te zetten om iets groter te maken en dat is nu ook, kijk, het zijn, ja, 9 bedrijven, het kan 10 of 11 zijn, het ligt er een beetje aan wat je meerekent weet je, want ja, is mijn eigen holding is dat dan, dat is een BV, is dat dan een bedrijf hè? Ik heb samen met mijn broer een investeringsmaatschappij, ja, die doet niks anders dan in bedrijven investeren. Ja, daar zitten er dan nu twee onder, ja, zijn dat dan drie bedrijven of zijn dat dan, ja.

Bas:        Ja, ik snap het.

Tonny:    Dus het zijn er genoeg, dat is het probleem niet.

Bas:        Ja.

Belonen

Tonny:    Maar het is allemaal ontstaan gewoon als logisch gevolg op wat er was hè, dus ik had de IMU en IMU was gewoon een platform van waaruit ik online marketingcursussen gaf aan ondernemers en een hele contentstrategie hè, dus blogs en video’s en webinars, op alle mogelijke manieren ondernemers leren hoe kom je nou hoger in Google en hoe haal je meer leads en klanten uit je bezoekers. Hè, dus SEO en conversie. En daar had ik een product voor, Winstmodel en nu Phoenix en dat sloot daarop aan. En op een gegeven moment werd het logisch om bijvoorbeeld Phoenix omdat dat zo groot werd om dat uit de IMU te halen want dan maak je er twee BV’s van. Hè, dan hebben we een online marketing-content BV en community en memberships, cursussen en een BV wat puur de software doet. En afgezien van dat dat administratief fijn is was dat ook een optie om de jongens die de software hadden gebouwd, die waren gewoon in loondienst maar ja, bij goede programmeurs heb je altijd de angst van wat als ze ooit een keer weggaan. Hè, want daar staat of valt je product mee en je wil zeker programmeurs die iets heel cools bouwen waar je zo’n impact mee maakt die wil je ook de erkenning geven van jullie zijn belangrijker dan alleen maar dat salaris wat ik jullie betaal. Hè, dus die wil je deelgenoot maken van wat je doet. Dus wij noemen dat op het bedrijf ook weleens de gouden handboeien gekscherend van nou, jij zegt dan tegen die jongens van nou, ok, ik maak er een losse BV van, jullie kunnen een percentage van de aandelen overnemen. Hè, dus wat ik heb gedaan is die jongens gewoon een bedrag geleend. Zo van ik leen jullie geld, van dat geld kunnen jullie aandelen van het bedrijf kopen. Dan ben je dus per direct mede-eigenaar, ben je ook ondernemer, maar alleen van die BV dus niet van het totaal, maar alleen van die wat jij hebt gebouwd, dat maakt het makkelijker en van alle winstuitkeringen die wij doen in de toekomst mag jij per winstuitkering kiezen van wil jij dat hebben of haal je het van je openstaande schuld af. En als het bedrijf nog tien keer zoveel waard wordt de komende jaren dan is dat een goede deal. Als het minder waard wordt niet per se, maar daar zorg je natuurlijk wel voor, en het is risicoloos. Want in principe kopen ze die aandelen en er is geen financiële transactie. Ze kopen het van hun toekomstige inkomsten die uit het bedrijf zelf gaan komen.

Bas:        En wat is het scenario als het failliet gaat? Moeten ze dan de schuld inlossen?

Tonny:    Dat is geen scenario in mijn hoofd.

Bas:        Ok.

Tonny:    Ja, goed, weet je, stel dat er ooit eens een probleem zou zijn of ik zou zeggen we stoppen ermee dan zou ik gewoon zeggen van ik koop nu de aandelen weer van jullie terug voor dezelfde waarde. Dus ik zou mensen niet met een schuld opzadelen. Het is alleen puur van je geeft mensen het niet cadeau want ik zou het ook niet cadeau willen krijgen. Hè, dus het heeft wel een daadwerkelijke waarde. Daar heb ik gelukkig mijn broer voor als accountant om me daarop te wijzen, van ja, als jij in 10 jaar lang iets opbouwt dan wil je misschien heel graag een stuk weggeven aan iemand anders, maar je helpt andere mensen niet door het zomaar te geven en dat is ook niet eerlijk tegenover jezelf. Hè, dus je moet er wel een waarde op zetten en ook een reële waarde. Daarnaast mag het juridisch gezien ook niet. Je mag niet aandelen verkopen voor 0 euro als die aandelen een daadwerkelijke waarde hebben. Dus zo heb ik dat bijvoorbeeld gesplitst en het zijn meerdere bedrijven geworden omdat weet je, wij hebben op een gegeven moment hebben we bijvoorbeeld nieuwe software ontwikkeld wat we zelf nodig hadden naast Phoenix. Dus wij hadden al onze klanten hadden we in een Facebook groep om de klantenservice makkelijker te maken. Dus in plaats van alleen maar 1-op-1 mails te beantwoorden had ik toen zoiets van nou, als ik al mijn klanten toevoeg aan een besloten Facebook groep en bij elke vraag die binnenkomt vraag ik van zou je je vraag in de Facebook groep willen stellen dan ga ik hem daar beantwoorden, dat was echt al in 2011 dat we daarmee begonnen en toen zag ik ineens wat toen bleek een community te zijn. Dat hele woord community had ik nog nooit gehoord, maar ineens zaten al die klanten de hele dag met elkaar op Facebook gewoon elkaar met de software te helpen en elkaar adviezen te geven over hun website en over hun business en mensen vonden het ook nog eens super leuk om iemand anders te kunnen helpen met een vraag waar zij het antwoord van wisten. Dus toen dacht ik van dit is gewoon heel gaaf om een community te hebben in plaats van een klantenservice want dan is het niet meer 1-op-1 maar dan is het ineens dan doen we het samen en omdat ik vond Facebook een beetje fragiel. Hè, ik denk ja, ik weet niet wat Facebook gaat doen, Facebook groepen is ook maar een klein radertje in het geheel.

Bas:        Ja.

Plug&Pay en Huddle

Tonny:    Het is ook allemaal actualiteit hè, er is geen overzicht of zo en als iemand nou net klant is geworden en die komt binnen in bijvoorbeeld een discussie waar twee mensen ruzie met elkaar hebben, want dat gebeurt ook, dan is de eerste indruk niet goed. Dus toen hebben wij gezegd van we bouwen gewoon een eigen Facebook, hè, dus een eigen community platform waar je het forum op hebt, maar tegelijkertijd ook een e-learning want dan kunnen we ook onze trainingen erin zetten en documenten en dan hebben we veel meer overzicht en dat hebben we toen voor onszelf gebouwd en toen vroegen een heleboel klanten van wij willen dit ook, zouden jullie die software beschikbaar willen stellen? Dus toen heb ik de bouwer daarvan, Alex gevraagd van wat nou als wij samen een nieuwe BV inschrijven en jij gaat de software gewoon nog een keer bouwen maar dan als een te vermarkten product. Hè, dat is dan Huddle geworden en dan in plaats van dat ik je daarvoor inhuur krijg je daar gewoon een aandelenpakket voor. Hè, dus dan starten we een nieuw bedrijf en dan breng jij de software in en ik breng mijn klandizie in, hè, mijn marketingpower. En dat hebben we met Plug & Pay ook gedaan wat in principe gewoon, ja, wij hadden op een gegeven moment die lidmaatschappen en we hadden gewoon strakke betaalpagina’s nodig met een membership. Hè, dus dat je gewoon een abonnement kon afsluiten en dat kregen we gewoon nergens voor elkaar zoals dat wij dat wilden hebben.

Bas:        Precies.

Tonny:    En wij wilden ook niet een hele webshop bouwen om maar één betaalpagina te hebben.

Bas:        Nee, Plug & Pay is een beetje de ClickFunnels voor de mensen die het kennen van Nederland.

Tonny:    Oh ja, dat is wel een verboden woord natuurlijk.

Bas:        Oh ok, ik zal er een grote PEEP onder zetten.

Tonny:    Nee joh.

Bas:        Maar ik herken het probleem en ik gebruik natuurlijk Plug & Pay ook en ik was ook aan het kijken van ok, hoe kan ik nou in de Nederlandse markt one click upsells doen, kassakoopjes, allemaal dat soort dingen. Ja, dat kon gewoon geen enkele tool dus ik denk dat je daar een hele goede markt vult in Europa überhaupt met megapotentie. Ik heb zelf mijn eigen boekfunnel natuurlijk ook getest in jullie software en ik gebruik het nog steeds elke dag, dus ja, het werkt echt top.

Tonny:    Ja, dit is goede promotie dit.

Bas:        Ja, nou ja.

Tonny:    Ja, plug&pay.nl/bas.

Bas:        Ja, precies, het is wat het is.

Tonny:    Precies, ja.

Het hebben van focus

Bas:        Hé, maar ik wil het toch ook een beetje hebben met jou over focus, want–

Tonny:    Ja, dat is goed om dat even aan te breken ja.

Bas:        Nou ja, ik denk dat, ik bedoel, ik zeg altijd er zijn twee hele belangrijke, er zijn er natuurlijk wel veel meer, maar twee hele belangrijke dingen zijn focus en discipline die je nodig moet hebben om uiteindelijk succesvol te worden. Als ik naar mijzelf kijk had ik relatief weinig focus toen ik startte. Als bedrijf, je zoekt toch de shortcuts en alle shortcuts naar miljonair worden en in het begin maakt het je niet uit hoe je geld verdient, als je maar geld verdient. En nu ben je toch 10 jaar verder in je business en dan gaat het in een keer ook om andere dingen draaien en je hebt, ja, zoals je ook in het begin zei heb je enorme focus gehad door 6 weken lang een boek te schrijven, het vervolgens uit te brengen en het is ook nog eens fucking 15.000 keer over de toonbank gegaan binnen 2,5 week of zo of wat was het.

Tonny:    Ja, 2,5 week, ja.

Bas:        Ja, ik bedoel het is eigenlijk niet menselijk te noemen, maar vertel me dan over dat proces waarom jij besluit door je 6 weken lang op te sluiten en je hebt je niet alleen opgesloten, je bent ook nog eens 6 keer per week gaan trainen geloof ik, of 7, ik weet het niet eens.

Tonny:    Ja, ietsje meer ja, twee keer per dag.

Bas:        Ja, twee keer per dag trainen. Je komt na 6 weken kom je gewoon fucking ripped naar buiten. Je hebt fucking strak gegeten, je hebt een boek geschreven, het zit hier in een soort van vitrine.

Tonny:    Ja, gekregen van het team ja. Ja, er staat op in 6 weken geschreven, in 1 week 10.000 keer verkocht.

Bas:        Ja.

Tonny:    Dat was pas na 1 week dat dat cadeautje kwam.

Bas:        Ja, dat is toch woest? Kijk, ik bedoel je hebt dan geen kinderen en dat soort dingen dus het is denk ik heel, of het is makkelijker in ieder geval om zo’n challenge te doen dan iemand die wel drie kinderen heeft.

Tonny:    Ja, normaal zou ik daar tegenin gaan maar die fout heb ik laatst een keer in de familie gemaakt door te zeggen dat iemand met kinderen dit ook zou moeten kunnen en dat wordt niet altijd zo heel erg gewaardeerd. Dus ik zal het voor nu met je eens zijn. Dat kan inderdaad alleen als je geen kinderen hebt.

Bas:        Alles kan, alles kan. Maar neem me mee in dat proces wat jou doet besluiten om je 6 weken op te sluiten en dit hele spektakel op touw te zetten met de juiste focus nog.

Tonny:    Ja.

Bas:        Want kijk, menigeen zegt na een week al ah, fuck die focus, ik ga wel patat eten en dat boek dat komt over twee jaar wel.

Tonny:    Ja, ja, ik ook. Weet je, kijk, consistentie dat heb ik wel. Hè, dus ik vind het ergens ook raar dat ik zoveel bedrijven heb. Hè, het was net natuurlijk een beetje een lang antwoord toen je vroeg van hè, vertel eens wat al die bedrijven dan zijn. De kern die ik er meer had willen belichten is dat het zeg maar het komt gewoon steeds voort uit wat er al is en het is een logische volgende stap. Hè, dus normaal gesproken zou ik zeggen het is een uitermate dom idee om meer dan één bedrijf te starten want je wil al je energie in dat ene bedrijf steken en dat heb ik ook altijd gezegd met IMU van hè, ik doe al 10 jaar hetzelfde, hetzelfde product, dezelfde website, dezelfde marketingstrategie.

Bas:        Focus.

Tonny:    Focus. Nou ja, consistentie met name.

Bas:        Ja.

Tonny:    Want het is niet heel moeilijk om succesvol te worden als je jezelf de tijd ervoor gunt. Snel rijk worden, snel succesvol worden is moeilijk, maar lange termijn succesvol worden dat is echt niet moeilijk, dat kan iedereen als je maar jezelf dat geduld gunt om een hele tijd hetzelfde te blijven doen en het iedere maand net ietsje beter te doen want dan maakt het namelijk niet uit dat het een jaar of 5 jaar of 10 jaar of 20 jaar duurt, uiteindelijk kom je er wel. Dat heb ik ook altijd gedaan. En ik ga er pas andere bedrijven bij starten en andere producten als blijkt van dit product heb ik al of dit product moet ik sowieso maken voor mijn eigen gebruik en ik heb het product al en ik heb de klanten al en ik heb ook nog eens iemand die het bedrijf gaat runnen als ik er een losse BV voor opstart. Dat is het geheim nu geworden hè, dat zijn heel veel bedrijven maar ze worden allemaal gerund door een aandeelhouder of meerdere aandeelhouders die allemaal voort zijn gekomen uit bijvoorbeeld of uit het werknemersbestand of programmeurs die het product hebben gebouwd. Maar ik run die bedrijven dus niet. Daar zit de oplossing voor focus want ik kan niet 80, 100 uur per week in bedrijf 1 werken en dan vervolgens nog 8 bedrijven starten en dan zeggen nou, dan ga ik wel 8 keer 100 uur in een week werken, dat kan niet. Dus daar zit een van de geheimen. Als je het dan hebt over zo’n challenge, dat is natuurlijk een eenmalig incident want dat is een afgebakend project. Hè, dus bijvoorbeeld een boek schrijven in 6 weken, ja, dat boek dat lag al 2 jaar op de plank van we moeten een keer een boek gaan schrijven en het kwam er maar steeds niet van.

Bas:        Ja, het idee bedoel je lag op de plank.

Tonny:    Ja, nee, het boek niet. Ja, de inhoudsopgave. De inhoudsopgave had ik al 2 jaar lang. Hij veranderde wel steeds en het kreeg ook steeds een andere titel en een andere kant op, maar het zat wel in mijn hoofd. Maar ja, als je het leven je laat overkomen en je gaat aan het einde van de dag kijken of er nog tijd is om zo’n boek te schrijven, dat komt niet; het einde van de week, einde van de maand ook niet. Ik had toen aan het begin van het jaar had ik die fitness challenge had ik afgesproken met mijn trainer, Michael, die traint mij al 4,5 jaar en die wilde heel graag een keer een make-over doen. Hè, dan had hij zoiets als we dan een paar weken lang zeg maar alles perfect doen qua voeding en qua slaap en qua training en we gaan proberen om een zo groot mogelijk contrast te vormen tussen de before en de after foto dat is een mooi project. En hij zei dan kan ik dat mooi op mijn website zetten en dan krijg ik daar weer klanten mee: kijk, hè, dat heb ik ervan gemaakt. En ik heb dat na heel lang wikken en wegen maar eens een keer toegezegd en omdat ik dat toch al ging doen, ik had toen in dezelfde periode een meeting met Martijn, mijn compagnon in IMU en toen hadden we gewoon een jaarplan waar we keken van nou, wat willen we in 2020 doen? En wij stellen onszelf dan heel vaak de vraag van stel nou dat we dit hele jaar maar één marketingactie zouden mogen doen en verder helemaal niks, wat zou die marketingactie dan zijn? Dat hebben we vorig jaar ook gedaan, toen hebben we dan het AFAS Circustheater afgehuurd, we wilden het grootste seminar van Nederland geven.

IMU in het Circustheater

Bas:        Dat is ook woest, dat deed je ook out of the blue hè? Daar zaten, hoeveel man zaten daarin?

Tonny:    1.800.

Bas:        1.800. Vult hij even een zaaltje met 1.800 man out of the blue zeg maar.

Tonny:    Nou, gratis hè.

Bas:        Ja, maar goed, er komt wel 1.800 man voor jullie daar kijken wat jullie te vertellen hebben.

Tonny:    Ja, klopt, maar daar is het ook een beetje uit voortgekomen want in het Circustheater was dan het idee van we gaan gewoon één heel groot seminar geven en daarmee laten we aan de markt zien hoe groot IMU is geworden. Hè, dus we investeren ongeveer een ton om die zaal te huren en om iedereen een goody bag te geven en om echt een beleving neer te zetten want we hadden het ook wel zonder goody bags kunnen doen maar we wilden echt Scheveningen blauw kleuren van de IMU tassen.

Bas:        En die goody bag was 40K van de investering of zo?

Tonny:    Ja, ik wil het eigenlijk niet zo heel veel meer over de kosten hebben.

Bas:        Nee, ok, maakt niet uit.

Tonny:    Nee, maar dan investeer je daar flink in met het idee van dan gaan we daar ons laten zien wat we te bieden hebben en dan kunnen we dat breed uitmeten online hè, heel veel PR leent zich daarvoor van hè, jongens geven voor 2.000 personen een gratis seminar en daar hebben we toen het online marketing tornado model geïntroduceerd. Dat we dachten we moeten eigenlijk als we maar één dag de tijd hebben voor een nieuw publiek dan moeten we gewoon een model hebben wat mensen onthouden en wat we aan onze software kunnen koppelen. Hè, dus we hebben de Phoenix het website systeem, Plug & Pay het betaalsysteem en Huddle het e-learning systeem of het community systeem en als je die drie samen zou gebruiken dan hoort daar een marketingstrategie bij. En wij hebben dan de traditionele marketing funnel die hebben we omgedraaid en toen werd het een tornado. Hè, dus dan gooi je mensen niet van boven naar beneden erdoor maar je laat ze opzuigen van de bovenkant en het wordt steeds groter.

Bas:        Oh ja, nice.

Tonny:    Dus dachten we van dan hebben we, ja, misschien is het heel kinderachtig, maar dan heb je een eigen model, een eigen naamgeving, een eigen branding en dan werkt het ook beter om je software zo neer te zetten en dat hebben we toen in het Circustheater gedaan, heeft in principe goed gewerkt, alleen het was heel erg schieten met hagel. Hè, we hebben mensen die langsgaan maar die ons helemaal niet kenden. Mensen hadden natuurlijk ook niet betaald. Van de 2.000 stoelen die hebben we uiteindelijk meer dan twee keer moeten vullen om ze ook daadwerkelijk gevuld te krijgen. Hè, want de 2.000 stoelen waren binnen vier dagen gevuld. Hè, maar er hebben meer dan 1.000 mensen nog volgens mij last minute afgezegd van ik kom toch niet. Hè, dus we hebben onze complete reservelijst moeten gebruiken voor mensen die allemaal drie dagen van tevoren zeiden van nou, ik kom niet en als je niet zou komen dan zou je een no show boete krijgen van 100 euro.

Bas:        Die heb je uiteindelijk niet gefactureerd.

Tonny:    Nee, natuurlijk factureren we dat niet, maar we hadden zoiets van als het gratis is, ja, als er dan straks 100 mensen komen dat kan niet.

Bas:        Ja.

Tonny:    Dus daar hebben we van geleerd en daarom hebben we dit jaar gezegd van we gaan hetzelfde concept, maar we gaan het nu iets anders doen dus we doen het in boekvorm. Dus we maken de online marketing tornado in plaats van een seminar maken we er een gidsje van, een boekje waar dat model goed in uitgelegd staat. Heel simpel, heel dun, puur basis, hoofdlijnen zodat mensen dat dan voor kostprijs kunnen kopen. We dachten van nou, hè, dat zal ons ongeveer een euro of 2, 3 kosten om zoiets te laten maken en op te sturen en dan kunnen we dat online verkopen voor een euro of 6, 7 en dan hebben we gewoon een goede funnel en dan iedereen die zo’n boekje heeft die kunnen wij dan opvolgen van wil je niet met die software aan de slag? Dus dat was ook dit jaar het idee, als het over focus gaat, van stel dat je nou maar één ding zou mogen doen dit jaar, toen kwamen wij op dat boek van dat wordt de allerbelangrijkste. Alleen het schrijven is een beetje uit de hand gelopen. Blijkbaar kunnen Martijn en ik ons niet inhouden en hebben we dus niet een startersgidsje geschreven, maar hebben we een online marketingboek geschreven waar alles in staat wat we ooit verteld hebben.

Bas:        Ja, volgens mij moest je de papierdikte nog aanpassen anders paste hij niet door de brievenbus toch?

Tonny:    Ja, klopt. Ja, dus dat was een beetje het probleem want die hele rekensom van kostprijs verkopen dat ging dus niet meer op want kostprijs was dus het kostte ons het boek te laten drukken en in Nederland verzenden kostte ons volgens mij 9 euro en 5 cent en als het naar België gaat kost het 9,95. Dat is de exacte prijs, maar wie gelooft dat nou als je online gaat zeggen van de kostprijs is 9,95. Dan denkt iedereen van dat hebben ze er maar van gemaakt. We hebben er dus zelfs 9,83 van gemaakt, dan maken we er verlies op, omdat dat een geloofwaardiger getal is. Dus dat is eigenlijk, dat plan is compleet mislukt. Maar dat geeft niet, ik ben blij dat we er zoveel in hebben gezet want het is best wel een hype geworden. 15.000 sales in 2,5 week en toen hebben we daarna omdat het zo’n groot succes was hebben we nog een online challenge georganiseerd hè, dat we 6 dagen lang live gingen met iedereen die dan het boek had gelezen of op zijn bureau had liggen dat we zeiden van nou, als je het niet wil lezen of geen tijd hebt dan kan je gewoon online meedoen met ons. Dat was dan ook nog helemaal gratis en dan konden mensen daarna of tijdens met onze software starten en dat is eigenlijk het echte succes want daarmee, ja, we hebben Huddle, het hele Huddle BV hebben we in een maand compleet verdubbeld met deze actie.

Bas:        Ja.

Tonny:    Plug & Pay BV verdubbeld in een maand tijd. Phoenix keer 1,5 in een maand tijd en allemaal als gevolg van dat boek.

Bas:        Ja, nou ja.

Tonny:    Dat is focus dan.

Bas:        Super stom, maar ik bedoel ik ken aardig wat mensen die ook boeken hebben geschreven en ik zie dat heel veel mensen en dus ook bij jou dat dit een huge turning point is zeg maar in een business. Ik zie het ook bij mijzelf. Ik bedoel, ik heb een boekje uitgebracht over Amazon, dat is ook het begin van mijn funnel, vergelijkbaar als die van jullie en het is voor mij ook een turning point geweest in mijn business en alles. Dus eigenlijk als je een turning point wil is dus het advies sluit je 6 weken op, schrijf een boek.

Tonny:    Ja.

Bas:        En de rest is geschiedenis.

Tonny:    Nou ja, maar het is apart dat, want wij doen al e-books doen we al sinds 2010 en die zijn ook 70.000, 80.000 keer gedownload per stuk op een gegeven moment, maar het heeft nooit zo’n emotie geraakt als dat fysieke boek.

Bas:        Juist.

Tonny:    En er is een heel groot verschil tussen iemand die iets gratis download en iemand die daadwerkelijk iets koopt. Hè, iemand die al een financiële transactie naar jou heeft gedaan.

Bas:        Juist.

Tonny:    En mensen hebben het gewoon, ja, dat weegt een kilo, ja, bij jou iets minder maar je hebt wel iets in handen en je ligt echt bij mensen op het nachtkastje thuis dus je komt wel binnen in de meest ruime zin van het woord. En dat werkt en daarnaast ook van ja, omdat mensen het bestellen heb je je NAW-gegevens, je check-out, Plug & Pay, check-out, is het ook heel logisch om het telefoonnummer te vragen en hè, dat doen we bij jou vanuit Sales Passie, want dat is een van de andere participaties en wij doen dat ook om gewoon na te bellen.

Bas:        Ja.

Tonny:    Hè, en dan niet op een sales manier van je hebt ons boek gekregen, gekocht, wil je ook onze cursus kopen? Maar gewoon op een manier van hé, je hebt het boek gelezen en we zijn gewoon benieuwd wat je ervan vindt.

Bas:        Ja.

Tonny:    En meer wordt er niet voorbereid voor dat gesprek. Dus je wil gewoon weten wat vindt iemand ervan, wat zijn de vragen en waar zou iemand mee geholpen zijn en als iemand zegt van ja, ik heb behoefte aan betere software of ik wil beter gevonden worden in Google of ik wil mijn Facebook Ads uitbesteden bijvoorbeeld. Ja, wij zijn nu zo ver dat ja, we hebben drie software producten, maar we hebben ook coachingstrajecten en we participeren ook in traffic leaders en dat is dan weer een dienstverlener dus als jij zegt van nou, ik wil zelf een website bouwen dan kunnen wij zeggen: koop dan onze software. Als jij zegt van ik wil nooit van mijn leven een website bouwen, dan kunnen wij zeggen: zullen wij dan een website voor je bouwen? Als je zegt van nou, ik wil mijn Facebook Ads wil ik beter laten renderen dan kunnen wij zeggen nou, we hebben er een cursus voor, of wij kunnen het voor je doen. En mensen aan de telefoon waarderen dat heel erg dat ze daarmee geholpen worden en daar komen voor ons dus ook weer heel veel sales uit. Dat is echt een game changer.

De funnels van Tonny

Bas:        Vet. Hé en dan komen we nu misschien tot de nerdy funnel stuff zeg maar. Als jij één funnel mag beschrijven die dan, dat als je zeg maar die er nu uit zou trekken dat dat het meest desastreuze voor je business is?

Tonny:    Desastreus.

Bas:        Ja, dus als je die funnel nu zou stoppen vandaag.

Tonny:    Oh, zo.

Bas:        Dan verlies je de meeste omzet of dan zou je de minste klanten hebben, maar wat is de belangrijkste funnel in je business en hoe ziet die er ongeveer uit? Je hoeft hem niet helemaal uit te leggen, maar hoe ziet die er ongeveer uit.

Tonny:    Ja, omdat ik een beetje lang van stof ben waarschijnlijk, ja. Je stelt ook hele uitgebreide vragen.

Bas:        Ja, precies.

Tonny:    Ja, want ik zou eigenlijk antwoord geven op hoe ik aan focus kom, maar daar hebben we het helemaal niet meer over gehad.

Bas:        Klopt.

Tonny:    Dus nou blijkt dus dat ik dat niet heb.

Bas:        Goede focus ja.

Tonny:    Nee, ik moet dat buiten mijzelf leggen, daarom maak ik dus in zo’n 6-weekse een afspraak met een trainer want die komt hier dan drie keer in de week om mij te trainen en die maakt een voedingsschema, maar als je het aan mij overlaat dan krijg je dus dit.

Bas:        Nee, ok. Je betaalt andere mensen voor je focus.

Tonny:    Ja, klopt. Ja, ik heb dat zelf niet. Want als hij hier niet zou komen, ik til geen dumbbell op, nog voor geen kilo. Ik til mijn eigen boek niet eens op.

Bas:        Nee.

Tonny:    Dus dat is zeg maar stiekem een extra antwoord over focus, als je het niet hebt, leg het dan buiten jezelf.

Bas:        Nee, precies.

Tonny:    Maar jouw vraag over funnel, nou, kijk, bij de loodgieter lekt het altijd hè. Ik zeg al sinds 2010 tegen mensen dat ze een goede funnel moeten hebben en als je echt een goede funnel hebt dan ben je redelijk vrij. Hè, want een funnel, het principe is je hebt een marketingmachine opgezet wat uitkomt op jouw product, waarvan je gedacht hebt van nou, ik wil dat iemand de meest ideale route loopt of op de meest ideale manier uitkomt bij mijn product zodat het percentage verkopen zo hoog mogelijk is en de funnel die ik jarenlang heb gehad die was eigenlijk niet per se heel erg effectief. Hè, dus bij mij was het altijd heel simpel, ik had één e-book en dat was Winnen in Google en dat ging gewoon over hoe je hoger in Google komt, maar als mensen op zoek waren naar heel iets anders, daar had ik verder niks voor. Ik had alleen maar dat ene ding. En als je dat dan downloadde dan kreeg je een voorstelmail van nou, je hebt het boek gedownload en dit is wie wij zijn. Nou, dan kwam er daarna nog een video’tje met SEO-tips. Die deed het dan heel goed. Hè, dat was dan gewoon een commercievrije video maar daar zaten eigenlijk dezelfde tips in als in dat PDF. Want heel veel mensen leven een PDF niet of maar half of het blijft niet plakken, dus als je dan nog een keer in videovorm hetzelfde vertelt dan krijg je dus veel meer mensen die het oppakken en er zit een stukje persoonlijkheid in.

Bas:        Dat is een goede tip dus.

Tonny:    Ja, ja, alleen dan niet commercieel want je wil ook dat de YouTube video dat die gewoon tijdloos is en dan krijg je daar weer veel views op en dan kan je ook weer vragen van abonneer je ook op mijn YouTube kanaal, dat doen heel veel mensen en dan heb je ze op je mailinglijst en op je YouTube kanaal.

Bas:        Ja.

Tonny:    Dat stuk ging altijd heel goed, maar wat wij daarna dan altijd deden was dan kwam er nog een video over conversieoptimalisatie en dan zeiden we van nou, we hebben je nu geleerd hoe je heel veel bezoekers kan krijgen, nu gaan we je leren hoe je dan iets met die bezoekers kon doen. En op de een of andere manier ging dan echt het aantal views en het aantal opens ging gewoon door de helft en wij dachten altijd dat komt gewoon hoeveel verder mensen in de funnel zitten des te minder aandacht er is. Totdat we het gingen aanpassen en zeiden van we gaan nu bij het onderwerp blijven. Dus we maken verschillende e-bookjes, SEO e-book van nou, je download het, je krijgt een SEO PDF, dan krijg je een voorstelmail, dan krijg je een video over SEO en dan krijg je een podcast over SEO, dan krijg je nog een keer een casestudie over SEO en dan krijg je een product over SEO. En toen zagen we ineens die drop helemaal niet, toen bleef het gewoon constant en bij conversie net zo. Van hè, toen hebben we een e-bookje van de conversiecode, hoe haal je meer leads en klanten uit je website. Hè, hoe bouw je een funnel, dat leer je dan daarin.

Bas:        Ja.

Tonny:    En dan was het ook, nou, PDF-je over conversie, video over conversie, podcast over conversie, casestudie conversie, producten over conversie en omdat je dan zo dicht bij het onderwerp blijft sluit het gewoon ook perfect aan en verlies je dus helemaal geen mensen en ligt de conversie gewoon veel hoger.

Bas:        Wow.

Tonny:    Zeg je als auteur van een conversie e-book. Dus ja, conversie is altijd een spel van testen hè.

Bas:        Ja.

Tonny:    Maar dat werkt voor ons heel goed.

Bas:        Maar die volgorde die werkt dus heel goed. Dus één onderwerp en dan elke twee, drie dagen of vier dagen.

Tonny:    Ja, een paar dagen ertussen.

Bas:        Een paar dagen ertussen.

Tonny:    En in principe met de gedachte dat je er vertrouwen in hebt dat als je mensen weet te boeien dat uiteindelijk als dat product dan verderop komt over een week of twee dat mensen er dan nog wel zijn, dat ze je nog wel volgen en dat ze interesse hebben. Dus je komt niet te snel met je product en je gaat ook andere waarde uit je leads halen, anders dan alleen maar sales. Hè, dus als je zo’n video stuurt, een YouTube video dan denk ik van stel als mensen nooit ons product gaan kopen hebben we wel meer views op onze YouTube video en abonnees op het YouTube kanaal, dat is ook al waardevol.

Bas:        Ja, dat zijn de micro committments.

Tonny:    Ja, en drie dagen later krijgen ze een podcast en dan hebben we ineens weer meer podcast abonnees. Hè, omdat we daar dan specifiek om vragen en we vragen altijd maar één ding tegelijk. Dus je stuurt niet een mail met hé, tof dat je mijn e-book hebt gedownload, hier kan je je abonneren op YouTube, hier kan je me volgen op Instagram, hier kan je abonneren, want dan doen mensen helemaal niks.

Bas:        Nee, klopt.

Tonny:    Dus idealiter heb je gewoon één mail waar je maar één ding vraagt.

Bas:        Eén call to action.

Tonny:    Ja, en een mail waarvan je denkt van deze mail is dusdanig waardevol dat de ontvanger hem niet alleen wil lezen, maar dat hij hem misschien wel meerdere malen zou willen lezen of wil uitprinten en op zijn nachtkastje wil leggen en zo dat mensen echt gaan uitkijken naar mijn mails in plaats van ik mail alleen maar omdat ik iets te verkopen heb.

Bas:        Ja.

Tonny:    En dat is best wel moeilijk hoor, want wij hebben ook vaak–

De holy grail voor mailings

Bas:        Ja, ik wou net zeggen, wat is de holy grail daarin dan?

Tonny:    Ja, wij hebben ook altijd wel wat hè, wij zijn ook enthousiast, van nou, dan hebben we weer een Phoenix actie en dan hebben we weer een Plug & Pay actie en dan is Huddle weer in de aanbieding en dan dit. En op een gegeven moment betrap je jezelf erop van ja, we sturen nu altijd alleen nog maar een mailtje als we iets te verkopen hebben.

Bas:        Ja.

Tonny:    En dat vinden mensen over het algemeen kunnen dat nog ergens wel waarderen als ze dat product willen hebben, maar er moet wel een gezonde balans tussen zitten. Hè, dus wij zijn op een gegeven moment ook gewoon meer gaan kijken van we moeten ook vaker gewoon een mail gaan sturen als we niet iets te verkopen hebben maar als we alleen iets te geven hebben, dus een nieuwe podcast of een nieuwe video of een nieuw e-book of de laatste tijd veel vaker gewoon een verhaal.

Bas:        Ja.

Tonny:    Hè, dus we schrijven gewoon een stuk, iets uit het leven gegrepen.

Bas:        Precies.

Tonny:    Waar mensen zich in kunnen herkennen of waar ze iets mee kunnen en dan is er helemaal geen call to action.

Bas:        Ja.

Tonny:    En dat vinden mensen heel fijn want dat is ook onderscheidend, zeker omdat de meeste bedrijven in Nederland die sturen gewoon een onderwerp “Nieuwsbrief nummer 43” en dan krijg je een soort van catalogus met dit is er in de aanbieding.

Bas:        Ja.

Tonny:    Dat is geen e-mailmarketing.

Bas:        Nee, nee, vet. Oh man, we zijn al wel langer dan een uur aan het lullen.

Tonny:    Is dat zo?

Bas:        Ja, het gaat echt hard. Maar ja, ik denk dat we gewoon een keer wat later nog een keer een tweede versie moeten doen en dan doen we gewoon even de updated version van Tonny Loorbach.

Tonny:    Oh ja, ja, ik zit er wel lekker in. Het is jouw show.

Bas:        Ja, nee, sowieso wel tof, maar ja, het is sowieso vet want jij hebt natuurlijk nog die sprint van 6 weken die heb je nog een tweede keer gedaan en toen ben je dus 30 boeken gaan lezen en ben je nog een keer next level gegaan met trainen. Dat is misschien wel tof misschien, ik ben net begonnen zelf in het Instagram boek “No Filter”.

Tonny:    Oh ja.

Bas:        Omdat dat volgens mij een van de favorieten was van jezelf.

Tonny:    Dat klopt.

Bas:        Dus misschien kun je nog even je top 3 benoemen of zo dan hebben mensen nog wat te doen.

Tonny:    Dan hebben mensen toch nog iets aan dit interview gehad, ja.

Bas:        Ja, precies.

Tonny:    Ja, de tijd vliegt als je plezier maakt hè, maar wij gaan zo nog wel even door denk ik.

Bas:        Precies.

Tonny:    Maar nou ja, het is lastig te zeggen hoor van de top zoveel want ik heb wel geprobeerd om heel veel boeken over verschillende onderwerpen te lezen want ik merkte ook wel in de challenge dat dat ook wel fijn was. Ik heb er ook wel een paar gewisseld hoor, dat ik niet de 30 boeken heb gelezen die ik van tevoren van plan was omdat ik op een gegeven moment dacht van ja, ik heb nu 3 boeken over mijn cultuur gelezen of over de organisatie, dan denk je ja, ik wil nu echt niet nog een vierde boek daarover lezen want dat brengt me in de war of dan vergeet ik weer wat ik van plan was. Dus het waren boeken over van allerlei verschillende onderwerpen.

Favoriete boeken van Tonny

Bas:        Nee ok, de vraag is als volgt, dus van de 30 boeken mag je er maar 3 lezen, welke 3 zou je lezen en welke 3 meest waardevolle lessen heb je uit de 30 boeken gehaald? Dus 2 keer 3.

Tonny:    Ja, 2 keer 3. Ja, kijk uit dat je mij niet te veel vragen in een keer stelt hè.

Bas:        Nee, klopt.

Tonny:    Ja.

Bas:        Je hebt nog een paar minuutjes.

Tonny:    Ok, nou ja, kijk, wat ik de tofste vond dat waren de boeken over de grote unicorns. Hè, dus Instagram, “No Filter” heet dat boek, het Spotify boek en het boek dan over Square, “The Innovation Stack” heet dat. Dat zijn gewoon echt, ja, dat zijn ondernemersverhalen, vond ik het mooiste. En dat is dan wel allemaal dezelfde categorie, maar dat heeft me heel erg geraakt omdat het je gewoon heel erg weer groot laat denken en het laat je weer dromen en al die andere boeken waren wat praktischer zeg maar, dus die zetten je meer aan het werk en als ik mag kiezen ben ik liever aan het dromen dan dat ik feitelijk werk aan het verzetten ben. Dus die zou ik heel erg aanraden. Jouw tweede vraag was welke drie dingen heb ik eruit gehaald.

Bas:        Ja, de drie meest waardevolle lessen of dingen, tips, whatever die je misschien toepast, gaat toepassen of waar je dacht van what the fuck, dit is echt wel een game changer voor mijzelf of in mijn leven of in je business of whatever.

Tonny:    Nou, sowieso het proces van lezen. Ik heb natuurlijk als je 30 boeken in 6 weken gaat lezen dan sta je op tijd en dan moet je echt gaan timen van hè, welke momenten ga ik lezen en hoe snel kan ik dan lezen en ik dacht bijvoorbeeld van nou, hè, ik ben echt een avondmens, ik zal waarschijnlijk het meeste lezen ’s avonds tussen 18:00 uur en 22:00 uur doen in bed en dan ga ik daarna meteen slapen. Nou blijkt uiteindelijk dat ik ’s ochtends veel sneller kan lezen dan ’s avonds. Hè, dus als ik ’s ochtends uit bed kom en ik stond dan om 7 uur op dan als ik dan meteen ging lezen en ik had echt nog mijn laptop niet bekeken, mijn telefoon nog niet bekeken, nog niet gesport, nog geen ontbijt gehad, gewoon een kopje koffie, verder niks, dan zoog ik het echt op als een spons en dan kon ik echt 100 pagina’s per uur lezen, maar als ik bijvoorbeeld eerst ging trainen dan was mijn hartslag al verhoogd en dan was ik onrustiger en dan had ik al meerdere gedachten gehad en dan kon ik nog maar 70, 80 pagina’s per uur lezen en als ik de fout maakte om eerst op mijn telefoon te gaan kijken of eerst in mijn inbox te kijken dan was de productiviteit helemaal weg. Dus je leert heel goed van jezelf van waar zit mijn gouden uur en hoe is mijn energie verdeeld. Want het was echt niet de tijd wat de uitdaging was, het was gewoon het tijd inplannen en jezelf nul af laten leiden in de tijd dat je daarvoor zit en dan kan je met een half uur op een dag kan je echt super veel bereiken als je je in dat half uur maar absoluut nul laat afleiden.

Bas:        Ja, toch weer focus dus.

Tonny:    Dat is focus, ja, maar dan moet het want had ik die challenge niet gehad dan had ik waarschijnlijk nog geen boek gelezen in die 6 weken tijd. Dus je hoeft het niet van jezelf te hebben die discipline, maar ik maak dan de afspraak met mijn broer en ik vertel het aan de hele wereld dat ik die 30 boeken ga lezen.

Bas:        Ja, dat schijnt ook de kans op succes met echt 60% of echt dramatisch te verhogen als je dat een openbare commitment maakt. Dus als je de openbare commitment niet wilt maken, wat je ook wil bereiken dan moet je je al bij jezelf gaan afvragen of je het wel wil bereiken.

Tonny:    Ja, klopt, daar begint het al mee. Ja, maar het is ook gewoon weet je, op een gegeven moment zit ik een boek te lezen dan denk ik ja, ik vind het niet zo boeiend, ik kan het nu gewoon dicht doen en dan zeg ik toch gewoon dat ik het heb gelezen?

Bas:        Ja.

Tonny:    Kijk, eerder dit jaar moest ik een boek schrijven in 6 weken, dan kan je niet zeggen dat je dat hebt gedaan als dat niet zo is want dan is er feitelijk geen boek. Maar je kan wel zeggen dat je een boek hebt gelezen. Maar wat nou als je een broer hebt die dezelfde 30 boeken leest en die iedere zaterdag langskomt, het kan zijn dat hij ineens iets gaat vertellen over iets wat jij niet hebt gelezen.

Bas:        Ja.

Tonny:    Dan val je door de mand.

Bas:        Ja.

Tonny:    En dan gaat hij denken dat je alle boeken niet hebt gelezen. Dus dan kan je het je niet permitteren om ook maar één pagina niet te lezen. Dus dat maakt het, dat heb ik eruit geleerd.

Bas:        Maar inhoudelijk uit de boeken? De drie dingen die je denkt van ja, dit zijn gewoon drie dingen die mij het meest zijn bijgebleven van alle boeken die ik gelezen heb en daar heb je nog iets aan?

Tonny:    Wat ik heel nuttig vond was, dan moet ik even denken hoor want ik heb heel veel dingen natuurlijk eruit geleerd, maar het boekje “Zero to One” van Peter Thiel, dat is een investeerder die achter heel veel van die grote partijen zit, daar heb ik wel heel veel uit geleerd, met name zijn kijk op concurrentie. De meeste ondernemers zijn, ik ook wel, kijken toch wel naar hoe kan ik mij onderscheiden in de markt of hoe kan ik marktaandeel afpakken van de concurrent bij wijze van. En je bent toch vaak geneigd om een beetje de strijd op te zoeken en hij schreef juist een stuk zo van ja, hij zei: oorlog is slecht voor iedereen, ook voor degene die wint; concurrentie is ook slecht voor iedereen, ook voor degene die wint want je laat je afleiden en je past je bedrijf aan op een ander en zeker als je de fout maakt om op een gegeven moment concurrentie te gaan voeren op prijs bijvoorbeeld dat je denkt van oeh: maar ik ben hetzelfde als de concurrent dus ik ga nu mijn prijzen verlagen als onderscheidend middel. En dan op een gegeven moment krijg je een prijzenoorlog en dan concurreer je elkaar kapot zeg maar en dan is en de markt kapot en je bent allebei eigenlijk je voordeel kwijt. En hij zei van ja, ieder falend bedrijf heeft gefaald zich te onderscheiden van de concurrent, in een positieve manier. En hij zei je moet ook geen oorlog aangaan met partijen waar je het niet van kan winnen. En dat had ik voor mijzelf bijvoorbeeld ook wel van ja, wij hebben in Nederland hebben wij een hele toffe business met softwarebedrijven, maar als wij nu bijvoorbeeld te vroeg de internationale markt opgaan dan krijgen we te maken met andere concurrenten en daar zullen we een andere strategie voor moeten voeren. Dat was maar iets heel kleins, ja, het moet ook net op je van toepassing zijn.

Bas:        Zeker.

Tonny:    Maar het kwam bij mij kwam het heel erg binnen van hè, ik ben liever de grote vis in de kleine vijver die maximaal kan eten dan dat je je laat verleiden om de kleine vis, hè, of de grote vis in de kleine vijver wou ik zeggen, dan dat je je laat verleiden om het kleine visje in de hele grote zee te gaan worden.

Bas:        Ja.

Tonny:    Maar het is zo verleidelijk om die grote zee in te gaan want ja, daar zit de potentie natuurlijk.

Bas:        Ja, ja. Wel een goede les.

Tonny:    Ja, ik hoop voor Peter dat ik het een beetje heb uit kunnen leggen.

‘Lifehacks’

Bas:        En op persoonlijk vlak dan? Gewoon een dagelijks leven tip of zo? Of om dingen eenvoudiger te maken of whatever, geen idee?

Tonny:    Nou, het boek “Indistractable” heb ik ook meteen in 25-voud gekocht en aan het hele team gegeven want dat liet echt zien, is van de auteur van Hooked, hè, die heeft een boek geschreven over hoe je verslaafd raakt aan social media platformen en hij zei van ja, ik had het eigenlijk geschreven om consumenten tegen zichzelf te beschermen, maar wat er is gebeurd is dat allemaal software ontwikkelaars zoals ik het misbruikt hebben om hun klanten nog meer verslaafd te maken aan al die grote social media platformen.

Bas:        Ja.

Tonny:    Dus nu heet hij Indistractable geschreven als soort van wapen voor een gewoon mens om je vrijheid terug te claimen en om je focus terug te claimen. En dat boek gaat gewoon over hoe je afleiding elimineert uit je leven en dat kwam voor mij kwam dat wel heel erg binnen omdat ik natuurlijk precies in die 6 weken ineens merkte wat er mogelijk is in 6 weken tijd als je je helemaal niet af laat leiden en er stonden zulke prachtige basistips alleen al in. Alleen al het feit dat als je, wat ik bijvoorbeeld had dat als ik zat te lezen en ik kon alleen maar mijn telefoon zien liggen, dan hoefde hij niet eens geluid te maken, dat dat al een afleidende factor was.

Bas:        Ja, geloof ik wel.

Tonny:    En er stonden heel veel van dat soort dingen in en ook hoe je jezelf daartegen kan wapenen. Hè, dus hoe je je Facebook timeline leeg kan halen en hoe je de aangeraden video’s bij YouTube weg kan halen zeg maar en heel veel van dat soort life hacks waardoor je een afleidingsvrij leven gaat leiden en dat vond ik heel fijn.

Bas:        Perfect boek voor je personeel Tonny.

Tonny:    Ja, nou ja, want tijdens Corona denk je ze maken allemaal meer uren dan ooit.

Bas:        Ja.

Tonny:    Want je kan als je thuiswerkt dan kan je om 17:00 uur je laptop wel dichtklappen, maar meestal gaat hij dan om 18:00 uur weer open.

Bas:        Ja.

Tonny:    Want je gaat verder nergens heen of zo.

Bas:        Nee, klopt.

Tonny:    Dus iedereen werkt maar door en werkt maar door en ergens is dat heel fijn, maar ik maak me dan een beetje zorgen over de burn-outs en het overspannen raken, zeker in deze leeftijdscategorie. Ik kan ze niet zeggen dat ze beter voor zichzelf moeten zorgen en verwachten dat ze dat gaan doen, maar ik kan ze wel een boek geven waardoor ze zelf het idee krijgen om beter voor zichzelf te gaan zorgen en dat werkt heel goed.

Bas:        Mooi. Mooie gedachte. Ja, aan alle goede dingen komt een eind Tonny.

Tonny:    Ja.

Bas:        Laat ik een paginaatje aanmaken voor jou, www.ondernemenopslippers.nl/tonny.

Tonny:    Ja, is goed.

Bas:        Daar kunnen mensen hun naam en e-mailadres invullen en daarna ga ik ze een mailtje sturen met alles wat jij nu gaat vertellen. Dus ik ga ze doorsturen naar jouw boek onder andere. Waar ga ik ze nog meer naar doorsturen? Naar als jouw software producten, pagina’s, ja, persoonlijke pagina, LinkedIn, social profielen, Twitter, YouTube.

Tonny:    Alles, ik zou alles erbij zetten want dan is de kans het kleinst dat ze iets gaan doen, ja.

Bas:        Ja, precies.

Tonny:    Dat heb ik je nou net uitgelegd.

Bas:        Laten we beginnen bij het boek dan.

Tonny:    Ja, ik zou het boek er neerzetten.

Bas:        Ja, het is ook een bizar waardevol boek. Echt, hoeveel pagina’s? 350 pagina’s.

Tonny:    350 pagina’s.

Bas:        Puur goud. Mooie tips, software, alles over Tonny en dat gaan we regelen.

Tonny:    Helemaal goed.

Bas:        Super gaaf man. Thanks dat ik je mocht interviewen en to be continued. Top, dan komt de jingle nu hè, dan moet je niet te hard praten hè.

Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!

Bas:     Yes, dat was de one and only Tonny Loorbach, super gaaf gesprek. Iets langer dan normaal, maar het was natuurlijk ook interessanter dan normaal. Ik vond het heerlijk. Ga naar www.ondernemenopslippers.nl/tonny en dat is met een Y aan het einde en laat even je naam en e-mailadres achter dan laten we eventjes weten wat je allemaal kan vinden. Het nieuwe boek van Tonny kun je gratis bemachtigen etc. Check it out en tot het volgende slippertje! Yes, later!