Slippertje 35: Mindset & spiritualiteit met Britt van Smeerdijk



Welkom dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Britt van Smeerdijk! Britt van Smeerdijk begon op haar 24e met het produceren van online video’s en is inmiddels eigenaresse van Booming Productions. In 2018 won ze de prijs voor Freelancer of the Year waaraan meer dan 10.000 freelancers deelnamen en zij won deze supermooie prijs.

In het 35ste Slippertje in de Ondernemen Op Slippers podcast-show vertelt Britt van Smeerdijk onder andere over:

• Waar haar passie voor video vandaan komt
• Hoe zij haar tijd bij BBN ervaarde
• Haar prachtige overwinning als Freelancer of the Year
• Waarom zij geen kinderwens heeft
• Dromen voor de toekomst
• Én hoe mindset en spiritualiteit haar helpen

Laten we snel gaan luisteren naar Britt van Smeerdijk, ik heb er weer enorm veel zin in, let’s go!

Podcast transcriptie

Bas: Dames en heren, vandaag in de Ondernemen op Slippers podcast the one and only Britt van Smeerdijk. Britt begon op haar 24e met het produceren van online video’s en is inmiddels eigenaresse van Booming Productions. In 2018 won ze de prijs voor freelancer of the year waaraan meer dan 10.000 freelancers deelnamen en zij won deze supermooie prijs. Ze heeft onder andere video content gemaakt voor Heineken, Gamma, Flexa, Go-Tan en nog vele andere mooie bedrijven. Ze heeft de screw it just do it mentaliteit, Britt, welkom!

Je schuift je shit opzij, en voelt je vogelvrij, je runt je business op je slippers en dat maakt je blij.
Je droom is werkelijkheid, bent van de stress bevrijd. Je kraakt de code van het leven met zekerheid.

Bas: Je kan hem nog niet meezingen hè?

Britt: Heel leuk liedje. Ik hoorde hem net in de auto voor het eerst dacht ik oh, echt leuk.

Bas: Ja, tof.

Britt: Door wie heb je deze, dit liedje laten maken?

Bas: Ja, die heb ik ook laten produceren inderdaad door ja, iemand die podcast jingles maakt.

Britt: Heel leuk, ik word er helemaal vrolijk van.

Bas: Tof, dus als je ooit een podcast wil starten dan zal ik je doorzetten.

Britt: Ik heb er wel over nagedacht, maar, ja, nog niet de stap genomen.

Bas: Ja, Britt, vorige week had ik een interview met Patrick Kicken die zegt Bas, je hebt alleen maar mannen in de podcast dus ik ben ontzettend blij dat jij hier staat.

Britt: Daar ben ik, een vrouw.

Nog maar 3 maanden te leven..?

Bas: Yes, tof, mijn eerste vraag, redelijk intens, wat zou je doen als je nog 3 maanden te leven hebt?

Britt: Oh, jeetje, dat is een hele goede vraag, ik zou al mijn geld opmaken en alleen maar leuke dingen doen. Ja, reizen natuurlijk, maar goed, dan moet je niet nog 3 maanden te leven hebben in deze tijd denk ik want dan blijft het alleen in Nederland en ja, een beetje die standaard dingen, gewoon dingen doen die je misschien nog heel graag had willen doen. Ik ben bijvoorbeeld heel erg bang voor parachutespringen, dan zou ik ook gewoon denken nou, fuck it, laten we dat ook maar gaan doen dan, dus ja.

Bas: Ik heb net genoemd dat jij de screw it just do it mentaliteit hebt, maar je bent dus ook bang.

Britt: Nou, ja, ja, zeker, voor dat soort dingen wel want ik ben een keertje, ik had vroeger ook zeg maar zo’n mentaliteit in gewoon waaghals dingen doen dus ik ben een keer van een brug afgesprongen in Zwitserland toen de jongens boven aan de kant geduwd van nou, die stonden op zo’n stenen muurtje, ik dacht van nou, dit kan ik wel, dat ga ik wel doen. Toen zei mijn toenmalige vriendje van Britt, nee, ga nou eerst even van die lage af. Nee, ik ga gelijk van die grote en ik stond daar boven en die stenen zaten ook helemaal los en ik wiebelde daar op met mijn tenen en ik keek naar beneden en dacht oh, het is toch wel heel erg hoog. Maar ik dacht ok, ik sta nu al hier, iedereen kijkt, ik moet nu springen. Dus ik sprong en op het laatste moment trok ik mijn voeten in waardoor ik dus keihard op mijn billen op het water belandde en ik weet nog dat ik onder water kwam en dat ik echt dat oh, ik hoop dat ik mijn benen nog kan bewegen. Ik was zo bang dat ik verlamd was en ik had zo’n pijn en ik kwam boven en iedereen klappen en ik moest huilen en zo nou, dit was echt niet leuk en ik had zoveel pijn, ik kon amper nog op de kant komen, ik had zo’n bult in mijn lies, ik kon bijna niet lopen voor 3 dagen lang, dus sindsdien vind ik het, krijg ik altijd zweethanden als ik mensen op ja, grote hoogte zie staan. Ik heb wel een keer gebungeejumpt tijdens opnames want toevallig hadden we dat ding gereserveerd voor een uur ik dacht nou, dan ga ik wel. Toen dacht ik hé, dit doe ik echt nooit meer, maar nee, dus parachute springen vind ik wel echt nee, ik weet niet, die vrije val dat lijkt me echt doodeng, daardoor. Misschien had ik het eerder wel gedaan, maar.

Bas: Ja, nou ja, over hoogtes gesproken, ik heb een keer, ik weet niet of je bij, tussen Zimbabwe en Botswana heb je een hele grote brug en dat is een van de hoogste bungeejumps ter wereld, die is 111 meter hoog en dat heb ik gedaan toen ik, volgens mij was ik 19 of zo toen ik daar was en toen ik dat had gedaan toen dacht ik ok, nu wil ik ook bungeejumpen.

Britt: Ja.

Bas: Of nu wil ik ook parachute springen bedoel ik.

Britt: Ach, ja, ja.

Bas: Dat lijkt me nog steeds tof, ik heb het nog steeds niet gedaan, maar goed.

Britt: Het is in Colombia heb ik geparaglide, dat durf ik dan wel omdat je dan gewoon geleidelijk gaat en niet jezelf laat vallen. Die vrije val vind ik gewoon door die sprong gewoon heel eng.

Bas: Ja, ja, ok, dus je hebt ook angsten.

Britt: Ja, tuurlijk, tuurlijk, maar laat je niet leiden door angsten.

Bas: Laat je niet leiden door angsten.

Britt: Eigenlijk moet ik gewoon een keer parachute gaan springen, ja, ja.

Bas: Precies, ja, bij dezen, ik nodig je uit. Je hebt ook zo’n indoorhal hè waar je een beetje kan oefenen.

Britt: Oh, heb ik ook een keer gedaan, ja, ja.

Bas: Als je dat kan dan durf je het echte werk ook wel.

Britt: Ik heb een keer voor opnames toen zijn we ook een keer gaan, we maakten een serie, een van mijn eerste series, het was een man, een oude man van 99 en die serie heette ook nu het nog kan en toen gingen we met die man die wilde nog heel graag parachute springen en hij is dus uit een vliegtuig gesprongen op Texel. Nou, en ik stond beneden en hij kwam naar beneden en ik moest gewoon bijna huilen omdat ik het zo mooi vond voor die man dat hij op zijn 99e nog gewoon dat deed, prachtig.

Bas: Wow, wow, ja.

Britt: Ja, heel cool, ja.

Bas: Hé Britt, jij hebt net kort even verteld voordat we begonnen met opnemen waar je een beetje bent opgegroeid want jij bent in–

Britt: Dronten.

Bas: Dronten geboren.

Britt: Nee, in Huissen ben ik geboren maar toen ik 2 was zijn we naar Dronten verhuisd.

Bas: Ja.

Britt: Ja, prima dorpje, ja, gebeurt niet heel veel. Je had een dorpskroeg en een plek waar je dan kon stappen, de Danskelder heette het toen later in Rheden. Ja, was wel leuk om op te groeien. Het is best wel centraal, je kon zo naar Zwolle, Utrecht, Amsterdam, moest je niet de trein missen als je in Amsterdam was wezen stappen wat me ook al een keer is gebeurd, dan moet je echt tot 8 uur ’s ochtends wachten, verschrikkelijk, maar ja, wel gewoon prima om op te groeien, maar ja, voor mij lonkte de stad wel altijd. Ik vond het wel saai. Ik dacht wel hè, wat gebeurt er nou dan? Laten we wat gaan doen. Dus ja, ik wilde wel graag naar de grote stad toe.

Bas: Cool. Waar ik Dronten volgens mij van ken trouwens, ik heb heel nerdie heb ik bij de scouting gezeten vroeger en daar was ooit de World Jamboree, dat is een scouting event wat dan een keer in de wereld in een land is en dat was volgens mij in Dronten.

Britt: Ach, wat grappig, ja.

Bas: Maar goed, dat zal je vast niet weten maar goed.

Britt: Nee, ik heb niet bij de scouting gezeten, maar, dat kan ik totaal niet, knopen, dus.

De kleine Britt van Smeerdijk

Bas: Wel tof, wel tof, en hoe heb je je jeugd ervaren en hoe je daar bent opgegroeid?

Britt: Ja, je deed gewoon je dingetje. Ik sportte al best wel veel dus ik ging op dinsdag en donderdag altijd naar de sportschool, zo’n vast stramien had je ook echt een beetje en ik ging daar naar school op het Ichtus College en daar kon ik gewoon naartoe fietsen vanuit huis 5 minuutjes en ik was er. Ja, je hebt daar je vriendjes, je vriendinnen waar ik nu nog steeds mee omga, dat was gewoon prima om daar te wonen, prima om daar op te groeien, ja. Ik heb ook op een leuke school gezeten. Ik heb eerst vmbo gedaan en toen kreeg ik een vriendje en die deed de havo en toen dacht ik nou, dat kan ik ook wel. Toen ging hij mij een beetje helpen met wiskunde en toen ben ik van de tweede naar de derde opgestroomd. Toen dacht ik ok, lekker.

Bas: Mooi.

Britt: Ja, ja, dus dat was gewoon prima en toen uiteindelijk ben ik journalistiek gaan studeren in Zwolle en ik ben er ook niet op kamers gegaan gewoon puur omdat er een busverbinding was, de 330.

Bas: Oh, heb je daar spijt van?

Britt: Nee, nee, ik vind Zwolle een leuke stad, maar ik zou er niet willen wonen. Het trok me gewoon niet op de een of andere manier.

Bas: Maar je zat gewoon in Dronten in het keldertje die tijd dat je in Zwolle studeerde of hoe moet ik het zien?

Britt: Ik zat elke weekend in de Danskelder. Nou ja, ik ging gewoon, heel veel mensen zeggen ja, maar mis je dan niet het studentenleven. Nou, geloof mij, ik zat op zaterdag elke keer in de kroeg of in een discotheek dus ik heb genoeg van mijn studententijd ervaren denk ik en ik heb wel eventjes een half jaar in Groningen gewoond voor mijn minor dus ja, weet je.

Bas: Dat was wel feest.

Britt: Ja, ja, dat was wel feesten, maar kijk, weet je, ik vind wel altijd, ik had zoiets van ik wil wel uitgaan maar ik vond school heel belangrijk. Ik wilde dat gewoon afronden. Ik wilde niet te lang met school bezig zijn. Ik wilde zo snel mogelijk aan het werk gaan want dan doe je ervaring op en dan weet je pas echt wat werken is en dan ga je pas echt goed leren. Op school leg je de basis, maar je gaat pas echt, ja kennis en ervaring opdoen als je gewoon aan het werk gaat.

Bas: Ja, tof, dus die filosofie had je toen al dat je dacht van ja, ok, ik heb gewoon een papiertje nodig en dan is het klaar en daarna gaat het echte werk beginnen.

Britt: Ja, precies, ja, het was ook, ik wilde eerst het echt schrijven, dus ik heb dan ook zo’n meeloopstage gedaan bij de Flevopost en dan schreef ik allemaal stukjes over mijn gevoelens en zo.

Bas: Oh, wow.

Britt: Maar ik was daar wel heel veel mee bezig om gewoon al te kijken naar hé, wat wil ik nou bereiken en hoe ga ik dat bereiken, al best wel jong. Maar ik had ook het geluk dat ik al heel snel wist dat ik journalistiek wilde studeren en naarmate de opleiding kwam ik erachter dat ik beeld veel interessanter vond dan schrijven want daar kan je gewoon veel meer mee en ja, zo is dat een beetje ontstaan.

Open durven zijn

Bas: En dat schrijven over je gevoel al toch op relatief jonge leeftijd denk ik dan, is dat iets wat je van vroeger hebt meegekregen dat je gewoon heel open bent en dat je dat bij je ouders ook hebt gezien? Of is het iets wat je zelf meer ontwikkeld hebt waardoor je heel erg open bent geworden?

Britt: Ja, ik weet niet, heel veel mensen zeggen altijd tegen mij, ik ben ook wel een aantal keer naar zo’n handlezer en zo geweest want ik vind spiritualiteit heel interessant, dat ik een oude ziel heb, dus dat, ik weet niet, dat over mijn gevoelens schrijven en al heel, ja, soms een beetje te volwassen over dingen nadenken, ik weet nog dat ik een stuk had geschreven over de dood in een bejaardentehuis en wie gaat er dan om je heen zitten, hoe belangrijk is dat en weet je, daar was ik al best wel veel mee bezig, veel in gedachten en veel aan het nadenken en ik praatte er ook met mijn moeder altijd over dus ik en mijn moeder gingen dan skeeleren en dan hadden we de grootste verhalen over mijn leven maar ook over haar leven en ja, ik denk dat dat zo een beetje is gekomen.

Bas: Cool.

Britt: En ook veel analyseren. Ik kijk veel naar mensen en ok, wat vind ik daarvan en weet je, zo.

Bas: Ja, ja.

Britt: Uitpluizen, mensen uitpluizen vind ik leuk.

Bas: Ja, tof zeg. Hé en na dat half jaar in Groningen of zo toen was je klaar of?

Britt: Ja, event management heb ik daar gedaan, ook een evenement georganiseerd en toen moest ik mijn afstudeerproductie maken, toen heb ik een documentaire gemaakt over zwerfjongeren.

Bas: Cool.

Britt: Want die zijn er ontzettend veel in Nederland.

Bas: Staat op YouTube neem ik aan?

Britt: Staat op YouTube volgens mij, maar het is nou niet dat ik denk van wow, ga allemaal die documentaire kijken. Het grappige is, hierover gesproken, dat ik ook een keer een video heb gemaakt over tienermoeders, vet lelijk, ziet er niet uit en die was echt onwijs vaak bekeken op YouTube omdat dat onderwerp gewoon heel interessant is, maar ik moest hem wel op privé zetten van dat meisje die dus in die video zat omdat zij zoiets had van ja, iedereen begint erover tegen mij en ik vind dat niet heel relaxt. Want toen stond ze ook heel anders in het leven dan nu. Maar een afstudeerproductie over zwerfjongeren gemaakt, zelf gefilmd, zelf gemonteerd en ik moest ook een onderzoek doen en ja, toen kreeg ik mijn cijfer en toen was het tabee.

Eerste kennismaking met video

Bas: Ja, cool toch? Dus toen raakte je eigenlijk als eerst echt in aanraking met dat hele videospektakel of was je daarvoor eigenlijk ook al ermee bezig?

Britt: Ja, je kan er je afstudeerrichting kiezen en dat was programma maken en toen kwam ik een beetje echt met het beeld, beeld maken in aanraking en toen ging ik stagelopen bij BNN op de nieuwe media-afdeling en toen dacht ik wow, die online wereld is enorm. Zij deden echt onwijs lang over een Facebook postje, ik dacht echt yo, hoe lang kan je daarover nadenken? En dan dacht ik wow, ik vond dat zo fascinerend.

Bas: Oh, wow.

Britt: En toen werd ik ook op pad gestuurd met een camera om video’s te maken van undateables, nu heet dat dateables, mensen met een beperking die gaan daten. En toen kwam ik erachter oh, die online wereld is zo groot en eigenlijk zijn die twee dingen dan op een gegeven moment samengekomen, echt dat video en de hele online kant daarvan.

Werken bij BNN

Bas: Cool, cool. Hé en BNN is natuurlijk superleuk, jongerenzender, ja, iedereen kent die mensen die allemaal daar werken en die heb jij dan waarschijnlijk ook wel over de vloer zien lopen. Onwijs gave tijd of gewoon heel veel geleerd en, of zag het er anders uit?

Britt: Grappig dat je dat vraagt want ja, mijn ervaring bij BNN, ja, het is een leuke organisatie en alles is mogelijk, maar ik denk dat dat meer aan mijzelf lag dan dat het echt aan die organisatie ligt, maar ik voelde me daar altijd een beetje dat ik dacht van oh, ik moet leuk zijn of ik moet presteren of ik moet nu grappig zijn. Ik ben best wel in het begin een beetje een kat uit de boom kijker in groepen dus ik kon daar nooit echt goed aarden op de een of andere manier. Ik was altijd steeds van oh, ben ik wel leuk genoeg om hier te zijn. Dus dat was een beetje mij onzekerheid daar waardoor ik het niet per se als heel prettig heb ervaren. Plus in die tijd had mijn vriendje het ook uitgemaakt en, of had ik het uitgemaakt met mijn vriendje en die bleef me maar appen, mailen, bellen, dus ik had ook helemaal geen focus op die stage daardoor.

Bas: Oh ja.

Britt: Dus ja, het was voor mijn groei wel goed want daarna had ik veel meer de neiging om naar Amsterdam te gaan want door BNN ben ik wel dus gaan inzien van hé, lang leve de lol, geniet wat meer van je leven.

Bas: Spuiten en Slikken.

Britt: Ja, nooo. Ja, nou ja, echt gewoon meer lang leve de lol en doe wat je leuk vindt en ga daar ook voor. Dus dat hebben ze me wel echt laten inzien, maar eigenlijk was ik emotioneel misschien nog te onzeker om daar te zitten. Ik was nog niet zo ver.

Bas: Nee, je was misschien niet helemaal jezelf of je had het idee dat je niet helemaal jezelf kon zijn in die omgeving of zo en daar moest je even aan wennen dan, en dan met zo’n ja, relatie die dan uitgaat is dat–

Britt: Ja, er zijn veel mensen die zichzelf gewoon goed kunnen laten zien en dus je moet ook heel erg sterk in je schoenen staan wil je daar, ja, “overleven”. Ze waren heel aardig hoor, maar goed, ja.

Liefdesverdriet

Bas: En dat was dan een lange relatie die dan op de klippen liep of was je altijd van de relaties of was dit bijzonder of?

Britt: Nou, het was 2 jaar dus het viel wel mee en dan ben je nog jong, maar ik heb wel heel jong altijd relaties gehad.

Bas: Ja.

Britt: 13 had ik mijn eerste relatie, ja, ja, maar ik vind ook dat als je een relatie als het uitgaat dat je wel even tijd voor jezelf nodig hebt.

Bas: Zeker.

Britt: Dus ik was heel veel, in die relatie heel veel aan het aanpassen, deed eigenlijk altijd wat hij wilde, op een gekke manier, altijd met zijn vrienden naar zijn voetbal.

Bas: Ja, dat moet je nooit doen, je moet nooit doen wat een man wil, moet je nooit doen.

Britt: Nee, moet je nooit doen, nee, nee, altijd ertegenin gaan. Nee hoor. Maar toen, ja, dat was gewoon hoe ik er toen in zat, ja, maar ja, daar leer je altijd van hè, daarna weet je precies hoe je wel of niet wil zijn in je volgende relatie, maar altijd even alleen zijn want dan, in een relatie ben je toch altijd aan het aanpassen omdat je met elkaar gaat leven en moet leven, dus als je dan weer even alleen bent moet je even kijken wat vind ik nou eigenlijk ook alweer.

Bas: Ja, ja, ik denk dat dat ook een beetje de kracht is hè, dat is hetzelfde in business. Je moet eerst erachter komen wat je niet wil om het daarna vervolgens te doen zoals je het wel wil en dat is in relaties eigenlijk precies hetzelfde.

Britt: Precies, ja.

Bas: Dus ja, verslijt er maar een paar en dan maak je een lijstje van dit wil ik allemaal niet en zo wil ik het wel en dan ga je dat zoeken, de perfecte man is er toch niet, geloof me.

Britt: Ja, je komt er ook achter dat liefdesverdriet heel relatief is want je voelt je een tijdje echt ontzettend vervelend erover en dan na een paar maanden denk je hmm, gaat wel weer.

Bas: Ja, precies.

Britt: Snap je?

Bas: Ja.

Britt: Ja, dat is ook wel interessant.

Bas: Ja, het is ook grappig om te zien hoe mannen en hoe vrouwen hun liefdesverdriet zeg maar verwerken hè, dus ik zeg altijd mannen neuken hun verdriet weg en vrouwen huilen het weg.

Britt: Ja.

Bas: Maar ik vind het heel sterk van je dat je zegt ik heb de tijd voor mijzelf genomen hè, weet je, de meeste mannen doen hun oude schoenen pas weg als ze nieuwe hebben en denken dan van ok, nou ja, volgende hoofdstuk en proberen het zo snel mogelijk te vergeten.

Britt: Ja, ik hoorde laatst ook dat het beter is als een man veel meer van jou houdt dan een vrouw van een man omdat de man zich dan compleet aan je bindt en het lastig vindt om hele diepe, emotionele relaties aan te gaan en voor een vrouw is dat wat makkelijker, dus ze zijn dat meer gewend om zo’n band te hebben. Daarom denk ik dat verliefdheid ook niet zo heftig voelt voor vrouwen, het voelt wel heftig, maar voor mannen voelt het denk ik veel heftiger omdat ze denken oh, ik voel al deze gevoelens en vrouwen die hebben altijd al heel veel gevoelens.

Bas: Ja, ja, ik snap het, wow.

Britt: Dus ja.

Bas: Mooi, mooi.

Britt: Hou jij meer van je vrouw dan zij van jou?

Bas: Poeh, ik hou ontzettend veel van mijn vrouw en we hebben 3 prachtige kinderen en het is ja, ik bedoel ik had het niet anders willen voorstellen. Maar ja, of je dan, ik weet niet of je dat echt kan afwegen zeg maar.

Britt: Zij weet het wel.

Bas: Hoeveel punten hou jij van mij? Weet je. Oh, nou, ik wel 3 meer, weet je wel, ja, ik bedoel, ja, dus dat is heel erg, dat is moeilijk om te zeggen, dat vind ik heel raar om dat te wegen in ieder geval.

Britt: Ja.

Bas: Maar nou ja, dat gezegd hebbende, je hebt dus verschillende relaties gehad en nu volgens mij heb je inmiddels wel een vriend, maar je had het ook, we hebben het er net van tevoren even over gehad, je hebt niet per se een kinderwens.

Britt: Ja.

Kinderwens of niet?

Bas: En dat vind ik altijd wel bijzonder hè, zeg maar als een vrouw geen kinderwens heeft. Komt denk ik ook wel een beetje door je business en wat je daar aan het doen bent, maar waarom geen kinderwens?

Britt: Ja, geen kinderwens dat is, ik heb nu niet, sommige vrouwen weten al heel snel van ok, ik zou ooit een keer kinderen willen of bijvoorbeeld mijn schoonzusje weet het al heel erg sterk, ik heb ook vriendinnen die dat sterk weten, ook heel veel vriendinnen die het dachten te willen en nu daar heel erg over twijfelen. Mijn zus bijvoorbeeld heeft ook al twee kindjes, dus ik ben nu ook pas 28, of bijna 28, maar ik voel het niet zo sterk. Ik, ja, ik voel niet dat mijn enige taak op aarde is om mijzelf voort te planten. Dus ja, ik weet niet, ik denk ook ik ben ook, ik vind ook dat de maatschappij ons heel veel dingen oplegt en het hoort dan zo te zijn want als vrouw zijnde hoor je wel kinderen te hebben of dan is dat normaal en is het eigenlijk niet normaal als je dat niet wil en dat vind ik gek, want het niet hebben van kinderen is een veel minder grote impact op je leven dan wanneer wel. Dus waarom is de vraag niet van wow, wil jij kinderen? Heftig! Snap je? Want als ik nu geen kinderen, als ik daar niet voor kies dan verandert mijn leven veel minder ingrijpend dan wanneer ik er wel voor kies en toch is die keuze altijd een gekke keuze, van oh, niet? Oh, raar.

Bas: Ja, hadden jullie zelf een groot gezin thuis? Want je hebt een zus?

Britt: En een broertje.

Bas: En een broertje, en jij bent de middelste?

Britt: Ik ben de middelste.

Bas: Ah, ja, top, box.

Britt: Ja.

Bas: Ja, ik ben ook de middelste dus dat is wel een mooie positie zeg maar.

Britt: Leuk hè? Ja, ik vind het ook leuk, middelste kinderen zijn leuk.

Bas: Maar goed, je ziet ook een beetje bij je zus, dat is je oudere zus dan die heeft twee kinderen?

Britt: Ja, klopt.

Bas: Je ziet ook een beetje wat het inhoudt zeg maar en ja, wat het voor haar betekent om kinderen op te voeden. Schrik je dan een beetje daarvan?

Britt: Ja, ik vind het wel heftig. Ja, ik hou echt ontzettend veel van mijn nichtjes en ik vind het heel leuk en laatst ook op de nichtjes van mijn vriend gepast, ik vind dat echt heel leuk, maar ik ben ook blij als ze na een dag weer nou, doei, veel plezier, want ik vind gewoon je moet gewoon heel veel opzij zetten om je kindjes, ja, op te voeden en je moet ze naar zwemles brengen, naar sportles, naar school, je bent heel veel aan het leven ook voor je kinderen en ik heb nu nog niet het gevoel dat ik dat kan doen. Er zijn nog heel veel dingen die ik eerst wil doen voordat ik, en er zijn nog heel veel dingen die ik emotioneel wil uitvinden. Ik bedoel, ik begin nu echt pas mijzelf goed te leren kennen, dan denk ik hoe kan ik in hemelsnaam nu al een kind opvoeden? Ik ben zelf nog af en toe een kind, snap je? Dus ja, ik heb gewoon, ik denk wel dat, misschien gaat het ooit wel gebeuren, maar dan denk ik echt dat dat misschien rond mijn 35e of zo is en dat kan ook prima want mijn schoonzus die is ook op late leeftijd, Sabine Uitslag, heeft in de Tweede Kamer gezeten, heeft ook pas laat kinderen gekregen, was 40 volgens mij, prima.

Bas: Ja, kan ook prima weet je, het is altijd, de meeste mensen rekenen dan vooruit, die denken dan oh, dan ben ik 60, 65 en dan gaan ze het huis uit.

Britt: Ja.

Bas: En dan heb je je leven terug. Maar goed, weet je, ik bedoel voor iedereen is de reis gewoon anders en misschien voel je het op een gegeven moment wel, misschien voel je het nooit, ik bedoel ja, ik denk dat het ook een reis is waar je doorheen gaat.

Britt: Ja, ik denk dat je met kinderen, ik heb ook lang gedacht of ik er een documentaire over wil maken of ik kinderen wil ja of nee, want ik weet dat er heel veel vrouwen met die vraag struggelen, maar ik denk dat je het antwoord van wil ik het wel of niet dat moet je voelen. Zolang je het niet voelt dan is het er niet want je moet echt heel veel voelen wil je alles kunnen doorstaan, die slapeloze nachten, ook die mooie momenten hoor, maar die nachten dat je echt denkt oh my god, hou op.

Bas: Ja, je krijgt er heel veel voor terug zeggen ze altijd in de vorm van poepluiers en geschreeuw, dus ja, dat wil je wel echt hebben hoor.

Britt: Ja, maar ik denk kijk, met vrouwen is het lastig met vruchtbaarheid en dat soort dingen, maar laat je niet te veel leiden door leeftijd. Ik hoorde laatst in een podcast dat de School for Greatness, hij zei joh, mijn vader vierde nooit mijn verjaardag, nooit, en dat vond hij heel gek. Hij dacht ja, waarom viert mijn vader mijn verjaardag niet? Houdt hij niet van mij? En toen was hij 13 en toen vroeg hij aan zijn vader nou, pa, hou je niet van mij of zo dat je me nooit feliciteert, nooit cadeautjes. Toen zei die vader: nee, ik wil niet jou laten leiden door je leeftijd dus ik leg niet de nadruk op jouw leeftijd of op je verjaardag want ik wil niet dat je je laat beperken door hoe oud je bent, van oh, ik ben nu 25, oh, ik moet een huis kopen. Oh, ik ben 30, oh, dan zou ik wel kinderen moeten nemen. dat vond ik een hele mooie gedachte, ik dacht ja, wat mooi, en toen zei hij ja, maar je had me toch alsnog wel een taart kunnen geven? Ja, maar dat vind ik heel mooi. Ik denk dat veel mensen zich laten leiden door een cijfertje, en waarom eigenlijk? Wat zegt dat nou eigenlijk?

Bas: Ja, en ook dat mensen eigenlijk dan volgens het boekje leven en eigenlijk nou ja, laten we eigenlijk letterlijk zeggen misschien gewoon de crowd volgen, dus je zit gewoon in een kudde schapen en jij bent ook een wit schaap en je blijft gewoon in dezelfde richting lopen en zo zul je nooit anders worden en zo zul je ook nooit bij wijze van spreken, ja, betere resultaten neerzetten dan de rest.

Britt: Ja.

Wie bedenkt wat?

Bas: Ik moet denken aan een uitspraak van Steve Jobs die zegt everything you call life is made up by people they were no smarter than you. Dus alles wat je in het leven noemt is bedacht door andere mensen, letterlijk bedacht hè, bedenk maar eens gewoon, waarom zitten mensen van 9 tot 6 op kantoor? Het banksysteem, de rechten, de politie, waarom zijn er regels? Het is allemaal bedacht door mensen die niet veel slimmer zijn dan jij en ik.

Britt: Ja, stom eigenlijk hè.

Bas: Ja, nee, maar dat gezegd hebbende kun je zelf vanaf dat blanke canvas gaan denken en zelf gaan creëren en ik denk als je in die positie komt en als je dat principe echt goed snapt dat dan een wereld voor je open gaat dat je denkt van what the fuck, ik kan het gewoon allemaal zelf bepalen, oh.

Britt: Ja, oh ja, het is mijn leven, oh ja, tuurlijk, ja.

Bas: Ja, precies.

Ambitie vs. geluk

Britt: Ja, en ook, wat ik ook een keer heb gehoord is dat de grootste vijand van beter is goed. Ik heb het toch goed? Ja, ik heb toch prima inkomen? Ik heb toch een leuk huis? Het is toch goed? Ja, maar daardoor beperk je jezelf ook heel erg door niet verder te kijken.

Bas: Ja, zeker, ja. Dus wij gaan mensen allemaal inspireren om het heft in eigen handen te nemen.

Britt: Ja.

Bas: Zie jij in je omgeving dat veel mensen, nou, letterlijk iemand anders leven aan het leiden zijn of in ieder geval een groot deel van hun tijd wat dus letterlijk je leven is spenderen voor het resultaat van een ander? Je hebt waarschijnlijk ook aardig wat mensen in dienst, maar.

Britt: Of ik veel mensen zie, nou, ja, niet echt omdat ik niet echt veel, mijn vriendinnen allemaal die zijn wel heel erg bezig met hé, wat maakt mij gelukkig en wat ik wil ook echt graag, wat wil ik zelf ook heel graag doen en ik help ze daar ook in door bepaalde gesprekken met ze te voeren en hoe ze erachter kunnen komen. Het gevoel wat jij heel erg hebt van ik wil mensen helpen heb ik ook heel erg. Denk ik oh, ik wil ze gewoon helpen, ik wil dat zij ook een heel fijn leven leiden en ik weet ook hoe lastig dat is om in een soort van flow terecht te komen en soms is het fijn als je hulp daarbij krijgt, door een podcast maar ook door boeken die je leest of door een vriendin die iets tegen je zegt waardoor je ogen, ja, geopend worden. Dus en mijn vriend bijvoorbeeld is heel anders dan ik, hij is heel veilig en heel erg berekenend, dus dat is heel grappig want ik ben echt helemaal niet zo en ik ben hem wel heel erg aan het stimuleren van joh, wat vind je nou leuk om te doen? Waar word je nou blij van? En wat kun je gaan doen? Om hem een beetje eruit te duwen zeg maar.

Bas: Ja, het is goed dat hij jou heeft als omgeving zeg maar hè en ik geloof erin als je, nou ja, weet je, om maar een raar voorbeeld te geven, als ik 10 vrienden heb en die eten elke avond bij de McDonalds dan is de kans heel groot zeg maar dat ik daar ook zit. Hè, maar als ik 10 vrienden heb die eten elke dag salades en allemaal gezonde dingen dan is de kans heel groot dat ik daar ook zit. Dat is hetzelfde met de omgeving natuurlijk dat als je je omringt met ondernemers en mensen die dus stel er zitten hier 10 mensen aan tafel die hebben allemaal een business, een onderneming en daar zijn ze super gepassioneerd over en dan heb je één iemand die dat dan niet heeft, ja, die gaat toch denken van huh? Moet ik dat niet ook? En zo is de kans veel groter dat je dat succes behaalt denk ik.

Britt: Ik heb wel te weinig vrienden die denk ik echt met ondernemen bezig zijn want je bent volgens mij ook een doorsnee van de 5 mensen waar je het meest mee omgaat.

Bas: Zeker.

Britt: Ik zou wel iets meer ja, vrienden hebben die ook echt ondernemer zijn en die ook echt veel verder dan ik zijn daarin want dan kan ik mij daar ook aan optrekken en dat mis ik nu wel heel erg, dat ik denk oh, ja, ik wil me ook ergens aan optrekken, ik wil ook verder groeien en ik kan heel veel met mijn vriend overleggen, hij zit in de sales en hij is iets, hij is 32, bijna 33, ietsje ouder dus dan ik en hij heeft een hele interessante visie op dingen maar hij is geen ondernemer. Maar het lijkt me gewoon heel erg interessant om meer met ondernemers om te gaan zodat ik daar ook van kan leren en mijzelf kan optrekken.

Bas: Zeker, ja, ik denk ook zeker je wil juist ondernemers zoeken die drie stappen verder zijn dan jezelf waar je dus zelf van stretcht en dat je daar veel van leert.

Britt: Ik geloof daar ook heel erg in, een soort van mentorship. Ik heb wel contact met een vrouw via NL Groeit, is van de KvK.

Bas: Ja, ken ik ook.

Britt: Mocht ik eigenlijk niet aan meedoen want dan moet je zoveel, volgens mij een miljoen omzet of whatever hebben, ik weet niet meer, maar omdat ik dus Freelancer of the Year was geworden en KvK was een van de sponsoren en ik heel goed met de ZZP-directeur kon zeiden ze van nou, prima en dat was een oudere vrouw, heel succesvol bedrijf heeft zij opgezet en dus zij was een beetje mijn mentor en zij heeft mij wel hele interessante dingen bijgebracht over ook soms bijvoorbeeld bedankkaartjes sturen naar mensen in plaats van alles digitaal blijven doen.

Bas: Ja.

Britt: Maar op een gegeven moment merk je wel dat zij toch wel heel erg in het, dat er toch wel een groot leeftijdsverschil zit in de zin van hoe zij onderneemt en hoe ik wil ondernemen met social media en dat soort dingen, maar het is wel goed om te kijken naar een mentor.

Bas: Nee, maar goed platform, mensen die dit horen ook sowieso, NL Groeit is een heel goed platform, je krijgt een soort van mentor aangewezen die dan ja, toch een paar stappen verder is dan jezelf waardoor je dus veel meters maakt. Ik heb me er ook een hele tijd geleden voor aangemeld. Ik moet zeggen ik heb ooit één keer een gesprek met een mentor gehad en inmiddels heb ik hem al een tijd niet gesproken, maar het is ook hoe vaak je het zelf nodig hebt natuurlijk weet je, dus maar ik geloof ook wel heel erg in mentoren en mensen om je heen die jou helpen en ik denk dat je die vaak ook op mentaal vlak heb je eigenlijk een soort van mentor nodig en eigenlijk een business mentor. Het zijn eigenlijk twee verschillende mentoren.

Britt: Ja.

Bas: Die denk ik heel erg interessant zijn.

Britt: Ja, ook boeken, ik las echt heel veel. Nu de laatste tijd ietsjes minder want ik heb best wel veel dingen gelezen voor zelfontplooiing en hoe je je bedrijf kan laten groeien en dat soort dingen, maar ook echt goede podcasts erover luisteren dat kan ook echt ontzettend helpen om ja, te groeien en dingen te leren.

Booming business

Bas: Ja, tof. Ik weet je zei dat eerder al dat je toch, het is toch een reis naar jezelf zeg maar om jezelf beter te leren kennen, dar wil ik het dadelijk wat langer over hebben, voordat we het daar gaan over hebben gaan we het even over jouw videoproductiebedrijf hebben wat Booming Productions heet. Is dat ook een beetje booming business dit?

Britt: Nou, ik moet heel eerlijk zeggen dat het laatste, of het afgelopen jaar natuurlijk best wel pittig was voor mij ook en voor mijn bedrijf ook. Zeker omdat je soms op set met meerdere mensen moet staan dus ik had bijvoorbeeld bij een bedrijf zouden we daar gaan filmen, maar die mensen gaan niet eens naar kantoor dus ja, hoe kan je daar dan filmen? En iedereen stond toch een beetje stil, ook met marketinguitgaven dus ja, bij mij wordt ook heel veel dingen on hold gezet dat ik ook dacht van oh, ok, dan moest ik wel eventjes terugschakelen, denk ik oh, ok, nu moet ik even rustig aan gaan doen want er is nu even niks en nu de laatste maand merk ik eigenlijk pas weer dat mensen wakker worden en denken oh, ik heb nog ook nog budget over, moet ik aan het einde van het jaar opmaken, laten we maar wel wat gaan doen en laten we niet bevriezen en stil blijven staan. Dat zie je heel veel en dat vind ik wel jammer want dit is juist de tijd om jezelf te laten zien omdat heel veel mensen stilstaan kan jij jezelf nu laten zien want er is veel minder ook op LinkedIn bijvoorbeeld, veel minder aanbod van mensen die zichzelf laten zien, dus nu val jij juist op.

Bas: Ja.

Britt: Dus ik vind het eigenlijk een beetje gek dat iedereen, ja.

Bas: Maar iedereen, ik bedoel ik heb deze streaming studio gemaakt en ik kwam erachter dat al dat spul is uitverkocht zeg maar. De hele wereld gaat nu gewoon allemaal camera’s kopen en switchpaneeltjes en audiodingen dat ik denk van iedereen wil gewoon iets met video online want er is, ja, je hebt vaak geen andere keus ook.

Britt: Ja, ja, ik weet niet, ik denk ook dat kijk, ik ben natuurlijk wel, mijn ideale klant is best wel groot en dan heb je het over inderdaad een Go-Tan, een Achmea, dat soort grote merken en dat is ook altijd mijn streven geweest, dat vind ik ook leuk want die hebben vaak iets meer budget dus daar kan je iets meer voor doen, maar ook kleine klanten vind ik ook wel leuk hoor, heeft ook wel weer zijn charmes, maar die zitten toch vaak aan de reclamebureaus al vast, dus het was voor mij nog lastiger om daar binnen te komen op dit moment dit jaar op een of andere manier en misschien ook wel dat ik zelf ook een bepaalde groei ben doorgegaan, dat ik denk ja, vind ik dit eigenlijk nog echt het allerleukst om te doen? Dus dat is ook misschien wel een goede vraag voor mij geweest dit jaar.

Freelancer of the year

Bas: Oh wow, ja. Neem ons in vogelvlucht door je reis van voordat je deze prijs won, Freelancer of the Year in 2018 tot waar je nu staat en sowieso ook, ja, het liefst ook de ups maar vooral ook de downs, ik denk dat van de downs meer mensen lessen kunnen leren dan de ups want dan sta je hier leuk op een podium, ik heb zelf ook op zo’n podium gestaan maar toen zat ik in een halve burn-out maar ik ben heel erg benieuwd naar jouw verhaal.

Britt: Ja, grappig, ja, ten eerste had ik dit echt totaal niet verwacht. Ik zat daar, ik kwam naar het podium dat ik echt dacht van huh? Wat doe ik hier? Maar ook omdat ik gewoon heel kritisch ben dacht ik ja, ik heb leuke klanten, maar wie ben ik nou eigenlijk? Snap je, dus ik zat daar wel echt van ok, blijkbaar zien zij echt iets in mij, maar ik ben voor mijzelf begonnen op mijn 24e, ik werkte eerst bij Social Influencers in Amsterdam, een groot bureau voor influencers. Nou, heel lang verhaal, op een gegeven moment nam SBS het over en trokken ze de stekker uit een zender waar ik mee bezig was omdat ze een te lage streamstart hadden, dus te weinig views omdat we niet op YouTube mochten, we moesten op een extern platform blijven.

Bas: Oh ja.

Britt: En toen zei mijn toenmalige werkgever van joh, maar kan je niet gewoon hier blijven want ik wil eigenlijk gewoon dat je blijft. Ik dacht ja, wat ga ik doen dan? Ik heb niet zo heel veel zin om alleen maar met influencers te werken, ik wil ook gewoon andere dingen maken en toen ben ik eigenlijk voor mijzelf begonnen. Ik dacht nou, dan is dit de tijd om ja, voor mijzelf te gaan beginnen en zelf video’s te maken en ook andere klanten aan te trekken en ik was nog bezig met de serie voor NOCNSF en voor Beachmasters en die kon ik eigenlijk afmaken als freelancer dus zo had ik al wel een fijne kickstart voor mijn bedrijf en toen ben ik eerst nog een half jaar, 3 dagen in de week gaan werken voor Libelle TV dus dat is natuurlijk best wel fijn, dat is ook als je wil beginnen met ondernemen en je vindt het spannend om gelijk die stap te wagen is dat een hele mooie tussenstap want ik had gewoon 3 dagen een freelance klus en die overige twee dagen was ik bezig om aan mijn bedrijf te werken dus andere klanten binnen te halen en dat werkte eigenlijk heel erg goed en het geeft je ook een beetje zekerheid dan van ik heb gewoon inkomen maar ik kan ook gewoon aan mijn bedrijf werken.

Bas: Ja, en wat is Libelle TV? Is het Libelle het blad en is daar dan een kanaal bij of zo of hoe moet ik het zien?

Britt: Ja, ja, dat is een kanaal, ja, en ik begeleidde toen vloggers, ja, het was niet echt waar mijn hart sneller van gaat kloppen, maar voor toen was het prima en ik vond het ook wel schattig om, ja, mensen dan te leren vloggen en ik vond het prima. Ik dacht ja, het is ook interessant, ook goed voor je netwerk hè, en Sanoma is toch een groot bedrijf. Volgens mij is het nu DPG geworden, dus het is sowieso goed voor mijn netwerk geweest en ik geloof ook dat elk ding wat op je pad komt heeft een reden dus dat was toen het pad wat ik moest gaan volgen en wat goed voor mij was en wat mij ook de vrijheid gaf om verder te experimenteren met mijn bedrijf. Dus zo is dat eigenlijk gegaan en toen kreeg ik Heineken als klant via mijn toenmalige werkgever ook om daar een webserie voor te maken en toen stopte ik ook met Libelle TV en ik dacht ja, als ik echt mijn bedrijf wil laten groeien moet ik niet 3 dagen nog iets anders blijven doen en toen is dat eigenlijk gebeurd en het was ook heel erg leerzaam. Veel te veel zelf gedaan tijdens die klus dat ik echt dacht oh, soms moet je ook gewoon mensen inhuren.

Bas: Dat was de fout die je in het begin maakte.

Britt: Ja, maar ik dacht oh, ik doe het allemaal zelf. Nou, dat is niet echt, ik heb nog nooit zoveel stress ervaren in mijn leven.

Bas: Als je een burn-out wil moet je alles zelf doen.

Britt: Halleluja, ja, ik heb ook nooit meer zoveel, dat was voor mij echt een soort van piek, piekstressmoment en daarna is niets meer zo stressvol als toen dus het was echt heel erg stressen. En toen won ik in april dus de Freelancer of the Year award, maar ja, ik ben eigenlijk niet zo van de wedstrijden, ik weet niet, ik hou er niet van om mensen te gaan optrommelen op mij te stemmen, maar wat ik leuk vond aan deze wedstrijd is dat je referenties moet verzamelen. Dus dat je klanten jou referenties moeten geven en op basis van die referenties ben je door naar een volgende ronde. Nou en dan mag je een pitchvideo opnemen, dus dan moet je echt je bedrijf gaan pitchen, gek genoeg kon ik dat echt niet goed want ik was echt super zenuwachtig terwijl ik best wel veel ook zelf vlogde in die tijd maar het is toch anders dan wanneer je echt daar moet gaan staan en je verhaal moet gaan doen en ik was die dag ervoor ook uit geweest dus ik had een lichte kater.

Bas: Ja, dat is het beste.

Britt: Ja, echt hè, dus ik nam die wedstrijd wel serieus, maar volgens mij ook niet zo serieus dat ik dacht dat ik ook echt daadwerkelijk een kans maakte om Freelancer of the Year te worden. Maar ik had er wel heel veel lol in en de grap was dat toen de dag van de uitreiking, ik ging met mijn vriend erheen en mijn ouders wilden komen, ik zeg joh, jullie hoeven echt niet te komen hoor, ik win toch niks. Nee, nee, is leuk, we komen gewoon. Nou, en ik en mijn vriend, het was super lekker weer, ja, zullen we wel erheen gaan? Misschien moeten we gewoon op een terrasje gaan zitten. Ik zeg nee, ja, misschien win ik wel beste starter, dat was ook een soort van categorie want ik had wel een mooie omzet gedraaid, laten we gewoon gaan kijken en leuk ook goed voor mijn netwerk en toen zat ik daar en ik was ook alles aan het filmen dus als mensen het terug willen zien, het staat ook op mijn YouTube kanaal, is best wel grappig.

Bas: Cool.

Britt: En ik dacht oh, ik moet ook gewoon filmen hoe mensen, of wie de winnaar is uiteindelijk. Nou, dus wij zaten daar op een rijtje, ik filmen en toen kwam eerst de beste starter en de grap was dat zij heet Britt van Engeland, superleuke meid.

Bas: Oh, dus je hartslag ging even naar 180.

Britt: Nou, het was echt, en de beste starter, Britt van Engelen. En ik zo, oh, en wij en mijn ouders zo oh nee, die waren echt best wel teleurgesteld want ik dacht dus dat was mijn kans. Als ik iets zou winnen was dat mijn kans. Nou goed, maar ik dacht ik blijf–

Bas: In je hoofd.

Britt: In mijn hoofd. Maar ik dacht ik blijf toch filmen, is toch leuk, en toen opeens ja, en Freelancer of the Year 2018 is Britt van Smeerdijk. En je ziet mij ook echt zo met die camera oh my god, what the fuck, echt zo, en mijn ouders en mijn vriend hoor je echt wow zeggen en nou, dat was zo’n bizar moment dat ik naar voren liep en ik dacht echt van, je zag mij ook alleen met mijn hand voor mijn mond lopen. Ik snapte het gewoon niet. Ik dacht hoe is dit gebeurd? En dan mag je een jaarlang in een auto rijden, dus je komt met de trein en gaat met een auto weg.

Bas: Oh, wow.

Britt: En toen dacht ik echt huh?

Bas: Een beetje een mooie auto of?

Britt: Ja, Mini Club en die heb ik nu overgekocht dus dat is ook mooi.

Bas: Oh, tof.

Britt: Ja, ja, maar het was bizar, het was echt, en dan kom je in een soort van rollercoaster, maar ik weet niet hoe dat jij dat hebt ervaren, maar het is niet zo als je zo’n prijs wint dat iedereen voor je in de rij staat.

Bas: Nee.

Britt: Dus waar ik heel erg in geloof is dat je altijd het heft in eigen handen moet nemen. Ik heb dus na die afloop heb ik zelf kranten gestuurd met persberichten, dat soort dingen. Dus ik heb zelf mijzelf echt heel erg gepusht want je hebt een soort van trofee waarmee je jezelf op de kaart kan zetten en ik heb al de juryleden want er waren een panel van mensen van de Kamer van Koophandel, LinkedIn, echt dat soort organisaties heb ik zelf een bericht gestuurd van hé, super bedankt dat je op mij hebt gestemd, als ik wat kan betekenen op het gebied van video dan kom ik graag een keertje praten.

Bas: Wow, slim.

Britt: En daardoor is KvK een klant van mij geworden, Kamer van Koophandel. Maar niet omdat zij mij zelf benaderden maar omdat ik daar zelf achteraan ging.

Bas: Ja.

Britt: Dus dat is wel echt heel belangrijk. Het is niet zo van nou, hier heb je een award en nou, laat de klanten maar komen. Ja, je staat alleen op de kaart, maar ja, verder moet je het toch echt zelf blijven doen en gebruik van maken.

Bas: Ja, ik heb het ook wel een beetje zo ervaren ook, dus je krijgt die prijs en dat is dan leuk, maar ja, uiteindelijk, je leven is de dag erna natuurlijk nog exact hetzelfde.

Britt: Ja.

Bas: Ondanks dat je de rest van je leven kan zeggen ja, ik heb die prijs gewonnen.

I am a girl not yet a woman

Britt: Ja, het is een leuke deuropener zeg maar, je komt makkelijker binnen en zelf ik was een, ja, ik wou zeggen meisje, ik vind het heel moeilijk wat ik nou ben, een vrouw of een meisje. Ken je dat liedje van Britney Spears? I’m a girl not yet a woman of zoiets? Nou, zo voel ik me, waarom is er geen woord tussen een meisje en een vrouw want snap je?

Bas: Oh zo, ja, ja.

Britt: Anyway, ik was volgens mij was ik 25, 26 en ja, want namen mensen mij nou echt serieus?

Bas: Ja.

Britt: En zo’n prijs zorgt wel dat mensen je serieus nemen.

Bas: Ja, wow, maar vind jij het moeilijk dan om dat te ontvangen? Dat je denkt van holy shit, dit heb ik gewoon zelf gedaan, ik heb hiervoor gewerkt, ik heb dit gewonnen en dat je dan tegen jezelf zegt fuck, ik ben gewoon eigenlijk trots op mijzelf, vind je dat lastig?

Britt: Ja, vond ik heel lastig.

Bas: Ja, dus je bent eigenlijk gewoon heel streng voor jezelf.

Britt: Ja, ik ben heel perfectionistisch en dat is ook waarom ik dit jaar echt een soort van halve inzinking heb gehad, maar omdat ik gewoon, ik stond daar en ik dacht maar meid, je bent pas net bezig.

Bas: Goed begin toch?

Britt: Ja, super goed begin, maar het is ook van oh, nu heb ik dit al gewonnen en snap je? Maar het voelt voor mij alsof het te vroeg kwam. Snap je? Dat ik denk van joh, ik had–

Bas: Ja, maar jij weet niet hoeveel prijzen je nog gaat winnen natuurlijk hè.

Britt: Ja, nou, dat zou heel leuk zijn. Ik ben super dankbaar voor dat moment en het is gelopen hoe het is gelopen en blijkbaar was het zo voor mij bedoeld, maar ik denk als ik een ander moment in mijn leven nog een award ga winnen dat dat heel anders gaat voelen dan hoe dat toen voelde. Voor mij voelde het ook een tijd dat ik dacht waarom ik? Waarom heb ik dit verdiend? Snap je? Dat was gewoon, ja.

Bas: Ja, ik snap het wel, ik voel ook dat zeg maar dat je heel streng bent voor jezelf een dat je gewoon, dat je vanuit dat punt wat minder kan genieten. Dat je gewoon denkt van ok, verdien ik dit wel? En waarom en dus ja, ik snap het wel en het is heel moeilijk dus uiteindelijk gaat het ook om de reis die je dan zelf maakt om het op de langere termijn wat meer te accepteren en ook meer rust van binnen te vinden of zo dat je denkt van ok, what the fuck weet je, ik heb gewoon hard gewerkt, ik heb dat gedaan, dan mag je best even een champagneflesje opentrekken en gewoon een paar dagen van genieten zeg maar.

Britt: Ja, momenten vieren, maar ik vind ook soms hoe ik naar mijzelf kijk als mensen dan naar mij kijken en dan zeggen ze oh, ook vriendinnen, ik ben zo trots op je, kijk wat je allemaal neerzet en ja, mijn hoe zeg je dat, grens ligt gewoon veel hoger want ik heb gewoon zo sterk het gevoel dat ik, ik kan gewoon iets moois bereiken. Ik heb gewoon heel erg het gevoel dat ik iets heel groots kan bereiken en ik zit echt hier en ik zit niet daar. Dus voor mij voelt dat dan ja, heel leuk dat jij, ik vind het super lief dat je dat zegt, maar mijn visie is veel verder dan dit, ja.

Bas: Maar naar mijn idee is dat juist de grootste valkuil zeg maar, dus je staart je blind op de top en op een gegeven moment sta je op die top en whatever die top dan ook is, heb je die top voor jezelf gedefinieerd, waarschijnlijk niet maar denk je dat je wel iets heel groots kan neerzetten of misschien zit er een bepaald getal aan gebonden, ik heb geen idee, en ik denk als je op die top staat en je kijkt om je heen, hetzelfde als je een berg gaat beklimmen, je bent gewoon urenlang, misschien wel weken ben je aan het lopen en op een gegeven moment sta je bovenop de Machu Picchu of welke berg dan ook en dan kijk je even om je heen en denk je ah, wel een mooi uitzicht weet je, en dan 10 minuten later loop je weer naar beneden. Dus ik denk dat de grootste valkuil is als je niet bewust geniet van die reis zeg maar dat je jezelf zoveel tekort doet zeg maar en ik denk dat dat, dat is toch een bepaalde, ja, dat is denk ik iets wat je echt moet leren, dat je leert genieten van die reis en dat je gewoon 100% jezelf kan zijn en alles wat daarbij komt kijken. Ik denk dat dat super krachtig is om uiteindelijk het zo te ervaren.

Britt: Ja, dat is ook denk ik een heel erg, want toen ik 21 was had ik ook altijd in mijn hoofd oh, ik wil succesvol zijn als ik superjong ben en blablabla.

Bas: Precies.

Britt: Ik was er de hele tijd mee bezig en toen dacht ik echt van op een gegeven moment had ik met zo’n vrouw een gesprek en die zei, ik was mezelf ook continu aan het vergelijken met iedereen en zij zei van Britt, maar waarom doe je dat want je hebt geen idee waar andere mensen zij op hun pad? Dus je vergelijkt jezelf terwijl je niet weet waar ze zelf naartoe zijn aan het lopen. Je bent je aan het vergelijken met niks want je weet niet waar zij zijn en iedereen bewandelt zijn eigen pad.

Bas: Ja.

Britt: Dus hou het bij jezelf en dat heb ik best wel jong geleerd. Ik wilde ook altijd dan voor mijn 15e een huis kunnen kopen en weet je, dat soort inhoudloze dingen en op een gegeven moment ik heb wel echt geleerd dat meer los te laten en het leven meer op zijn beloop te laten en veel meer te kijken naar inderdaad je kern en je reis en daarvan te genieten.

Bas: Mooi.

Britt: Maar dan moet je ook, ja, dat gaat als je het doet zeg maar, ja, leer je.

Comparison game

Bas: Nou, een mooie uitspraak denk ik is vergelijk jouw binnenkant niet met iemand anders zijn buitenkant.

Britt: Ja, precies.

Bas: Weet je wat ik bedoel?

Britt: Ja, precies, ja.

Bas: Een dan kijk je naar The Social Dilemma weet je en het hele sociale spektakel, het een is nog mooier dan het andere weet je, maar je hebt geen idee weet je, die mensen die alleen maar schone schijn lopen te spelen op social media die hebben waarschijnlijk soms, ja–

Britt: Verschrikkelijk.

Bas: Een beetje raar om te zeggen, maar soms een verrotte binnenkant zeg maar, die voelen zich gewoon misschien wel heel erg klote terwijl ze alleen maar lachen op al die foto’s.

Britt: Ja, ja, nou ja, ik denk ook dat, ik vind social media, ik vind het echt, ja, dat is een beetje feministisch misschien van mij, maar ik vind het echt heel vervelend dat er heel veel vrouwen zijn die zichzelf op een bepaalde manier profileren en dat jonge meisjes van een jaar of 9 die ook een telefoontje hebben daar naar kijken en zich daarmee vergelijken, allemaal die beauty vloggers. En natuurlijk zijn er wel, er zijn wel op YouTube mensen die ik dan bijvoorbeeld volg die wel met inhoud over dingen praten, maar dan denk ik is dit dan het voorbeeld? Echt? Ik vind dat gewoon zo pijnlijk en nep eigenlijk, doe er ook niet aan mee.

Bas: Nou, het meest schokkende is vond ik in ieder geval van The Social Dilemma is dat de zelfmoordratio onder jongeren net zo hard is meegegroeid met de opkomst van social media en dat is eigenlijk gewoon, ja, dat is gewoon verschrikkelijk natuurlijk maar dat heeft dus puur te maken met hun eigen beeld. Ze denken dat de wereld perfect is en dat ze zelf rot zijn zeg maar terwijl dat helemaal niet zo is.

Britt: Ja.

Bas: En hoe leg je dat uit aan jongeren zeg maar, dat is echt lastig hoor.

Britt: Ja, dat is echt, ja, ik heb ook Instagram echt op de laatste pagina van mijn telefoon geswiped.

Bas: Ja, dat is gevaarlijk, dus jij swipet veel.

Britt: Ik wil er gewoon, ja, ik wil er gewoon niet meer naar kijken.

Bas: Nee, precies.

Britt: Weg ermee. Ja, niet te veel. Ik vind het wel, het is wel, kijk, het is bij mij heel moeilijk hè want het is ook mijn business social media.

Bas: Ja.

Britt: Dus ik blijf wel op de hoogte, maar ik ben wel heel erg bewust van wie ga ik volgen en je hebt op Instagram zo’n verkennerfunctie, ik zit daar niet zoveel meer in en als ik erin zit zie ik alleen maar honden nu omdat ik een hond heb en ik zit alleen maar hondjes te kijken en ik stuur met een vriendin alleen maar hondendingen door.

Bas: Mooi.

Britt: Maar ja, wees gewoon heel bewust van wie je volgt en wat voor persoon wil je zijn en wil je zelf, denk je echt dat je wat gaat leren van die persoon en dat die persoon je beter laat voelen? Denk daar gewoon echt goed over na.

Bas: Nou, ik ben de laatste tijd meer op een pad van misschien wel totale distantiëring weet je, dus ik heb voor alles heb ik een soort van strategie waar ik aanwezig ben hè, ik bedoel op LinkedIn heb ik ook iets van meer dan 25.000 connecties of zo, maar het getal zegt me ook helemaal niks weet je. Ik bedoel als ik daar mijn ego naar laat kijken dan denk ik van ja, weet je, let it go, het getal boeit uiteindelijk helemaal niet. Uiteindelijk gaat het erom wat je de mensen komt brengen, wat ze daaraan hebben zeg maar. Dus of dat er nou 10 of 25.000 zijn dat maakt in principe niet uit. Maar ik heb dus, ik had een spel met mijzelf gedaan, ik keek welke apps ik het meest gebruik in mijn statistieken en ik ging steeds een plan maken met de meest gebruikte app en dan ging ik een plan maken hoe kan ik die verwijderen en zo ben ik zeg maar, mijn mail app is eraf, mijn Facebook is eraf, nou ja, ik heb nu mijn LinkedIn dan nog wel op mijn telefoon staan, maar ik heb er een strategie voor. Ik heb een bedrijf die stuurt mensen berichten, die interacteert, die post en ik heb een PA zeg maar die ook zeg maar aanwezig is op het platform dus zo geloof ik erin dat je voor elk kanaal een hele goede strategie kan hebben terwijl je zelf helemaal zen en rustig in je hoofd bent omdat je niet de hele tijd naar al die verleiding zit te kijken op de social media kanalen.

Britt: Je hebt eigenlijk mensen die het voor jou doen.

Bas: Ja.

Britt: Dus je vindt het wel belangrijk, maar je doet het niet zelf.

Bas: Ja, ja.

Britt: Ja, dat is heel mooi als je zo’n, de luxe hebt om dat te kunnen doen.

Youtube

Bas: Maar doe jij dat niet ook met YouTube dan met het beheren van kanalen en dat soort dingen? Of is het meer alleen videoproducties?

Britt: Ja, maar ik doe het meer voor merken natuurlijk en we zijn veel meer content aan het maken dus echt een beetje wat je op televisie ziet alleen dan online. Dus dat is wel anders dan echt voor hun posten op de een of andere manier. Ik ben het veel meer aan het monitoren als je kijkt naar YouTube dan van hé, hoe scoren de video’s en wat kunnen we doen om ervoor te zorgen dat ze beter gaan scoren? En los van het aantal views, want ik vind dat mensen zich ook altijd doodstaren op het aantal views, bovendien kan je als je kijkt naar Instagram zo makkelijk volgers kopen dus wat zegt dat nou uiteindelijk? En ik denk dat je veel meer moet kijken naar wie is nou mijn kwalitatieve volger in plaats van naar kwantiteit, hoeveel heb ik er, ja, leeg.

Bas: Ja, deze dagen is het super moeilijk om het echte van het neppe te onderscheiden op het internet hè.

Britt: Heel moeilijk, ja.

Bas: Zelfs met augmented reality, virtual reality, weet je, alles ook of je het nou hebt over reviews, ik zit zelf veel op Bol of Amazon en daar zijn ook genoeg artikelen over gepubliceerd weet je en hetzelfde met social media, wat is echt en wat is nep weet je. Ik bedoel ja, tegenwoordig is het bijna niet meer te onderscheiden.

Britt: Je weet het niet, nee.

Bas: Nee, je weet het niet.

Britt: Nee, maar het enige hoe we dat kunnen veranderen is doordat jij en ik gewoon zo echt mogelijk blijven en dat ook laten zien en vooral niet meegaan in zo’n neppe wereld.

Bas: Ja.

Britt: Ik denk dat dat heel belangrijk is. Uiteindelijk kan je dat toch niet veranderen. Het enige waar je invloed op hebt dat ben je zelf.

Bas: Ja, mooi gezegd, mooi gezegd.

Britt: En daar kunnen we wel wat aan doen.

Bas: Ja, ok, laten we dan toch één egosessie doen. Hoe krijg je zoveel mogelijk views op YouTube? Nee, ik ben meer benieuwd–

Britt: Advertenties.

Bas: Even een paar minuten praktische YouTubestrategie of zo, geen idee, ik weet niet of je het zo, er is vast een of andere formule of zo die je dan zegt van nou, als je deze drie stappen volgt dan heb je grote kans van slagen.

Britt: Dat is er niet, dat is er niet, en dat maakt YouTube ook heel lastig.

Bas: Ok.

Britt: Ik denk dat je wel met een plan een YouTubekanaal moet gaan opzetten, dus heel duidelijk weten van nou wat wil ik nou eigenlijk op dit kanaal gaan brengen en waarom zouden mensen zichzelf op dit kanaal gaan abonneren, dus wat voor content ga ik eigenlijk maken. Daar moet je wel heel goed over nadenken en je moet gewoon heel erg consequent zijn, dus je moet heel vaak uploaden. Ik doe het zelf ook niet genoeg hoor, maar eigenlijk gewoon echt elke week moet jij wel iets posten om in the picture te blijven. Of het moet gewoon echt zo goed zijn dat je, dat mensen het gewoon na één keer in de twee weken ook prima vinden. Maar wat je veel ziet is dat je gewoon regelmatig aanwezig moet zijn, maar dat is met alle, YouTube is een beetje een marketingmiddel natuurlijk, dat is met ook dingen in de marketing zo dat je jezelf moet laten zien en ga ook ontdekken wat jouw doelgroep interessant vindt om te zien. Ik denk dat de beste manier is om je kanaal te laten groeien is om tussen de grens van entertainment en informatie te zitten. Dus dat je mensen iets brengt en dat het entertainend is.

Bas: Precies.

Britt: Ik denk dat dat heel erg slim is om daar iets mee te doen.

Bas: Ja, een goed voorbeeld van Pieter Zwart of zo die altijd grapjes heeft en toch gewoon een bizarre business heeft.

Britt: Ja, Coolblue dat is überhaupt supergoed, die hebben dat echt allemaal heel erg strak doorgetrokken in elk opzicht.

Bas: Ja, maar het grappige is denk ik heel belangrijk.

Britt: Ja, dat is echt, ja, of gewoon ja, ook een beetje los ermee omgaan en jezelf vooral niet te serieus nemen. Kijk, vlogs natuurlijk zijn ook heel veel entertainment, maar je hebt ook vloggers die heel veel informatie daarin vertellen dus dat is gewoon een hele mooie combinatie om jezelf te laten zien en ik denk dat je je niet moet blindstaren op de views, maar om echt een goed kanaal te bouwen en veel abonnees te gaan krijgen ben je gewoon lang bezig. Je moet een hele lange adem hebben en dat is soms wel frustrerend.

Bas: Ja, misschien een beetje hetzelfde als podcast ook, weet je, als je maar gewoon elke week blijft publiceren, op een gegeven moment luisteren er steeds meer mensen en dan ja, het is ook de kracht van herhaling weet je, ik bedoel je moet niet de illusie hebben dat je een podcast start en in aflevering 10 in een keer 10.000 luisteraars hebt zeg maar.

Britt: Nee, je moet gewoon waarde brengen ook.

Bas: Precies.

Britt: Zolang jij iets vertelt wat mensen interesseert dan gaat dat vanzelf wel want dan wordt jouw podcast doorgestuurd of wordt je video doorgestuurd en dan gaat dat heel geleidelijk en opeens kan het echt door het dak gaan. Maar laat jezelf zien. Ook op LinkedIn, ik vind dat nog maar heel weinig mensen echt wat doen met video op LinkedIn. Ik heb daar echt, ik maak dan regelmatig een videovrijdag waarin ik videotips geef, supersimpel. Breng ook wat, kom ook wat brengen, ga niet alleen maar zeggen oh, kijk eens wat voor nieuwe klant ik heb of wat ik nu weer heb gemaakt. Het is niet een soort van etalage LinkedIn, probeer ook te kijken wat kan ik mensen op dit platform brengen? Hetzelfde op YouTube, want daarmee gaan mensen denken van oh, wat leuk, ze geeft deze informatie gewoon gratis eigenlijk, wat interessant. En daar heb ik al best wel wat interessante contacten aan overgehouden door gewoon dat soort video’s te maken.

Bas: Ja, dat is ook iets wat je moet leren weet je, je eerste video is niet perfect en als je er 100 hebt geschoten worden ze steeds beter of mooier of leer je voor jezelf een beetje een strategietje te bedenken natuurlijk.

Britt: Ja.

Screw it, just do it

Bas: En onderaan de streep draait het allemaal uiteindelijk om connectie hè, dus of je nou een merk bent, een persoon bent of wat dan ook. Je wil, uiteindelijk gaat het om connectie met je klant of de medemens, hoe je het ook wil noemen.

Britt: Ja, ik denk dat het soms, voor merken vind ik het een ander verhaal hoor want dan vind ik wel dat ze goed na moeten denken over wat voor video’s gaan we maken en echt heel duidelijk moeten nadenken over een grotere strategie, dus wat voor thema’s gaan we introduceren op ons kanaal, hoe vaak gaan we posten, wat gaan we maken. Maar als je kijkt naar een ZZP’er bijvoorbeeld, die kan veel sneller starten. Natuurlijk moet je wel gaan nadenken over wat ga ik nou eigenlijk brengen en wat zijn de grote lijnen waar ik mijn kanaal aan op ga hangen, maar die hebben veel, die kunnen veel sneller schakelen en veel sneller even iets opnemen om te laten zien wat ze aan het doen zijn. Dus de grootste fout van video maken is denk ik het niet doen, er niet mee beginnen, te lang erover nadenken.

Bas: Precies, screw it, just do it.

Britt: Ja, precies, is dit wel goed? Heb ik wel een goede camera? Heb ik wel geluid? Gewoon doen.

Bas: En livestreaming en dat soort dingen zeg maar, doe je daar ook dingen mee of is dat iets wat nog niet ja, ik zie het steeds meer in ieder geval, ik heb zelf ook af en toe gelivestreamd hier vanuit de studio. Wat ik nu ga testen, ok, dat moet ik eigenlijk niet te hard zeggen, maar dat is zeg maar je kan via Restream dat is een platform daar kan ik zeg maar mijn livestreams gewoon in, ja, programmeren zeg maar, dus dan kan je gewoon zeggen ok, meestal tussen 8 en 9 zitten mensen op de bank zeg maar, dan kan ik dan live gaan terwijl ik het bij wijze van spreken overdag opneem.

Britt: Oh ja, niet live, maar wel live.

Bas: En ik was Patrick Kicken ook aan het interviewen die zegt ja, ik heb thuis een computertje staan, die is de hele dag aan het livestreamen. Dus hij heeft een soort van carroussel van al zijn video’s die die gewoon de hele dag door livestreamt, dus hij is gewoon de hele dag live.

Britt: Wat grappig, maar is het dan nog live of is het niet echt live?

Bas: Het is op de computer wordt het live naar buiten gestuurd maar het is niet live. Dus hij zit gewoon onder de palmbomen en hij is de hele dag gewoon videocontent naar buiten aan het gooien.

Britt: Ja.

Livestreamen

Bas: Maar doe je daar veel dingen mee op dat livestreamen of nog niet echt?

Britt: Er is wel heel vaak tegen mij gezegd Britt, waarom ga je niet bedrijven aanschrijven om te gaan livestreamen, ik heb, ik werk wel met een bureau samen die daar heel goed in is en daar werk ik dan ook, heb ik laatst een grote livestream voor gedaan, maar ik weet daar, in alle eerlijkheid, ik weet daar te weinig van af van de techniek want dat is heel technisch, om dat echt nu aan te gaan bieden aan merken en bedrijven. Ik laat dat liever aan mensen over die daar al jaren mee bezig zijn in plaats van allerlei streambureautjes die nu als paddenstoelen uit de grond, ja, poppen.

Bas: Ja.

Britt: Dus ik vind het wel zeker interessant, ik vind ook wel vaak dat de kwaliteit niet zo heel goed is. Sommige mensen, nou, wat ik soms vind van livestreamen is dat wat is nou de toevoeging soms van video daarin? Bijvoorbeeld een podcast, als je daar een video van maakt, wij zitten gewoon te praten. Is dan een video nou echt een meerwaarde? Ik vraag het me af want het maakt niet uit wat wij nu doen want niemand, wij zijn niet interessant om naar te kijken. We zijn wel hopelijk interessant om naar te luisteren. Waarom wordt dat dan in een video gegoten? Dat vraag ik me af.

Bas: Ja, is een beetje de crossmediale strategie is het zeg maar.

Britt: Ja, het is gewoon puur hier heb je een video omdat ik dan een video heb die ik op YouTube kan zetten.

Bas: Ja, dat is één ding. Dus ik heb een heel proces hè, dus video die wordt dan geëdit en er komen ook kleine clipjes en die komen op LinkedIn en dat zijn weer triggers om de podcast te luistern weet je, dus het is een beetje een totale strategie zeg maar om uiteindelijk te zorgen dat er mensen meer eigenlijk naar je podcast gaan wat uiteindelijk het doel is.

Britt: Ja.

Bas: Maar ze worden getriggerd door dat korte dingetje wat jij zegt in dat videootje en denkt hé, ho, wat heeft die Britt te vertellen? Prijs gewonnen? Nou, dan ga ik eens even de hele podcast luisteren. Dus dat is een beetje het idee erachter.

Britt: Ja, uiteindelijk wil je ze allemaal naar je podcast trekken, maar qua video is het, ik denk dat als mensen een video op YouTube luisteren zoals deze dat ze het gewoon luisteren en niet per se ernaar kijken.

Bas: Nee, dit lijkt me ook best wel saai weet je, video’s kijk je met actie en er moet wat gebeuren en ja.

Britt: Ja, en wij zitten hier.

Bas: Ja, het vuurwerk moet nog komen, maar.

Britt: Ja, ik zou sowieso dit even op YouTube kijken, want, ja.

Bas: Mooi, mooi. Nou ja, ok, genoeg gelul over business dan. Ik ben heel erg benieuwd naar nog wat meer, ik wil wat meer de spiritualiteit en de mindset ingaan, jouw reis, laten we beginnen met je grootste dieptepunt.

Britt: Mijn grootste dieptepunt. Nou, überhaupt als je als ondernemer begint heb je volgens mij heel veel dieptepunten. Ik heb echt regelmatig huilend op de bank gezeten dat ik dacht oh, wat ga ik nu weer doen en hoe ga ik dit allemaal fixen? Maar ik denk dat mijn grootste dieptepunt wel dit jaar was, dat ik gewoon nou ja, je zegt ook ik ben gewoon heel perfectionistisch, ik verlang heel veel van mijzelf, ik verwacht ook heel veel van mezelf en op een gegeven moment ga je een beetje doen wat je van jezelf verwacht, maar dan staat dat zo ver af van wie je eigenlijk van binnen bent of wat je eigenlijk wil zijn. Bijvoorbeeld ik wist heel erg dat ik niet goed, ik ga niet goed op van 9 tot 6 naar een kantoor gaan, dat is de reden waarom ik ondernemer ben geworden, die vrijheid ervaren, doen wat je zelf wil, maar ik drukte mijzelf alsnog heel erg in een werknemersmentaliteit in de zin van jij moet om 9 uur op kantoor zitten en je moet daar minimaal tot 6 uur blijven en dat ik ook soms zat en dacht nou, ik heb eigenlijk ’s ochtends superhard gewerkt, ’s middags niet veel te doen maar ik blijf hier zitten want ik vond van mijzelf als ik daar bleef zitten had ik hard gewerkt, had ik mijn best gedaan en ik ging alsnog gewoon 5 dagen naar kantoor en ik wist dat ik dat niet relaxed vond, maar ik bleef het maar doen, keer op keer en dat ook een keer een collega tegen mij, een vriendin tegen mij zei van: maar waarom begin je dan niet gewoon een keertje om 10 uur? Want dat kan ook gewoon prima hè, gewoon om 10 uur starten want dat is waarom je ondernemer bent. Nou, dan deed ik dat dan 1 keer en dan was ik super trots op mijzelf, maar ik ging vervolgens weer heel snel in mijn eigen–

Bas: Je voelde je schuldig dat je om 10 uur op kantoor kwam.

Schuldgevoel

Britt: Ik voelde mij heel schuldig. Ik dacht maar, oh, 10 uur, dus weet je, ik zat daar heel erg mee te struggelen ook van hoe deel ik nou eigenlijk mijn tijd in als ondernemer en wanneer is het genoeg? En dat is ook heel erg wat, dat is ons aangeleerd. Een werkdag moet er op een bepaalde manier uitzien, maar wie heeft dat inderdaad bedacht?

Bas: Precies, ja.

Britt: Niemand, maar toch doen we het allemaal.

Bas: Degene die dit bedacht heeft is echt niet slim.

Britt: Echt, fuck hem, of fuck haar. Maar het is gewoon niet, het is niet goed. Het is niet, niet iedereen gaat daar heel erg goed op en ik ging daar ook niet goed op en ik deed het wel. En nou, goed, ik kwam steeds verder van mijzelf af te staan. Op een gegeven moment weet je ook niet meer echt wat je vindt en voelt, dat ik ook op, als ik dan een vrij weekend bijvoorbeeld op Texel weet ik nog wel dat ik dan op het terras zat en ik zat er echt van ik zit hier wel, maar ik zit hier ook niet. Ik voelde gewoon niet dat ik daar was. Ik was zo afwezig, mijn fysieke persoon was daar, maar mijn geest was heel ergens anders en dat is zo frustrerend om te voelen en ik wist dat ik het voelde, ook in Colombia op reis ik wilde zo graag daar zijn met mijn hele, ja, zijn eigenlijk, maar het lukte gewoon niet en dat vond ik wel echt heel frustrerend om mij zo te voelen. Nou, toen ben ik, ik ben al best wel lang bezig met ja, spiritualiteit, ik vind dat heel interessant, ik vind het ook echt super zonde als mensen niet op zoek gaan naar hun diepste kern want ik denk dat te veel mensen op de oppervlakte leven maar dat er zoveel meer uit valt te halen als je daar naar op zoek gaat en ja, dat is echt super pijnlijk en je komt jezelf heel vaak tegen, je moet heel veel dingen uit gaan proberen wat niet werkt, maar je gaat ook achter hele mooie dingen komen. Dus ik was daar heel erg mee bezig en toen ontdekte ik kristallen en dat is echt super, super krachtig en ik had een lezing gehad bij een vrouw en zij ging mijn energie lezen en ze zei ook van joh, het voelt alsof je in een duikpak zit, je bent jezelf zoveel dingen aan het opleggen en je gevoel is gewoon helemaal weg. En dan heeft ze het over je chakra’s en dat soort dingetjes en dan heeft ze ook zo’n healing gedaan bij mij.

Bas: Je chakra’s gereinigd?

Britt: Ja, ja, zeker, ja, en het gekke was dat ik tijdens die healing werd ik ook gewoon misselijk. Dat ik echt dacht huh, het doet gewoon iets. Ik voelde me echt superfijn daarna en ze had dus een kristal voor me uitgezocht die ik nu ook draag om mij te helpen om dichter bij mijn gevoel te komen en minder uit mijn hoofd te leven. Nou, dat duurt dan 4 weken, ik voelde me wel goed maar het was niet dat ik helemaal, ja, om was gedraaid of zo. Totdat ik dus in bad zat en echt dacht van, ik zat daar en want ook dat gevoel dat ik op dat terras had, ik zat daar maar ik zweefde boven mijzelf.

Bas: Wow.

Britt: En ik was zo verdrietig en ik dacht nou, waarom voel ik me nou zo? Je hebt alles. Ik had net een huis verbouwd, zo’n mooi wit bad zat ik weet je wel, alles.

Bas: Zo’n kommetje.

Britt: Ja, zo’n kommetje, ja, echt, het huis perfect, ziet er supergoed uit, alles voor elkaar, waarom voel ik mij nou niet mijzelf? En dat was voor mij echt de druppel dat ik zo moest huilen en dat ik samen met mijn vriend een plan heb bedacht van hé, hoe kan ik me nou weer dichter bij mijzelf komen? Dat ik ook echt een maand voor mijzelf heb uitgetrokken om gewoon te doen wat ik wil doen. Wil je ’s ochtends wandelen met de hond? Prima, ga wandelen. Wil je eerst koffie drinken en uitgebreid ontbijten voordat je naar kantoor gaat, prima. Heb je geen zin om te werken vandaag? Ga je niet. Gewoon puur terug naar 0 om uiteindelijk weer een goede balans te vinden in wat ik nou eigenlijk echt, echt heel graag wil.

Bas: Ja, zonder je schuldig te voelen dus.

Britt: Zonder me schuldig te voelen.

Bas: Lukt dat?

Britt: Dat heeft maar zo, ja, dat heeft voor mij zo’n wereld van verschil gemaakt. Ik ben nu echt heel erg, ik ben heel erg bezig van ok, Britt, wil je hier echt zijn of niet? Wil je dit? Ik probeer veel meer te voelen, veel meer echt vanuit mijn hart te leven wat ik eigenlijk normaal gesproken met business dingen heel erg doe want ik voel heel erg en dan weet ik van ik ga ervoor of ik ga er niet voor, maar gek genoeg deed ik dat niet op emotioneel niveau en dat heeft wel echt veel voor mij veranderd.

Bas: Wow.

Britt: En kristallen helpen daar echt heel goed bij, dat is echt bijzonder, echt heel bijzonder.

Bas: Dus die kristal is eigenlijk een soort van begin geweest van een reis waarin je jezelf meer gunde en meer naar je eigen, nou, naar jezelf bent gaan leven zonder dat je zeg maar de standaard principes waar we het eerder ook over hebben gehad die heb je gewoon een soort van losgelaten van nee, wat wil ik nou? Je bent gewoon veel meer naar binnen gegaan.

Britt: Ja, en dat is ook een proces hè waar je dan al echt 5 jaar mee bezig bent uiteindelijk omdat je gewoon elke keer realiseert wat ben ik nou aan het doen? Ik voel me hier niet fijn bij maar je luistert er niet naar.

Bas: Ja.

Britt: En omdat je steeds vaker niet naar jezelf luistert kom je steeds verder van jezelf af te staan.

Bas: Ja.

Britt: Tot het moment dat het gewoon echt klaar is en die lezing of die reading en het dragen van een kristal, ja, ik hoop echt dat mensen zich hierin gaan verdiepen want het is echt bizar wat kristallen met je energieën kunnen doen.

Rock your cristals

Bas: Ja, heb je een site of zo waar mensen naartoe kunnen?

Britt: Nou, ik heb zelf een boek gelezen. Ja, dat heet Rock your Cristals en dat is echt een soort van basisleer van hoe kristallen werken en dat is echt de moeite waard om een keertje te lezen.

Bas: Ja, maar ik vind het heel mooi dat je dit deelt ook sowieso zeg maar hoe je je voelt en hoe dat van binnen werkt en dat je dus zeg maar als ondernemer op reis bent en dat je eigenlijk daar niet bent maar gewoon in je kop ergens anders bent, ik denk dat is mega herkenbaar. Ik bedoel, ik heb twee jaar lang rond de wereld gereisd, ik lag in de trein in Rusland, de Trans Mongolië Express, ik was alleen maar mindsetboeken aan het luisteren. Hoe kan ik mijzelf ontwikkelen in deze reis? En maar goed, ik bedoel naarmate het langer duurde, dus in maand 3, 4 werd het steeds relaxter zeg maar, maar dus wel heel herkenbaar.

Britt: Ja.

Bas: Ik denk dat voor heel veel ondernemers dit herkenbaar is dat ze er niet zijn. Dus de uiteindelijke transitie die je het liefst wil maken is hoe kun je vanuit er niet zijn veel meer in het moment zijn, in het hier en nu leven en daar volledig van genieten want ik denk, ik bedoel ja, in de spirituele leer is er alleen hier en nu, er is geen morgen of gister, er is nu alleen hier en laten we daar dan gewoon maximaal van genieten. En dan toch, dus heeft voor jou dit kristallenspektakel om het zo maar even te noemen het grootste verschil gemaakt om veel meer in het hier en nu te zitten en je eigen keuzes te maken of zijn er nog meer factoren die daar ook bij zijn komen kijken?

Britt: Ja, natuurlijk, ik denk dat dat ook een soort van interesse is in een diepere kern van jezelf onderzoeken, maar ook heel erg bezig zijn met hoe kan je gedachten, ja, hoe kan je daar op de een of andere manier een beetje controle op hebben in de zin van meditatie, maar ook visualisatie. Ik heb toen ik heel jong was een keer in de bibliotheek The Secret gelezen. Ken je dat boek?

Bas: Nee.

Britt: Oh, dat is echt, daar, ik luister toevallig, er is nog een podcast waar zij, die schrijfster kwam, geweldig, ook haar, hij vroeg dan op een gegeven moment goh, wat is de les die je wil meegeven? Toen zei ze dat zijn maar drie woorden: are you aware?

Bas: Wow.

Britt: Zo krachtig. Ben jij, ja, ben je wakker eigenlijk, ben je hier?

Bas: Wow.

Britt: Ja, maar zij gelooft heel erg in visualiseren. Dus je kan visualiseren wat je heel erg graag wilt. Zij wilde ook bijvoorbeeld een betere relatie met geld krijgen want ze had altijd alleen maar schulden en wat ze dan deed was gewoon elke keer als er dan weer een rekening op de mat viel opende ze hem en dacht ze, oh, wat leuk, dit is een check van 10.000 dollar. Oh, en zij ging zo visualiseren dat ze heel veel geld had en zich daar helemaal op instellen. Op een gegeven moment ging ze ook geld weggeven om gewoon een positief gevoel te krijgen met geld.

Bas: Ja, cool.

Britt: Zij is groot voorstander van visualiseren en in dat boek, dat is al best wel oud maar is echt de moeite waard om te lezen, zie je heel veel mensen die daar dus, vertellen hun verhaal en hoe zij met visualisatie hun doelen hebben bereikt en daar geloof ik heel erg in.

Bas: Wow.

Britt: Want wat jij denkt dat ga je krijgen.

Bas: Precies.

Britt: Dus dat is heel, heel belangrijk om je dat te realiseren. Als je denkt dat het toch niks met je gaat worden in het leven gaat het ook niks worden.

Bas: Nee, dat geloof ik ook.

Britt: Als je bedrijf gaat mislukken als je dat denkt, het gaat mislukken.

Bas: Ja, dat denk ik ook. Heel veel mensen spelen zeg maar om niet te verliezen terwijl je moet spelen om te winnen en dat is denk ik dat maakt alle verschil uiteindelijk en dat je dat vertrouwen hebt van binnen en als je, ik geloof ook in de kracht van herhaling. Dus als je elke dag in de spiegel zegt van hé, whatever je doel is.

Britt: Ja, je affirmaties.

Bas: Of ja, je affirmaties, je zegt gewoon whatever je doelen zijn die je elke dag tegen jezelf vertelt, ja, dan gaat het gewoon vroeg of laat gaat het gebeuren want je gaat het op een gegeven moment voelen, je gaat ernaar leven, alles gaat bewegen en het is gewoon ja, dus dat is echt prachtig, mooi man.

Britt: Ik denk dat je als ondernemer een heel stuk op kennis kan doen, dus je kan een bedrijf opzetten op basis van kennis, maar uiteindelijk wat jou succesvol gaat maken zit allemaal in je hoofd.

Bas: Ja.

Britt: Dat is echt grotendeels van hoe je tegen het leven aankijkt, maar waar je verder mee bezig bent, hoe je ’s ochtends opstaat, dat zit echt hier, dat is echt je mindset, daar ga je pas echt, ja, groot van worden. De rest is allemaal het begin.

Bas: Ja, elke verandering begint dus tussen de oortjes.

Britt: Ja, dat denk ik wel, ja, dat gaat je uiteindelijk verder brengen, ja.

Toekomstdromen

Bas: Leuk. Heb je nog dromen?

Britt: Ja, ik heb heel veel dromen, maar het is ook vooral dat ik–

Bas: What is the big dream?

Britt: Nou, ik ben nu bezig met het opzetten van een nieuw bedrijf naast Booming Productions, dat is echt iets heel anders, dat zit in de mode, dat is wel echt heel bijzonder en dat is wel voor mij een droom om daar heel veel, het is een pakkenmerk voor vrouwen, want ik vind dat er toch te weinig mooie pakken zijn voor vrouwen. Het is voor mij een heel groot gemis, die het vrouwelijk lichaam accentueren, maar een vrouw laat opvallen. Dus ook de kleuren en de modellen, ik wil dat een vrouw de kamer binnenkomt met een van mijn pakken en dat iedereen naar haar kijkt want dat verdient ze. Dus dat gevoel zo van vrouwen blij maken met de kracht van een pak en ze daardoor, ja, meer kansen laten grijpen want dat zit ook allemaal in je gevoel natuurlijk hoe je eruitziet, dat kan net even dat extra duwtje geven. Dus dat is wel mijn doel om zoveel mogelijk vrouwen die kracht te geven en daar een mooi bedrijf omheen te bouwen.

Bas: Cool.

Britt: Maar ik denk dat mijn grootste doel is in balans zijn.

Bas: Ja.

Britt: Gewoon in balans zijn, tevreden met je leven en tevreden met wat je hebt.

Bas: Ja, een belangrijk woord denk ik.

Britt: Ja, de balans is voor mij echt, dat is echt een keyword in mijn leven, hoe zorg je voor balans.

Bas: Ja, kijk, in de spirituele wereld daar kom je op een gegeven moment aan een punt zeg maar dat je ook beseft dat materialisme niks is en dat je eigenlijk overal afscheid van moet nemen, dat de ultieme vrijheid zit hem eigenlijk in niks hebben en jezelf niet identificeren met iets of iemand en daar zit de ultieme vrijheid. Alleen in de westerse wereld zit je in een soort van spagaat want je weet het, maar toch leef je er ergens nog niet naar zeg maar. Het is heel erg oncomfortabel om alles weg te geven en maar een beetje de zweverige persoon op de plaat uit te hangen zeg maar.

Britt: Ja, het is ook heel moeilijk om je los te rukken van hoe de maatschappij wil dat je bent, dat is gewoon echt heel moeilijk om je daarvan af te zetten omdat we nou eenmaal in een wereld leven waar je met geld dingen koopt en dat is gewoon heel moeilijk want je hebt gewoon geld nodig om te kunnen leven, je kan niet van de lucht leven en dat is een soort van gevangenis waar je dan soms in zit. Ik vraag me af wat er zou gebeuren als geld niet bestond, wat voor keuzes mensen hadden gemaakt later of nu.

Think Like a Monk

Bas: Ja, cool. Ik ben nu een boek aan het lezen van Jay Shetty, ik weet niet of je hem kent? Dat is een Amerikaanse gast, heet Think Like a Monk, is heel interessant. Die gast die heeft ook 3, 4 jaar in een klooster of met monniken geleefd en daarna heeft hij de opdracht van die monniken gekregen van weet je wat jij moet doen, jij moet dit verhaal gewoon aan de rest van de wereld gaan vertellen want daar hebben heel veel mensen iets aan en hij inspireert megaveel mensen. Hij is trouwens ook echt big op YouTube, hij heeft veel video’s met miljoenen views, dus Jay Shetty is een coole gast om in ieder geval te volgen.

Britt: Leuk, doet me een beetje denken aan het verhaal van de eigenaar van Headspace, die is ook heel lang monnik geweest en die is uiteindelijk ook weggegaan om dit verhaal van meditatie aan de wereld te vertellen.

Bas: Wow.

Britt: Ja, we weten allemaal hoe succesvol Headspace is, maar ja, dat is echt heel mooi.

Bas: Cool zeg. Hé we zitten alweer meer dan een uur te lullen.

Britt: Ja, ik zie het ja, ik probeerde ook een beetje korter van stof te zijn.

Bas: Nee, ik vond het onwijs gaaf, ik vond het echt een heel leuk gesprek.

Britt: Ja, ik ook.

Bas: En dank je wel voor je komst.

Britt: Ja, nou, dank je wel voor het uitnodigen.

Bas: Ja, en nou ja, wellicht tot snel.

Britt: Ja, hopelijk.

Bas: Yes.

Bedankt voor het luisteren naar de Ondernemen op Slippers podcast. Check voor meer informatie ondernemenopslippers.nl. Tot de volgende keer!

Bas: Ja hoor, dat was Britt van Smeerdijk. Hè, dus toch weer een vrouw in de Ondernemen op Slippers podcast. Ik vond het een onwijs gaaf gesprek, hele andere dynamiek dan met al die mannen dus nou, ik heb er echt van genoten, ik hoop jullie ook en tot de volgende keer, ciao ciao!