Slippertje 54: Van ongezonde levensstijl naar biohacking met Kasper van der Meulen

YES! Het is weer maandag en dus is het tijd voor een gloednieuwe podcast! Deze week is Kasper van de Meulen mijn gast, hij wordt ook wel Breathwork Biohacker genoemd. Op zijn 26e was hij te dik, depressief en leefde hij ongezond en was hij totaal opgebrand. Hij begon met zichzelf te biohacken en schreef in 30 dagen het boek MindLift wat inmiddels meer dan 12.000 keer verkocht is en in drie talen verkrijgbaar is.

Hij rende een marathon op blote voeten, beklom met -20 bergen in zijn korte broek. Hij werkt met top CEO’s, atleten en elite performers over de hele wereld en hij leidt nu biohacking coaches op.

Verder vertelt Kasper van der Meulen in Slippertje 54 onder andere over:

• Zijn jeugdtijd
• Wat hij zou doen als hij nog maar 3 maanden te leven zou hebben
• Lichamelijke klachten door stress
• Microdoseringen
• Levenservaring, definitie van succes & interne vrijheid
• Én de Ultrarun in Zwitserland

Laten we snel gaan luisteren naar de toffe- en interessante verhalen van Kasper van der Meulen, let’s go!

Podcast transcriptie

Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Kasper van der Meulen. Hij is ook wel Breathwork Biohacker genoemd. Op zijn 26e was hij te dik, depressief en leefde hij ongezond en was hij totaal opgebrand. Hij begon met zichzelf te biohacken en schreef in 30 dagen het boek MindLift wat inmiddels meer dan 12.000 keer verkocht is en in drie talen verkrijgbaar is. Hij rende een marathon op blote voeten, beklom met -20 bergen in zijn korte broek. Hij werkt met top CEO’s, atleten en elite performers over de hele wereld en hij leidt nu biohacking coaches op. Kasper, welkom.

Kasper: Dank je wel, dank je wel.

Bas: We gaan helemaal los Kasper.

Kasper: Ja, ik ben er helemaal klaar voor.

Je schuift je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.

Bas: Ja Kasper, we gaan de code van het leven kraken en met jou ook de ode van veel andere dingen geloof ik.

Kasper: Ja.

Bas: Ja, welkom man.

Kasper: Dank je wel, tof om hier te zijn.

Bas: Ja, zeker, zeker, superleuk dat je er bent en we waren al een beetje aan het voorbespreken en ja, gewoon een heel interessant verhaal nu al aan de hand van de intro want jij bent een beetje opgegroeid in Zwolle vertelde je me net.

Kasper: Ja.

De jeugd van Kasper van der Meulen

Bas: Hoe zag jouw jeugd er een beetje uit?

Kasper: Ja, ik zat mijzelf flink in de weg. Ja, ja, ik had echt, ja, vroeger op school ik werd gepest en ik kon niet goed meekomen en ik kon niet goed leren. Nou, weet je, ik kon heel goed leren, alleen niet op de manier dat het van mij verwacht werd weet je wel. Dus ik had al heel vroeg issues met het onderwijssysteem en in mijn tienertijd besloot ik om daar maar gewoon niet meer aan deel te nemen en gewoon te vertrekken en in parkjes te gaan zitten blowen en rondhangen en onzin uitvreten. Dat was een hele interessante fase voor mij. Maar uiteindelijk daar toch ook wel weer mijn liefde gevonden voor de wetenschap en voor leren en daar uitgeklommen en een aantal hele donkere fases doorgemaakt en toen ben ik uiteindelijk als biologiedocent zelf gaan werken terwijl ik eigenlijk helemaal niet, ja, ik was echt zo heel erg anti onderwijs maar ik kwam via een soort van omweg kwam ik voor de klas terecht want ik wilde studeren maar ik had zelf mijn eigen schooltijd was het moeilijk. Dus ik wilde biologie studeren, ik wilde wetenschapper worden, ik wilde de wereld redden en de walvissen redden en het bos redden en zo.

Bas: Ja.

Kasper: Maar toen moest ik een propedeuse halen op de hbo biologie lerarenopleiding om biologie te kunnen studeren en daar stond ik opeens voor de klas, totaal onverwacht als stagiair werd ik gewoon voor de klas gezet en ja, en daar vond ik iets in mij, het spreken voor een groep, werken met mensen en ja, direct invloed uit kunnen oefenen op de staat van zijn van mensen die in een zaal zitten. Daar werd ik echt door gevangen en toen was ik 19 of zo toen dat gebeurde.

Bas: Cool.

Kasper: En sindsdien ben ik nooit meer voor de groep weggegaan en heel lang in het, ja, een paar jaar in het onderwijs gebleven en nu, ja, als spreker rond gegaan dus het is voor mij een heel pad geweest.

Wat zou je doen..?

Bas: Wow, we gaan daar eens even helemaal doorheen in deze podcast. Voordat ik mijn eerste vraag vergeet, ik probeer altijd even naar de kern te komen. Kasper, wat zou je doen als je nog drie maanden te leven hebt?

Kasper: Precies wat ik nu doe.

Bas: Ja?

Kasper: Ja.

Bas: En dat is met name mensen helpen.

Kasper: Ja, ja, het is mijn waarheid spreken. Kijk, ik stel mijzelf die vraag elke dag, wat zou ik doen als vandaag mijn laatste dag is, dus echt het herinneren van de dood is een van mijn allerbelangrijkste mindsetoefeningen die ik echt elke dag toepas. Dus ’s ochtends vraag ik mij af van hé, mijn laatste dag, ok wat gaat er gebeuren. Aan het einde van de dag sluit ik af met de gedachte ok, ik ga nu mijn ogen dicht doen, wat nou als het de laatste keer is het is afgelopen, kan ik dan terugkijken op mijn leven en denken ja, ik heb mijn leven geleefd zoals ik het wil? En tegenwoordig voel ik dan bijna altijd een ja. Zo van ja, ik kan het afsluiten, this is it zeg maar, ik heb het gedaan. En als ik ergens een nee voel dan weet ik ook waar ik de volgende dag mee ga starten. Dus als ik nog drie maanden te leven had, ja, dan zou ik ja, bijna precies hetzelfde doen.

Bas: Wow.

Kasper: Misschien wat meer tijd met mijn dochter inplannen maar daar heb ik al best wel veel tijd mee en ik zit nu gewoon in een hele goede flow dat ik eigenlijk al mijn tijd besteed aan de dingen die ik het belangrijkst vind en dat is lesgeven, mijn waarheid spreken, ik heb het gevoel dat ik echt iets heb achter te laten in het leven zeg maar als ik weet van ik vertrek.

Bas: Ja.

Kasper: Sterker nog, waarschijnlijk als ik vanochtend te horen zou hebben van hé, je hebt drie maanden te leven dan zou ik je bellen Bas, we hebben meer tijd nodig, we gaan 5 uur lang vol lullen en proberen alles–

Bas: We gaan alles vertellen.

Kasper: Alles vertellen, ja. En het voelt heel fijn om die vraag op zo’n manier te kunnen beantwoorden.

Bewustwording

Bas: Wow, maar dus dat vind ik mooi aan jou te horen, jij denkt hier heel bewust over na en vind je niet dat mensen wakker moeten worden en dat veel meer mensen hier bewust over na moeten denken?

Kasper: Zeker weten, ja, en het is ook, grappig genoeg het is het eerste waar ik mensen aan herinner. Als ik één tip mag geven of één ding op een billboard mag zeggen: je gaat dood. Ik had vroeger had ik een vision board en daar stonden dan weet je wel, villa’s op en auto’s en dingen die ik wilde bereiken en bepaalde omschrijvingen van wat ik nog wilde doen en op een gegeven moment dacht ik van nee, ik ga dat simplificeren, wat is de essentie en dus mijn vision board zegt nu: you’re going to die. Het zou zomaar de laatste dag kunnen zijn. En ik denk dat de herinnering van de dood en ook ja, de dood als gegeven is hetgeen wat ons allemaal gelijktrekt weet je wel. Het leven is alleen wat waard omdat het eindig is, omdat het kort is.

Bas: Ja.

Kasper: En dat is het grappige, want als jij vraagt als je nog drie maanden te leven hebt dan opeens wordt dus de intensiteit van de waarde van het leven verhoogd omdat het opraakt. Schaarste creëert waarde en dat is belangrijk om te begrijpen voor ondernemers, maar ook gewoon in je dagelijks leven dat er is in zekere zin een schaarste van tijd in dit leven en de herinnering daarvan maakt alle belangrijker, maakt alles helderder. En ik heb zelfs in hele kleine momenten op de dag als ik een beetje op mijn telefoon zit te scrollen en mijn dochter is daar aan het spelen dat ik mijzelf echt zo van Kasper, luister, je gaat dood, het kan zomaar afgelopen zijn. En let op, dit is het allermooiste wat er is, be present weet je wel.

Bas: Wow.

Kasper: Ja, dat is een belangrijke voor mij en ik denk dat sowieso onze relatie met de dood een beetje verwaterd is in het westen dat we eigenlijk doen alsof het niet bestaat.

Bas: Ja.

Kasper: We proberen zoveel mogelijk daarvan weg te rennen en zoveel mogelijk dat te negeren en het is, ja, het is heel mooi om eigenlijk je eigen relatie met je eigen dood te onderzoeken.

Lichamelijke klachten door stress

Bas: Ja, ik heb gisteren een podcast opgenomen met iemand die heeft letterlijk zoveel stress gehad dat hij op een gegeven moment een tumor in zijn been heeft gekregen en die heeft een been moeten amputeren. Daarvoor was hij zeg maar high level, wilde hij, ja, was hij highly ambitious, had hij ook die goals van villa’s en nee, ik ga eerst tien jaar lang knallen en daarna zie ik het wel weer. Totdat hij dus zijn been liet amputeren en dat letterlijk de wake up call was van what the fuck weet je, het leven is niet oneindig en 10 jaar knallen, misschien kan ik ook wel zoveel werken dat het ongezond is en dat patroon zie je heel vaak dat mensen dus gewoon doorgaan en door blijven gaan totdat er een moment, en ook hun lichamelijke signalen allemaal negeren, hebben allemaal hoofdpijn of pijn in de schouder of whatever er ontstaat als je veel stress hebt en is dat ook iets wat je zelf hebt ervaren?

Kasper: Ja, nou, ik ben fysiek echt tegen heel veel muren aangelopen zelf, heel veel blessures gehad en ik had ja, toen ik een jaar of 25, 26 was dan hoor je in de prime of your life te zijn, gezond te zijn, gezond te zijn. Ik was gewoon een soort van oude man. Ik had een keer in de week een migraine dat ik er een dag uitlag weet je wel en ik had dan ook nog vaak katers waardoor ik meerdere dagen in de week was ik gewoon niet fit en ik had last van mijn rug en soms lag ik de hele dag in bed met mijn rug zat vast en ik had geen energie. Nou, als je dan kijkt wat er, de tijd glijdt gewoon uit je vingers dan weet je wel, het is gewoon weg. En nu ja, als ik weet dat ik een dag, vroeger dronk ik vraag een paar keer per week, even lekker een beetje aangeschoten en dan de volgende dag, ja, was ik een beetje zo, ik leefde altijd eigenlijk op die frequentie, ik merkte er niet zoveel van, maar als ik nu weet dat ik een dag of een ochtend verlies aan brak zijn, het is gewoon niet de moeite waard weet je wel. Het draait heel erg. Dus ik heb zeker momenten gehad in mijn leven dat ik er echt tegenaan liep, maar ook mentaal dat ik echt momenten had dat ik, het is niet zo, ik ben nooit suïcidaal geweest actief, maar ik heb wel echt momenten gehad in depressie dat ik me echt kon voorstellen, dat ik het begreep opeens wat dat is om echt suïcidaal te zijn en dat was voor mij wel, dat was wel een shock weet je wel, dat ik echt dacht van ja, het zou maar, toen ik nog rookte dacht ik van ja, weet je wel, dan laat ik maar, ja, dat roken dat helpt mij in ieder geval om wat minder lang in dit leven aanwezig te zijn zeg maar. Dus echt die intensiteit van duisternis heb ik wel ervaren. En het interessante is ook dat het is ook zo’n taboe, mensen praten er niet over, over mentale gezondheid en het is dus de laatste jaren is het mijn werk om, en zeker in een hele intieme setting in retreats, hè, die retreats dat we bergen beklimmen en dat we met paddenstoelen werken en dat we echt de diepte ingaan, meditatie ademoefeningen. Ja, dan komen mensen echt de zwaarste donkerste delen van zichzelf soms tegen, of die komen daar ook voor. En het is ja, we zitten voornamelijk op de performance en het is heel leuk en luchtig en heel relaxed en heel cool allemaal die retreats, maar mensen komen het wel tegen.

Bas: Wow.

Kasper: En ik heb dus heel veel met mensen mogen werken die vanuit een dieptepunt komen. Dus ik zie die hero’s journey zie ik heel veel in mijn werk en mensen die bijvoorbeeld chronisch ziek zijn geworden en denken van oh, wat erg, er is me iets aangedaan en dan realiseren van oh, maar wacht eens even, deze, dit is een patroon wat ik zelf heb gecreëerd. Ik heb al die jaren niet voor mijzelf gezorgd of dit niet belangrijk gemaakt. Keihard ergens tegenaan lopen, eruit krabbelen en op een totaal andere manier in het leven staan. dus eigenlijk in zekere zin een soort van ja, een transformatie hebben doorgemaakt en een deel van transformatie is dat een deel van je ook sterft, dat een deel van je verdwijnt.

Bas: Ja.

Kasper: Dus ik heb heel veel, waanzinnig spectaculair, grandioze levensverhalen van mensen mogen meemaken, mogen horen, met hun dieptepunten en hoe ze daar uit zijn geklommen en dus precies dat verhaal wat je net zegt hè, dat je dan tegen zo’n enorme challenge aanloopt, je realiseert dat de manier waarop je geleefd hebt niet meer werkt en dan de vraag gaat stellen: hoe kan ik een nieuw leven bouwen? Dat is eigenlijk waar mijn werk over gaat en daar raak ik elke dag van geïnspireerd. ja, en als ik dat nog 100 jaar mag doen of nog drie maanden mag doen, ik vind het vet weet je wel.

Er is meer mogelijk

Bas: Wow, wow, maar eigenlijk zeg je gewoon je laat mensen, misschien laat je mensen inzien waarvoor ze hier zijn of zo, of dat er meer is dan datgene wat ze doen of hoe moet ik het zien?

Kasper: In zekere zin wel ja, wat ik vooral in mijn retreats en in mijn werk met mensen doe is de grenzen te laten zien van hun bestaande overtuiging. Dus eigenlijk dat je echt tegen jezelf aan begint te lopen en dat je gaat merken van ja, op welke manieren dien ik mijzelf eigenlijk niet, op welke manieren heb ik een leven ingericht wat totaal niet dienstbaar is aan wat ik het liefste doe, wat ik belangrijk vind, aan mijn hogere doel hè, aan mijn purpose en hoe kan ik die delen van mijzelf loslaten?

Bas: Ja.

Kasper: Ja, en soms is het mooi om daar extreme middelen voor te gebruiken zoals extreme kou of extreme hitte, hele heftige ademoefeningen maar dat kan ook heel zacht gaan, heel rustig, gewoon puur in gesprek, in kwetsbaarheid, er zijn duizenden methoden voor die eeuwenoud zijn.

Bas: Ja.

Kasper: En het is vooral het uit onderzoeken van wat is nou, hoe kan ik van al die verschillende dingen een prachtige symfonie maken waarin een groep mensen die transformatie eigenlijk in een exponentieel tempo kan doormaken in de tijd die ik met ze heb. Dat is eigenlijk waar mijn werk over gaat.

Bas: Cool zeg, cool, heel vet. Ja, je noemde net tussen neus en lippen door ook je werkt ook met paddenstoelen. Ik heb een tijd geleden ook een truffelceremonie gedaan bij Jesse van der Velde, die ken je.

Kasper: Oh ja, bij Jesse, ja, leuk.

Microdoseringen

Bas: Ja, en dat had ik een jaar eerder ook eerder gedaan in een tipi, maar dat zijn ook vergelijkbare ceremonies of zo die jij dus ook doet?

Kasper: Ik werk niet zozeer in ceremonievorm, ik werk veel meer met microdoseringen dus ook in de, zelfs als deel van de opleiding kijken we eigenlijk naar wat zijn nou de meest effectieve schakels om die stappen die ik net omschreef om die door te maken, dus wat is de directe weg in biohacking wordt heel vaak gepraat over shortcuts waardoor het klinkt dat je een soort van stiekem tussenweggetje kan nemen waardoor je er sneller bent, daar gaat het eigenlijk niet over, maar het gaat erover wat is de meest directe weg naar die stap die je wil maken in je leven en dat heeft er vaak mee te maken dat je in een andere staat van zijn moet treden dan waar je normaal gesproken in leeft en de reden dat bijvoorbeeld zo iemand zich, bereid is om zich 10 jaar lang op te offeren om maar een bepaald resultaat te behalen is omdat we worden getraind in de westerse maatschappij om een bepaalde staat van zijn heel nauw vast te houden en dat is de staat van zijn van productiviteit en productiviteit, doelgerichtheid, doelmatigheid, geld verdienen, dat zijn mind states die binnen een hele beperkte bandbreedte plaatsvinden terwijl als je kijkt naar, ja, als je weet bijvoorbeeld iedereen is wel een keer verliefd geweest. Nou, dan leef je in een totaal andere laag van bewustzijn. Of als je verdrietig bent of als je depressief bent of als je ja, een wereldschokkend inzicht hebt waardoor alles opeens anders is weet je wel, een spiritueel inzicht. Nou, dan zit je opeens in een andere staat van bewustzijn en ik denk dat in ons huidige westerse denken is die staat van bewustzijn waarbinnen we productief zijn en doelgericht zijn die wordt heel zwaar overtraind. Als je kijkt naar mentale staten als een soort van mentale spieren dan is die spier van ik moet dit nog bereiken, ik moet dat nog behalen, ik moet dit nog doen, dat moet kloppen, die is heel zwaar overtraind.

Bas: Als dan.

Kasper: Als dan, ja, heel erg ja. En om dus een verandering door te maken die blijvend is en die echt significant is moeten we eigenlijk in een andere staat van zijn treden om die verandering te kunnen maken want anders blijf je de hele tijd in dezelfde staat van zijn diezelfde staat van zijn te optimaliseren en dat is vaak een eerste stap waar ondernemers in komen, die zeggen van ja, ik wil inderdaad ondernemen op slippers of ik wil mijn beste leven leven, dan ga je dus heel doelgericht met dat hele specifieke vision board dat allemaal gaat over externe dingen die je nog moet behalen ga je daarmee bezig en dan kun je jarenlang kun je in die persoonlijke ontwikkelingsmarkt alle cursussen kopen, alle webinars volgen, alle boeken lezen.

Bas: Ja, tsjakka roepen.

Kasper: En tsjakka roepen, en dat is mooi hoor, dat is heel krachtig, dat is een hele mooie laag om in te zijn, alleen op een gegeven moment moet je je ook realiseren dat je dan diezelfde laag van bewustzijn de hele tijd maar ontwikkeld en ontwikkelt en ontwikkelt, wat heel erg dat mind- en doelgericht is. Dus ik ben vooral op zoek naar manieren waarmee we dus de staat van bewustzijn kunnen veranderen zodat je je leven, je doelen, de dingen die je belangrijk vindt vanuit een andere staat kunt bekijken en dan kijken of die nog wel dient. Nou, en daar is bijvoorbeeld psychedelische middelen zijn er een hele krachtige tool in, maar ik vind het zelf vooral mooi om dat te combineren in een hele kleine dosering gecombineerd met ademoefeningen, gecombineerd met groepswerk, emotioneel werk, met muziek, met soundhealing achtige elementen om daar ook een bepaalde subtiliteit in te werken.

Bas: Ja.

Kasper: En nou is het wel zo dat ik ook met hoge dosissen ceremonie werk in mijn hele vergevorderde cursussen met mensen die ik goed ken, maar het is voor mij gewoon een gebied wat ik ja, wat ik echt nog aan het ontdekken ben en wat ik ook met heel veel nederigheid wil benaderen want het is niet niks om dit soort dingen te doen.

Bas: Nee, absoluut, absoluut. Nee, het ook, ja, sommige mensen denken misschien wat is het voor zweverig gedoe, paddenstoelen en allemaal dingen die we noemen, maar ik denk dat het veel, ja, dat het heel mooi is wat je zegt dat mensen in een andere staat moeten komen om in te zien ja, waarvoor ze hier zijn en dat heel veel mensen in als dan leven en alleen maar bepaalde doelen stellen, het getalletje op hun bankrekening vergroten en denken dat dat het leven is.

Kasper: Nou ja, dat is een heel goed punt en het is ook zo dat er nu heel veel van de dingen die als zweverig gezien worden, die gewoon echt heel goed werken die worden nu wetenschappelijk aantoonbaar en verklaarbaar.

Bas: Juist.

Kasper: En dat vind ik leuk van de biohacking scene is ja, totale openmindedheid voor alle zweverige dingen, maar ik ga er pas echt mee aan de slag als de wetenschap er is. Dus als je bijvoorbeeld kijkt naar extreme stress of psychedelische middelen of eigenlijk alle tools die ik gebruik die gaan er eigenlijk over dat je het deel van jouw brein wat die functie in stand houdt van productiviteit, dat heet de default node network, dus dat is een netwerk, een neurologisch netwerk wat eigenlijk gewend is om heel specifiek in bepaalde patronen te werken. Zolang dat actief is blijf je op dezelfde manier denken, op dezelfde manier leven, dingen op dezelfde manier doen. En eigenlijk wil je dus werken met modaliteiten, met verschillende technieken die jou helpen om dat deel van je brein, dus dat netwerk even minder actief te maken. Nou, daar zijn allerlei manieren voor en toevallig is dan nou ja, zoiets als psilocybine wat in de paddo zit maar ook heel veel andere middelen die zijn, er is 50 jaar aan wetenschappelijk research die aantonen dat precies dat gebeurt. Dus je hebt een verlaging van de hoeveelheid activiteit in je default node network en je hebt een verhoging van het aantal verbindingen tussen verschillende delen in je brein die normaal gesproken niet verbonden zijn. Soortgelijke dingen, hele soortgelijke dingen gebeuren met meditatie, hele soortgelijke dingen gebeuren met diepe ademoefeningen, maar ook met extreme stress bijvoorbeeld, dus dat is waarom ik werk met de kou en met hitte en met dingen zoals uitputting en vasten. Dat zijn allemaal manieren die eigenlijk een prikkel creëren naar jouw systeem op overlevingsniveau eigenlijk die groter is dan de prikkels waarmee je je dagelijks leven eigenlijk stuurt, waardoor het dus veel helderder wordt van wat is eigenlijk belangrijk en werken met de kou of met hitte of met ademoefeningen waarbij je je adem vasthoudt, eigenlijk presenteer je je lijf met een soort van overlevingstrigger. Dus hè, in de kou of in de hitte heb je de hele tijd dat signaal van hé, dit is een overlevingsprikkel en je lichaam wordt eraan herinnert van hé, je gaat dood hè, remember, you’re going to die, memento mori, en in relatie tot zo’n prikkel kun je dus andere keuzes gaan maken, kun je jezelf zien zo van oh ja, wacht even, als dinge moeilijk worden dan doe ik altijd dit, ik ga altijd over mijn eigen grens heen als het leven moeilijk wordt en dat doe ik per dag doe ik daar 10 miniversietjes van maar in relatie tot deze extreme prikkel zoals de kou of de hitte of de intensiteit van zo’n psychedelische ervaring kun je dus denken van oh ja, wacht even, nu zie ik het opeens, ik doe dat overal in mijn leven, ik ben altijd aan het pleasen om die ander blij te maken of ik ben altijd over mijn grenzen aan het gaan om dat doel te bereiken.

Bas: Ja.

Kasper: Dus ja, leuk, ik praat hier niet zo vaak over in de podcast.

Verlichting van jezelf

Bas: Ja, interessant man, nee, sowieso ik vind het heel tof en dus ik bedoel ja, ik ken ook wel een beetje die wereld en van eigenlijk zijn het alle extremen hè, dus de een zit in de zweethut en de ander zit in het ijsbad en de ander doet ademhalingsoefeningen, maar ik hoor jou eigenlijk meer een combinatie van alles noemen, ja, wat uiteindelijk dan tot hetzelfde doel komt waarschijnlijk en dat is gewoon ja, whatever, misschien heeft het ook heel veel met verlichting te maken denk ik, het verlichten van jezelf en daar tot een bepaald niveau achter komen hoe je jezelf lichter kan voelen of zo of hoe moet ik het zien?

Kasper: Nou, in zekere zin wel en dat is wel een mooie manier om het te zien. Als je verlichting ziet niet als de verlichting van een lampje, van ik ben een verlicht wezen, maar letterlijk jezelf lichter maken gaat over het loslaten van alle dingen, alle patronen, alle geloofsovertuigingen die je bij je draagt en die dus jou de hele tijd zeg maar, ja, weighing you down. Ik geef bijna altijd les in het Engels.

Bas: Is gewoon je bagage afgooien.

Kasper: Ja, je bagage afgooien en je hebt vaak helemaal niet door hoeveel je meedraagt en hoeveel je jezelf in de weg zit totdat je die dingen gaat beproeven en ik zie dus dat hele pad van mij en ja, weet je, als ik dat zo vertel van ja, en ik was overgewicht en moeilijk en depressief en zo dat wordt gezien als van ah, dat was een hele zware periode en dat is heel vervelend en wat fijn dat je daar nu uit bent. Ja, het is fijn dat ik daar uit ben, maar ik zie dat, en Ram Dass zegt het heel mooi, die zegt eigenlijk alles wat er in je leven gebeurt is een kans om te transformeren, om een deel van jezelf los te laten. Dus overal waar je weerstand tegenkomt, als je weerstand voelt ten opzichte van iets dan is er een deel van jou wat dus verkrampt, wat allerlei energie uitgeeft om dat niet te willen voelen en dat kun je dan zien als, dan kun je eigenlijk twee dingen kun je doen, je kan zeggen van oh, dat voelt vervelend die weerstand, ik wil dat niet voelen in mijzelf, ik ga daar van af bewegen. Ik ga daar, dus ik ga in mijn comfortzone en je comfortzone steeds kleiner maken en daar steeds veiliger zitten. Dus ik wil gewoon elke dag dezelfde dingen doen, dezelfde dingen meemaken, dezelfde series kijken, dezelfde dingen eten, zo weinig mogelijk variabelen want dan kom k die weerstanden niet tegen en dan blijf je in je comfortzone en zo leven de meeste mensen. Dat is op zich comfortabel, maar je wordt er niet sterker van, je wordt er niet gelukkig van, je wordt er niet gezond van.

Belangrijke dingen in het leven

Bas: Nou ja, dit zijn wel de mensen die dan 80 zijn en op hun sterfbed liggen en dan denken shit, was dit het leven nou?

Kasper: Ja, als ze het halen tot de 80 ja.

Bas: Precies.

Kasper: Deze mensen worden vaak al heel jong ziek of krijgen gezondheidsproblemen. En het andere wat je kan doen is zeggen van nee, die weerstand die laat mij zien wie ik ben en die laat mij zien wat ik ben en die laat mij zien op welke manieren ik mijzelf in de weg zit, die laat mij zien waar ik nog mag groeien en wat ik mag loslaten van mijzelf en ja, dat is het hele toffe want als mensen denken aan, dat is het mooie en ik zie het heel groot staan hier, ondernemen op slippers, dan denk ik van ja, dat wil ik bereiken, maar om te transformeren naar iemand die daadwerkelijk op een wit strand kan zitten en kan genieten van het uitzicht en erop kan vertrouwen dat je onderneming draait, want een onderneming bouwen die op zichzelf draait is niet zo heel ingewikkeld. Maar kun jij als persoon daar zitten en naar de golven kijken of naar een vogeltje kijken en denken wow, hier gaat het leven over en vertrouwen dat je onderneming draait? Dat is wat de meeste mensen niet kunnen.

Bas: Nee.

Kasper: Dat is veel moeilijker.

Bas: Nou, als ik heel eerlijk ben, ik heb twee jaar lang rond de wereld gereisd terwijl mijn business doordraaide en ik bedoel, ik had toen nog een relatief klein bedrijf, hoe je het ook wil noemen weet je. Ik bedoel, ik kon echt gewoon overal ter wereld ik kon gewoon whatever, tussen de 4 en de 5 K per maand uitgeven zonder dat ik me er druk over hoefde te maken en als je dat overal ter wereld kan maakt het in principe niet uit, maar je hebt wel een business ook die je te draaien hebt dus ik had, we zijn begonnen met een enkeltje Moskou, dus enkele reis Moskou en daar de Trans Mongolië Express genomen helemaal door Rusland, Mongolië, China, helemaal over land, helemaal door Azië gereisd, maar dat was perfect, alleen het punt dat ik wil maken is ik begon die reis en het eerste wat ik deed is wat ga ik allemaal leren? Dus ik begon allemaal luisterboeken te downloaden, Rich Dad, Poor Dad, weet je, ik was gewoon, ik dacht van ik moet mijzelf gaan ontwikkelen want ik heb nu alle tijd. Maar het punt wat ik meer wil maken is dat je in je hoofd nog zoveel bezig bent weet je. Ik was wel, eigenlijk was ik wel vrij, maar ergens ook weer niet zeg maar omdat je dus precies wat jij zegt wel nar dat vogeltje op dat strand staat te kijken zeg maar, maar in de tussentijd denkt van ja, laat ik nog even een extra deal maken want dan kan mijn business verder doordraaien zeg maar.

Kasper: Ja, want vrijheid is geen externe omstandigheid.

Bas: Nee, exact.

Kasper: En dat is een beetje waar heel veel mensen denken van ja, als je denkt aan het minst vrije wat je kunt zijn als je opgesloten zit in een gevangenis bijvoorbeeld en dat is zo hè, dan ben je in alle mogelijke externe omstandigheden ben je niet vrij. Maar de mensen waar we echt tegenop kijken, Nelson Mandela, ja, die heeft jarenlang in de cel gezeten, maar die was op een bepaald niveau vrij, waar zijn bewakers niet vrij waren. Nou, dat zijn van die klassieke, hè, dat zat intern namelijk hè, in zijn geest en in zijn ziel, in weten van dit is wie ik ben en hier sta ik voor en dat zijn van die voorbeelden die ons inspireren omdat er een bepaalde kernwaarheid in zit om echt te begrijpen van ja, wat is dan vrijheid? Want die omstandigheden hoeven niet te veranderen want er zijn ook mensen die gewoon een 9 to 5 hebben in een corporate baan en dat is wat hun dient en dat is wat hun in staat stelt om zich echt vrij te voelen intern. Ja, en dan heb je een fantastisch leven. Dan hoef je niet op het strand te zitten de hele dag en te chillen weet je wel. Dus ik denk dat het, wat ik heel mooi vind aan de moderne tijd waarin we leven is dat iedereen eigenlijk de kans heeft om voor zichzelf te onderzoeken van wat betekent dat voor mij? En dat is een hele unieke kans die het grootste deel van de mensheid, zeker sinds de agrarische revolutie niet heeft gehad want je gaat gewoon op het land werken of je gaat gewoon het elger in weet je wel.

Bas: Ja, ja.

Kasper: En nu zijn we opeens in een fase dat de vraag is van ja maar wat wil je eigenlijk? En wat is voor jou belangrijk?

Transformatie naar interne vrijheid

Bas: Ja, mooi. Nou, dan wil ik het toch met je hebben over die transformatie hè, want ik schets net ik was op reis, ik was eigenlijk extern vrij hè want voor de buitenwereld ben ik op reis en ik ben twee jaar lang op vakantie.

Kasper: Ja.

Bas: Maar het gaat nu om de transformatie en daar ben ik de laatste tijd ook steeds mee bezig van hoe kun je nou intern vrij zijn? Dat is ook wat jij zegt. Je kan ook voor een corporate werken, die kan zich ook vrij voelen, maar hoe word je nou intern vrij dat je gewoon tussen die oortjes vrij bent en daar heel veel rust, ruimte en relaxtheid in kan ervaren?

Kasper: Dat is een hele mooie vraag. Ik denk dat als ik kijk naar mijn dochter die is nu 5, is aan het opgroeien, die begon eigenlijk vrij. Dus je komt eigenlijk vrij op aarde.

Bas: Als kind, ja.

Kasper: En dan komen daar allemaal dingen bij die je leert, allemaal conditioneringen, allemaal lagen die je vrijheid beperken en dat is belangrijk hè, dat is heel functioneel want het is helemaal niet handig om je hele leven vrij als een tweejarige rond te lopen en alles maar te proberen. Dus je moet dan de regels van het leven leren en de regels van het leven leren betekent dat je je afvraagt ok, hoe reageert de wereld op mij? Als ik dit doe, wat gebeurt er dan? Als ik iets kapot maak wat gebeurt er dan? Hè, als ik lief doe wat gebeurt er dan? Als ik boos doe wat gebeurt er dan? Dat is waar je als kind in je vroege ontwikkeling heel erg mee bezig gaat. Dus dan is het leven is een soort van constante transactie, hoe werkt de transactie. Hè, dus hoe reageert de wereld op mij. Dat is een kwestie van overlevingssystemen integreren in je leven. Dus dat betekent eigenlijk dat het proces van opgroeien en van opgevoed zijn is een kwestie van vrijheden opgeven voor veiligheid want ja, het zou fantastisch zijn om de hele dag te kunnen fladderen, maar op een gegeven moment moet je ook de straat kunnen oversteken en eten kunnen maken en kunnen zorgen dat je kunt overleven.

Bas: Ja.

Kasper: Dus door je leven heen ontwikkel je allerlei manieren, mentale patronen die jou in een bepaald kader brengen, een bepaalde realiteit schetsen en dat je dus gaat geloven dat die realiteit de realiteit is, de manier waarop jij de wereld ziet dat is de realiteit die jij ziet en die is gevormd door mentale patronen. Nou, op het moment dat je je daar niet meer vrij in voelt en dat mensen ergens tegenaan lopen, of het nou een burn-out is of ja, ik zit gewoon niet lekker in mijn vel of ik ben niet gelukkig op de plek waar ik ben of in mijn relatie dan realiseer je je eigenlijk dat al die patronen die je hebt gebouwd om veilig te zijn, om te overleven, die je je hele leven oppikt dat die een kooitje zijn en ja, het voordeel van dat kooitje is in die kooi ben je veilig.

Bas: Ja.

Kasper: Maar ja, het nadeel van die kooi is het is wel een kooi. En dan is het dus de vraag welke van die delen die ik heb gebouwd voor mijzelf, welke delen van mijn karakter, van mijn persoonlijkheid dienen eigenlijk dat gevoel van vrijheid, dat gevoel van liefde, van geluk, welke dienen daar niet aan? Welke zitten in de weg? Nou, als je die kunt definiëren dan kun je ze gaan loslaten en dus er zitten best wel diepe vragen in om naar jezelf te stellen van ja, wat vind ik nou eigenlijk belangrijk? Nou, en eigenlijk de vaardigheid die daarin zit, de skill is het vermogen om een bewuste reactie te kiezen op je omgeving. Dus dat je je steeds bewuster wordt van oh ja, maar wacht even, als ik hè, dus er zijn bijvoorbeeld heel veel mensen waar ik mee werk want ik werk heel veel met coaches en heel veel coaches die willen zorgen voor andere mensen. Die hebben geleerd, ergens in hun leven hebben ze een patroon opgepikt van ok, als ik nou ervoor zorg dat de ander blij is dan voel ik me veilig. Hè, bijvoorbeeld mijn ouders hadden altijd ruzie of die deden moeilijk en als ze dan als kind helemaal blij en vrolijk en perfect gingen zijn, ja, dan was e thuissituatie wat stabieler, ok, daar voel ik me veilig bij, ik heb nu uitgezocht zo werkt de wereld, dan ga ik vanaf nu ga ik dat zoveel mogelijk ga ik dat bevestigen, confirmation bias heet dat in de psychologie. Als je eenmaal iets hebt, een overtuiging hebt van dit werkt, dit geloof ik dan ga je zoveel mogelijk situaties zoeken waarin dat bevestigd wordt.

Bas: Ja, ja.

Kasper: Dus dan creëer je een vriendengroep waarin jij altijd degene bent die zorgt en je vindt een relatie met iemand waar je altijd voor kan zorgen en een baan of zo weet je, en dan kom je er dus achter van ja, ik heb eigenlijk mijn hele leven mijn eigen grenzen niet gevoeld maar me opgeofferd voor andere mensen en dat is een hele mooie ontdekking want dat is dan dus jouw kooitje en dan als je je daar bewust van wordt en je kunt jezelf waarnemen als je dat doet, en dat zijn hele kleine dingen. Bijna alle ondernemers die zichzelf kapot werken bijvoorbeeld dat zijn van dat soort pleasers. Die zeggen namelijk altijd ja in plaats van nee. en dat is een hele kleine verandering.

Bas: Oh ja.

Kasper: Dat is een minuscule, want je denkt van nee, ik moet alles veranderen, ik moet die dimension hebben en ik moet dit hebben en ik moet echt al die dingen, ik moet dat geld en die auto, maar eigenlijk is het enige wat je hoeft te veranderen om gelukkig te zijn is in plaats van ja, nee. dat is een, van een 0 naar een 1. De allerkleinste verandering eigenlijk die je kan maken.

Bas: Dat is de eigenschap van de meest succesvolle ondernemers hè. Die zeggen 99,9% van de tijd nee.

Kasper: Ja, exact.

Bas: Dat heeft alles te maken met focus natuurlijk, maar.

Kasper: Met focus, maar ook met oefenen.

Bas: En ook met oefenen, ja.

Kasper: En dus met vertrouwen.

Bas: Ja, precies.

Kasper: En dus ook jezelf vrij voelen om te denken ik weet wat voor mij belangrijk is en al die andere dingen doe ik niet. En dit is maar één voorbeeld hè want sommige mensen zijn heel goed in nee zeggen en die moeten weer iets anders leren, maar het gaat er dus meer om dat je dus je bewust ervan wordt welke interne beweging je maakt ten opzichte van de uitdagingen van het leven en hoe je dan net die andere stap kan maken, eigenlijk de tegenovergestelde beweging en ja, al die extreme dingen die ik noem van een berg beklimmen in je korte broek en van een hele grote onderneming ouwen en al die externe dingen die zijn mooi, die zijn ook belangrijk, maar het zijn allemaal manieren en allemaal kansen om die hele kleine interne verandering te trainen, namelijk van nee naar ja, van wel naar niet, hè, van voor een ander zorgen naar voor jezelf zorgen. Dat is een kleine verandering en daarvoor is dus het bewust zijn dat je dat doet is de eerste stap, van oh, ik loop eigenlijk tegen de muur van mijn kooitje aan en dan is de volgende stap is gaan oefenen, echt elke dag in een zo klein mogelijke vorm manieren vinden om dat nieuwe pad, dat vrije pad, dat nieuwe verhaal te gaan vertellen voor jezelf.

Levenservaring

Bas: Ik ben benieuwd hoe je hiernaar kijkt want weet je, ik bedoel, hoe oud ben je nou?

Kasper: 35.

Bas: 35 jaar. Hoe ik het dus zie zeg maar, als je dus jong bent of klein bent hè, dus de eerste nou ja, misschien wel 25 tot 35 jaar van je leven ben je eigenlijk heel veel over jezelf aan het uitvinden en ben je aan het nadenken van ok, eigenlijk kom je er heel, eigenlijk is dat de fase waarin je gaat zien wat je allemaal niet wilt of hoe je het niet wilt en dat doe je vaak door heel veel te testen en erachter te komen dat je het niet wilt en dan krijg je een burn-out en dan ben je te dik en heb je 20 verkeerde relaties gehad, maar dan heb je de 21e is wel de juiste en dan heb je 5 businesses verbrand, ben je drie keer failliet gegaan en dan heb je de vierde is dan degene hoe het wel moet. Dan heb je heel veel dingen heb je ja tegen gezegd, totdat je jezelf hebt leren kennen en dan weet je waar je wel goed in bent en dan leer je nee zeggen. Waar ik gewoon benieuwd naar ben, ik ben benieuwd of jij het ook zo ziet en of je dit ook al als je 20 bent of zo kan beseffen want je moet echt wel vooruit in de tijd zijn als persoon zijnde wil je dit al, ja, laten we zeggen onder de 30 goed snappen en ook toepassen in je leven.

Kasper: Ja, ik denk dat hoe eerder je je realiseert dat al die dingen die je wil bereiken maar een verhaal zijn, hoe eerder je een vrij leven kunt gaan leiden en ik zie ook, ik heb het idee dat ik zie een trend, maar misschien is dat mijn eigen bubbel, van steeds jongere mensen die dat doen. Er komen steeds jongere mensen naar mijn workshops over deze onderwerpen en ik denk dat dat verhaal, dat inzicht dat ligt er al veel eerder. Dat er eigenlijk generaties nu ontstaan van jonge mensen die niet meer met de belofte van de maatschappij en van het bereiken opgroeien, maar die opgroeien met de vraag wat wil je eigenlijk? en dan is er ook een heel groot deel van die generatie die hoort alleen maar wat wil je eigenlijk? en zorg ervoor dat je krijgt wat je wil en dat zijn een beetje de zachte eitjes van de nieuwe generatie die niet leren van ja, wat wil je eigenlijk? maar je moet er ook wel echt wat voor gaan doen, aan jezelf werken en het is die combinatie van je afvragen wat is mijn waarheid, wat vind ik belangrijk, wat wil ik doen in het leven, maar tegelijkertijd niet gaan zitten wachten tot het leven dat aan jou geeft en te gaan zeggen van ja, ik ga daar zelf voor.

Bas: Ja.

Kasper: En ik vind het mooi om in ieder geval ja, ik zou graag willen geloven en ik heb het idee dat ik dat ook wel zie, dat dus ja, mensen steeds jonger dat inzicht kunnen hebben zonder die hele trial en error die je net helemaal omschrijft.

Bas: Ja, ja.

Kasper: En zonder eerst tegen een muur aan te lopen.

Bas: Ja.

Kasper: En ik werk voornamelijk met mensen of eigenlijk alleen maar met mensen die meer in de performance laag zitten en ik werk eigenlijk niet met mensen die eruit liggen. Ik werk eigenlijk nooit met mensen die middenin een burn-out zitten of middenin een depressie. Ik werk met mensen die al aan het opkrabbelen zijn en die al hebben gezien van hé, er is een horizon, daar kan ik naartoe en die dan ja, eigenlijk alles eraan willen doen om te gaan klimmen en ja, ik geloof er wel in dat het steeds eerder mogelijk is of makkelijker wordt, of nou, makkelijker niet, maar meer beschikbaarder is voor mensen om die keuze voor zichzelf te maken voordat ze tegen de lamp lopen en voordat ze die hele trial en error door moeten gaan.

Bas: Ja.

Kasper: En dat heeft er ook mee te maken dat ik wel geloof in een soort van evolutie van bewustzijn, dat hoe meer mensen die stap hebben gemaakt hoe makkelijker het is voor andere mensen om die stap ook te gaan maken.

Definitie van succes

Bas: Ja, ja, interessant. Nee, ik bedoel ik ben hardop aan het nadenken. Ik zeg ook als ik dit gesprek 20 jaar geleden met jou had gehad dan zou ik misschien als kleine jongen denken van ja, het is allemaal leuk lullen Kasper, maar dan we zijn allemaal super koppig weet je, want uiteindelijk wil je dan zelf ervaren of het daadwerkelijk zo is hè. Dat begint al bijvoorbeeld de definitie van succes in een business. Als je mij 20 jaar geleden had gevraagd van Bas, hoe ziet voor jou succes eruit? Ja, dan heb ik een groot bedrijf, heb ik 100 man in dienst, rij ik een Porsche en allemaal dat soort dingen weet je. Dus dat is een hele abstracte manier van denken natuurlijk, maar dat is wat ik als kleine jongen als de definitie van succes had ervaren en het patroon wat ik heel veel zie bij succesvolle mensen die hebben dat vanaf jong en die streven een bepaald doel na, die bereiken dat doel ook, vaak genieten ze er nog niet optimaal van, ja, ik bedoel het is net als een berg beklimmen weet je, je bent gewoon dagen misschien wel weken bezig met de top bereiken, sta je op de top kijk je even om je heen en dan loop je weer naar beneden.

Kasper: Ja.

Bas: En zo is hetzelfde met die businesses bouwen of wat je doel dan ook is. Dan ga je daar naartoe en dan kom je er eigenlijk dan ook min of meer achter van ok, ik heb het doel bereikt maar ja, het voelt toch anders dan dat het was en dan zie je het patroon dat dan de succesvolle mensen en ja, weet je, dan zie je toch dat succesvolle mensen daarna vaak zien van oh, dit was het niet. Dan komen ze erachter en dan gaan ze eigenlijk andere mensen uitleggen wat jij denk ik ook in een bepaalde mate doet van ok, het draait daar helemaal niet om en er is veel meer dan dat en je kan het al, je kan die innerlijke rust en alles al ervaren zonder dat het er is waar je naartoe wil. En ik denk dat dat al een hele grote essentie is van het hele verhaal.

Kasper: Maar het is ook heel mooi om dat dus, om zelf je eigen lijdensweg te bewandelen. Dat is gewoon mooi. Weet je, ik vind het, het is ook levenskunst weet je wel.

Bas: Ja, absoluut.

Kasper: Want de meest inspirerende verhalen die ik heb gehoord zijn dus van mensen die ja, die dat hele pad dan hebben bewandeld en ja, natuurlijk, iemand had jou 20 jaar geleden kunnen vertellen ja, dat is het pad niet, maar dat had je nooit kunnen voelen of ervaren echt op een diep niveau als je het niet had geleefd.

Bas: Exact, ja.

Kasper: Maar Alan Watts, dat is een teacher uit de jaren ’60, ’70 die zei “There is nothing you will find on a mountain top that you didn’t bring there.”

Bas: Ja.

Kasper: Dus als je dat doel, als je bovenop die berg staat, alles wat je ervaart in dat moment dat zit in jou dus dat zat al in jou, dus dat had je bij je. Je had alleen blijkbar een bepaalde trigger nodig, een bepaald pad, een bepaalde set ervaringen om dat te ervaren. Maar wat je dan leert met elk ding wat je bereikt en met elke struggle die je doormaakt, hopelijk hè, zoals je daar die mindset hebt is om steeds beter te zien of steeds eerder te erkennen of te herkennen van oh, maar dit zat ook in mij dus. Dus wat ik hier ervaar, dat gevoel van succes, dat gevoel van genot en van euforie, er is niks wat dat bedrag op jouw bankrekening in jou installeert waardoor je dat opeens kan voelen.

Bas: Ja.

Kasper: Dat is een trigger voor iets wat je in jezelf voelt en hoe vaker je dat ervaart en ook een beetje de desillusie hebt van een doel en denk je, hè, de desillusie zit hem erin dat we hebben geleerd om te arriveren. Dat is de belofte van de westerse maatschappij, van hé, doe dit nou en dan arriveer je op een punt en dan ben je er. Succes wordt door heel veel mensen gezien als een staat van zijn waarin je dan bent. Je hebt het gehaald en je blijft er. Gezondheid, ik ga het bereiken en dan blijf ik er. Maar zo is het helemaal niet. Het is helemaal niet een staat waarin je arriveert. Succes en geluk en gezondheid zijn dingen die je elke dag moet doen en sterker nog, het is een proces van het verliezen en het weer oppakken, hè, eraf vallen en weer opstaan. Als je eigenlijk kijkt naar alle ascended masters of alle grote denkers ook in het spirituele die dan later in hun leven beschrijven wat voor proces het is die zeggen niet van ja, ik had toen opeens dat moment van verlichting of mijn doel bereikt en toen zweefde ik verlicht het universum in tot in de eeuwigheid. Nee, dat is van ja, en de volgende dag vergat ik het weer weet je wel en dan ontdek je het weer op een andere manier. Nou, dan vergeet je het weer en dan ontdek je het weer op een andere manier. Dat vind ik prachtig, dat is een beetje de dans van het leven.

Bas: Ja, dat is een beetje het diëtenverhaal is dit, dan zeggen mensen ja, we gaan nu gezond eten en dan vier maanden lang alleen maar groente eten en daarna komt een hamburgertje en dan komen de frieten weer erbij en de pizzaatjes.

Kasper: En dat is juist waar het om gaat, dat is het proces, dat is het proces van zelfontdekking en dat vind ik het mooie van alle dingen die je meemaakt of het nou een succes is of je hebt gefaald of het is een struggle of het is iets heel fijns, het zijn allemaal momenten van zelfontdekking waarin je dus realiseert van oh ja, dit is voor mij belangrijk en dat is niet voor mij belangrijk. Als ik dit doe voel ik me beter, als ik dat doe voel ik me slechter. Dus zolang je bezig bent met een doel georiënteerd denken, dus dat eigenlijk je hele realiteit is gebouwd op: op een dag zal ik arriveren en dan is het goed genoeg en dan ben ik klaar en dan is het ok.

Bas: Ja.

Kasper: Ja, dan zal je altijd, dan heb je altijd die wortel aan die stok waardoor je altijd in die desillussie terecht kan komen, maar als je je dus kan richten naar het proces van hè, ik ga wel naar die bergtop toe, maar onderweg naar die bergtop ga ik ontdekken wie ik ben en wat ik belangrijk vind en ga ik genieten van het uitzicht, iets leuks meemaken weet je wel.

Bas: Ja, en dat is een mooie metafoor van ook het bouwen van een business en dat soort dingen want veel mensen zijn naar mijn idee, en ik ben benieuwd of jij het ook zo ziet, veel te streng voor zichzelf waardoor ze dus helemaal niet genieten van die reis want het enige wat ze zien is de top.

Kasper: Ja.

Bas: En tijdens die reis is alles verkrampt en moet alles wijken voor het bereiken van de top en daarvoor zijn ze veel te streng voor zichzelf en dan komt dus een goed recept voor burn-out en stress en allemaal dat soort dingen omdat ze gewoon, omdat het nooit goed genoeg is en het moet maar door totdat ze op de top staan en als ze op de top staan dan hebben ze alweer een volgende top in gedachten.

Kasper: Ja, en hier is een belangrijke mindsetvraag om jezelf te stellen hè, want heel veel van die acties die komen voort zeker in ondernemers, wat nou als het niet lukt? Wat nou als het niet lukt?

Bas: Ja.

Kasper: En vanuit de gedachte: wat nou als het niet lukt is het absoluut de moeite waard op korte termijn hè om tot 1 uur ’s nachts nog die extra e-mails te beantwoorden of die offerte of die pitch nog even te finetunen. Het wordt ook zo verkocht van je moet doorwerken tot je ogen bloeden op je keyboard en dat soort shit en als je denkt: wat nou als het niet lukt? Als je denkt vanuit schaarste dan is dat een hele, ja, dan it makes perfect sense want de vraag is ga je morgen en als je denkt aan ons, we zijn jager-verzamelaars, we hebben een oerbrein, oerzenuwstelsel. Natuurlijk als je niet, wat nou als ik nooit meer te eten krijg? Ja, dan ga ik de hele nacht door om die ene prooi te vinden want als ik die heb dan heb ik in ieder geval nog een week om na te denken wat ik dan met mijn gezondheid ga doen weet je wel. Dus dat vanuit een jagersmentaliteit is dat natuurlijk, is dat zinnig en is dat een hele heldere valkuil waar we heel makkelijk intrappen. Maar wat ik een mooie vraag vind om te stellen is wat nou als het wel lukt? Wat nou als alles wat je wil bereiken er in één keer is en je kan dat nog 100 jaar doen. Dus precies dat wat je het allerliefste wil doen en daar word je 100% voor beloond, wat nou als je dat nog 100 jaar kan doen vanaf nu, hoe oud je ook bent.

Bas: Ja.

Kasper: 100 jaar lang elke dag dat doen. Nou, ik weet dan, voor mij is dat een soort van gegeven, ik heb nu een soort van rust gevonden dat k gewoon weet van wat er ook gebeurt, voor zolang als ik leef ga ik waarschijnlijk dit doen, gewoon kletsen over dingen die ik belangrijk vind en daar een bepaalde mate van zakelijk succes mee bereiken want dat is een bepaald spel dat ik nu ken en dat kan ik ook verliezen maar dan kan ik het weer opbouwen. Dus wat nou als ik dat nog 100 jaar kan doen? Hoe ga ik het dan doen? Ga ik het dan doen vanuit schaarste? Vanuit jagen? Vanuit de hele tijd over mijn grens heen gaan wat ik vaak gedaan heb? Of, hè, stel nou, niet eens wat nou als het lukt, wat nou als het een gegeven is? Wat nou als het gegarandeerd is dat je alle succes behaald die je wil? Ga je dan nog steeds–

Bas: Dat is wel saai.

Kasper: Ja, dat is in zekere zin saai, maar als je dat weet inderdaad hè, zou je dan nog steeds 60 uur per week werken en je gezin bijna niet zien? Zou je dan nog steeds nachten doorwerken waardoor je elke ochtend 10 espresso nodig hebt in je lichaam om gewoon wakker te worden. Zou je dat dan nog steeds doen als je succes gegarandeerd was? Dus ik denk dat de aanname van gegarandeerd succes die geeft een andere soort motivatie en die stelt veel meer scherp en dat is eigenlijk een beetje dezelfde vraag van wat nou als je over drie maanden, voor mij is dat hetzelfde antwoord, wat nou als je over drie maanden dood zou zijn, als je nog maar drie maanden te leven had en wat nou als je tot in de oneindigheid der tijden het succes kan behalen wat je wil? In zekere zin heb ik daar hetzelfde antwoord op.

Bas: En we gaan allemaal niet dood.

Kasper: En we gaan allemaal niet dood. Want dan opeens is er ook een heel ander ding van ja, dan ga ik dus gewoon zelf mijn dochter van school halen en de hele middag in de speeltuin hangen met haar want ja, ik weet toch wel dat het goed komt of ik weet toch wel dat ik dood ga weet je. Dat is in zekere zin hetzelfde.

Bas: Ja, de oefening die ik met mijzelf probeer te doen die rete moeilijk is, is je dus gewoon niet verbinden aan de uitkomst. En dus whatever je doel ook is, hè, dus het is natuurlijk wel heel cliché van geniet van de reis en niet van waar je naartoe gaat, maar er niet mee verbonden zijn, dus met elke uitkomst ok zijn of het nou een succes is, een failure, je verkoopt je business of je gaat failliet of je krijgt wel of geen kinderen of whatever wat, dat is een oefening die ik met mijzelf probeer te doen omdat ik voel dat ik daar een stuk rustiger van word dat ik denk ok, ok, prima, alles is ok weet je. Dus of het nou een succes is of een failure, ja, linksom of rechtsom, bij een succes, heb je er veel van geleerd en heb je een bepaald succes bereikt, maar bij een failure heb je er ook heel veel van geleerd. Dat is ook weer, dan is de vraag wat de definitie van een failure is.

Kasper: Absoluut.

Bas: Maar dat is wel mooi om te zien.

Identificatie

Kasper: Ja, dus dan gaat het over identificatie eigenlijk. hè, dus waar identificeer jij je mee?

Bas: Ja, exact.

Kasper: Je kunt natuurlijk, je kunt jezelf, ik vind het fantastisch leuk om mijzelf 100% te geven voor een doel. Ik vind het heerlijk.

Bas: Ja, natuurlijk.

Kasper: Maar ik identificeer me er niet mee.

Bas: Ja.

Kasper: Het doel heeft nooit, dus er is een bepaalde, een ja–

Bas: En daar zit ook de vrijheid hè, je nergens meer mee identificeren.

Kasper: Ja.

Bas: Letterlijk niks te zijn.

Kasper: Maar het is ook wel een mooi spel, het is namelijk het spel van het mens zijn en we zijn hier nu als mensen in het leven aanwezig, dus een kort leven. We hebben bepaalde dingen te doen en attachment, dus je ergens aan vastklampen en je ergens mee identificeren is een belangrijk deel van dit spel wat we spelen als mens, de dans van het mens zijn om het maar even in poëtische termen te noemen.

Bas: Ja.

Kasper: Die dans die gaat erover dat je dus van oh, hier identificeer ik mee, dit is het allerbelangrijkste, hier ga, ik hou me eraan vast en dan heb je het en dan glijdt het uit je handen en dan is het van oh, dat was het dus niet, ok. Wat is het dan wel? En als je dat vaak genoeg doet met deze mindset die jij net uitlegt, ja, dan ga je erachter komen dat bepaalde, er is een deel van jou wat niet onderhevig is aan resultaten of aan doelen of aan falen of aan winnen. Er is ergens diep in je zit een deel van jou wat onveranderbaar is en wat oneindig is in zekere zin en dat is wat in de meeste, ja, leren wordt dat de ziel genoemd. Weet je, de oneindige ziel of ja, hoe je dat maar wil noemen. Je echte identiteit of je ware ik. Er zijn allerlei verschillende woorden voor. En dat vind ik altijd mooi hè als er één principe is waar duizend woorden en omschrijvingen voor zijn maar geen eentje benoemt het precies wat het is. Dan weet je dat daar zit ergens een waarheid. Dus als je je identificeert met dat deel van jou wat oneindig is, bijvoorbeeld je ziel of het ligt er maar net aan hoe je dat wil noemen. Dan zijn die doelen niet meer een hè, dus als je een doel stelt dan is het wel of niet behalen van het doel niet meer het soort van wel of niet goed genoeg zijn of het wel of niet waardevol zijn.

Bas: Ja.

Kasper: Want als je je identificeert met een deel van jezelf wat altijd goed genoeg is, wat altijd waardevol is en wat altijd liefde waard is, hè, lovable is, ja, dan zijn al die doelen dat zijn dan fantastische spelletjes, zijn fantastisch leuke ja, leuke beoefeningen. Dat is wat het leven kleur geeft om die dingen te doen.

Bas: Ja, bizar, maar volgens mij zit ja, ik noem het maar even de duivel of zo is eigenlijk je omgeving want we zijn toch een soort van kudde hè, dus ik zet jou, als ik jou in een klooster zou zetten war allemaal mensen mediteren de hele dag, verlicht zijn en gewoon een heel simpel leven leiden is de kans heel groot dat jij een vergelijkbaar leven gaat leiden als jij daar middenin zit.

Kasper: Ja.

Bas: Maar als ik jou zet met allemaal ondernemers bij elkaar die allemaal op weg zijn naar miljarden en die van nog meer nog meer willen maken dn is de kans heel groot dat jij dat ook wilt. Dus op welk niveau je er ook zit, je moet je toch op een manier moet je je eigenlijk losweken van de kudde, zo noem ik het maar even, om tot dit inzicht te komen en dan is het fucking moeilijk om daar in je eigen kop dus ook te blijven en volgens mij is dat de kunst.

Kasper: Ja, de kunst is, ja–

Bas: Want je omgeving trekt je vanzelf naar links, naar rechts en whatever, laat je andere dingen doen.

Kasper: Ja, absoluut, ja, absoluut. Maar wat mij betreft is dat tweedelig inderdaad. Aan de ene kant is het loskomen van die kudde en tegelijkertijd is het dus ook een nieuwe kudde bouwen die je ondersteunt.

Bas: Ja, mooi.

Kasper: Mar daar zit dus ook weer je vrijheid om je interne reactie op die kudde te veranderen en daarvoor moet je inderdaad eerst helemaal losweken. Ik denk dat het heel belangrijk is o eigenlijk alle dingen die we niet willen waarvan we geleerd hebben van dat willen we niet die moeten weg, zoals de dood en eenzaamheid en stress en weerstand. Dat zijn allemaal dingen waarvan we geleerd hebben van die wil je niet, daar moet je zoveel mogelijk van af bewegen, terug de comfortzone in, terug het kooitje in, maar juist die dingen die trainen je om dus bij jezelf te blijven want het enige wat je hebt in die momenten is jezelf. Je gaat alleen dood, je wordt alleen geboren en je gaat alleen dood, dat is weerstand en dus de dood, de weerstand, eenzaamheid, kun je helemaal alleen zijn en dan nog echt weten wie je bent en echt weten wat voor jou belangrijk is en ik denk dat daarom is het wel een hele belangrijke oefening om je af en toe af te zonderen, vasten is daar een hele goede voor en zelfs geen eten en suiker en dingen die je staat van zijn veranderen, dus eigenlijk alle externe input, telefoon weg, ja, om een keer in de zoveel tijd daar een fase een moment, voor iedereen is dat anders, het kan een dag per week zijn of drie dagen per kwartaal of een week per jaar, wat het maar is, maar dat je gewoon weet van ja, dat je een ankermoment hebt waarin alle mensen van je omgeving, alle impulsen, alle input, alle actualiteiten, alle nieuws, alle social media en zelfs het eten en al die dingen dat het even helemaal weg is en dan gaan zitten in stilte in een soort van leegte en kijken wat blijft er eigenlijk over? En hoe voel ik me bij wat er over blijft, ben ik daar ok mee? Kan ik daar ok mee zijn? Want ik denk dat het heel mooi is om dus daar, wat je daarvan leert is een vertrouwen waarin je kunt zeggen ok, alles kan me afgenomen worden, alle dingen waar ik me nu goed van voel en of dat nu die persoon is of dit doel of dat geld of dat bedrag.

Bas: Ja, ja, ja, en dat is ok, ja.

Kasper: En dat dat allemaal weg is en dat ik dan ergens nog tot mijzelf kan komen en zeggen van hé, hier ben ik, ik ben er nog, ik besta nog.

Bas: Ja, cool

Kasper: Ja, dus wie ben je eigenlijk als alles afgenomen wordt?

Bas: Ja, heel mooi, mooi gezegd. Ja, op dit moment ben ik mijn bedrijf aan het verkopen aan een Amerikaanse partij en ik ben al een beetje, ja, zoals je hoort al een beetje met hoe noem je dat, spiritualiteit ook een beetje bezig. Ik heb het voor mijzelf gezegd en ik heb dit, deze gedachte heb ik de afgelopen 10 jaar al vaker gehad zeg maar, ook tijdens mijn reis, maar ik wilde een Vipassana doen en dat is eigenlijk een tiendaagse meditatieretraite en er zijn ook zesdaagse vormen, maar dat, ik bedoel, als mijn business verkocht is dat is het eerste wat ik ga doen is de stilte in, reflecteren op wat er de afgelopen 10, 20 jaar is gebeurd. Weet je, ik ben ook door een burn-out gegaan en dallen en allemaal dat soort dingen dat je gewoon, want Vipassana is letterlijk volgens mij vertaald van zien hoe het echt is of zo of iets in die geest.

Kasper: Ja.

Terugtrekken om rust te vinden

Bas: En dat is ook precies wat jij zegt hè, dus je gaat de stilte in, je bent met jezelf, het maakt niet uit, alles is ok ook al wordt alles van je afgenomen en dat is eigenlijk wat mij betreft dan het hoogt haalbare wat je kan zijn is ok zijn met jezelf, wat er ook gebeurt of wat je ook hebt of bent en dat is echt heel mooi gezegd. Heb jij dat soort dingen weleens gedaan?

Kasper: Vipassana nog niet.

Bas: Ja, of je trekt jezelf terug in een berghut of zo.

Kasper: Ja, dus ik, met enige regelmaat dus een paar keer per jaar doe ik sowieso drie dagen dat ik ga vasten en dat ik ook mijn telefoon uitzet.

Bas: Dat is drie dagen alleen niks eten, alleen drinken.

Kasper: Ja, alleen water drinken en ik heb momenten ik ga vaak zelf in retreat en ik werk dan zelf vaak bijvoorbeeld met plantmedicijnen of met de natuur en nou ja.

Bas: Dat doe je ook alleen hè?

Kasper: De plantmedicijnen niet, nou ja, ja, in bepaalde settings wel, dat is iets wat ik aan het onderzoeken ben of dat mij dient zeg maar, maar dat is wel heel mooi maar in principe doe je dat altijd alleen, als je in een groep bent dan weet je van er zijn mensen die dat ondersteunen. Dat is voor mij waardevol, maar ook inderdaad in de natuur zijn zonder eten, zonder drinken, mijzelf en dan ook, ja, werken met de kou en met uitputting. Dus bijvoorbeeld ja, die marathon die ik heb gelopen op blote voeten, lege maag.

Bas: Ja, ik wil het wel hebben over je extreme dingen die je gedaan hebt.

Kasper: Ja, dat was voor mij dus helemaal geen, het is heel cool, in zo’n lijstje klinkt het als iets wat ik heb bereikt, maar het ging helemaal niet over iets bereiken. Ik deed het toen nog wel een beetje met een mindset van ik wil dat gedaan hebben want het klinkt heel tof, maar het was ook niet in een event zeg maar. Het was in mijn eentje, om 6 uur opgestaan, naar het strand gegaan en 21, 1 kilometer de ene kant op gerend en nou, toen ik halverwege was omgedraaid en terug, en dat was dus ja, 4 uur lang alleen mijzelf. Het was slecht weer, het was koud, er was niemand op het strand, helemaal alleen met mijzelf in uitputting en uitputting is voor mij een hele belangrijke geweest om eigenlijk dat Vipassana gevoel te ervaren en het leuke is toen ik heel veel bezig was met ultrarunning met echt lange afstanden rennen ging ik een keer in de week ging ik dan zeg maar 3 of 4 uur rennen, dat was dan 25 tot 35 kilometer en het ging eigenlijk alleen maar over dat moment van leegte ergens vinden en dan onderzoeken wie ben ik daar? Het grappige is dat klinkt heel erg als afstraffen van ja, moet je nou jezelf, hè, Kasper, moet je nou jezelf een keer in de week helemaal afmatten om je een beetje ok te voelen? Maar daar gaat het helemaal niet over. Waar het over gaat is het is een, dat was een vorm van zelfzorg voor mij. Het was helemaal niet mijzelf afstraffen en mijzelf over de kling jagen om maar in die leegte te komen. Dat was de ultieme vorm van zelfzorg om dat punt, dat anker te vinden en dat vertrouwen. Toen was mijn boek net uitgekomen en ik begon internationaal te reizen en ja, weet je, er zijn ook nadelen aan succes. Hè.

Bas: Ja, 100%.

Ultrarun in Zwitserland

Kasper: Zo van wow, weet je wel, heftig, een heel nieuw leven opeens en dat waren voor mij ankermomenten. Dus ik heb zeker in die extreme uitputting heb ik daar heel veel uitgehaald om ergens zit er ook zelfvertrouwen in want ik weet gewoon dat ik op een lege maag op mijn blote voeten drie uur door de, drie of vier uur door de regen kan rennen en dan het enige wat ik daarvoor gebruik is mijn eigen mind en mijn eigen lichaam en ik weet dat ik dat kan en dat geeft me een soort van gevoel van zelfvertrouwen en het gaat dus over het proces, over wie word ik? Wat ervaar ik in die momenten? Wat doe ik als ik mijzelf tegenkom? Als ik echt, ik had een moment dat was tijdens een ultrarun, dat was wel echt zo’n momentje van verlichting, dat was dan wel een evenement in Zwitserland, de Eiger en dat was zo’n 51 kilometer, dat was nog de halve afstand.

Bas: Rennen?

Kasper: Ja.

Bas: Dat is de halve afstand?

Kasper: Dat is de halve afstand.

Bas: My god.

Kasper: Dus de echte badasses deden ik geloof de 110 kilometer weet je wel. Dus ik stond dan nog al bij de halve–

Bas: In één keer? Nee toch?

Kasper: Ja, ja, dat is non-stop, ja. In de ultrarunning wereld is het dus gaan. Je hebt ook 24-uursraces, 48-uursraces, ja.

Bas: Maar hier vallen toch ook mensen bij de finish gewoon dood neer of?

Kasper: Nou, interessant, veel minder dan bij een gewone marathon.

Bas: Serieus?

Kasper: Ja, want–

Bas: De gewone marathon doen veel te veel normale burgers aan mee die denken dat doe ik even.

Kasper: Nou, dat ook ja, er is een bepaalde hoeveelheid training nodig, een bepaald soort mensen, maar trailrunning, dit soort events gaan heel erg over dat interne proces en wat je eigenlijk ziet is de marathon heb je inderdaad mensen die relatief onfit zijn die willen van de bank naar de marathon in een half jaar trainen. Die doen een trainingsschema en binnen die manier van denken is er dus een hele hoge bereidheid om kapot te gaan om over die finish te gaan want je doet het een keer n het jaar en dan ga je drie maanden revalideren en dan kan je volgend jaar nog een keer en dan hopelijk je tijd verbeteren en daar jezelf weer voor opofferen en ultrarunning is echt een lifestyle want ik weet gewoon van ja, volgende week wil ik weer mijn lange run doen want dat is mijn ultieme meditatie. Dus ik ga niet mijzelf nu kapot lopen. Maar hier op de Eiger, ja, weet je, ik kan geen hoogte trainen in Nederland, er zaten 3000 hoogtemeters in en ik heb er in totaal 9,5 uur over gedaan, wat ook niet een hele bijzondere tijd is daar of zo, ik zat ongeveer in het midden van de, maar waar het vooral om ging is er was een punt dat mijn benen deden het niet meer, ik was in een soort van shuffle aan het lopen en ja.

Bas: Te klapvoeten of zo.

Kasper: Ja, en op een gegeven moment ik stond op zo’n berg in Zwitserland en ik oh, ik was zo kapot en ik had echt een dieptepunt en de enige reden dat ik niet opgaf was omdat ik wist dat ze me moesten komen halen met een helikopter. En ik dacht van ja, ik ga echt niet een helikopter bellen om mij hiervan af te halen, tenzij ik echt in de problemen ben. Ik kan gewoon niet meer, ik ben gewoon op. Ik zat echt in een dieptepunt, ik strok het niet meer en ik stond zo op dat pad voor me uit te kijken en ik zag ook helemaal niks. Ik was gewoon even helemaal aan het welgen in mijn eigen ongenoegen en in mijn eigen lijdensweg. Toen kwam er een gozer naast me, die stopte zo en die keek naar mij en die keek naar waar ik heen keek en die zei yeah man, you’re right, sometimes you gotta stop and enjoy the view. Nou, ik was helemaal niet aan het genieten van het uitzicht en op het moment dat hij dat zei had ik zo’n moment zo van wow, inderdaad ja, was echt het meest epische berglandschap en de zon scheen en de koeienbellen en opeens was die hele lijdensweg weg omdat iemand mij even eraan herinnerde van hé, je kan ook van het uitzicht genieten. Weet je wel. En hij dacht dat ik dat aan het doen was.

Bas: Ja, ja.

Kasper: En dat was ook echt zo’n moment waarin ik dus ondanks dat ik dacht van ik ga nooit meer genoeg energie hebben om door te gaan en toen vond ik het toch weer en dat hoor je ook vaak in mensen die bijvoorbeeld met Vipassana werken of met dit soort uitdagingen werken. Dus echt de weerstand opzoeken, echt het moment opzoeken dat je het gewoon niet meer weet, dat je niet meer weet hoe het moet en als je dat bewust doet en je doet het expres vanuit een mindset van zelfzorg, ik doe dit om te groeien en dan neem je die mindset weer mee terug je normale comfortabele leven in en dan sta je er echt totaal anders in.

Bas: Ja, dan wordt het leven in een keer een ander spelletje.

Kasper: Absoluut, ja.

Bas: Ja, ja. Nee, precies, van kom maar op.

Kasper: Ja, precies en dan draaide het waarschijnlijk veel meer om de essentie in plaats van alles wat je daarvoor dacht waar het leven voor was. Ja, en dan het is natuurlijk zo weet je wel zoals ik weet niet, volgens mij was het ook Ram Dass, die zei: If you think you’re enlightened go spend Christmas with your family” weet je wel. En dat is ook mooi, dus dat je uit zo’n retreat komt en dan ben je helemaal verlicht en dan denk je ja, nu weet ik het. Nou, en iemand snijdt je af in het verkeer en je weet je wel, je accountant belt je met een naar bericht, er ligt een blauwe enveloppe. Nou, en binnen 10 seconden ben je het weer kwijt, maar de interne beweging van het weer terugvinden van oh nee, hier gaat het niet over, ik weet waar mijn rust zit, ik weet waar mijn waarheid zit, die interne beweging die mag je dan steeds weer trainen, daar word je steeds beter in.

Biohacking

Bas: Ja, ja, cool zeg, echt cool. Ja, waar ik nog over wilde vragen, wat zijn jouw biohack habits? Je gewoontes? Ik bedoel als biohacker moet je bepaalde patronen hebben elke dag? Dat zijn waarschijnlijk niet de meest gebruikelijke, maar daar kijken we even niet naar.

Kasper: Nou, ik ben de laatste jaren wel bezig om het hele patroon, dat hele gedisciplineerde een beetje los te laten maar ik draag dus deze ring, deze auraring. Als ik even in de ochtend begin dan is een van de eerste dingen die ik doe of het eerste wat ik doe als ik wakker word is ik doe een check-in, dus ik voel intern wat mijn hartslag doet en er is een metric die veel gemeten wordt in biohacking en dat is hartslagvariabiliteit en dat is eigenlijk een meting die je dus kunt meten op basis van de intervallen tussen je hartslagen, die kun je ook elektromagnetisch meten.

Bas: Ja.

Kasper: Maar die kun je ook intern voelen. Dus ik wil dat altijd eerst intern voelen en wat hartslagvariabiliteit eigenlijk zegt voor de mensen die dat niet weten is hoe meer je belast bent, dus hoe meer stress er in jouw zenuwstelsel zit hoe ritmischer je hart. Dus dat er een exacte hoeveelheid tijd of afstand tussen elke slag zit. Hoe ontspannener je bent hoe rustiger je bent, hoe meer je in het kalme deel, parasympatische deel van je zenuwstelsel zit, hoe minder ritmische dat wordt. Dus er zit een bepaalde variabiliteit tussen elke slag van je hart en hoe hoger die variabiliteit, hoe gezonder, of ja, hoe beter hersteld je bent hoe rustiger je bent.

Bas: Minder stress, ja.

Kasper: Op zenuwstelselniveau hè, dus je lijf eigenlijk klaar is om dingen te gaan doen. Dus dat check ik altijd bij mezelf. Eerst voelen, want ik vind het heel belangrijk om te meten maar ik wil die meting alleen gebruiken om mijn gevoel te checken. Dan doe ik altijd een korde ademoefening om te kijken hoe dat verandert, dus ik voel eigenlijk wat mijn hartslag doet. Dan doe ik vaak een hele korte ademoefening waarbij ik bijvoorbeeld mijn adem uit houd en even tel hoe lang het duurt voordat ik de behoefte heb om te ademen. Die vertelt mij namelijk ook iets hè. Dus als je bijvoorbeeld heel snel, als je je adem, als je stopt met ademen en je voelt heel snel de behoefte om te ademen dat betekent dat je stress–

Bas: Dat is ook een [00:58:26] reactie.

Kasper: Ja, dat is stress en dat betekent dus ook dat je lijf ergens mee bezig is, er gaat energie ergens heen. Als dat heel lang duurt, als ik in totale rust en kalmte een minuut lang mijn adem kan uithouden zonder dat ik daar stress van ervaar, dan betekent het dat ik goed hersteld ben, dat ik goed geslapen heb.

Bas: Ja.

Kasper: En dan doe ik vaak een paar hele eenvoudige ademoefeningetjes, een beetje improvisatie is dat, ik heb inmiddels een toolkit waarmee ik kan werken om te kijken hoe die dingen veranderen. Dus of ik mijn adem kan inhouden en of mijn hartslag verandert en dan weet ik eigenlijk hoe mijn stofwisseling, hoe mijn motor draait die dag, dan weet ik eigenlijk hoe ik ervoor sta.

Bas: Ja.

Kasper: Dan check ik mijn data en die vertelt mij over mijn REM-slaap, over mijn, hoeveel diepe slaap ik heb gehad en op basis van mijn REM-slaap weet ik dan hoe mentaal intensief mijn dag gaat zijn hè. Dus als ik een lage, als ik minder dan drie kwartier REM-slaap heb dan is dat niet een dag om heel hoog effectief creatief werk teg aan doen. Dan weet ik van ok, ik ga wat e-mails beantwoorden en wat productief werk, maar ik ga niet schrijven aan mijn nieuwe boek of een cursus opnemen.

Bas: Je kijkt eigenlijk hoeveel je batterij is opgeladen

Kasper: Ja, zeker, en REM-slaap is echt een indicator voor mij voor focus, voor helderheid. Als ik onder een half uur zit dan heb ik de hele dag brain fog, dat weet ik gewoon. Dus dat is een belangrijke voor mij, ik ga dan zo snel mogelijk naar buiten toe met mijn blote voeten in het gras staan en daglicht binnen krijgen. Dat is de allerbelangrijkste factor voor het zetten van je klok, ook voor je hormonale cyclus, mensen weten dat vaak niet, is zonlicht.

Bas: Ja.

Kasper: ’s Ochtends word je wakker gemaakt als het goed is door een beetje cortisol, cortisol wordt gezien als stresshormoon, maar dat is ook helderheid, alertheid, wakker worden en die interne biologische klok, die 24-uursklok die begrijpt wanneer moet ik hoeveel energie aanmaken die is afgestemd op daglicht. Dus ik ga ’s ochtends daglicht binnen krijgen en het hoeft geen fel zonlicht te zijn hè, zelfs als je–

Bas: Ja, gewoon wolken, ja.

Kasper: Als je wolken hebt en je krijgt gewoon daglicht, je krijgt de frequentie van daglicht binnen dan is het een hele belangrijke input voor jou voor je interne klok en dus voor hoe je lijf energie gaat maken door de dag heen. Blote voeten in het gras, hè, dus dat is eigenlijk opladen aan het elektromagnetisch veld aan de aarde en vaak is het of tenminste, de helft van het jaar is dat lekker koud.

Bas: Ja.

Kasper: En dan doe ik daar vaak nog een kleine ademoefening en dat is ook vaak het moment dat ik mij herinner van ok, dit is het leven, hè, de zon, de aarde, de lucht, dit is het, hier ben ik van gemaakt, hier gaat het om en dan neem ik altijd een momentje want ik word altijd wakker met ideeën, met plannen, met doelen, dan neem ik een momentje om me even eraan te herinneren van hé, je gaat dood, wat is het oneindige, waar gaat het echt om en om eens eventjes helemaal al die doelen en ideeën lost te laten. En soms moet ik daar even voor schrijven of dat soort dingen en dan drink ik een liter gefilterd water, ik heb een hele chique waterfilter, ongeveer een liter. Dat is belangrijk dat waterfilter, echt, er zijn heel veel verschillende filters dat kunnen mensen checken, maar–

Water filteren

Bas: Maar er is dus zo’n hoe heet dat, Broxyo of zo? Zo’n kan waar je ook water mee kan filteren?

Kasper: Die kannen die doen al iets ja, die doen niet zo heel veel.

Bas: Maar echt een hele bijzondere waterfilter heb jij.

Kasper: Ik heb zo’n, nou ja, goed, er zijn verschillende soorten waterfilters, maar ik heb altijd van die obsessies dat ik gefascineerd raak ergens door en een paar maanden geleden was dat drinkwater en wat is nou de echte kwaliteit van het drinkwater? Daar zit zoveel troep in ons drinkwater eigenlijk nog.

Bas: In Nederland is het al een van de beste van de wereld.

Kasper: Is al een van de beste.

Bas: Maar er zit nog steeds veel troep in.

Sportroutine

Kasper: En alsnog, ja, medicatie en kalk en dingen. Dus nou, goed, ik drink dan een liter water en dan vast ik de hele ochtend en dan ga ik aan het einde van het vasten dus dat is meestal om een uur of 12 dan doe ik hele zware krachttraining, maar ik heb dus een eigen sportschool dat is een van mijn bedrijven en daar werken we heel veel met krachttraining waarvan je de intensiteit enorm hoog kan opvoeren omdat er heel weinig techniek in zit.

Bas: Ok.

Kasper: Dus als je kijkt sommige oefeningen zijn heel technisch, bijvoorbeeld Olympisch gewichtheffen wat je in Crossfit veel ziet.

Bas: Ja, ja.

Kasper: En als je die heel zwaar belast dan breng je eigenlijk kan je daarmee dus je gewrichten in gevaar brengen en je kunt jezelf, die halter kan vallen hè. Dus ik werk, ik train met zandzakken die je gewoon op elk willekeurig moment kan laten vallen en dan gebeurt er niks.

Bas: Precies.

Kasper: Duwen, trekken, dragen, dus ik draag dan bijvoorbeeld een zandzak van 40 kilo en dar ga ik dan anderhalve kilometer mee lopen. Dat is 20 minuten en dan heb je je work-out wel gehad zeg maar weet je wel.

Bas: Ja, ja.

Kasper: Dus hele hoge intensiteit, hele lage technische belasting en zeker op een lege maag kun je dan dus heel erg zwaar jezelf belasten en als je in die gevaste staat traint dan kun je, dan brand je je laatste suikers eigenlijk op en dan nou, dat heeft biochemisch qua stofwisseling heel veel voordelen en ook qua supercompensatie hè, dus dagelijks vasten, intermittent fasting dus ik vast meestal zo’n 18 uur per dag, heeft heel veel voordelen ten opzichte van neurodegeneratie, dat je hersencellen langer gezond blijven, dat je makkelijker nieuwe spieren opbouwt en dus dan heb ik zo’n 18, 19 uur gevast en dan ga ik eten en dan weet ik dus ook dat ik in de ochtend plan ik mijn meest effectieve laten we zeggen werk hè, dus echt getting shit done, creatief, belangrijkste taken in de ochtend, allerbelangrijkste werk eerst, dan eten en ik weet dat ik na mijn maaltijd dat ik dan echt op een ander pitje ga draaien en dat ik dan, ja, weet je wel, wat minder belangrijke e-mails afhandelen en wat social media, dingen reageren.

Eetpatroon veranderen

Bas: Is het eten nog spannend? Of is het voornamelijk groente, vlees?

Kasper: Ja, dus gras gevoerd biologisch wild grazend vlees is heel belangrijk voor mij en organen.

Bas: En die koop je online waarschijnlijk bij een of andere–

Kasper: Ja, nou, ik ben nu, dus dat is ook weer zo’n ander ding, dus ik ben echt, ik heb elke maand wel een ding wat ik weer aan het finetunen ben en ik ben nu bezig met plasticvrij leven, dus ik koop helemaal geen plastic meer. Dat is een hele belangrijke voor mij om–

Bas: Dus je gaat met een bakje naar de boerderij.

Kasper: Ik ga met een bakje naar de biologische slager, ja, het liefst naar de boerderij, dus het is, ik ben nog echt aan het zoeken nu. Dat is echt een heel deel van mij want ja, ik heb, ja, als je heel, al jarenlang ben ik bezig met ik ben heel veel afgevallen natuurlijk, allerlei verschillende diëten geprobeerd en er liggen heel veel taboes op vlees eten en dat begrijp ik ook hè, want als je kijkt naar gewoon een gemiddeld stukje vlees wat bij de supermarkt in plastic verpakt daar ligt daar is alles mis mee.

Bas: Ja.

Kasper: Het vlees zelf is rotzooi, dierenmishandeling, bio-industrie–

Bas: Heeft niks met vlees te maken.

Kasper: Heeft niks met voeding te maken, dat is allemaal, maar ik ben heel erg aan het kijken van wat werd er nou in de oudheid gedaan met dierlijke voeding en dat eigenlijk dat stukje biefstuk is nutritionally dus qua voeding is dat het minst interessante stukje eigenlijk. wat je eigenlijk wil hebben is de dingen die we nu weggooien, namelijk de botten en het bindweefsel en de organen.

Bas: Oh ja.

Kasper: Dus daar, dat is dan nu weer mijn fascinatie waar ik de laatste twee maanden mee bezig ben.

Bas: Die eet je.

Kasper: Dus ja, dus ik heb dan een bouillon staan, een bone broth en daar heb ik altijd verschillende botten in zitten en ik eet dan lever en hart bijvoorbeeld.

Bas: Oh ja?

Kasper: Dat is een fractie van de prijs van biefstuk en veel gezonder, eigenlijk lever is eigenlijk de ultieme superfood. Er is eigenlijk geen voeding, ook geen groente, geen boerenkool geen niks wat zo gezond is, zo rijk is aan mineralen en vitamines als lever.

Bas: Ja, goed, ik heb veel in China gezeten, daar eten ze ook dat soort fratsen allemaal.

Kasper: Ja, dat vind ik dan mooie ontdekkingen weet je wel. En ik heb dan ook fases gehad dat ik helemaal veganistisch at dus ik ben mij heel bewust van alles op het gebied van dierenleed en dat soort dingen, maar dat is ook voor mij weer een manier om te gaan onderzoeken van wat missen we nog? Wat zien we over het hoofd? Dat is eigenlijk het allerleukste wat ik vind van die biohacking scene van waar valt nou nog iets te halen wat de meeste mensen over het hoofd zien? Dan ga ik in die hoek kijken en ik kijk ook vaak naar dingen van ja, welke, in welke opzichten voel ik me helemaal comfortabel en heb ik het gevoel dat ik weet hoe dingen werken en dan ga ik daar aan zitten sjorren.

Bas: Porren, ja, ja, precies.

Kasper: Dat vind ik interessant.

Bas: Ja, ja, ja.

Kasper: Dus nou, goed, dat is dan nu de laatste paar maanden is dat een beetje mijn eetpatroon dat ik dus mijn eetpatroon baseer op vetten en dan voornamelijk dierlijke vetten en voornamelijk uit bronnen van de dier die de meeste mensen weggooien. Dus eigenlijk het afval en nou ja, dus botten daar zit merg in en elastine en collageen, nou, dat is te gek.

Bas: Ja, ja.

Kasper: Dus ja, in die zin, veel mensen zien dat als een hele bizarre manier van eten om dus voornamelijk op vet en op dierlijk vet te draaien, maar ik vind het wel een heel mooi experiment.

Bas: Ja, ik ken toevallig ook iemand, Taco Oosterkamp die is ook sinds een hele tijd omgeslagen naar hij eet alleen maar nog vlees en dan ook hoge kwaliteit vlees, ook wat jij zegt geen supermarktvlees, maar gewoon alleen maar vlees en ja, hij ervaart er ook heel veel voordelen uit door dat.

Kasper: En dan wordt zeker de kwaliteit van het, dus eigenlijk wat heeft het dier gegeten en wat is de kwaliteit van het leven van het dier. Want als je alleen maar dieren eet dan is de kwaliteit van het leven van het dier is 1-op-1 jouw levenskwaliteit.

Bas: Ja.

Kasper: Dus opeens is het allerbelangrijkste dat dat dier gezond is.

Bas: Ja, ja.

Kasper: En dat betekent dus ook dat dat dier graast in een natuurgebied wat ook een gezond natuurgebied is.

Bas: Oh ja, ja.

Kasper: Dus eigenlijk ben je dan op heel veel lagen heel goed voor de, moet je heel goed voor het milieu zorgen om daar goed van te kunnen eten.

Bas: Ja, ja.

Kasper: En dat vind ik interessante, leuke, nieuwe manieren van denken weet je wel die anders zijn dan hoe er maatschappelijk naar gekeken wordt.

Bas: Ja, interessant.

Kasper: En het kan zijn dat ik over twee maanden weer op een hele andere manier–

Bas: Ja, ik snap het, dus blijven experimenteren.

Kasper: Ja, dat vind ik leuk, ja.

Bas: Cool man. Hé we zitten alweer langer dan een uur te lullen. Ik heb sowieso ook een personal trainer die voor mij klaar staat. Als je niks te doen hebt mag je mee trainen.

Kasper: Heel goed, nee, ik heb veel te doen dus ik moet er ook vandoor.

Bas: Heb ik nog iets niet gevraagd wat ik had moeten vragen? Wil je nog iets eruit flappen, gooien? Ja.

Kasper: Nee, niet echt, dit is mijn favoriete soort interview waarin we gewoon heel diep kunnen gaan op allerlei vage dingen.

Bas: Onderwerpen.

Kasper: Onderwerpen, ja, dus dat is heel leuk.

Bas: Ja.

Kasper: Dus ja, dank je wel.

Bas: Ja, graag gedaan man, tof. En waar kunnen mensen mee rover je lezen, vinden?

Kasper: Ja, dus ik ben het leukst om te volgen op Instagram, daar ben ik het meest actief, @Kaspersfocus, Kasper met een K.

Bas: Ja.

Kasper: En mijn website is mindlift.com van mijn boek en mijn coachopleiding is breathworkmasterclass.com en ja, dat zijn een beetje de plekken.

Bas: Cool, ik ga misschien wel een keertje mee naar een masterclassje of zo.

Kasper: Dat zou leuk zijn, ja.

Bas: Ja, zeker, leuk. Dank je wel man, bedankt voor je komst en ja, wellicht tot snel.

Kasper: Zeker.

Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!

Bas: Ja, vet verhaal van Kasper van der Meulen, ja, mooie biohacker, ik vind het echt om te smullen om te zien hoe je nou beter in jezelf kan zitten en echt het maximale uit jezelf kan halen en ook gewoon nog eens lekker in je mind te zitten. Ja, ik vond het weer een mooi verhaal, ik hoop jij ook en tot de volgende keer! Dank je wel Kasper.

Kasper: Bijzonder graag gedaan.