Slippertje 66: Opofferingen maken voor E-commerce succes met Jeroen Kleijer
YES! Deze week is the one and only Jeroen Kleijer te gast in de podcast! Jeroen Kleijer begon ruim 2 jaar geleden met zijn eigen E-commerce business en verkocht begin dit jaar zijn business aan de Dwarfs!
Opofferingen die je moet maken als ondernemer worden vaak niet gezien door de buitenwereld, Jeroen Kleijder leverde al zijn vrije tijd en spaargeld in voor een succesvolle E-commerce business!
Verder vertelt Jeroen Kleijer in Slippertje 66 onder andere over:
– Zijn werkzaamheden voor Boskalis
– Hoe hij wonen in Oman ervaarde
– De marketingagency die hij oprichtte met een business partner
– De start van zijn E-commerce business
– Het verkoopproces aan de Dwarfs
– Én tips voor startende E-commerce ondernemers
Laten we snel gaan luisteren naar het inspirerende verhaal van Jeroen Kleijer, let’s GO!
Podcast transcriptie
Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Jeroen Kleijer. Hij is geboren en getogen in Bodegraven, studeerde eerst technische geneeskunde, maar maakte de switch naar civiele techniek. Hij startte tijdens zijn studie zijn eerste bedrijfjes in onder andere affiliate marketing, multi-level marketing en verdiende zelfs geld met gamen. Hij werkte kort voor Boskalis en spendeerde een half jaar in Oman. Maar het ondernemerschap begon te kriebelen en startte samen met zijn compagnon Jori een marketing agency op. Ze besloten ook om samen online slaapcomfortartikelen te gaan verkopen en dat ging zo hard dat de Dwarfs het merk wilden overnemen voor internationale expansie. Jeroen, welkom!
Jeroen: Dank je wel Bas, mooie intro.
Bas: Heel verhaal hè.
Jeroen: Ja, klopt, dank je wel, leuk om er te zijn.
Bas: Ja, ken je dit liedje of niet?
Jeroen: Ik heb heel kort in de auto net zag ik de podcast van Niels langskomen dus ik wist dat het liedje zou komen. Ik ken de tekst nog niet, maar ik wist dat het zou komen.
Je schuift je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.
Nog 3 maanden te leven..
Bas: Top. Ja, we gaan, we hebben de code gekraakt op verschillende niveaus in ieder geval. De eerste vraag die ik altijd stel Jeroen, wat zou je doen als je nog drie maanden te leven hebt?
Jeroen: Oeh, heftige vraag.
Bas: Daar komt ie hè.
Jeroen: Ja. Nou, ik ben net een dienstverband natuurlijk aangegaan bij, naast het verkopen van de business ben ik ook gaan werken bij Dwarfs. Ik denk dat ik toch direct naar het MT of naar Demian toe zou stappen en zou zeggen ik stop ermee en ik denk met mijn vriendin de spullen zou pakken en de laatste drie maanden van mijn leven gaan reizen.
Bas: Ja.
Jeroen: Ik ben benieuwd hoeveel mensen dit antwoord geven, mar het is heel cliché, maar ik denk als ik nog drie maanden te leven zou hebben dat ik er toch wel achter zou komen hoeveel ik gemist heb nog van de wereld. Ik denk naar Amerika.
Bas: Ja?
Jeroen: Ja.
Bas: En heb je dan nog een bucketlist met extreme dingen die je wil doen of? Gewoon all-in Las Vegas? Maakt toch allemaal niet meer uit?
Jeroen: Ja, ik denk het, ik denk het. ja, maar gewoon misschien ook gewoon een hele mooie reis gemaakt denk ik en van drie maanden, Amerika toch altijd een beetje afgehouden, ik weet niet waarom. Ja, misschien een ander slag mens, maar ik denk dat ik toch wel weer, toen heb ik een keer met Nicolien gezegd van ik wil naar Amerika toe, dat is twee jaar geleden volgens mij al, een mooie reis gemaakt van vier weken, altijd alweer gezegd van we gaan nog een keer terug dus dat zou nu wel gebeuren. Als ik nog drie maanden zou hebben dan gas erop, spullen pakken, wegwezen.
Opgroeien in Bodegraven
Bas: Cool. Mooi man. Hé, je was, je bent een beetje opgegroeid in Bodegraven.
Jeroen: Ja.
Bas: Ja, hoe zag dat er een beetje uit?
Jeroen: Ja, hoe zag dat eruit, een rustig dorpje. Wat is het, 20, 22.000 inwoners.
Bas: Je ouders kwamen er ook vandaan of?
Jeroen: Ja, ouders komen er vandaan. Er wonen niet zoveel mensen, rustig, daar hou ik ook eigenlijk wel van.
Bas: Nice.
Jeroen: Compleet tegenovergestelde van waar ik nu woon, hartje Amsterdam.
Bas: Ja.
Jeroen: Dat was wel even wennen. Ja, hoe is dat gegaan, het was relaxed. Ik zat op een leuke basisschool, leuke jeugd gehad. Toen naar Alphen aan de Rijn gegaan naar de middelbare school. Eigenlijk is toen al een beetje het ja, stubborn, ik weet niet of dat het goede woord is, begonnen.
Bas: Ja.
Jeroen: Ik deed altijd wel anders dan wat de rest deed. Dus als iedereen naar rechts ging, ging ik naar links.
Bas: Top.
Jeroen: Dus heel mijn, al mijn basisschoolvriendjes die begonnen de middelbare school in Woerden en ik ging als enige naar het Skada College in Alphen aan de Rijn. Vandaaruit ging iedereen studeren in de Randstad en toen ging ik naar Enschede toe.
Bas: Cool, ja. Dus eigenlijk wil je ja, je wilt eigenlijk net iets anders doen dan de rest zeg maar.
Jeroen: Ja, ja, andere dingen weer doen.
Bas: En waar komt dat vandaan dan? Hadden je ouders dat ook valt dat wel mee?
Jeroen: Compleet het tegenovergestelde eigenlijk weer. Maar ja, daar komt het dus misschien weer vandaan.
Bas: Juist, dus dat je denkt ok, zo wil ik het niet dus ik ga het totaal anders doen.
Jeroen: Nee, mijn ouders zijn wat dat betreft nou ja, de twee belangrijkste mensen in mijn leven. Veel van ze geleerd, hele loyale mensen, intelligente mensen, maar ook als je ziet mijn moeder 40 jaar in dienst, mijn vader ondertussen ook al dus ja, die zijn heel loyaal bij hun werkgever. Ik zal niet zeggen dat ik niet loyaal ben, maar ik heb het anders, ik hou gewoon van continu nieuwe uitdagingen en nieuwe dingen doen. Het hoeft niet om het jaar, maar om de 5 jaar zou ik wel, dat zou me wel, ja, dat bevalt me wel.
Bas: Ja, precies.
Technische Geneeskunde studeren in Enschede
Jeroen: Dus zodoende ook nou, mooie tijd gehad in Alphen aan de Rijn en we gaan naar de andere kant toe.
Bas: Ja, en toen ben je naar Enschede gegaan.
Jeroen: Ja.
Bas: Begon je met technische geneeskunde.
Jeroen: Ja.
Bas: Was dat een droom van je of zo? Of hoe ben je daar terechtgekomen?
Jeroen: Goeie, ja, nou, ik ben altijd wel van de cijfertjes geweest.
Bas: Maar technische geneeskunde, ik vertaal het als machines wat je in het ziekenhuis gebruikt.
Jeroen: Ja, nou ja, exact dat, ja. Nou, veel mensen die leggen niet direct die link. Dat is het inderdaad wel dus het is een combinatie dus van het technische gedeelte met geneeskunde en dat is altijd wel wat een beetje mijn, ja, wat mij wel trok. Ik heb op de middelbare school heb ik biologie er ook bij gekozen als bijvak naast NNT. Dus ik was altijd een beetje van de bèta vakken, het wiskundige, het natuurkundige en tegelijkertijd ook een beetje de zorgkant, biologie. Ja, ik dacht nou ja, dat is een mooie studie. Die werd alleen gegeven in Enschede van overigens toentertijd volgens mij nog heel Europa was het alleen in Enschede te doen die studie. Nou, daar naartoe gegaan en zo gezegd, zo gedaan.
Bas: Ja, mooie tijd gehad daar?
Jeroen: Mooie tijd gehad, ja, maar na een korte tijd kwam ik er toch wel achter dat het niet alleen maar een geneeskundige studie was, het was aan het begin voor mijn gevoel in ieder geval heel veel wiskunde. Vond ik ook wel leuk, kies je bewust voor, TG, hè, de combinatie technisch en geneeskunde, maar het was te veel cijfertjes aan het begin dus toch wel de overstap gemaakt en gezegd van ok, dit is ja, niet mijn ding. Misschien ook wel een klein beetje te hoog gegrepen, maar dat zeg ik graag, nou ja, op een podcast, maar ik heb het nooit te hard geroepen. Dus nee, dat is hem gewoon niet geworden en dus volgens mij na zes maandjes gezegd jongens, dat is hem niet.
Civiele Techniek studeren
Bas: Mazzel. En toen ging je naar civiele techniek. Dat is hele andere koek of niet?
Jeroen: Ja, toen heb ik het tweede deel van dat studiejaar gewoon genoten van het student zijn, in een jaarclub ook gezeten en daar was een jongen die studeerde civiele techniek.
Bas: Oh ja.
Jeroen: En een paar keer met hem meegegaan naar de collegezaal, bij hem gaan zitten, een keuze gemaakt en ik vond het een hartstikke leuke studie.
Bas: Cool.
Jeroen: En toen dat gaan doen, ja.
Bas: En dat heb je wel afgemaakt of?
Jeroen: Ja, die studie heb ik afgemaakt. En daar heb ik vervolgens een job in gevonden.
Bas: En want had je achteraf gezien als je ziet de ride waar je nu staat, had je dan ook die studie afgemaakt? Of was je dan waarschijnlijk veel eerder begonnen met echt ondernemen en dat doorgepakt?
Jeroen: Ik vind het lastig om te zeggen. In de ideale situatie natuurlijk, natuurlijk was ik dan eerder begonnen met een business opzetten, maar ik heb ook altijd wel van mijn ouders meegekregen dat de vastigheid is gewoon heel belangrijk. Gewoon zorgen dat je een stabiele, ja, gewoon ondergrond hebt.
Bas: Ja.
Jeroen: Dat je ergens op terug kan vallen. Er zullen een hoop ondernemers zijn die het misschien niet met me eens zijn, die zeggen spring gewoon in het diepe en ga ervoor. Ik heb altijd met mijn compagnon nu dan ook altijd wel de keuze gemaakt om eerst gewoon een stabiel iets op te bouwen. Voor mij was dat een baan, een studie, in ieder geval iets af te ronden.
Bas: Ja.
Jeroen: Mochten, ja, dingen verkeerd gaan of de andere kant op vallen, het kwartje net niet helemaal goed gaan dan ja. Dus ik ben wat meer de ondernemer die het wel, ja, wat meer zekerheid oppakt denk ik.
Ondernemen tijdens studie
Bas: Precies, want je hebt tijdens je studie heb je je eerste nou ja, bedrijfjes gehad.
Jeroen: Ja, dat wel.
Bas: In verschillende, verschillende dingen gedaan, een heel spektakel wat ik net opnoemde.
Jeroen: Ja.
Bas: Maar ja, vertel eens, wat heb je allemaal uitgespookt tijdens je studie? Ik geloof sowieso in dat dat het tijdens je studie de beste tijd is om een bedrijf op te zetten. Eén je hebt eigenlijk nog super lage lasten en helemaal als je nog bij je ouders woont, wat ik je niet zou aanraden, maar wat wel kan dan heb je helemaal geen lasten eigenlijk. Dus wat mij betreft is het een perfecte tijd om een bedrijfje te starten. Ik ben benieuwd wat jij allemaal hebt gedaan in die tijd. Ja, affiliate marketing, multi-level marketing.
Jeroen: Ja, take it a way denk ik. Ja, nou ja, ik heb, goh, echt van alles gedaan. Ik heb met een huisgenootje van mij hebben we affiliate marketing gedaan, online de pop-ups gemaakt voor KPN, voor Ziggo contractjes, Vodafone abonnementjes online verkocht, dus wij waren de irritante jongens die als je je firewalls niet goed voor elkaar had op je Windows PC dan kreeg je een pop-upje van ons.
Bas: Dat is een soort van hack of zo of?
Jeroen: Nou, je kon het via affiliate platformen kon je zulk soort contracten kon je eraf halen en dan kon je vanuit die jongens kon je dat gaan opzetten en dan met een beetje de 101 photoshop skills maakte je een soort van gifje in elkaar en dan kwam het naar voren en dan had je een advertentie en als iemand daar dan op klikte en een abonnement aanschafte kreeg je een bepaald bedrag.
Bas: En in welk jaar was dit? Of hoeveel jaar geleden?
Jeroen: Ik denk toch wel het eerste jaar van mijn studie. Volgens mij ben ik, jeetje, in 2011 begonnen met studeren, 11-12. Ik denk 2012-13 dat we hier ongeveer mee begonnen zijn.
Bas: Precies, ja.
Jeroen: Ja, een jaartje erna. Ja, misschien, ja, zoiets, 12-13-14 net. Het is ook zulke korte periodes van bedrijfjes geweest dat ik dat niet eens meer, ja, dat het een half jaar bestaan heeft. Gewoon leuk om even als side hussle te doen als er naast DUO wat binnenkwam was het mooi om ja, elke euro die binnenkwam die rekenen we om in biertjes, dat was gewoon alles wat extra binnen kwam was mooi meegenomen.
Bas: Dus je rekende hoeveel pils je had verdiend die dag en dan ging je de kroeg in.
Jeroen: Een soort van, ja. Ja, ik heb me goed vermaakt in mijn studietijd, ja, zeker.
Bas: Ja, mooi, ja, dat moet ook.
Jeroen: We hebben de toch wel denk ik grootste ja, business, ja, onderhand kon je het wel noemen denk ik was met multi-level marketing. Veel mensen kennen het Herbalife denk ik wel.
Bas: Ja.
Jeroen: Hebben de Femma variant ervan, of de Femma variant hebben wij gedaan dus met gezonde energieblikjes. Veel mensen verklaarden me voor gek. ik geloofde er wel in.
Bas: De Red Bull supplementen.
Jeroen: Ja, nou, ik geloof er tot de dag nog wel steeds in. Misschien niet in het concept hoe het is opgezet, maar er waren veel klinische studies naar gedaan, er zaten wel echt daadwerkelijk veel gezonde vitamines in, mineralen, ik dronk het ook aan de lopende band dus voor mij was het een ja, een 1-op-1 eigenlijk. Ik vond het lekker,
Bas: Maar het is dus een blikje waar een soort van gezonde oplossing in zit of hoe moet ik het zien?
Jeroen: Ja, er zaten veel mineralen in, veel supplementen in die ook nou, waar klinisch onderzoek naar was gedaan van of het daadwerkelijk goed voor je was en dat is dus op een bepaalde manier in de markt gezet in Amerika dat door een bepaald abonnement af te nemen elke maand, een bepaalde hoeveelheid af te nemen van die blikjes en andere mensen daarbij aansluiten. Nou, je kent het MLM concept wel.
Bas: Ja, zeker.
Jeroen: Dan kom je in een–
Bas: Maar het is goed dat je het even uitleg voor de luisteraars.
Jeroen: Ja, nou ja, dan kom je in een bepaald MLM-systeem te zitten waar je eigenlijk een soort van het mond-op-mond reclame doet en als mensen het dan aanschaffen krijg je daar een soort van commissie voor terug en als je dan dusdanig veel, in een week 100 mensen aansluit bij het systeem dan krijg je weer een bonus, enz. enz. uiteindelijk is het nou, dusdanig veel rechtszaken en gedoe. Ik weet nog steeds niet welke kant het kwartje op moet vallen, de ene zegt het is een pyramid scheme, de andere vindt van niet. Uiteindelijk zijn we ermee gestopt.
Bas: Ja, precies. Ik bedoel de marges op dat soort spul moeten wel bizar zijn als je zo’n hele organisatie er achterop tuigt en het multi-level zoals het ook heet.
Jeroen: Het was wel echt duur. Je betaalde wel zo ik denk 2 euro, 2,10 omgerekend in Nederlandse eenheden wel per blikje. Dus het was wel duur spul.
Bas: Precies, de productiekosten van 20 cent of zo waarschijnlijk.
Jeroen: Waarschijnlijk, maar ja, er moeten zoveel mensen moeten er geld aan verdienen, het moet verscheept worden, het hele systeem moet ervoor draaiende worden gehouden. Ik, ja, maar goed, het voordeel was en dat proberen ze natuurlijk ook een beetje te bewerkstelligen, dat mensen er een soort vaan verslaafd aan raakten en nou ja, ik was er een van. Ik vond het dusdanig lekker en ik geloofde er ook echt in dat ik het ook echt aan de lopende band dronk. Dus voor mij was het een makkelijke manier om door te vertellen aan andere mensen en dat liep goed.
Bas: Ja, en je hebt er waarschijnlijk veel van geleerd, hoe zo’n bedrijf werkt zeg maar, in elkaar steekt. Dat je dan denkt van ok, wacht even, ik werf mensen, die gaan dan weer verkopen, die werven ook weer mensen en ja.
Jeroen: Ja, en op een gegeven moment, ja, heb je een soort van, zet je automatisch een soort van team op, dat ik in een situatie terecht kwam waarin ik niet bijzonder veel meer hoefde te doen. Je gaat naar presentaties toe, je vertelt je eigen verhaal en dat wordt weer doorverteld door andere mensen en ja, dat heb ik toen denk ik toch wel twee jaar gedaan met veel succes en veel plezier ook vooral, ja.
Bas: Cool man.
Jeroen: En in die business ook mijn huidige compagnon ontmoet.
Bas: Ja, tof, want daar heb je Jori dus leren kennen.
Jeroen: Ja.
Geld verdienen met gamen
Bas: Oh ja, je hebt ook nog geld met gamen verdiend. Je was echt een gamer of?
Jeroen: Och, ja, ja. Ik vond het een mooie vrijetijdsbesteding.
Bas: Game je nog steeds of?
Jeroen: Af en toe.
Bas: Oh ja.
Jeroen: Ja, ik vind het toch wel, ja, een leuke manier om ook even gewoon de dingen in het leven te vergeten, even jezelf af te zonderen.
Bas: In je eigen wereld.
Jeroen: Ja, de ene persoon die kijkt Temptation Island, de ander die zet Netflix aan met Peaky Blinders en ik zet dan ’s avonds dan ga ik een potje FIFA doen, een potje Call of Duty nog even.
Bas: Heb je dan ook zo’n extreme setup met zo’n dikke stoel en allemaal koptelefoons en camera’s?
Jeroen: Nee, helemaal niet meer, helemaal niet meer, nee. Ook overigens nooit gehad. In die wave ben ik nooit in meegegaan, die golf, maar ik heb het vroeger toen het een beetje upcoming was het hele gamen wel dusdanig in meegedaan dat er wel een centje in was te verdienen en dan ging je naar een website toe en dan was eigenlijk zo’n soort van gokwebsite, FragNation heette het en daar gooide je een bedrag op en dan kon je tegen andere teams kon je knokken.
Bas: Wow.
Jeroen: En daar wat centen aan verdienen. Ja, toernooitjes gespeeld.
Bas: Dus dat is hoe je er geld mee verdient. Je maakt een soort van wedje met een andere, zeg wij gaan gewoon tegen elkaar spelen en dan stort je geld ergens.
Jeroen: Ja, en dat kan van twee dingetjes zijn tot aan een toernooitje waarin je gewoon in brackets voor de grote poel gaat.
Bas: En kon je daar veel geld mee verdienen dan? Ja, er zullen vast gasten zijn die high stakes inzetten, maar waar ging het over in die tijd?
Jeroen: Het ging toen om ja, duizendjes klinkt een beetje of dat het nergens om gaat, voor toen was het heel veel geld natuurlijk, maar het is niet dat ik er miljonair mee ben geworden, absoluut niet, nee, helemaal niet zelfs. Maar voor je studietijd en je begin van je, je gaat net het huis uit. Ik ben overigens begonnen nog bij mijn ouders op de zolderkamer met teams en een beetje dingen online bespreken en toen in mijn studietijd heb ik het denk ik een jaartje doorgepakt nog. Toen kwam ik er ook wel achter van ja, het is leuk geweest, maar het ging toentertijd denk ik om een paar duizend euro.
Bas: Ja, precies, maar toch lachen, en zeker als student is het toch best veel geld.
Jeroen: Voor je eerste centjes is het hartstikke leuk.
Bas: Ja, kan je veel biertjes van kopen.
Jeroen: Als je het omrekent.
Werken bij Boskalis & Wonen in Oman
Bas: Hé en toen heb je een half jaar in Oman gespendeerd voor Boskalis. Boskalis, leg even uit voor de mensen die het niet kennen. Het is redelijk veel in het nieuws geweest ook de laatste tijd, maar.
Jeroen: Ja, Boskalis doet heel veel. Het is origineel baggeren, zand van A naar B brengen. Dat is eigenlijk wat ze doen.
Bas: Gewoon land verplaatsen.
Jeroen: Ja, land verplaatsen, ja, precies. Maar ze doen veel meer. Ze hebben bijvoorbeeld nou, Smit Salvage is een bedrijf wat bijvoorbeeld, volgens mij hebben zij, dat weet ik niet helemaal precies, maar volgens mij hebben zij ook de rescue gedaan in het Suezkanaal van het schip dat over dwars lag.
Bas: Klopt.
Jeroen: Dat is een onderdeel van Boskalis.
Bas: Volgens mij alles in de wereld wat met schepen gebeurt of iets in zee dan rukken al die schepen aan.
Jeroen: Ja, je hebt tegenwoordig ook je hebt Boskalis Nederland die doet gewoon ook het asfalt constructies, dus ze doen niet alleen maar bagger, ze zijn heel breed gegaan, maar het echt de core business is wel baggeren dus ik heb in Oman gezeten aan een heel groot havenproject.
Bas: Dus toen heb je daar woestijn verplaatst of wat?
Jeroen: Nou, het zand kwam daar gewoon vanuit zee, dan zetten ze een vierkant vlak om even zo te zeggen af en daar wordt het zand uit gehaald en dat wordt dan op het land gespoten en ja, letterlijk gewoon een haven van gemaakt, wordt tegen het land aan gespoten, wordt een kademuur omheen gezet.
Bas: Dat is ook net zoals dat palmding toch? Dat is ook door Boskalis opgespoten toch of niet?
Jeroen: Precies, dat is gewoon zand dat wordt opgehaald, dat wordt gewoon opgespoten en er wordt gewoon land gecreëerd.
Bas: Ja, is bizar hè.
Jeroen: Ja, is wel echt heel vet.
Bas: Vind hem wel vet.
Jeroen: Ja.
Bas: Ik moest even denken, is letterlijk gebeurd dit, er is, er was ook ergens daar in het Midden-Oosten, dat is natuurlijk een mega Sahara, er is superveel zand, maar er was een bedrijf die dus heel veel zand heeft verkocht aan een bedrijf in het Midden-Oosten omdat ze daar dus speciaal zand nodig hadden om paarden te laten rijden en dat is blijkbaar een of ander speciaal zand, dus ik moet altijd denken, ik zeg altijd tegen jezelf als je echt een goede verkoper bet dan kun je nog een zak zand in de Sahara verkopen.
Jeroen: Ja, nou, dat is wel, ja. Dit zijn de mooie verhalen, ja.
Dagelijks leven in Oman
Bas: Ja, dat zijn echt mooie verhalen ja. Maar mooie tijd gehad daar in Oman ook? Is bijzonder of niet? Of was het saai?
Jeroen: Ja, wat uiteindelijk ook de reden is dat ik ben gestopt denk ik. Ik, stapje terug, ik heb mijn stage gedaan in Afrika.
Bas: Oh ja.
Jeroen: Ook bij een havenproject en vanuit die gedachte dacht ik internationaal traineeship bij Boskalis, dit is het ding, dit ga ik doen. Maar het was totaal niet te vergelijken met wat ik in Afrika had. Daar was het 4, 5 dagen in de week werken, een beetje halve dagen en lekker kitesurfen en van het strand genieten en van vrienden genieten.
Bas: Mooi.
Jeroen: Ik dacht dat was toen nog tijdens mijn stage en ik dacht dat ga ik ook eens eventjes doen voor echte baan. Dus ik ga naar Boskalis een traineeship doen en toen kwam ik in een situatie dat je 14, 15 uur per dag werkte voor Boskalis want je hebt zo’n op-af periode wat ze noemen, twee maanden werken, een maand verlof. Maar om die een maand verlof te hebben moet je wel genoeg uren draaien in die andere maanden om het verlof te kunnen nemen dus daar was absoluut niks aan. Er was niks bij met kitesurfen of eventjes van de vrijetijd genieten. Het was gewoon slapen en buffelen.
Bas: Ja, saai dus.
Jeroen: Weinig tot geen toegang tot echt goed internet of even een kroegje in gaan of lekker eten of dat was er allemaal niet, voor mijn gevoel in ieder geval niet bij. Dat zal vast wel allemaal te vinden zijn, maar voor de trainees was het je kreeg mooi onderdak, alles werd voor je betaald, het was een mooie periode, maar voor mij net toen ook in een relatie gekomen net erna. Ja, nee, Nicolien heb ik toen wel in die tijd begon het wel al te borrelen, mijn huidige vriendin.
Bas: Die heb je in Oman leren kennen.
Jeroen: Nou, nee, ik kende haar al wel, maar ja, als je op een gegeven moment dan naar het buitenland toe gaat dan is er gewoon geen contact meer, dan heb je ook een bepaald gemis, een beetje heimwee. Vervolgens kwam ik een maand thuis, dat was tijdens de kerstdagen en toen wist ik dat ik daarna weer weg moest, ja, dan gaat het echt steken. Dan denk je ik wil helemaal niet weg, ik wil thuis blijven, ik heb het hier zo naar mijn zin en ik moet zo meteen weer twee maanden de hort op met slecht bereik, geen connecties.
Bas: Precies.
Jeroen: Ja, dus uiteindelijk gezegd ik blijf in Nederland en dat heb ik toen ook gedaan. Ik ben in Nederland nog eventjes bij Boskalis aan het werk geweest.
Bas: Nice, maar dat duurde niet lang want daarna dacht je van ik moet iets anders gaan doen.
Jeroen: Toen begon het hele–
Bas: Spektakel.
Jeroen: Het hele spektakel ja, ja. Toen tijdens mijn stage al contact gehad met Jori, hier en daar nog wat dingetjes opgezet van cryptocursusjes tot beleggingsfratsen, nou ja, van alles en nog wat gedaan. Dat is toen een beetje, ja, weggeëbd, weggezakt en toen ik stopte bij Boskalis was Jori net klaar met zijn studie en toen hebben we gezegd weet je wat, we gaan het een keer helemaal over een andere boeg gooien en we gaan een marketingbureautje opzetten en dat hebben we toen gedaan. Jori is naar het westen komen verhuizen bij zijn vriendin ingetrokken, in Utrecht een kantoortje genomen en begonnen.
De start van een marketing agency
Bas: Cool, en wat was het idee dan om ja, aan te gaan pakken in die tijd?
Jeroen: Jori die deed al marketing bij zijn stage, die was heel erg veel bezig met advertenties runnen, websites onderhouden van klanten en zag daar ongeacht alle concurrentie die er is want er zijn natuurlijk duizenden marketingbedrijfjes in Nederland, toch wel gewoon heel veel potentie in. Als je het goede klantenportfolio kan opbouwen met zijn tweeën kan je er toch best wel een mooie boterham aan verdienen en aangezien wij, en ik was in ieder geval klaar met mijn job, überhaupt even werken voor iemand was is gewoon even klaar mee. Ik wilde echt wat voor mijzelf gaan doen, was het een ja, 1+1=2 eigenlijk voor ons, we gaan dat proberen. Want Jori had nog wel wat connecties in het oosten, van de tandartspraktijk tot aan de fietsenmaker tot vastgoedbedrijfjes die nieuwe websites nodig hadden die advertenties wilden laten runnen, maar ja, meer klandizie nodig hadden. Dus zo gezegd, zo gedaan. Ja, bedrijfje opgezet en ja, toen van alles eigenlijk gedaan, van websites opbouwen tot onderhouden tot advertenties, Google Ads, Facebook Ads, van kledingmerkjes tot de tandartspraktijk tot vastgoedbedrijfjes, ja.
Bas: Maar dat was een beetje uurtje-factuurtje spektakel of hoe moet ik het zien?
Jeroen: Ja, ja, nou, wat ook uiteindelijk de reden is geweest dat we daar niet direct die reden dat we er een streep onder hebben gezet, maar wel dat we dachten we moeten, dit moet anders.
Bas: Het moet schaalbaar zijn los van je tijd.
Jeroen: Ja, exact, ja, en toen ging Jori volgens mij op vakantie dacht ik en toen kreeg ik op een gegeven moment een belletje van Jori dat ik naar beneden moest lopen omdat DHL voor de deur stond en toen stonden er in een keer een paar pallets op de stoep en toen had Jori volgens mij 500 zwangerschapskussens gekocht. Ja, of slaapproducten, ik weet niet helemaal meer. Nou ja, dat is nu bijna 2,5 jaar geleden dus ik bel Jori weer terug. Hij zegt ja, dat moet naar boven toe want dat, ik ga online wat verkopen.
Bas: Ja, ja.
Jeroen: Nou ja, en dat is toen uiteindelijk een heel groot succes geworden. Toen kwamen we erachter dat daar het, in ieder geval voor ons op dat moment geld in te verdienen was, dat vonden we ook echt leuk, dat was schaalbaar, konden we echt onze energie in steken. We wisten dat een uurtje wat je erin stak dat betaalde zich enorm mooi uit op een langere termijn. Ja, en dat konden we ook wel op een goede manier doen want door onze marketingsystemen die we hadden voor die bedrijfjes, het onderzoeken van keywords voor die mensen waar willen ze op gevonden worden hebben we uiteindelijk gedacht van als we dat systeem nou een soort van reverse inzetten dan kunnen we zoeken op, waar zoeken nou heel veel mensen op maar waar is weinig aanbod.
Bas: Ja, maar zo is dus eigenlijk het merk ontstaan wat jullie hebben opgezet.
Jeroen: Ja, gewoon er was, ja, kwamen er gewoon simpelweg achter dat er voor een aantal producten best wel veel vraag naar was, maar weinig aanbod.
Bas: Ja.
Jeroen: En daar zijn we gewoon ingesprongen.
Bas: Ja.
Jeroen: Zo groen.
Starten met E-commerce
Bas: En neem ons eens mee in die ride dan? Hoe, ja, wat gebeurde er na die eerste paar pallets en ja, hoe begon het een beetje vorm te krijgen zeg maar.
Jeroen: Ja, hoe begon het vorm te krijgen.
Bas: De eerste paar pallets zijn altijd de mooiste pallets zeg ik weleens.
Jeroen: Ja, dat zijn de mooiste pallets.
Bas: Dat blijft de leukste periode.
Jeroen: Nou ja, nog steeds de klanten natuurlijk van marketing, van ons marketingbedrijfje hadden we nog dus de bureaus die moesten een beetje worden verschoven, het hele kantoor stond in een keer vol met dozen. Slaapcomfortproducten dan moet je denken aan van kussens tot dekens noem het maar op, dat zijn nogal lompe producten dus we hadden een kantoortje toentertijd van 35-40 vierkante meter en dat stond helemaal vol dus we konden ook bijna niet meer bewegen. Ondertussen nog wel onze werkzaamheden moeten doen en die verkoop moeten doen. Nou, vanaf dat moment meer gaan denken aan automatisering, waar kunnen we het makkelijkste verkopen, hoe kunnen we het meeste uitbesteden, automatiseren, dus voor ons was de makkelijke beslissing bol.com, bij LVB ook levering via bol.
Bas: Ja.
Jeroen: Dat we in ieder geval weten dat we voor 90% het werk niet hoeven te doen van het versturen tot het retourneren en noem het maar op.
Bas: Ja.
Jeroen: Maar dat is op een laag pitje begonnen, weinig geld.
Bas: Wat was het startkapitaal?
Jeroen: Allebei 5.000 euro.
Bas: Ja.
Jeroen: 4.750 euro om precies te zijn.
Bas: Ah, netjes. Dat was alles wat je had?
Jeroen: Ja.
Bas: All-in.
Jeroen: Ja, echt, nee, we hadden de visie en dat kan ik ook wel als advies naar mensen toe dat kijk, los van even de kosten die je er natuurlijk wel aan hebt aan verzenden, aan retouren, aan de shipping die natuurlijk naar Nederland moet komen kan je het altijd wel kwijtraken. Dus als je hem, ik noem iets, koop 5.000 van die Dopper bottles in, je raakt het wel kwijt. Wellicht niet tegen de verkoopprijs die je had gewild om winst eruit te halen, maar als je een beetje je best doet dan kan je in ieder geval wel je, ja, je inleg weer een soort van er terug uithalen als je tegen een break even price verkoopt. Dus met die gedachte hebben we ook gezegd we doen het gewoon, wordt het uiteindelijk niks verkopen we het uit.
Bas: Dat was de worst case scenario.
Jeroen: Ja, was de worst case scenario. Dan hebben we het geprobeerd, gaan we wat anders doen. Nou, en daar kwamen we eigenlijk erachter dat het wel heel goed verkocht en dat we het zelfs voor meer konden verkopen dan we in eerste instantie gedacht hadden qua verkoopprijs. Dus ook een hogere prijs dan dat het nu online staat. Nou, dan kom je op het, nou, daar zullen we zo meteen wel op komen, de prijsvechters op bol.com dus je moet op een gegeven moment toch wat mee gaan doen. Ja, nou, het begon in Utrecht in een kantoortje, uitgezet bij LVB, laag startkapitaal, elke euro proberen om te draaien toch nog. Kussens die terugkwamen vanuit klanten proberen bij naaisalonnetjes in Utrecht te proberen te laten stikken voor 2 euro om het toch nog proberen te verkopen. Wassen, de buitenhoezen wassen bij mijn ouders om te kijken of we het nog een keer online konden zetten.
Bas: Dat deed je met de retouren of wat?
Jeroen: Nou ja, kijken of het inderdaad nog, we hadden wel een goed retourbeleid hoor, ook voor onszelf, er moesten uiteraard geen haren op zitten, niet stinken, geen vlekken op zitten noem het maar op, maar de producten die terugkwamen en vrijwel ongeopend waren die controleerden we gewoon om wel te proberen om het weer terug de verkoop in te doen want elke–
Bas: Dat is ook duurzaam.
Jeroen: Het is ook duurzaam, maar ook gewoon voor ja, toch voor onze eigen portemonnee. We zijn met een laag kapitaal, startkapitaal begonnen dus je moet wel, ja, je moet wel op de kleintjes letten.
Bas: Ja, nee, absoluut.
Jeroen: Ja.
Merk verkopen in de toekomst?
Bas: En toen je merk startte, hadden jullie toen al de visie dat je ooit het merk zou gaan verkopen of hoe zat het toen in elkaar toen jullie samen startten met dit spektakel?
Jeroen: Nou, niet echt direct de visie gehad om het ooit een keer in de verkoop te doen.
Bas: Je had gewoon zoiets we gaan hier geld mee verdienen.
Jeroen: Ja, nou ja, we wilden heel graag gewoon iets zelf opzetten. We hebben, Jori en ik hebben verschillende dingen gedaan van cursussen tot platformen opgezet voor beleggen, we hebben veel dingen gedaan vanuit de visie dat we gewoon iets, een cashflow willen laten lopen, gewoon een cash cow hebben, gewoon een bedrijfje hebben die geld genereert. Dat je ja, multiple streams of income noemen veel mensen het, gewoon meerdere kleine dingetjes opzetten die gewoon geld brengen zodat je niet afhankelijk hoeft te zijn van toentertijd dus ons marketingbureautje.
Bas: Juist.
Jeroen: Dus vanuit dat idee hebben we het gewoon opgezet en gedacht we zien wel waar het schip strandt. Toen het balletje begon te rollen toen hebben we wel een paar keer achter onze oren gekrabd van jeetje, het gaat nou wel erg hard, waar gaat het eindigen? Nou, uiteindelijk bij de Dwarfs dus.
Bas: Juist.
Jeroen: Of nou ja, eindigen, het is maar net hoe je het bekijkt.
Bas: Het begint.
Jeroen: We beginnen nu eigenlijk pas.
Bas: Een nieuw begin.
Jeroen: Een nieuw begin. Vanaf het opzetten in Utrecht tot aan het verkopen bij Dwarfs is wel een hoop gebeurd.
Bas: En hoeveel tijd zat daartussen ongeveer? Dus iets van 2,5 jaar of zo.
Jeroen: Wij hebben de BV opgezet in 2018.
Bas: Juist.
Jeroen: We zijn volgens mij de eerste verkopen hebben we, al vrij snel kwam Jori dus met het fantastische plan om dus zonder dat ik het wist die pallets op de stoep neer te zetten.
Bas: Juist.
Jeroen: Dat is denk ik al wel een maand of vier later gebeurd.
Bas: Wow.
Jeroen: Ik denk in februari. Dus ik denk april ongeveer lagen de eerste producten bij bol.com.
Bas: Juist.
Jeroen: Vier verkopen per dag, vijf, zes, twee, een, zeven, weet je, dat gaat dan schommelen want je moet ook een beetje tractie krijgen en mensen moeten het beginnen te leren kennen. Hoofdpijn, denken we shit, hebben we toch wel weer de goede beslissing gemaakt en dan weer terug naar nee, we hebben de verkeerde beslissing gemaakt, dan gaat het in een keer weer heel goed. Echt een rollercoaster.
Bas: Ja.
Jeroen: Totdat het steeds beter gaat lopen en we er echt een merk ook omheen moesten gaan maken.
Toekomstvisie voor het merk
Bas: Ja, dat is tof. Dat is vooral die visie van dat merkbouwen dat hamer ik ook altijd erin dat dat misschien wel het belangrijkste is als op bol gaat verkopen, maar had je van tevoren gedacht dat je twee, drie jaar lang aan een merk kon werken en dat je het dan kon verkopen? Had je dat überhaupt gedacht zeg maar dat dat een optie was?
Jeroen: Niet echt denk ik. Niet dat het geen optie was, maar we hebben het nooit zeg maar, we hebben het nooit op die manier echt aangepakt. We hebben altijd gedacht we laten, ja, we willen iets opzetten wat gewoon als extra stream, ja, kan fungeren. En toevallig, ik denk twee, drie maanden voordat Dwarfs op ons pad kwam, voordat we een berichtje kregen op LinkedIn stond ik op het punt om ook te zeggen ik ga er fulltime voor werken omdat we wel echt die, ja, we wilden ook naar Amazon gaan, we wilden het groter gaan aanpakken. En ja, toen uiteindelijk Dwarfs op ons pad kwam, we hebben natuurlijk wel een keer het erover gehad van joh, zou het fantastisch zijn als er ooit een keer iemand langskomt die zegt nou, ik geef er zoveel geld voor dan hadden we dat denk ik wel gedaan dan en uiteindelijk is dat dus gebeurd.
Bas: Ja.
Jeroen: We hebben het er wel eens over gehad, maar het was nooit onze intentie.
Bas: Ja, nice. Het is goed dat je het zegt. Dus eigenlijk begon je pas een paar maanden voordat je uiteindelijk je business hebt verkocht aan de Dwarfs er fulltime voor te gaan. Ik zeg altijd iedereen kan bereiken wat die wilt, de vraag is wat die ervoor wil opgeven.
Jeroen: Ja, goeie.
Opofferingen maken als ondernemer
Bas: Maar leg mij eens uit wat jij allemaal hebt opgegeven om überhaupt om dit succes om het zo maar te bestempelen te behalen?
Jeroen: Weinig uurtjes slapen.
Bas: Ja, maar ik bedoel je zegt het lachend, maar heel veel mensen gooien in een te early stage de handdoek in de ring, daarom ben ik heel erg benieuwd, jij hebt dat niet gedaan en wat, ja, wat heeft het voor jou, wat heb je allemaal moeten laten en moeten doen om dit succes te behalen zeg maar.
Jeroen: Nou, om te beginnen veel uren draaien. Echt heel veel uren gedraaid. Wij zijn dus, dan neem ik je even mee naar terug naar Utrecht, toen hadden wij het marketingbureautje, marketing agency. Daar hebben we uiteindelijk een soort van een punt achter gezet. We hebben nog wel steeds nog twee marketingklanten die nog wel lopen omdat we daar nog de website voor hebben, ja, die onderhouden we nog. Het stelt niet veel voor, maar dat loopt nog. En toen heeft Jori gezegd van ik ga voor een baas weer werken. Die is toen bij een bedrijf gaan werken. Ik heb dat ook gedaan en zo hebben we Litollo een soort van on the side kunnen opbouwen, het merk kunnen opbouwen zonder dat het direct, we er direct van af hoefden te snoepen, van het salaris moesten uitkeren of dat we van het kapitaal moesten, iets moesten afhalen en dat was best wel een bewuste beslissing. Het heeft wel een beetje, ja, het was wel moeilijk moet ik zeggen want ja, het zorgt er dus voor dat je een fulltime baan hebt waar ik wel gewoon op wilde focussen want ja, je werkt voor een baas, je krijgt een mooi salaris, daar moet je natuurlijk wel gewoon uren tegenover zetten. Maar ja, in de tussentijd wil je ook het merk verder uitbouwen. Dus dat, ja, om te antwoorden wat heb ik ervoor gelaten, ik denk voornamelijk veel vrijetijd.
Bas: Opgegeven.
Jeroen: Ja.
Bas: Want je had eigenlijk twee fulltime banen.
Jeroen: Ja, ik had twee fulltime jobs. Ik wilde overdag wel gewoon echt mijn uren steken in de job die ik had, dat is ook wel zo netjes naar mijn oude baas toe, dat ik dat wel gewoon goed doe, dan sloeg de klok vijf uur en dan ging je kijken ok nou, hoe loopt je eigen merk ook alweer. Nou ja, en dan was het vijf uur, zes uur, nog even eten met mijn vriendin, geen leuke dingen doen, niet even een filmpje kijken, maar achter de laptop duiken. Heel veel nar de loods toe geweest, ompakken, inpakken, de containertjes openen. Nou ja, end at tot een uur, twee uur ’s nachts in Alphen aan de Rijn toen, we zijn van Utrecht naar Alphen aan de Rijn gegaan in een garagebox verder gegaan want het kantoorpand voldeed niet meer. Nou ja, daar inpakken, werd het 1 uur, 2 uur, moest je nog naar huis rijden. Twee uur op bed, wakker worden, voor je baas weer gaan beginnen te werken. Nou ja, dan was het weer 8 uur dus je kon weer aan de slag en dan werd het weer 5 uur en dan kon je weer naar Alphen aan de Rijn toe, weer inpakken.
Bas: Dus je maakte eigenlijk gewoon weken van 70, 80 uur of zo.
Jeroen: Ja, dat heb ik wel, dat hebben Jori en ik denk ik wel allebei wel 1,5 jaar gedaan denk ik.
Bas: Ja, en ook qua stresslevel zeg maar, ervaarde je veel stress toen of viel het wel mee?
Jeroen: Ik denk, nou, dat viel eigenlijk wel mee en dat was mede omdat we allebei gewoon een vaste baan hadden.
Bas: Ja, de basis was goed.
Jeroen: Ja, de basis was goed dus kijk, het was natuurlijk fantastisch dat het merk goed liep en dat het eigenlijk alleen maar, het kon niet gekker. Dus dat was hartstikke mooi, maar Jori en ik zeiden ook wel tegen elkaar van ja, als het nou omvalt of als het nou wat minder gaat dan is het ook niet heel erg want we hebben gewoon een salaris. Daar hebben we overigens voor Jori op een gegeven moment wel een knoop voor doorgehakt dat Jori wel fulltime is gaan werken voor ons merk.
Bas: Ja.
Jeroen: Die werd er echt helemaal stapelgek van voor een baas werken, dus daar hebben we gewoon uiteindelijk een hele goede beslissing gemaakt om te zeggen joh, Jori, zijn we langs de accountant gegaan, wat kunnen we missen, even goede afspraken maken, cijfertjes langs elkaar zetten, kan er een salaris uit, nou, dat kon makkelijk. Nou, Jori baan opgezegd en zich echt meer bezig gaan houden met het merk opzetten en de advertenties op gaan zetten. Toen verkochten we namelijk alleen maar op bol.com dus we hoefden er ook niet zo heel veel tijd aan te besteden. Maar we kwamen erachter dat we ook wel een webshop wilden hebben, dat we daar advertenties voor moesten runnen. Er moest een merk echt voor worden opgezet, echt een idee achter worden gezocht. Ja, dus daar hadden we wel echt iemand fulltime voor nodig. Nou ja, wie beter dan een van de oprichters.
Bas: Precies. Leg andere mensen eens uit waarom het zo moeilijk is om uiteindelijk uit een e0commmerce business een salaris te halen, want dit gebeurde pas na hoeveel tijd na de oprichting dat jullie deze keuze maakten dat Jori een salaris eruit kon halen?
Jeroen: Een goed jaar, goed 1,5 jaar denk ik.
Bas: Ja, dus het is een jaar buffelen voordat je, ja, zeg maar een paar duizend euro per maand eruit kan halen.
Jeroen: Ja, zelfs nog eigenlijk, ik heb veel eigen, ja, vermogen, eigen geld, spaargeld tegenaan gegooid voor extra artikelen, extra producten. Want elke euro die je eruit trekt dat is gewoon uiteindelijk minder omzet en dat ja, dat vertieft gewoon echt je cashflow. Dat is een drama. Dus ja, hoe lastig is het, ja, heel lastig, dat is echt, dat heeft ons een hele lange tijd, dat heeft heel lang gekost, heel lang geduurd.
E-Commerce uitdagingen
Bas: Maar waarom is het zo moeilijk om uiteindelijk uit een e-commerce business geld te halen?
Jeroen: Nou, cashflowprobleem. Je wil gewoon, je wilt het lopende houden en we zijn begonnen met een paar producten en je komt erachter dat daar ook nog varianten op te bedenken zijn, varianten op te maken en dan moet er nog meer geld tegenaan want dan kan je nog meer omzet maken en elke euro die je eruit haalt dat kan je niet steken in voorraad. Dus ja, letterlijk alles wat je eruit haalt daar kort je gewoon je business op. Dat is gewoon zonde. Dus dat hebben we zo lang mogelijk proberen uit te stellen totdat we wel echt de keuze moesten maken van er moet nou wel iemand fulltime voor gaan werken. Gewoon de kleine dingen van het hoe gaan we reviews halen tot hoe zetten we de advertenties op tot het merk opzetten, de website opzetten, dat kon niet meer in de avonduren.
Bas: Juist.
Jeroen: Want de mensen die die dingen ook met ons, mensen die ons moesten helpen met bijvoorbeeld de blueprints voor de websites maken die werken gewoon normale uren, dus overdag als wij voor onze baas werkten. Dus bijvoorbeeld een Jori die bezig moet met een design voor een website, die kan dat niet om 9 uur ’s avonds gaan doen want die designer die hem erbij moet helpen die werkt gewoon overdag.
Bas: Precies.
Jeroen: Hele simpele dingen. Dus we moesten op een gegeven moment wel een keuze maken van iemand moet fulltime gaan werken want anders komen we nooit verder.
Bas: Ja, ja.
Jeroen: Maar nog steeds tegen onze, ja, wel een soort van tegen onze zin in want je wil gewoon zo min mogelijk geld eruit halen anders raak je out of stock en dat is dramatisch, zeker op een marketplace waar wij zijn begonnen, als je dan out of stock raakt dan zak je posities.
Bas: Precies, dat is niet leuk want dan kan je weer opnieuw beginnen.
Jeroen: Ja, dan kun je letterlijk opnieuw beginnen. Dan moet er weer veel geld tegenaan om die posities weer te behalen.
Het eerste contact met de Dwarfs
Bas: Ja, maar dus uiteindelijk werd je via LinkedIn benaderd door de Dwarfs en hoe ging dat eerste contact en wat speelde er in je om?
Jeroen: Mijn eerste antwoord volgens mij was naar Danillo de, nou ja, de dealflow manager van de Dwarfs was gewoon nee eigenlijk direct. Dat kan Danillo ook nog wel beamen.
Bas: En waarom zei je nee?
Jeroen: Omdat, nou ja, dan weer terug naar waar ik begon over die cashflow. Jori en ik hadden altijd de visie van we willen, het hoeven maar 3, 4 bedrijfjes te zijn of 3 bedrijfjes, 2 bedrijfjes die gewoon wat geld genereren zodat je vrijheid hebt, mogelijkheden hebt om andere dingen weer op te zetten en ik denk ja, als we dit nu gaan verkopen dan zijn we gewoon een cash cow kwijt, dan zijn we een bedrijf kwijt. Gelijk gezegd nee, doen we niet, we zien nog te veel potentie. Ik stond dus net op het punt om er fulltime voor te gaan werken, Jori werkte er al fulltime voor.
Bas: Ja.
Jeroen: Amazon lag nog helemaal open, daar deden we nog helemaal niks mee, alleen maar bol.com. de webshop liep pas net. Er was zoveel potentie, toen dacht ik ja, we zijn gek als we het natuurlijk verkopen. Totdat je er dan met wat mensen over gaat praten die niet 100% in die, die niet volledig in die tunnel zitten waar wij in zaten, die er wat meer van de, ja, als outsiders naar keken en die zeggen van ja, maar er gaan wel heel veel deuren open. Het cashflow probleem is bijvoorbeeld direct opgelost. Dat was een van onze, ja, grootste problemen. Ik denk dat bijna elk bedrijf dat wel, in de e-commerce dat wel kan navertellen, dat is gewoon een vreselijk probleem altijd cashflow. Dat was direct opgelost. Nou, je kreeg een mooi zakcentje om op de spaarrekening te zetten waar je weer wat nieuws mee kon opzetten later. Je gaat met hele mooie mensen samenwerken, wat overigens een van de redenen is dat we het ook uiteindelijk hebben gedaan. Mensen zoals, nou, je bent toch wel een goeroe als ik dat zo mag zeggen in de e-commerce.
Bas: Dus eigenlijk heb je je business aan mij verkocht en.
Jeroen: Ja.
Bas: Mooi.
Jeroen: Nou ja, Demian natuurlijk dat is een verschrikkelijk mooie gozer in de e-commerce, veel mooie bedrijven opgezet. Jij, Marco, Michiel, dat zijn fantastische mensen om mee samen te werken. We kregen een mooie positie aangeboden binnen Dwarfs om en nog ons eigen merk op te gaan bouwen, maar ook om Dwarfs op te gaan bouwen Europees en uiteindelijk wereldwijd.
Bas: Ja.
Jeroen: Dus eerste reactie was nee en na wat beter erover na te denken toch wel ja gezegd.
Bas: Cool.
Jeroen: Ja.
Overgaan tot verkoop aan de Dwarfs
Bas: En wat was het, ja, dus je hebt net al een paar redenen genoemd waarom, wat de grootste reden was dat je uiteindelijk wel hebt verkocht aan de Dwarfs en sowieso is de Dwarfs natuurlijk de meest epic club mensen van Nederland die er bestaat en zijn we letterlijk een, ja, de beste e-commerce specialisten onder een dak aan het creëren, verzamelen en er zitten al een aantal en er komen nog steeds meer bij. Dat is natuurlijk super vet en jij bent er nu ook onderdeel van dus dat is helemaal tof weet je, ik bedoel ik vind het ook gaaf om ja, om daarmee te werken zeg maar. Maar ja, dus neem ons even mee in het proces van dus je had dat contact, uiteindelijk ging je met andere mensen praten van hé, ok, prima, je kan nu eigenlijk al je problemen oplossen tussen haakjes en nog meer profiteren van wat er komen gaat. Neem ons even mee in dat proces van ja, van daarna zeg maar toen je dacht van hé, ik ga het toch verkopen en hoe dat is verlopen.
Jeroen: Ik heb het er als eerste volgens mij met mijn vriendin over gehad die, dat was ook wel een beetje de–
Bas: Die was het geld al aan het uitgeven in haar hoofd of?
Jeroen: Nou, nee, Nicolien heeft ons, mijn vriendin heeft ons heel veel geholpen met ons bedrijf. Ze is verloskundige. Nou ja, en een van onze producten is het zwangerschapskussen. Dat loopt als een trein op bol en op de webshops.
Bas: Zij verkoopt die kussens na elke bevalling of, nee, voor de bevalling moet je dat doen trouwens.
Jeroen: Ja, nou, erna ook, erna ook wel. Het blijft, we zijn er zelfs nog achter gekomen dat heel veel mensen het ook kopen die uit een operatie komen, heupoperaties, bekkenoperaties, knieoperaties, voor die steun die erin zit. Dus het is voor veel meer doeleinden te gebruiken. Maar die had ons heel veel geholpen met de producten, met het meedenken en het was in eerste instantie dus iets van ja, we hebben de Dwarfs niet nodig want ja, Nicolien is een soort van het idee ook en de product developer zeg maar een beetje achter het merk. Die kan vanuit haar expertise van verloskundige goed meedenken dus waar hebben we de Dwarfs eigenlijk voor nodig. Nou, totdat we met wat meer mensen, met mijn vader ben ik erover gaan sparren, met mijn moeder, met een van mijn beste vrienden, met Thijs, met Andy, ja, wat zijn de opties? Iedereen zei eigenlijk wat anders. Dat bij elkaar gevoegd en toch de beslissing gemaakt om het dus te doen vanuit de visie dat er binnen de Dwarfs zoveel mensen zitten met zoveel kennis die eigenlijk het hele spelletje al een paar keer hebben uitgespeeld, zeker op de platformen waar wij nog niet bekend op waren zoals een Amazon, wat gewoon een, ja, dat is gewoon de grootste jongen in de e-commerce.
Bas: Ter wereld.
Jeroen: Ter wereld. Ja, ik weet daar niks van. We hebben ooit een keer een account opgezet omdat we wilden beginnen. Tegen dusdanig veel problemen aangelopen dat we hebben gezegd we gaan weer even terug naar bol.com en we beginnen even opnieuw, laten we eerst maar eens de webshop weer gaan verder bouwen.
Bas: Het was moeilijker dan je dacht dus.
Jeroen: Ja, moeilijker dan ik dacht. Misschien een stukje doorzettingsvermogen waar het aan zou kunnen liggen, maar ook omdat we dachten ja, de focus moet gewoon even bol.com blijven. Daar is voor ons nog best wel wat in te behalen. Toen zijn we gaan nadenken van ja, er is binnen Dwarfs is er zoveel kennis, geld, kapitaal, mensen, zoveel dingen beschikbaar waar we zoveel meer moois mee kunnen doen dan wat wij nu zelf doen. Danillo, bewust salesjongen natuurlijk, dat heb ik ook wel gemerkt, die heeft mij wel dat zaadje ook in mijn hoofd geplant van ja, Jeroen, je kan twee keuzes maken, je kan het of zelf gaan doen, dan moet je zelf mensen gaan aannemen, dan moet je zelf al dat geld, kan je elke dag langs de bank om nieuwe leningen te gaan afsluiten want je hebt het geld niet en dat is ook gewoon echt zo.
Bas: Dat is letterlijk zo, ja.
Jeroen: Dat is ook gewoon zo want al het geld zat, ja, stond in, ik ben vervolgens van Alphen aan de Rijn naar Ter Aar gegaan, stond daar allemaal in kussens, niet op de bankrekening, alles zat in producten en ja, je kan het niet nog een keer uitgeven want het zit al in producten dus je moest eerst weer verkopen, weer op de rekening komen voordat je weer verder kon groeien. Dus eer dat wij echt groot zouden worden op Amazon waren we al weer twee, drie jaar verder omdat het geld er gewoon niet is.
Bas: Ja.
Jeroen: En vanuit die visie echt konden we geen andere keuze maken dan het eigenlijk verkopen en met de Dwarfs verder te gaan.
Beslissing nemen
Bas: Ja, dus dat was ook een belangrijke factor voor jou dat je nadat je het merk had verkocht aan de Dwarfs nog kon meeprofiteren van de groei van het merk. Was dat ook een belangrijke factor om het uiteindelijk te verkopen of niet?
Jeroen: Uiteraard. Natuurlijk is het mooi om vanuit een deal nog een extra centje eraan te verdienen, maar ik denk wel dat wij het, ik in ieder geval en je zou het een keer persoonlijk aan Jori moeten vragen, ik heb het wel echt voor een groot deel gedaan ook voor de kennis.
Bas: De mensen.
Jeroen: Ja, voor de mensen. Ik heb genoeg filmpjes van jou gezien, je boek staan.
Bas: En dan sta je zelf hier.
Jeroen: Ja, nu sta ik hier zelf, ja, dingen gelezen, online filmpjes gekeken, jou vaak genoeg voorbij zien komen en nu kan ik samen met je werken met andere jongens dus dat is echt gewoon heel erg gaaf. Naast dat je een leuke functie hebt binnen Dwarfs uiteraard een earn-out nog hebt gekregen. Dat allemaal bij elkaar was er geen ander antwoord dan ja.
Werken bij de Dwarfs
Bas: Ja, nee, Dwarfs is ook natuurlijk een grote rollercoaster hè. Sinds je bij de Dwarfs zit, hoe heb je het ervaren nu wat er allemaal gebeurt zeg maar?
Jeroen: Het is zeker een rollercoaster, maar het is voor mij ook wel, ja, misschien als ik dit zeg dan zie ik morgen in een keer mijn to-do lijst volstromen omdat mensen zeggen dat ik te weinig te doen heb, maar het is voor mij ook wel een stukje rust. Het is gewoon ik kan me eindelijk focussen op één ding. Ik heb geen twee jobs meer, ik kan me eindelijk echt gewoon richten naast mijn merk, die is overkocht, maar waar ik nog steeds mee bezig ben kan ik me eindelijk gewoon op één taak gaan focussen en dat is gewoon hartstikke leuk.
Bas: Ja.
Jeroen: Dus het is zeker een rollercoaster omdat er gewoon enorm veel gebeurt binnen Dwarfs.
Bas: Precies.
Jeroen: Van funding tot de supply chain neerzetten tot weet ik veel wat waar we allemaal mee bezig zijn. Hele mooie dingen doen in Europa, we willen wereldwijd. We zijn of we worden in ieder geval de snelst groeiende e-commerce koning van Nederland, van Europa, van de wereld.
Bas: Sowieso.
Jeroen: Dus daar is waanzinnig veel voor te doen.
Bas: Ja, vet.
Jeroen: Dus het is wel, het is een rollercoaster, maar het is voor mij ook wel een stukje rust.
Bas: Ja, ik hoor het wel meer en we hebben natuurlijk nog een paar andere jongens bij de Dwarfs zitten die ook hun merk hebben verkocht die zo goed zijn dat we ze uiteindelijk hebben aangenomen. Maar ik hoor wat je zegt, want je hoeft je niet meer druk te maken over de boekhouding of over weet ik veel, allemaal dingen die je sowieso al een soort van saai vond in de business en nu doe je iets wat je echt leuk vindt in de business, maar dan onder een andere paraplu zeg maar en met heel veel, ja, coole mensen natuurlijk.
Jeroen: Ja, want Jori deed echt de marketing en ik deed het supply chain stukje en de finance van het inkloppen van bonnetjes tot inderdaad het inkopen van bestellingen en dat wordt zo meteen allemaal gewoon geautomatiseerd.
Bas: Precies.
Jeroen: Ook het stukje wat, dus ik heb zo meteen niks meer te doen. Nee, dus en weet je, dan kan je eindelijk bezig gaan met hetgeen wat we echt graag willen doen en dat is gewoon die Europese uitbreiding en uiteindelijk de wereldwijde uitbreiding van het merk wat is begonnen in Nederland en daar hebben we gewoon, ja, daar hadden we met zijn tweeën gewoon echt geen tijd voor. De optie was dus een groot team aannemen en fundings voor onszelf gaan zoeken, nu kan je dat gewoon binnen Dwarfs doen, daar zitten de mensen voor de marketing, daar zitten de mensen met verstand van Amazon, van supply chain, van inkoop, finance, die zitten gewoon allemaal onder een dak en dat is dus allemaal uitgesplitst onder al die mensen en ik kan bezig gaan met echt de plannen van hoe gaan we het verder bouwen.
Doorlooptijd verkoop aan Dwarfs
Bas: Juist. Uiteindelijk heb je besloten om te verkopen aan de Dwarfs. Hoe lang duurde het toen tot het daadwerkelijk was verkocht zeg maar? Ongeveer?
Jeroen: Ik kan me niet meer herinneren wat de datum was dat Danillo mij een berichtje stuurde. Gevoelsmatig was het ergens in begin juni, maar dat kan ik ook helemaal mis hebben, dat is een beetje voor mijn gevoel.
Bas: Ja, precies.
Jeroen: Een beetje rond die tijd, net voor de zomervakantie en 1 augustus de handtekening gezet. Dus dat is best wel–
Bas: Dus in een paar maandjes was het klaar.
Jeroen: Nu moet ik ook wel zeggen dat het een beetje aan mijzelf heeft gelegen. Het kan sneller gaan. Ik ben wat, ja, de blauwe persoon, alles moet kloppen, ik moet 100 keer het contract doorlezen, alle puntjes op de i zetten. Dus het had veel sneller kunnen gedaan als ik niet zo koppig was geweest denk ik.
Bas: Ja, nee, precies. Ja, uiteindelijk zijn wij Dwarfs natuurlijk ook afhankelijk van hoe snel dingen worden aangeleverd en weet ik het allemaal, maar het kan dus binnen een relatief korte tijd eigenlijk. Theoretisch kan het echt wel binnen een maand.
Jeroen: Ja, ik denk het ook wel.
Bas: Meestal binnen een, twee maanden moet een deal zeker wel rond gekomen zijn. En wat viel, viel het mee of tegen dat proces? Of wat, ja, vertel eens.
Jeroen: Een beetje tussenin. Ja, een beetje tussenin. Ik had voor mijn gevoel omdat ik toch wel misschien een beetje de autist in mij had voor mijn gevoel de cijfers wel goed op orde. Dat zou je eigenlijk aan onze finance moeten vragen of dat ook echt zo is geweest, maar ik wist wel wat er gebeurde in de business, wat alles, ja, wat de kosten waren dus dat was redelijk makkelijk over de schutting te gooien naar de Dwarfs in de due diligence fase. Maar dan komt het hele, ja, er wordt een aanbod gedaan, ga je ermee akkoord? Toch een beetje het emotionele stukje wat dan ook om de hoek komt kijken. Ja, daar heb ik weleens ja, niet nachten van wakker gelegen, maar ik was wel een keer wakker geschrokken van ja, shit, wat moet ik nou? Moeten we het nou doen? Veel bellen met Jori nadat we bij de Dwarfs dus weer op gesprek kwamen en dan stonden Jori en ik nog een uur na te praten in de garage beneden bij de auto van ja, moeten we dit nou wel doen, moeten we dit nou niet doen? Het bedrag was gelukkig wel wat we ongeveer in ons hoofd hadden dus dat scheelde al, maar je houdt toch een beetje het sceptische van ja, word je niet belazerd? Ja, daar ben ik gewoon heel eerlijk in.
Bas: Ja, snap ik.
Jeroen: Nou, uiteindelijk totaal niet daar zijn we wel achter gekomen. Dus voor de mensen die luisteren, nee, helemaal niet. Je houdt toch een beetje gevoel iemand wil het overkopen, ja, die wil natuurlijk ook niet de hoofdprijs ervoor betalen. Het is natuurlijk een beetje geven en nemen, je gaat er tussenin zitten. Maar het was gewoon een fair deal. Ja, en dan zou je kunnen zeggen van had er nog drie maanden over onderhandeld dan had je er misschien meer uit kunnen krijgen, maar daar hadden Jori en ik samen geen zin in, ik denk de Dwarfs ook niet.
Bas: Jullie waren gewoon tevreden.
Jeroen: Ja, we waren gewoon tevreden omdat het gewoon een fair offer was, netjes voor de cijfers die we hadden gedraaid. Nee, dus wel een beetje emotioneel geweest in de tussentijd, net wat ik zeg hè, weleens wakker geworden van moet ik dit nou doen of niet? Maar uiteindelijk de knoop relatief snel wel doorgehakt toen de deal er kwam en.
Bas: Ja, het is ook een heel emotioneel proces denk ik. Ik bedoel, het is toch iets waar je veel aan gewerkt hebt, waar je veel bloed zweet en tranen in hebt zitten dan en dat ga je dan zomaar verkopen. Je hoort ook veel mensen die daarna in een soort van whatever, dal vallen of zo en nu heb jij denk ik wel genoeg te doen en je bent er nog steeds mee bezig dus dat is niet de case denk ik.
Jeroen: Nou, voornamelijk omdat ik dus ook zelf ben overgenomen door de Dwarfs. Natuurlijk mijn merk, maar ik werk er zelf ook dus ja, je gaat eigenlijk gewoon op de, semi op dezelfde voet verder. Ik ben natuurlijk nog steeds een soort van verantwoordelijk voor je eigen merk.
Bas: Ja.
Jeroen: Maar je werkt gewoon ook voor een waanzinnig mooi bedrijf.
Bas: Precies.
Jeroen: Dus voor mijn gevoel ben ik absoluut niet in een dal gevallen. Ik kan me dat overigens wel voorstellen als iemand echt zijn merk verkoopt en ja, alleen zijn merk verkoopt dan ja, dan zit je thuis en dan ja, wat ga ik nu doen?
Bas: Ja, precies.
Jeroen: Dus ik was heel blij dat jullie ook mij erbij wilden hebben.
Bas: Juist, nou, mooi, wij zijn ook blij met jou.
Jeroen: Gelukkig.
Verkoop vieren?
Bas: Maar uiteindelijk zet je die krabbel, denk je ok, ik ga het nu verkopen en dan ja, is het nog een soort van wat dingen overdragen en hoe was dat gevoel? Heb je nog uitbundig gevierd of ja.
Jeroen: Nee, eigenlijk niet, nee. Nee, niet omdat we niet blij zijn, ik ben hartstikke blij met de keuze, ik sta er ook nog steeds voor 110% achter, maar we hebben natuurlijk die 1 augustus dat we getekend hebben, hebben we bij Dwarfs natuurlijk wel een flesje bubbels opengetrokken en dat was eigenlijk ons moment om er even bij stil te staan. Daarna hebben Jori en ik nog een keer volgens mij dat weekend gebeld, het even nabesproken, hebben we nou wel de goede keuze gemaakt? Niet dat we meer terug konden, maar nog een keer gewoon even het erover hebben, wat een tijd was dit, de hele due diligence fase en goh, wat was het een tijd en ja, een keertje tegen elkaar gezegd van dit hebben we mooi gedaan en we gaan weer door, no time to waste.
Bas: Nee, precies. Maar dan op een gegeven moment dan ja, heb je de deal gedaan en dan komen er wat centjes binnen zeg maar. Had je al een idee wat je met dat geld ging doen of heb je echt geen idee?
Jeroen: Nee, nee.
Bas: Je had niet iets in je hoofd van dit ga ik kopen nu en dat ga ik doen of.
Jeroen: Ik ben wel mijn auto verloren bij mijn andere job want ik had een leaseauto bij mijn andere werk en nu rijd ik in het autootje van mijn vriendin. Dus ik zit wel te twijfelen om dat nou ja, wat ik al zei, Jori en ik hebben nooit een euro eruit gehaald, dus ik denk wel dat we iets van een auto gaan halen want ik moet me natuurlijk wel van A naar B verplaatsen. Mijn vriendin die zegt ook een keer ja, leuk dat je in mijn auto rijdt, maar dat houdt ook een keer ergens op. Dus ik denk dat Jori en ik allebei een autootje gaan halen.
Bas: Twee Lambo’s.
Jeroen: Maybe.
Bas: Ik bedoel, ja, ik ben zelf helemaal niet echt per se van de dure auto’s of zo, ik denk het is de stomste investering die je kan doen en het schrijft het meeste af zeg maar en allemaal dat soort dingen.
Jeroen: Ja.
Bas: Maar goed, het is wel, ja, whatever, als je, het is ook fijn om jezelf iets te gunnen zeg maar dat je gewoon elke dag in een auto instapt dat je denkt van ah, dit is nice, weet je.
Jeroen: Nou, ik ben een enorme autoliefhebber.
Bas: Ok, dus nu kun je los.
Jeroen: Wellicht dat dat toch een trigger kan zijn om die domme investering te doen.
Bas: Ja, precies, precies.
Jeroen: Maar ja, als je kijkt naar de tijd die we erin hebben gestoken en het geld dat we er dus nooit uit hebben gehaald, we hebben het er altijd in gehouden, we hebben ons nooit een kerstcadeautje gegeven of zo of een mooi horloge of noem het maar op, nooit zoiets gedaan, hebben Jori en ik wel afgesproken van nou, we moeten onszelf wel een keer belonen voor het harde werken, zeker nu we het hebben verkocht. We gaan absoluut geen duizenden euro’s uitgeven, maar er mag wel een keer iets leuks tegenover staan en met de rest van het geld moeten we nog beslissen.
Bas: Ja. Nou ja, wat ik vaak zie is dat je zeg maar tot die tijd ben je eigenlijk aan het husselen hè, letterlijk ook. Je maakt 80 uur per week en je had twee banen en je bent letterlijk een husselaar, je hebt bijna geen salaris eigenlijk en dan op een gegeven moment dan doe je die verkoop en dan ben je eigenlijk tot die tijd ben je aan het husselen, verdien je eigenlijk geen kloot aan je business en dan in een keer heb je geld op je rekening staan en dan komt het volgende probleem, dat is eigenlijk what the F moet ik eigenlijk met dat geld gaan doen? Dus je bent van de hussle modus zeg maar ben je een soort van wel financieel gezien in een comfortabelere modus gekomen laat dat duidelijk zijn. Alleen je hebt dan weer, en zeker nu met negatieve rentes dan denk je ok, ja, ik moet er iets mee gaan doen, het moet niet stilstaan, het moet schuiven, vastgoed, crypto, bedrijven, het moet in ieder geval bewegen, laat ik het zo zeggen.
Jeroen: Nou, wellicht gaan we nog wel investeren in iets, maar ik wil ook geen soort van overhaaste beslissingen maken.
Bas: Nee.
Jeroen: Dus ik wil het niet, nou, je gaf bijvoorbeeld als voorbeeld crypto’s, dan zou ik eerder denken aandelen, dat is iets stabieler.
Bas: Ja, precies.
Jeroen: En mocht het misgaan dan gaat het met 2-3% mis en niet met 110%. Dus een cryptobeslissing zou ik nu nog niet overwegen. Daar heb ik in de afgelopen jaren genoeg rollercoasters ook nog on the side in meegemaakt.
Bas: Ja.
Jeroen: Maar we moeten er wel iets mee gaan doen. Dus en dat zal ook in stukjes geknipt worden. Ik wil niet ons hele vermogen wat we nu in de BV hebben opgebouwd in een keer ergens ingooien.
Bas: Precies.
Jeroen: Alhoewel ik nog wel jong genoeg ben om een all-in keuze te maken, maar vind ik het ook een soort van weer zonde. We hebben hier hard voor gewerkt, bloed zweet en tranen.
Bas: Precies.
Jeroen: Ja.
Bas: Ik had een mooie, ik had zelf een mooi idee, ik denk toch dat je iets moet bedenken wat echt een avontuur is, een adventure wat je doet met hele, met ook bij wijze van spreken met Jori, je compagnon of zo weet je dat je, ja, whatever weet je, ik heb ook recentelijk mijn eigen merk verkocht en ik zat te denken aan ik kom, ik ben zelf wel opgegroeid in Zuid-Limburg en ik wilde eigenlijk vanaf, ik woon dan in Haaften dus dat is in de buurt van Utrecht, wilde ik eigenlijk met de helikopter naar Zuid-Limburg vliegen en ik ben opgegroeid in een heel klein dorpje dat heet Reijmerstok en daar wil ik dan eigenlijk bij zo’n nieuwe sterrentent, het is een dorp, bestaat echt uit vier straten, maar daar zit een sterrentent nu gebouwd dus van Hans ter Wolde heet die gast, volgens mij heet het Bruut en dan wil ik eigenlijk met de helikopter naar die tent en dan daar eten.
Jeroen: Gewoon dat doen.
Bas: Gewoon omdat het kan zeg maar, maar gewoon dat je dan tegen jezelf zegt ok, ja, dit is wel echt een avontuur waar ik mijzelf voor beloon snap je. Heb je niet zo’n gek idee van ja.
Jeroen: Mag ik mijzelf ook uitnodigen?
Bas: Ja, we kunnen ook samen gaan.
Jeroen: Gaan we doen. Ik vind het wel een mooi idee.
Bas: Ja, is wel lachen toch?
Jeroen: Ja, lijkt me echt tof. Maar ja, nee, wij hebben nog geen idee waar we voor nieuwe bedrijfjes of dingetjes, wat ook mede te maken heeft, nou ja, je ziet–
Bas: Je gaat het allemaal in de Dwarfs investeren ook.
Jeroen: Misschien.
Bas: Ja.
Jeroen: Ja, ja, dat is wel, het is een optie en er is gewoon, er is zoveel werk aan de winkel op dit moment om het, om überhaupt Dwarfs, laat staan om ons merk een groot succes te maken wereldwijd en daarnaast nog natuurlijk het bedrijf zelf Dwarfs.
Bas: Ja.
Jeroen: Daar is genoeg tijd in te, daar kan je genoeg uren in steken.
Bas: Ja.
Jeroen: Dus om dan ook nog vier businesses on the side op te zetten omdat we geld over hebben dat, dat is even kijken.
Potentie waarmaken
Bas: Heb je ook het idee nu je bij de Dwarfs zit met het merk trouwens dat je de volle potentie uit je merk kan halen? En had je dat voorheen ook?
Jeroen: Voorheen had ik dat gevoel niet, nu wel.
Bas: Ja.
Jeroen: Ja, en dat is eigenlijk om al die redenen die ik net heb genoemd.
Bas: Heeft met name te maken dat je gewoon ja, zaten we vorige week aan tafel, ja, hoeveel zullen we gaan inkopen, ok, ja, weet je, ja, nee, doe maar gewoon, ja, joh, we doen gewoon wop, 10.000 stuks weet je, dat we gewoon echt letterlijk all-in kunnen gaan op hardlopers en dat we die gewoon als een dolle kunnen uitbouwen terwijl je voorheen letterlijk, ja, dat geld nergens vandaan kon trekken en als je het al deed dan moest je al diep de schulden in zeg maar.
Jeroen: Ja, onze grootste order is denk ik ooit, ik weet niet of we het hier over geld moeten hebben?
Bas: Nee, nee, hoeft niet, maar.
Jeroen: Is we doen nu denk ik vier, vijf keer zulke grote orders dan dat we hiervoor hebben gedaan gewoon simpelweg omdat we het geld niet hadden.
Bas: Juist.
Jeroen: En dat is nu gewoon heel anders. En het moet natuurlijk ook wel hè want we gaan Europees.
Bas: Precies, wereldwijd gaan we dadelijk.
Jeroen: Ja, zeker.
Bas: Beginnen in Europa.
Jeroen: Maar als we voor Q4 nog naar Duitsland toe willen en dat komt een beetje van de grond af dan heb je gewoon veel producten nodig en dat hadden we, nou, ben ik heel simpel in, hadden we zelf nooit gered. Ja, we hadden het wel gered, maar dan was je met 100 producten begonnen op voorraad en dan 200 producten, 300 producten en nu kan je in een keer wat jij zegt, met 10.000 producten beginnen en gewoon gas geven.
Bas: Juist.
Jeroen: Dus ja, de volle potentie kunnen we er nu, we kunnen nu echt de volle potentie eruit halen wat we eerst echt niet hadden kunnen doen.
Bas: Ja, tof.
Jeroen: Eventually natuurlijk als je een team had opgezet, investeringen erbij hadden gehaald, tien keer langs de bank was gereden voor nog een keer een lening en nog een keer een lening.
Bas: Ja.
Jeroen: Maar dat wilden we bewust niet. Ook een beetje angstig misschien.
Bas: Eng, allemaal schulden en kan je ze ooit afbetalen.
Jeroen: Ja.
Bas: En gaat het wel goed komen.
Jeroen: En ik wilde het ook gewoon met mijn eigen geld doen.
Bas: Ja.
Jeroen: Dat als je het uiteindelijk gewoon of verkoopt of het loopt dat je niet nog moet denken van nou, shit, ik moet er nog 200.000 euro uithalen omdat ik nog in het rood sta of zo.
Bas: Ja.
Jeroen: Dat wilden we niet. Dus altijd positief gebleven.
Bas: Cool man.
Jeroen: Zowel persoonlijk als op de rekening. Ja, dat was echt het doel van ons.
Bas: Ja, tof man, mooi. Ja, we zijn zwaar door de tijd heen Jeroen.
Jeroen: Nu al?
Bas: Maar ik vond het tof. Ja, heb je nog dingen die je wil toevoegen, die je de lucht in wil gooien, wil je nog even vertellen hoe tof het is om voor de Dwarfs te werken en waarom iedereen dat moet doen die een beetje van e-commerce verstand heeft?
Jeroen: Ik denk een gouden kans. Ik denk echt een opportunity. Je gaat jezelf echt bedanken als je die keuze maakt omdat er zoveel deuren ineens open gaan. Er zijn een aantal problemen, maar wat ik al vertelde, die los je in een keer op, van cashflow tot de kennis die je zelf moet vergaren via YouTube filmpjes, dat is gewoon aanwezig binnen de Dwarfs dus dat hoef je allemaal niet meer zelf te gaan leren. Dus eerst een klein beetje toch een klein beetje angstig en direct nee gezegd, maar na het er met een paar mensen erover te hebben gehad was er maar één keus en dat was gewoon ja.
Bas: Ja, en geen spijt gehad.
Jeroen: Nee, absoluut niet, nee, geen enkele keer, nee, nooit.
Grootste fout van Jeroen Kleijer
Bas: Mooi. Cool man. Thanks! Heb ik nog iets niet gevraagd wat ik had moeten vragen trouwens?
Jeroen: Vertel.
Bas: Nee, heb ik dat? Dat is mijn vraag aan jou.
Jeroen: Oh, oh. Grootste faal, failure?
Bas: Oh, grootste failure, nou? Brandt los?
Jeroen: Misschien? Nou, het is niet zozeer, misschien niet zo snel een failure, maar wat ik iedereen zou aanraden die besluit om in e-commerce te stappen of in wat voor bedrijf dan ook, denk gewoon heel goed na over elk proces, over elke stap van supply chain tot geld tot verkoop tot retouren tot noem het maar op, tot klantenservice. Wat overigens, wat wij overigens heel goed hebben aangepakt al zeg ik het zelf is de klantenservice. Daar wilden we altijd een 10 op scoren.
Bas: Juist.
Jeroen: Dat is een van de redenen denk ik dat ons merk zo hard is gegroeid.
Bas: Ja, belangrijk.
Jeroen: Altijd gewoon klanten tevreden houden. Niet moeilijk gaan doen voor die ene 10 euro, het betaalt zich later terug. Maar de supply chain aan het begin was echt een drama. Dat was denk ik voornamelijk op mijn conto, dus mocht je dit horen Jori, sorry. Van producten die kapot aankwamen, het waren producten die gewoon hartstikke lomp waren en die moesten we zo klein mogelijk verpakken om het te verschepen in vacuümtassen. Nou, dat je de containerdeuren open doet en een doos hoort in principe vierkant te zijn.
Bas: Hij was een beetje rond geworden.
Jeroen: En daar kon je mee voetballen. Het was gewoon, en nou, een drama. Dan doe je die deur open en dan komt er voor een paar duizend euro aan voorraad aan en ben je helemaal blij.
Bas: Zit al je fucking spaargeld in zo’n container.
Jeroen: Zit al je spaargeld in, je doet de deuren open en je denkt oh my god, wat is dit nou weer? Al die tassen ontploft, dus weer extra uren. Daar komen die nachturen vandaan tot 2 uur ’s nachts in Alphen aan de Rijn staan om dat allemaal weer om te pakken want ja, je wil het nog wel verkopen.
Bas: Ja.
Jeroen: Dus dat is denk ik wel een failure, een leermoment geweest.
Bas: Het gaat niet vanzelf, het gaat niet vanzelf.
Jeroen: Nee, gewoon denk echt heel goed na over hoe je processen wil opzetten anders dan je komt jezelf gegarandeerd tegen.
Bas: Goede tip, mooi man.
Jeroen: Ja. Bedankt.
Bas: Tof, jij ook bedankt.
Jeroen: Ik vond het leuk om hier te zijn Bas.
Bas: Ja, zeker.
Jeroen: Bedankt.
Bas: En ja, tot snel.
Jeroen: Ja, tot snel.
Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!
Bas: Ja, tof hoor, een mooi verhaal van Jeroen en ontzettend inspirerend weet je, ook een mooie ride gewoon en in 2, 3 jaar tijd een mooi merk opgezet, verkocht aan de Dwarfs, nu een nieuwe ride bij de Dwarfs begonnen, echt super gaaf om te horen. Mocht je dit nou horen en luisteren en denken van hé, what the fuck, ik heb ook een mooi e-commerce merk en dat hele Dwarfs spektakel zie ik ook wel, ga gewoon naar dwarfs.io, kijk daar of je je merk eventueel kan verkopen aan de Dwarfs en/of misschien wil je wel voor de Dwarfs werken als je dit hoort. Dus check that out en tot de volgende keer. Dank je wel Jeroen.
Jeroen: Jij bedankt Bas.
Bas: Yes.